Karalama Defteri

Kelimeler eksik gedik.. Belki de manaları kalmadı artık. Hangi masalı anlatıp bu gece kendime, hangi yanıma yatıp ısıtırım kendimi bilemem.Uyku mu korkularımı örter ve gelecek gece kadar karanlık mı olacak hep? Belki öyle belki de değil..

Biliyorum hoyratlığını, hayatı küçük görüşünü, nedensizliğini... Yanındaydım tüm bunları daha söylemeden sen. "Yaşadık bitti işte git", "peki!" ve çekip gider duygular. Dur demeye kalmadan. İstemediğim şeylerdi bunlar. İteleye kakalaya,zorlayarak tırnaklarınla kazıyarak aldın götürdün kendini.. Bense birşey diyemedim. Kabullendim. "Peki!" dedim. Ben dünyanın en uysal insanıyım...

Yalanlar söylendi. Yalanlar söyledim. Çokça.. Bir el bekledim. Geldi, el salladı gitti. Gülümsedim bende. "Hayatı sek içecek kadar büyümemişim" dedim. Bunun böyle olmasının bir nedeni vardır dedim, ulvi sebebler yüklemeden önce tüm bu iğrençliğe,yozluğa... Sonra delilik başladı. Delilik dedi ki ; haklısın,bu eşi bulunmaz birşey ve geçti. Bitti herşey hadi üzül.. Üzüldüm bende. Uyum sağladım...

Zaman geçti. Yalnızlık vardı ve kitap bile okuyamadım. Üzüntüm, bildiklerimden değildi. Yeni birşeylere gebe olduğumu biliyordum velakin.. Değiştim. Düşüncelerim hayata bakış açım herşey herşeyim.. Bir kaç ayda öyle yenilendim ki.. Fiziğim bile değişti. Duruşum ve bakışlarım.. Sesim bile. Hele ki gülüşlerim...

"Geçmiş zaman artık yoktur, o geçmiş gitmiştir. Sadece anılarda var olur. Gelecek zaman ise henüz yoktur, beklentilerde varlık bulur. Şimdiki zaman bir görüdür. Bir anlık bile değildir. Çok kısa çok bilinmez. ancak hepsini taşır."

Geçmişi düşünmeden, gelecekten birşey beklemeden, günü kurtarmayı öğreniyorum. Bunu nasıl yaptığımı bile anlamadan.. Kendimi çok kaptırmadan ama tadına vara vara yaşamak.. Hayat.. Neşe. Gülümsemek.. Ve umurumda değil. Zerre kadar şüphe kalmadı içimde, öyle eminim ki yaptıklarımdan. Aklıma bile gelmez oldu çoğu şey.

Bana ileri de bunların hepsini neden bu şekilde yaşadığımı sorarsanız, size sorum şu olucaktır. "Size ne?"

Sevgilerle..

Kırılganlığımı bağışla...Sen kilometrelerce uzakta uyurken ben soluğunu yanımda hissediyorum. Senin şehrine yağan yağmurda ıslanıyorum burada. Ve ben seni her gün biraz daha fazla seviyorum. Kırılganlığımı bağışla. Kolay değil kalbimi çıkartıp avucuna bıraktım. Tüm mutluluğu " sen " olan küçük bir kzım ben. Kırılganlığımı bağışla.

Diyeli 6 ay olmuş neredeyse. Ömrümüzden giden yarım yıl. Kırılganlığımı bağışla demiştim sana çünkü tüm mutluluğum sendin. Korkularımı bağışla demiştim çünkü onlarla mücadele eden bendim.

Kalbimi çıkartıp avuçlarına bıraktım ve sen şimdi onu geri koymam için veriyorsun. Şimdi ne o kalp geri dönebilir yerine ne de ben ..

Sen yine de beni bağışla...

İçimde haykırmak istediğim okadar cok şey varki ama ne yazikki yine kimseyi kırmak istemeyişimden icimde tutuyorum artık yoruldum kimse bunun farkında değil nefret ediyorum herşeyden

karanlıkta sizi korkutan ne varsa, aslında sadece kormak istediğiniz için vardılar sözünden korkuyorum..

