Üzerime Çöken Durgunluk, Kendimce Konuşmalar vs..

Öncelikle herkese merhabalar.. Yazım oldukça uzun olacağa benziyor. Bir takım sorunlar yaşama başladım. Psikolojik alanlarda destek vs... Bulunuldu. Lakin sonuç değişmedi.

Öncelikle kendimi tanıtayım.. Ben Ahmet. 17 yaşında, istanbulda yaşayan. Oldukça aynı şeyleri tekerrür eden bir hayatı olan birisiyim... Herhangi bir entrika, aksiyon, macera gibi çeşitli duygular içerisinde bulunmadım...

Öncelikle kendimden biraz bahsederek, kendimi ifşa etmek istiyorum. Böylelikle nasıl birisi ile konuştuğunuzu anlamanızı istiyorum. 7-8 Yaşlarımdan beri okul hayatına ısınamayan birisiyimdir. Her nedense okul bana hep itici gelmiştir. İçine kapalı, çekingen,,,, Halk lafı ile saf birisi olarak tanımlandım hep. Hani her zaman olur ya okulun en kötü veya en gaddar çocuğu herkese sataşır vs.. İşte her zaman o kişiler ile hep aynı sınıfta oldum ve çeşitli şiddetlerine göz yumdum. Her zaman içten bir kin besledim. Düşüncelerim 10-11 yaşında çok derine kaplandı. İçinde ''keşke ölse, araba çarpsa yardım etmem'' gibisine çeşitli teoriler ve dileklerde bulunuyordum.

Derslerime hiçbir zaman iyi olmadı, araştırma kapasitem çok geniş ve merak uyandıran cinstendir. Hey konuyu çeşitli bakış açılarla düşünüp olaya mantık aramaya çalışan birisiyimdir. Başıma hiçbir zaman kötü bir olay gelmedi ve acı çekmedim. Karakter olarak çok sinirliyimdir. Çabuk sinirlenen birisiyimdir.

___________________________________________________________________________________

Geceleri nedense kendi kendime konuşuyorum. Biliyorum çok gülünç geliyor fakat konuşuyorum. İçten içe merhabalaşıyor, şunu yapıcam, hadi uyuyalım vs... gibi cümleler sarfediyordum.

Bir ara bunlara sonra verdim. Hemde uzun bir ara. Her zaman en güçlü olmak isteyen ve kötü düşüncelere sahip olan birisiyim. Hayal gücümden midir, yoksa delimiyim diye sorduğum zamanlar çok oldu. Konuşma tarzım ve düşüncelerim yaşıtlarımdan çok uzaktır. Yani 30-40 yaşında ki birisiyle siyaset yapabilir ve çeşitli münazara içerisine girebilirim....

Dedim ya sanki birisiyle konuşuyormuşum gibi, düşüncesel konuşurdum. Ve yine başladı... Fakat çocukluk hayali gibi değildi. Elimi yüzümü yıkamaya kalkmıştım. Ayna karşısında kendime bakarak yıkamaya devam ettim. Kendime bir süre baktım ve istemsiz bir şekilde gülümsemeye başladım. Bakışlarımda bir anormallik vardı.. Bunu anlamam 2-3 dakika sürdü.

Bazen salonda, odada vs... Tek başıma oturunca. Müzik filan açarken. Yada hiç farketmez. Odada durduk yere bir yere bakarım. Birisi sanki gelip benimle aynı ortamda duruyormuş gibi bakarım. Ensemde her zaman birini hissettim. Her zaman benim dolaşan, benimle aynı ortamlarda bulunan biri varmış gibi bu hep böyleydi. Hayalet, cinler, şeytanlar vs... Bunlara hiç mi hiç inanmayan birisiyimdir.

Duş alırken bir şeyler istedim. Aklımda bir kız vardı. Elde etmeyi düşündüm. Okulunda en güzel kızlarından birisidir. Şu şöyle olsun vs.. gelsin benimle konuşmak istesin. sevsin beni diyerekten çıldırmış düşüncelere kapıldım. 1 hafta sonra olduda. Bir arkadaşım geldi işte senden hoşlanıyormuş vs.. Dedi ve şuan takılıyorum.

