Farklı Ölü Kültü Örnekleri...

http://fotocdncube.gazetevatan.com/fotogaleri/act/23889_5225_26082012_15.jpgÖlüleri mezardan çıkarıp giydiriyorlar...

Endonezya'nın Güney Sulawesi Bölgesi'nde "Ma'nene" olarak adlandırılan ritüel, tüyleri diken diken ediyor.Bölgede yaşayanlar, her üç yılda bir ölülerine olan saygılarını göstermek ve onları onurlandırmak için mezarları açıyorlar.

Açılan mezarlardan çıkarılan ölülerin üzerlerindeki giysiler temizleniyor, gerekirse yenileri giydiriliyor.

Aile üyeleri, ölmüş akrabalarının mezarlarını tek tek açıp, cesetleri dışarı çıkarıyorlar.

Yerel halk, öleli yüzyıllar olsa bile, aile üyelerinin hala kendileriyle birlikte olduğuna inanıyor.

Her Farklı Toplumun Farklı Ölüm Veya Ölü Kültü...

Endonezya'nın bu bölgesindeki insanlara Türkiye'deki sıradan bir ölüm töreni ve ritüellerini, 3.,7.,40. veya 52. gün törenlerini izletme imkanı bulsaydık, kesinlikle onlardan da "cok acayipmis usta ! :)" benzeri bir yanıt alırdık...

Ölüsü ruhuna akşamları bir tabak pirinç lapası götürüp mezarın üzerine koyan bir Çinlinin davranışı, mezar ziyaretlerine bir çiçek saksısı veya demeti ile gidenlere "garip" geliyor ama, keşke bir de Çinlinin gözünden bu Avrupalı geleneğin anlamını dinleme imkanımız olsaydı...

Avusturalya'da İngiliz kökenli olan, mezara pirinç lapası götüren Çin kökenliyi alaya alıp sormuş:

- Akşamları, mezardaki ölünün çıkıp pirinç yediğini mi sanıyorsun?!

Çin kökenli hiç altta kalmamış:

- Mezardaki yakınımın akşamları pirinci yeyip yemediğinini bilmiyorum ama, sizinkiler getirdiğiniz çiçekleri koklamaya çıkıyorlar mı acaba?

Gerek öldürme veya kurban sunma, cezalandırma biçimleri bakımlarından (kılıçla, giyotinle, sicimle..), gerek "defin" biçimleri bakımlarından olsun, eski toplumun farklı birimleri, farklı metotları kullanıyorlardı. Onların kurban sunum ve tüketim biçimleri; ritüel yeme-içme araçları; yasalarındaki öldürme biçimleri, eğer zamanla diğer topluluklarla iletişim içinde bozulmamış olsa, tam bir mantık bütünlüğü oluşturmuş halde günümüze ulaşırdı.

Bu farklılıklar, toplulukların birbirlerinin ritlerini "garip"semelerine yol açar. Bizdeki medya da, ölülerini giydiren topluluğun davranışını "Tüyler ürperten gelenek!" diye aktarmış.. Biz bu tür "deyim"leri ayıklıyoruz. Çünkü bizdeki bir dizi gelenek de, onların "Tüyler ürpertir" muhtemelen..!

Bizler, Türkiye'deki "ölü defin" biçimlerindeki farklılıkları, bu farklılıkların tarihteki hangi sosyal ilişkilere denk düştüğünü bile bilmeyiz...Araştırmayız... Üniversitelerimizde de bu yönde dişe dokunur çabalara ancak şimdi rastlamak mümkün...

Süryani geleneklerinde, belli din adamlarının "duvarın içine elbiseleri içinde örülmesi" veya Hristiyan geleneğinde ölünün yakılması, Avesta'cılıkta "ölüyü toprağa gömmenin en büyük günahlardan biri" sayılması, eski toplumun farklı ölü defin biçimleriyle, bu ise onların daha önceki dönemlerdeki "ölü iç-dış yamyamlığı" ile çok yakından ilgiliydi.

Farklı toplumların "ölü koruma", "ölü başında nöbet tutma", "ölüm yası tutma", "ölü orucu, konuşma yasağı" vb. davranışlar sergilemesi, ölü ile kendi topluluğu arasında onbinlerce yıl önce belirlenmiş ilişkiler bütününden kalma, gerçek yaşamın sembolik kılınmış parçası demek olan rit bölümleridir.

http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2012/08/24/article-2193132-14AD32BC000005DC-186_964x641.jpghttp://i.dailymail.co.uk/i/pix/2012/08/24/article-2193132-14AD3354000005DC-911_964x641.jpghttp://i.dailymail.co.uk/i/pix/2012/08/24/article-2193132-14AD30BF000005DC-195_964x689.jpghttp://i.dailymail.co.uk/i/pix/2012/08/24/article-2193132-14AD4C56000005DC-689_964x639.jpghttp://i.dailymail.co.uk/i/pix/2012/08/24/article-2193132-14ACFD2F000005DC-433_964x650.jpghttp://i.dailymail.co.uk/i/pix/2012/08/24/article-2193132-14ACFD3F000005DC-518_964x700.jpghttp://i.dailymail.co.uk/i/pix/2012/08/24/article-0-14ACFE64000005DC-653_964x643.jpghttp://i.dailymail.co.uk/i/pix/2012/08/24/article-2193132-14ACFD80000005DC-297_964x637.jpg

ilginçmiş yönetici kardeş

Enteresan.