Sessizce yürüyordum, kendi çizdiğim yolda,

Her şeyden habersiz..

Tutunabileceğim tek bir dal yoktu.. Tökezlememek zorundaydım..

Mutsuzdum.. Ama yine de umutluydum kendimden..

Kimseye ihtiyacım yoktu.. Yürüyebilirdim tek başıma ben..

İnanmıştım bu yalana..

Ama tökezledim..

Ve birden, bir ayna çıktı karşıma..

Aynaya takılı kaldı gözlerim..

Ben değil, sen vardın aynanın diğer tarafında..

Uzun uzun seyrettim..

Sen de en az benim kadar sessizdin..

Kendin denen enkaza sığınmış gibiydin..

Nefes alamıyor gibiydin..

Ben gibiydin..

Dokunsam kırılacaktın sanki.. İncinecektin..

Gökyüzünde süzülecek ve kaybolacaktın bulutların arasında..

Buydu hayalin..

Sonrasını önemsemiyor gibiydin..

Sahi bozar mıydım elinden tutsam süzülüşünü..

Yoksa kayıp mı olurdum gökyüzünde,

Seninle birlikte..

Ve ben elini tuttum.. Bozmadım süzülüşünü..

Boğulmadık enkazın altında..

Birlikte kaybolduk bulutların arasında..

Ve biz orada, onlardan çok uzakta

Kendimize ayrı bir dünya kurduk..

''Sen'' ve ''Ben'' diye bir şey yoktu artık..

Sadece ''Biz'' vardık..

Ve biz dünyamıza kimseyi almayacaktık..

Ama sen onlara izin verdin..

Sen onları dünyamıza aldın..

Sen çağırdın..

Bense sessizce izledim..

Sadece izledim.. Hiçbir şey diyemedim..

Ve onlar özenle kurduğumuz dünyada kasırgalar çıkardı..

Savrulduk ikimiz de..

Ayrı yerlere..

Şimdi sen istediğin kadar ''Suç sende'' de..

İkimiz de biliyoruz gerçekleri..

Senden önce mutsuzdum belki,

Ama yine de umutluydum..

Artık umutlarım da bitti..

Kendi çizdiğim yolda değil, benim için çizilen yolda yürüyorum şimdi..

Umarsız bir boyun eğişle.. Sessizce..

Unutmak için o kadar çaba sarfetmeme rağmen,

Kurtulamıyorum senden..

Hayallerin bulaşmış ellerime..

Ve ben o yalanı söylüyorum kendime yeniden;

İhtiyacım yok kimseye

Yürüyebilirim tek başıma ben..

Teğet

teğet

teğet

teğet

teğet

teğet

teğet

Sana geç kaldım..... Farkına varamadan sana geç kaldım.

- saat kaç?

- akşam oldu, gerek kaldı mı saate?

- sabah olmayacak mı?

- sabaha biz olacak mıyız?

- saat kaç?

- sabaha 10 saat var.

- demek ki sabaha kadar çok zamanımız var.

Sana katlanabiliyorum garip kız! Nasıl bilmiyorum ama bunu başarıyorum,çok fazla düşünmedim gerçi pekte üstünde durmadım ama her ne olursa olsun yada her ne yaparsan yap genede bir boksörün ses çıkarmayan kum torbası gibi darbelerine dayanacağım.Çünkü bunu yapabiliyorum.

Ne diyebilirim ki ne söylenir ki bu duruma

aslında hıc anlasılmamak en ıyısı sanırım

Her adıma bir harf ekleyerek geldim sana.

Kelime oldum, cümle kurdum seninle....

Şimdi bütün öznelerimi,yüklemlerimi alıp gidiyorsun.

Bütün imlam bozuk kala kalıyorum ardında...

Ama bilmiyorsun yeni paragraflara açıldım sanarken...