Biliyorum her şey çok hayalmiş ve basitmiş gibi geliyor ama bende bilmiyorum.

Bir gece her zaman olduğu gibi bir uykuya daldım. Ve rüya görmeyen birisiyimdir. Görsemde hatırlamam. Rüyaya giriş aşaması ile uyuduğum zaman aşamasını ne zaman yaşadım bir türlü anlamadım. Sanırım uyuduktan 1-2 saat sonra oldu. Rüyamda benimle birlikte, abi dediğim fakat kan bağımızın yada bir akrabalığımızın bulunmadı birisi vardı. Şehir gibi bir yerdeydik fakat şehrin biraz dışında bir yolda yürüyorduk. Şehir ve Yürüdüğümüz bölge parçalanmıştı. Ama hiç şehre tam olarak dikkat edemedim. Abi önde yürüyordu. Bende arkasından onu takip ediyordum. Şöyle bir durum vardı. Yol parçalanmıştı ve yarıklar vardı her tarafta. Yürürken yarıklara düşmemek için durmadan yola bakarak çok dikkatli yürüyor ve takip ediyordum. Şöyle bir durum vardı aşırı yavaştık. slow motion olmuş gibi ağır bir şekilde devam ediyordum. Abimin adımlarına bakıyordum. Kendisi sanki hiç yarıkları görmüyormuş gibi yürüyordu fakat ben düşücem diye adeta dikkat içerisinde yürüyordum. Küçük bir köprü şeklinde bir yerde yürümeye başladık ve birden yere düştüm. Kalkmaya çalıştım fakat etraf sarsılıyormuş gibi bir hareketlenme oldu. Bastığım zemin yaymış gibi bir oraya bir buraya hafifce dalgalandı. Dizlerimin üstüne kalktım. Önüme baktım ve abi arkasını dönüp bana baktı. Bende ayağa kalkıp ona baktım. Bu bir süre devam ettim. Gözlerine dikkatli baktığım saniye, gözleri bana değil sağ arka tarafıma bakıyordu. Başımı arkaya çevirdim ve Bir ağaç motifi vardı. Ama gölgelenmiş bir ağaç motifi idi. Yani sadece Karanlık bir ağaçtı. İçinde de birisi vardı. Zifiri bir vücuda sahipti. Yüzüne görmek imkansız gibiydi. Ağaca yaslanmış bir şekilde duruyordu. Birden üzerime doğru yürümeye başladı. Üstünde uzun bir şapkalı kapşon vardı. Bana yürümeye başladı. O kirli yüzünü gördüm. ama sadece gülüşünü gördüm. Sonra bana doğru gelirken elindeki sivrimsi bir demiri fakettim. Zaten onu görmemle heyecanlandım. Bana doğru koşmaya başladı ve elindekini bana vuracakmış gibi şekilde tutarak bana doğru bir zıplayış yaptı. Ve tam o sırada abi dediğim kişide ona doğru zıpladı ve tam o sırada uyandım. Çok büyük bir korku kaplamıştı beni. Uyandığımda neyin gerçek olup olmadığını bir süre anlayamadım.

Hiç bir rüyayı detaylıcasına hatırlamayan birisiyim ama bu her karesiyle aklımda. Şöyle ki bu yaşımda normal birisi olmayı başaramadım. Hep garip düşüncelerim var.

Para kazanmak istiyorum dedim. Ama yavaş bir şekilde ve etkileyici bir akımla olsun istedim. Nedne yavaş yavaş dedim ki. Ve bir kaç arkadaş ile bir topluluk kurduk. Ekonomik açıdan bir akım başlattık. Bilmiyorum sonu nereye uzanır...

Bu rüyamı forumdan birisine bahsettim ve bana yeraltı varlık olduğunu söyledi. Vs...