bu yaşamın amacı..?

hepinize çok teşekkür ederim cevaplarınız için..

Bir insanın hayattaki en büyük amacı okuyup mühendis olmak olabilir mi? ya da Dünyayı dolaşmak? peki ya bunların hepsini yaptıktan sonra ne yapacak insan? İstenilen her şeyi istedikten sonra ne olacak?

Bir insanın hayattaki en büyük amacı okuyup mühendis olmak olabilir mi? ya da Dünyayı dolaşmak? peki ya bunların hepsini yaptıktan sonra ne yapacak insan? İstenilen her şeyi istedikten sonra ne olacak?

İstenilen her şeyin hepsini yaptıktan sonra İnsan olacak belki de : ) Tek örnek olacak.Kimine göre? sana göre bana göre ya da hepimize göre : )

İstenilen her şeyin hepsine ulaşması da ömür ister kafa ister.. yetmez : )

Sonuç olarak İnsan Ölmüş.

yıl oldu ama değişen, işe yarayan bir şey yok. yahu bir insan fight club filmini 21 kez izleyebilir mi ? izliyor işte.

ne olursa olsun nerede olursam olayım hep içimde bir şey var. hani insan en neşeli anında en hüzünlü anında bile içinde garipsediği, ne olduğunu bilmediği, anlamlandıramadığı bir duyguyu taşır ya. heh işte öyle. yeni araştırma konuları buldum kendime, yarın kalan işlerimi bitirdim, film kültürümü değiştirdim(kategori vs), farklı kitaplar okudum, arkadaşlarımla daha çok buluştum daha fazla zaman geçirdim, sevgilim vardı ayrıldım, çekilip köşeye insanları izledim bol bol, sigaramı, içkimi değiştirdim, sosyal medyada yeni formatlar bulup zaman geçirdim, çok gezdim dolaştım,yüzme eylemini sıklaştırdım, durgularımı davranışlarımı eskisinden çok daha farklı şekle getirdim, herkesi olduğu gibi kabullendim, oyunlarımı bıraktım vsvs uzar gider bu liste. anlayacağınız köklü bir çok değişiklik yaptım hayatımda. ama içimdeki o duyguyu hissi ya da düşünceyi bir türlü adlandıramadım ve anladım ki ölünceye kadar da kapalı kutu olarak kalacak o içimde. bir çoğunuzda vardır.bende de var. artık hayata karşı daha umursamaz bir tavır takındım. her şeye ''iyi banane'' ''olabilir'' ''umrumda değil'' düşünceleriyle yaklaşıyorum. işte böyle değişen tek şey artık umursamamam. hayatın anlamı vs artık beni ilgilendirmiyor. şu sıralar kendimi kovboylar atışacağı sırada aralarından yuvarlanıp giden o ot gibi hissediyorum bir amacım, bir anlamım yok ama bunu sorun yapanda yok yani. akışına bıraktım nereye kadar giderse.

şu güzel replikler açıklıyor her şeyi.

Alıntı: ''Herşeyi kontrol etmeye çalışmaktan vazgeç. Bırak ne olacaksa olsun. Bırak olsun. ''

” Bizim neslimiz Büyük Depresyon’u ya da Büyük Savaş’ı yaşamadı. Bizim savaşımız ruhsal bir savaş. Bizim depresyonumuz kendi hayatlarımız.”

''Dinleyin Sürüngenler! Sizler özel değilsiniz, sizler güzel ya da eşi benzeri olmayan kar tanesi de değilsiniz, sizler işiniz değilsiniz, sizler paranız kadar değilsiniz, bindiğiniz araba değilsiniz, kredi kartlarınızın limiti değilsiniz, sizler iç çamaşırı değilsiniz, sizler herkes gibi çürüyen birer organik maddesiniz! Bizler bu dünyanın şarkı söyleyip dans eden pislikleriyiz! Hepimiz aynı pisliğin lacivertleriyiz!''