Tanrıça Namagiri ve Ünlü Matematikçi Ramanujan

Bu fenomen bana oldukça ilginç geldiği için paylaşmak istedim. Aslında oldukça yaygın ama çok bahsedilmeyen bir mistik fenomendir. Srinivasa Aiyangar Ramanujan, çağın ötesinde diyebileceğimiz hindu bir matematikçidir ve 600'ün üzerinde teorem üretmiştir. Bu teoremleri üretirken Tanrıça Namagri'den yardım aldığını, onunla rüyasında iletişime geçtiğini söylemektedir. Devi (Tanrıça) Namagiri, aktif olarak Ramanujan'ın rüyasına girmekte, ilham ve onun matematiksel sorularına cevap vermektedir. Ayrıca yeni fikirler aşıladığını da söylemektedir. Matematikçiler, Ramanujan'ın çağın ötesinde bir bilgiye ve bakış açısına sahip olduğunu kabul etmekte ve hatta "Ramanujan söylediyse doğrudu" inancını taşımaktadırlar. Aşağıda çeşitli kaynaklarda bu ünlü matematikçi ile derlenmiş bilgileri okuyabilirsiniz. Sirius

http://blog.sva.edu/wp-content/uploads/2010/07/ramanugen.jpg

Ünlü Matematikçi Srinivisa Ramanujan Alyangar

1877 yılının başlarında, Madras eyaletinde bir rahman, Tanrıça Namagri’nin tapınağına gidip günlerce dua ediyordu. Çünkü aylar evvel evlendirdiği kızının çocuğu olmamıştı. Tanrıça Namagri ona bir torun vermesi için yalvardı. 2 Aralık’ta, doğan erkek çocuğa Srinivisa Ramanjan Alyangar adı verildi. Doğumda önce Tanrıça, anneye görülmüş, çocuğun olağanüstü bir insan olacağını haber vermişti.

Beş yaşındayken okula başlamıştşır. Zekası hemen herkesi şaşırtmaktadır. Kendisine öğretilenleri önceden biliyormuş gibidir. Kumbakonan Lisesinin verdiği bursla öğrenimine devam ediyorken, sık sık uğradığı şehir kütüphanesinden “A synopsis of Elementary Results in Pure and applied Mathematics” (Katıksız uygulamalı matematikte temel sonuçlara toplu bir bakış) adında bir kitap ödünç alıyor. Bu kitap genç Hindu üzerinde büyük bir etki yaratıyor. Bu iki ciltlik kitapta Cambridge Üniversitesi profesörü George Shrobridge’nin altı bin teoreminin özeti vardır. Ramunujan’ın beyni ansızın matematiğin gizemli dünyasında hızla çalışmaya başlıyor. Bu kitap ona uyarıcı etkisi yaparak uyku hayatından onu kurtarıyor. Harekete geçen Ramanujan tüm sonuçlara bakarak formülleri ortaya koyuyor. Geometriyi bitirdikten sonra cebire başlıyor. Daha sonraki yıllarda tanrıçanın kendisine görünüp bazı sırlar verdiğini söyleyecektir. Onaltı yaşındayken sınavlarda başarısızlığa uğruyor. Çünkü hala İngilizceyi konuşmak ve yazmakta yetersizdir. Bu başarısızlık onun bursu kaybetmesine neden oluyor. Matematik araştırmalarını yalnız başına ve belgelerden yoksun sürdürmek zorunda kalıyor. İlk önce bu alanda 1880’e kadar birikmiş tüm bilgleri ediniyor. Profesör Shrobridge’nin eserini de bir kenara fırlatıyor. Bu eksik özet kitabından hareketle uygarlığın bütün matematik çabasını yeni baştan meydana getirir, kısa bir süre sonra bilinen matematiği aşar. Düşünce tarihinde Ramanujan gibi insanlar hemen hemen yok gibidir. Matematik dehası Galois bile yalnız başına çalışmamıştır. Yaşadığı dönemde dünyanın en iyi matematik merkezi olan Ecole de Polytechnique’de öğrenimini sürdürmüş, binlerce kaynak ve ustadan yararlanmıştır. Oysa Ramanujan’ın elinde eksik bir metamtik kitabıyla tüm matematik boyutları aşmıştır.