Ardında bütün alfabeni bıraktın !

saat 3:00

ayaktayım

saat 3:01

ayaktayım

saat 3:02

ayaktayım

saat 3:04

ayaktayım

saat .........

ayaktayım

saat yok!

bu kadar umarsızca yaşanan bir hayatın anlamı olabilir mi

yalanlar dolanlar

yoluna koymak için çabalar

ne için

belkide hepsi bir hiç için

güçlüyüm hayatla baş edebilecek kadar

nelerle baş etmişken şimdi ufak bir sıyrıkla yok olacak değilim

aama ne için

neden!

değer mi koşmaya

değer mi savaşmaya...

son iki dakika...

sanırım hıc bu kadar aglayasım yoktu..hersey ne guzeldı halbukı...bu sıcak da sıkımadan sarılıoduk saatlerce..arkada o sarkı..'son denemeee..saat kac saat kac?!'

ve sen yanlıslkla soyledın belkı de...son ıkı dakıkamız...

gerek kalmıcaktı belkı endıselenmeme..

zaten hıc bırınız kıyamazdınız gozyasıma.

ama benı bırakmıcaktın dı mı sen de?

elımden tek gelen sey sana sarılmaktı ve gozyaslarımı omzuna deıl ıcıme akıtmaktı...

ben bunu hakkettm sanırm.

uslu bı kız olamadım.kendıme bakamıorum hasta oldum,sana nası bakıım?

ama ben buyutmedım mı senı ellerımde?

erkegım yapmadım mı? sen hala mahalle maclarına gıderken,ustelk basket futbol fark etmıor benm gozumde...

I am thinking of you

seni düşünüyorum

In my sleepless solitude tonight

ıssız uykusuz gecemde

If it's wrong to love you

eğer seni sevmek yanlış ise

Then my heart just won't let me be right

o zaman kalbim doğru olmama izin vermeyecek

'Cause I've drowned in you

çünkü sende boğuldum

And I won't pull through

ve içinden çıkamıyorum

Without you by my side

yanıbaşımda sen olmadan

boğuluyorum bulamıyorum kendimi

kayboldum

bırak sonsuza kadar kaybolayım içimde

unutayım kendimi

yada

tut elimden çek çıkar aydınlığa gücün yeterse

--------------------

şimdi gidiyorsun

senden önce beni gönderiyorsun belki

ilk defa bu kadar içten dua etmiştim oysa

gitmeyeceğine inanmıştım

mutlu olacağımıza

gitmedin belki daha uzağa

ama çektin vurdun

infaz ettin ruhumu bir cümleyle

tüm inançlarım

duygularım

sattın hepsini

mutlu olacaktık beraber

hayal kurmuştum yeniden

inanmıştım

sen hepsini acımadan sattın

yeni bir başlangıç

yeni bir hayat

seninle yeniden doğuşa inanmıştım

oysa sen

mutlak son oldun

şimdi ben düşüncelerimi satıyorum sen kokan

buğulu bir cam kenarında yakıyorum hepsini tek tek

biraz önce gittin ya

gelme bir daha istemem

bulamazsın birdaha seni seven düşüncelerimi

kurduramazsın aynı hayalleri

gidiyorsun ya

sakın gelme bir daha

ait olduğun hayatta neyi yaşaman gerekiyorsa onu yaşa

şimdi benden uzakta

istediğin kadar yolun var

gitmek istediğin yerde olmak istediğin vücutlarda düşüncelerde ol

ben bir bir çekip vuruyorum sen kokan mısraları beynimde

Sabahın 8’nde, kurduğum alarm çaldı. 5 dakkika daha dedi; akşamdan kalma uyuşuk aklım. Tekrar uyandığımda 10 olmuştu bile saat. Tüm derdim biraz daha rüya görebilmekti. Biraz daha uyuyabilirdim, zaten geç kalmıştım. Uyuyamadan kalktım. Hazırlanıp çıktm. Zaten kahvaltı olayını, hiç haz etmezdim. Zaman kaybı.

Allahın cezası otobüsü bekliyordum yine, allahın cezası s.k kadar kaldırımda. Ulan 50 metre önde koca meydan duruken kalk sen s.k gibi kaldırıma durak yap. Sabah sabah tüm belediye müdürlerinin cici babası oldum. Iggg yaşlı yaşlı tezelerin günahına girdim.

