Açılımlara Genel bir Bakış - Teorik

Herhangi bir kişinin çizdiği bir kartın Tarot kartı sayılması için en temel özellik kartın yaptığı sembolik çağrışımlarıyla bir Tarot destesi içinde belirgin bir yer almasıdır. Destede her karttan sadece bir tane olması gerekir. Bünyesinde barındığı semboller, taşıdığı anlamlar, çağrıştırdığı manalarla her Tarot kartının bireysel özellikleri vardır. Bir şeyi düşünmek için onun göstergesini anımsamamız yeter. Ancak bir şeyin nerede, ne zaman, nasıl, neden, neyi amaçlayarak, ne yaptığını, nasıl davrandığını, harici olgularla nasıl bir ilişkisi olduğunu anlatmak için tek başına bir kelime yetmez. Kartlar tek başlarına çok iyi bir meditasyon aracı olsa da kehanet uygulamaları için tek başlarına yeterli değildir. Bunun için aynı desteye mensup kartların birbirleri ile ilişkiye girmesi gerekir, bu da açılımlar ile mümkündür.

Olağan bir kehanet uygulamasında rastlantısal olarak bir araya gelen kartların oluşturduğu yapıya açılım denir. Açılımlar kahinin zihnini yönlendirerek hali hazırda sayısız sayıda anlam taşıyan tekil kartlardan mevcut durumla ilgili bilgi oluşturmasını sağlar. Açılımlar içinde bulunan kartların sayısı, kuralları, formları ve yapılarına göre çeşitlendirilebilir. Okuma sırasında kullanılan temel ve ileri teknikler açılımların bu özelliklerinden yararlanmak için kullanılır. Açılımlar Tarot’un pratik boyutunu oluşturduğu için bunu örneklendirerek açıklamayı uygun görüyorum.

Yaygın olarak kullanılan Geleneksel Kelt Haçı açılımı 10 kart ile yapılır. Kartlar geldikleri sıraya göre bir pozisyona düşerler ve pozisyonlarına göre anlam kazanırlar. Her kart bulunduğu pozisyona bağlı olarak açılım içinde diğer kartlar ile ilişkilendirilir. Kahinin zihnini yönlendirmek için kartlar bir haç ve bir çubuk şeklinde dizilirler. Birinci kart Haç’ın merkezine dikey bir şekilde yerleştirilerek, açılımda kişinin karakterini, bulunduğu durumu ve/veya dürtülerini temsil eder. İkinci kart ise birinci kartın üzerine yatay bir şekilde konularak kişinin karşısında duran faktörlerin doğasını temsil eder. Birinci ve ikinci kart açılımın bir arada düşünüldüğünde açılımın merkezi dinamiğini oluşturur. Genel uygulamalara göre Haçın kollarını oluşturan yatay eksen (4-6) durumun gelecekten geçmişe nasıl bir akışa sahip olduğunu, dikey eksen (3-5) ise durumun farklı bilinç seviyelerindeki halini temsil eder. Haç şekli böylece kahinin durumun dinamiklerini koordinat sistemine benzer bir düzleme kodlamasını sağlar. Doğal olarak açılımın çubuk şeklinin temelini oluşturan ilk iki kart (7-8) kişinin çevresi ile ilişkisini temsil eder. 9 pozisyonundaki kart kişinin durumuyla ilgili bilmesi gereken bir şeyi söyler. 10 numaralı kart ise da en olası sonucu gösterir.

Kelt Haçı örneği üzerinden bir açılımın kahini nasıl yönlendirdiğini gördük. Kahin bir okuma için istediği açılımı kullanabilir. Bir kahinin repertuarında bir çok sayıda ve çeşit açılım olabilir. Kelt Haçı 10 kartla yapılan, haç ve çubuk şeklindeki biçimsel özelliklerinin kahini yönlendirdiği, pozisyonların kartların anlamını modifiye ettiği bir açılımdır. Kartlar serildikten sonra hareket etmedikleri için sabit bir açılımdır ve bir oturumda kartlar toplanıp tekrar karıştırılıp serilmediği için tek bir operasyondan oluşur. Açılımdan açılıma bu özelliklerin hepsi farklılık gösterebilir.

Hangi durumlarda hangi açılımı kullanacağı kahinin takdirine kalmıştır. Açılımlar seçimleri kahinin yöntemlerine ve tarzına olan yatkınlığa dayanıdır. Kahin nasıl yönlendirilmek istiyorsa veya okumalarında nasıl kurallarla çalışmak istiyorsa onlarla çalışır. Bir kahin varolan açılımları kendi tarzına adapte ederek farklı varyasyonlar ortaya çıkarabildiği gibi sıfırdan kendi açılımlarını da icat edebilir. Önemli olan açılımla alınan sonuçtur.

pantarot.blogspot.com dan alıntıdır