Ramanujan 1909 yılında evleniyor. Artık yalnız değildir. Bu nedenle kendine bir iş arıyor. Ona bir matematik heveslisi olan vergi toplayıcısı Romaşandra Rao tavsiye ediliyor. Rao, onu ilk görünüşünü şöyle anlatıyor:

“Ufak tefek, sakalı uzamış, üstü başı kirli bir adam. Ama hiç görmediğim gözlere sahipti. Koltuğundaki eski püskü dosyayla odama süzüldü. Son derece orijinal buluşlardan bahsetti bana. Kendisine nasıl yardım edeceğimi sorduğumda araştmrlarına devam edebilmek için karnını doyuracak kadar benden yardım istedi.”

Romaşandra Rao ona küçük bir aylık bağladı. Ama Ramanujan fazlasıyla onurlu bir insandı. Madras limanında küçük bir muhasebecilik bulmayı en sonunda başardı. 1913 yılında çevresinde ki insanlar onu Cambridge’de profesör olan büyük İngiliz matematikçisi G.H. Hardy ile mektuplaşmaya razı edebildiler. Bir mektup yazan Ramanujan kendi kurduğu 120 geometri teoremini göndermeyi de ihmal etmedi. Hardy sonradan şunları söylüyordu:

“Bu notları ancak pek büyük çapta matematikçi yazabilirdi. Ne kadar dahi olursa olsun hiçbir düşünce hırsızı, bu kadar yüksek soyutlamaları kavrayamazdı.”

Mektup çok olumlu bir etki yapmıştı. Ramanujan’ın hemen Cambridge’e çağırdı. Annesi dini nedenlerden dolayı İngiltere’ye gitmesini istemiyordu. Bu güçlüğü de Tanrıça Namagiri yine yendi. Annesine görünerek oğlunun İngiltere’ye gitmesinde bir mahsur olmayacağını söyledi. 1913 yıllarının sonlarında Ramanujen gemiye bindi. Beş yıl süreyle çalışacağı İngiltere’ye doğru uzun bir yolculuğa koyuldu. İngiltere’de Krallık Bilim Verem teşhisi kondu. Hastalığı nedeniyle Hindistan’a dönüyor ve otuziki yaşındayken hayata gözlerini yumdu.

Kendisiyle ilişikisi olan herkesin üzerinde olağanüstü bir izlenim bırakmıştı. O sadece sayıların arasında yaşıyordu. Hardy ramanujan’ı hastanede ziyaret ettiğinde, Ramanujen Hardy’den arabasının plaka numarasını sormuştu: 1729 “NE güzel sayı!” diye bağırdı. “İki küpün toplamı olan en küçük sayı”. Gerçekten de 1729, 10’un küpü olan 1000 ile 1’in küpünün toplamıdır. Bunu kanıtlamak için tam altı ay uğraştı ve aynı sorun henüz sayının dördüncü kuvveti yönünde çözülmüş değildir.

Görüldüğü gibi Ramanujan’ın hikayesi, kimsenin inanamayacağı bir hikayedir. Ama tüm gerçekliğiyle ortadadır. Bugün modern matematik Ramanujan’ın buluşlarını basit terimlerle ifade edememektedir. Bunlar “Tam Sayılar” kavramının en soyut sınırlarıdır. Matematik dışında Ramanujan’ın nelere ilgi duyduğu pek bilinmiyor. Ama sanata ve edebiyata hiç ilgi duymadığı buna karşın olağan dışı olayların fenomenlerini sınıflandırdığı küçük bir fiş dolabı ile bu konulara ait kitaplığı bulunduğu biliniyor.

ZigZag Zaman Gezmenleri

Yazar: Hans von AIBERG

Cambridge Üniversitesi, İngiltere, Şubat 1913,

Matematik Profesörü Godfrey H. Hardy, karmaşık matematik teoremleri veformülleriyle dolu bir mektup alır; Hindistan’dan, 26 yaşındaki Srinivasa Ramanujan’dan.

Saygın akademisyen okuduğu karşısında dona kalır. Hardy bu teoremlere bakar ve der ki: “Aman Tanrım, buna benzeyen bir şeyi asla görmedik. Bu en üst seviyede bir matematik. O kadar karmaşık ve bükümlü ki hiç kimse böyle bir şeyi kendi hayal gücü ile oluşturamaz; bunun içinde başka bir şey olmalı.”

Çocukluğundan beri zeki bir matematik dehası olarak tanınan Ramanujan içtenlikle dindar biriydi ve genelde çıkışlarının kendisine rüyasında Hint Tanrıçası Namagiri tarafından iletildiği zamanlarda olduğunu iddia ediyordu. Bu yana geçen onlarca yıl içinde teorilerinin, sınırları zorlayan bilim alanlarında örneğin sicim teorisinde ne kadar değerli oldukları görülürdü.