Geldi lanet otobüs ama eski model; yeşillerden değildi gelen. Binmedim gitti, adam gibi, klimalı otobüs gelirdi herhalde birazdan,. Gelmedi. Pes ettim, sonra gelen kızıl yosmaya bindim. Gözlerim hoş bir bayanaradı yanına yada çaprazına sokulacak. I ıhh yoktu, belli fukara malesi otobüsüydü, yada tüm güzeller erken mesaiyi yapıyordu bu memlekette. Aklımdan bir ses bugün hiç bi bok iyi gitmeyecek dedi. Karaköye gelince inip otobüs değişmem gerekiyordu beşiktaşa gitmem için. İndim. Herkes gözünü karartıp kendini araçların önüne atıyordu. Ben bunu yapmazdım çogu zaman. Şehri planlayan amcaların annelerinin ellerini öpüp alt geçite yöneldim. Gezerek, esnafı keserek, bide alt geçit kullannıyorum ben, edasıyla çıktım alt geçitten. Geldi yeşilim bindim zor bela. Doldu tabi bir anda zik kadar otobüs...

Kan revan kalıyorum her düş sonrasında...Bükülü duruyor boynum uyandığımda !!! Ah Alasse,ruh ikizim yanıyor mu senin canın da benim ki kadar _? Duyabiliyor musun sızıyı içinde azar azar _?Sevdiği parça yarıda kesilen aptal aşık yüzüyüm bu ara.O misal yarım kalıyor tüm yanılgılarım da .Elimi koyup başıma , hüzne salıyorum bakışlarımı.. Sancılıyım yine,rahmi alınan genç kız suretindeyim.Lal kalıyor hayallerim !!!

özgürlük budur işte, hüznümde benim sevincim de

Aslı da benim yalanı da

Hayali de benim bugünü de yarını da,

Herşeyi benim işte.

Hepsi sadece bana ait benim elimde benim bilgimde benim sevebilmemde.

Aşk da benim yalnızlık da ......

oh beeeee

son bir yudum kaldı bardakta,

son bir kez daha dikmek gerek bardağı...

ooofffff.....

sonlara alışamadım zaten...

son saatleri barın,

son servisi barmenin,

gecenin son anları...

son....

Güneşe baksam görür müyüm seni

Rüzgara sorsam,duyarmıyım yeniden?

Zamansız yağan yağmur

Hayallerimi çaldı

Islattı gözlerimi

Yaşamak bir masaldı...

Kokun sinmiş odaya

Her yerde hatıran var

İnan sensiz anlamsız

O tozpembe rüyalar...

Tarasam saçlarını

Ellerine dokunsam

"Kızım" diye seslensen

Sana yine sarılsam...

Güneşe baksam görürmüyüm seni?

Rüzgara sorsam duyarmıyım yeniden?

--------------------------------------------------

Bugün fotoğrafına baktım uzun uzun

Ağlamamak için direndim yine

Olmadı...

Bir cümlen çınlattı kulağımı

"Hep böyle yatağa mahkum kalmam,Elbet birgün kalkarım ayağa"

Olmadı...

Sen artık yanımda olamayacaksın...

Ama sözlerin,nasihatlerin hep yüreğimde...

Hepsi her saniyemde benimle...

ne güzeldir yanlış anlamayan kişi!

Ne karalayım ki şimdi..Acı çekiyorum,başım ağrıyor,midemde kasılmalar oluyor,ağlıyorum,mutsuzum,huysuzum,huzursuzum,Kimin ne yaptığı,kimin kime kızdığı,kimin mutlu ya da mutsuz olduğu umurumda değil..Hava git gide soğuyor tıpkı kalbim gibi..Aklıma gelen her molar verecek olan söz bir kulağımdan giriyor,diğerinden çıkıyor.Belki de duyamıyorum.Daha doğrusu duymak istemiyorum.Kalbim acıyor be,kalbim..

Gecenin koynundan düştün zamana

Parçalandın

Bir tutam saç teline emanet ettim seni

Gözüm arkada kalmadı

Çünkü sen O değildin artık

Çünkü yollar da saçlarım gibi uzamaktaydı

Ve ben uzun zamandır sarışın değildim...