History Channel, Ancient Aliens belgeseli

Srinivasa Aiyangar Ramanujan

Srinivasa Aiyangar Ramanujan (22 Aralık 1887- 26 Nisan 1920) Hint matematikçi.

Güney Hindistan'da Madras'a yakın bir şehirde, kast sisteminde en yüksek tabaka olan Brahman bir ailede doğar. Ailesinin maddi durumu pek iyi değildir. Vefatından çok daha sonra hakkında bir kitap yazan abisi çok zor ve gururlu bir çocuk olduğunu söylüyor. Matematiğe olan ilgisi çok küçük yaşından göstermiş kendini. Çok çabuk hesap yapabilen, okula başladığı ilk yıllarda ödüller kazanan bir çocukmuş. Matematiğe olan ilgisi, ve sadece matematiğe ve matematikle ilgili olan derslere meraki üniversiteye girmesine engel. Dinsel sebeplerden ötürü biyoloji dersine girmeyi reddetmiş.

Evden kaçmayı denemiş, üniversite değiştirmiş, diğer derslerden yine kaldığı için burs hakkını kaybetmiş. Sonunda içine kapanık olarak tabir edilebilecek birisi olmuş. İki yıl hiç dışarı çıkmadan eve kapatmış kendini. Bu zaman zarfında bir şekilde eline geçmiş olan ne herhangi bir açıklama, ne bir ispat bulunduran bir formül kitapçığını okumuş durmuş.

20 yaşına geldiğinde annesi onu evlendirmeye karar vermiş. Artık evli bir adam olduğunda evine ekmek getirmek için iş aramak zorunda kalmış. Pek dikkat, özen gerektirmeyen bir işe girmiş, boş vakitlerinde formüller yazıp çizmeye devam etmiş.

Bunları ilk kez 21 yaşında İngiltere'ye zamanın ünlü matematikçilerine göndermiş. Birkaç cevapsız mektuptan sonra Godrey Hardy'den cevap gelmiş. Hardy ve Littlewood ile birlikte Ramanujan'in gönderdiği bazı formüllerin ispatlandığını, ama diğerlerinin ispatlanamayacak kadar zor olduklarını farketmiş ve kendisini İngiltere'ye davet etmiş.

İlk başlarda yine dinsel sebeplerden ötürü ailesinin karsı çıkmasına rağmen (Brahmanların su üstünden geçme yasağı, yurtdışında uygulayamayacağı ritüel yemek talimatı vs.) onları ikna etmesini başarır ve 1913 yılında İngiltere'ye gider.

Hardy'nin yardımlarıyla Trinity College'de eğitimini en iyi şekilde tamamlar, birçok formül altına imzasını atar. Ramanujan bulduğu formüllere gece rüyasında kanlı harflerle duvara yazılı şekilde gördüğünü söyler, Hardy'ye bu formüllere ispatlamak ya da ispatlamaya çalışmak kalır.

Genç yaşında yakalandığı verem hastalığı sebebiyle 18 ayını bir sanatoryumda geçirmek zorunda kalır. Çıktıktan sonra kendini hem hastalığından ötürü, hem yalnızlıktan, memleket hasretinden, hem alışamadığı hava koşullarından, yemeklerden ötürü olsa gerek kendini o kadar kötü hisseder ki bir Londra metronun önüne atlayarak intihara teşebbüs eder, kurtarılır.

Tekrar hastaneye kaldırılır.

Burada efsanevi 1729 hikâyesi yaşanır. Bu numara Hardy'nin kendisini ziyarete gelirken bindiği taksinin numarasıdır ve Ramanujan taksinin numarasına bakıp, 'çok ilginç' demiş. Büyük matematikçi Hardy, Ramanujan'ın neden söz ettiğini anlamamış ve ne demek diye çıkışmış. Aklını rakamlardan başka şeylerle meşgul etmeyen Ramanujan, 1729'un iki farklı biçimde iki sayının küplerinin toplamı olan en küçük sayı olduğu söylemiş:

http://upload.wikimedia.org/math/a/c/6/ac6ce4c5abb543ae28fb3b04b63e657b.png

Ramanujan evine dönmek için I. Dünya Savaşının bitmesini beklemek zorunda kalır ve evine döndükten iki yıl sonra vefat eder.

Ölmeden önce bir eşitliği bulmuş ama ispatlamaya ömrü yetmemiş ve matematikçiler arasında şöyle bir inanç vardır. "Ramanujan söylediyse doğrudur"

Wikipedia