Karalama Defteri

Evet ben ağlarım çünkü ben herşeyden önce insanım.Duygusalım,hassasım,karışığım,kolay kırılmam ama parçalanırım.Ben böyleyim ama bazılarınız...?Ağlarım diyorum bunu rahatlıkla söylüyorum çünkü gizlemiyorum çünkü ben buyum çünkü ben bazılarınız gibi hissiz değilim.Ama ağladığını bilip bundan nemalanmaya çalışan insanları görüyorum ve onlara üzülüyorum.Kendisini unutan insanları gördükçe üzülüyorum, hallerine üzülüyorum.Ben ağlıyorum ama ben çok güçlüyüm bir çoğunuzdan çok güçlüyüm.

İçimde verdiğim bir savaş var.Ne yaptığımı veya ne yapmak istediğimi bilmiyor vaziyetteyim.Karışığım.İlk defa mantığımla duygularım savaşıyor ve ilk defa ben mantığımı ezip geçemiyorum.O son cümleler..Hala kulağımda çınlıyor,hala gözlerimin önünden film şeridi gibi geçiyor o yazılanlar,kabullenemiyorum o zaman olanları.Ben o sözlerine maruz kaldığım zamanı atlatmaya çalışırken peşinden yeni bir şey öğrenip yere yığılıveriyorum.Ayağa kalkacak ne gücüm var,ne de uzattığın eli tutacak güvenim.

Bu zamana kadar çok şey oldu veya çok şey söylendi ama hiç biri o zamanki gibi yaralayamamıştı beni.Ve ben o kadar çok güvenirdimki sana,bilirdim beni ne kadar çok sevdiğini ve kabullenemeyeceğim birşeyi yapmayacağını, adım gibi bilirdim..Ama yanıldım.Herşeyi göze alabileceğim kişi için yanıldım.İşin en kötü yanı ne biliyor musun?Seni suçlamaktansa hep kendimi suçladım fazla bağlandığım için,fazla güvendiğim için ve fazla sevdiğim için.

Kıyamazdın hani bana?Kıyamadığın için uzak durmak istememiş miydin zaten?Ama kabul et,güzel kıydın bana. Eğer hala bu olanlardan dolayı pişmanlık duymuyorsan ve böyle olması gerekti diye düşünüyorsan lütfen uzak ol, lütfen yok ol.

Ben anlamıyorum bazı insanları ya.Kelime oyunu oynamıyoruzki Duygusal birşey yaşanmamış olması hayatına birisini almadığın anlamına gelmez.Aldatmayı sadece birisiyle yatmış olmakla bir tutmaktır bu halbuki gönlünde birisi varken başkasına farklı bakman farklı konuşman başkasıyla yakınlaşman(!) başkasıyla flört etmen hepsi aldatmak sayılır bana göre.Of Allahım alıp da başımı nerelere gideyim..

Hiçbir şey yapamıyorum.Ders çalışamıyorum,eğleneyim diyorum canım istemiyor,dışarı çıkmak istiyorum içimden gelmiyor,kendimi odama hapsettim.Uzanıyorum.Uzanıp öylece ölmeyi mi beklesem acaba canım yaşamak da istemiyor.Işığımı kaybetmiş gibiyim hiçbir şey göremiyorum.

Bu da arka fonda çalan müziğim..

https://www.youtube.com/watch?v=vNsEEvRMtGI

Kuş yuvaya dönmüştü, yine eninde sonunda sıradan bir şekilde göçmüştü.

Karac'oğlan der ki kondum göçülmez

acıdır ecel şerbeti içilmez

üç derdim var birbirinden seçilmez

bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm...

Düşmanın azgın dişleriyle en amansız saldırılarında bile kalkanlarımızı kaldırıp kılıçlarımızı savurmayı ihmal etmedik. Bütün o karanlık saldırıların arkasından gelecek zafer için yeniden ve yeniden direndik. Ne kadar düştüysek o kadar kalktık. İşte yine geliyor o karanlık akınlar, yine direnip yine kazanacağız. Dayanın.

Duygu karmaşası yaşıyorum.Kendimi mutsuz hissettiğim depresyonun dibine vurduğum kimsenin beni özlemediğini unuttuklarını düşündüğüm anda sanki Allah bana nankörlük etmemem için dostlarıma haber salmış gibi bir görünün de toparlansın der gibi davrandı..Şu bir kaç gündür seneler süren dostluklarımın ne kadar değerli ve önemli olduklarını tekrar ve tekrar anlamış oldum.Ya kaç kişi sohbet ederken durduk yere sevildiğini duyuyor ki kardeşlerinden:) yada sosyal medya hesabı olmamasına rağmen seneler geçmiş olmasına rağmen ve hatta kaç bin km lik mesafeler araya girmiş olmasına rağmen her doğum gününde unutulmadığını görüyor vs vs...bunlar bana ilaç oldu ilaç.Gönül isterdi ki sevdiklerimizin hepsi yanımızda olsun ama buna da şükür en azından unutulmadığımı ve sevildiğimi biliyorum.İyi ki varsınız be

İçimde bir tanrı uyuyor. Ve onu uyandırmaya kararlıyım.

Artık başlamalı. Son savaş. İyi ve kötü. Karanlık ve aydınlık. Sona ermeli modern kapitalizm dişlilerinin ruh öğüten dişlilerinin dönüşü. Şekspirin dediği gibi beklemektir asıl cehennem, alevler ve acı değil. Kim bilir kaç enkarnasyon sonrasında göreceğim o son arınmayı, kıyameti, verilerin son düzenlenmeden (büyük savaş) sonra silinişini. Beklemek en zor sınavım. Haritamdaki dizilişin tam da sabırsızlık üzerine kurulu olması nasıl bir sınavda nelerle zorlandığımı gösteriyor.

Onu bunu geçin de, ben kaynağı yok edeceğim agalar, siz de bir görürsünüz.

Buralar çok tanıdık gel gidelim.

Düştüğümüz yer / uzak olsun yakınlarımıza.

Her gece bi yıldız seçelim

Ayılana kadar içelim.....

Öfkelendiğim zamanlar acımasızca konuşabiliyorum.Sabrımın tükendiği kişilere karşı özellikle daha çok böyle oluyorum.Ama aslında böyle olmasını hiç istemiyorum.Kötü niyetle söylemediğim şey çok fazla uzayıp dallanıp budaklanınca hoop bir anda ağzımdan aslında hiç düşünmediğim şey de çıkıveriyor sonra olay daha da büyüyor sonra ben karşımdaki kişiyi incitiyorum o an öfkemden geri adım da atmıyorum ama karşımdakini kırdığım için içim kan ağlıyor.Eskiden olsa karşımdaki kişide nasıl bir etki yarattığını çok iyi anlamazdım normal üzülüyordur geçer sanıyordum ama şimdi aynısını ben de yaşadığım için düşünmeden söylenen sözlere ben de zaman zaman maruz kaldığım için onları çok iyi anlıyorum.Karşımızdaki kişide derin yaralar bırakmış oluyoruz, kendimizde ise pişmanlıklar.

Sevgi yalnız bir insana bağlılık değildir. Bir tutumdur. Kişinin yalnız bir sevgi nesnesine değil, bütünüyle dünyaya bağlılığını gösteren bir kişilik yapısıdır. Kişi yalnız bir tek kimseyi seviyor, başka her şeye karşı ilgisiz kalıyorsa sevgisi sevgi değil, genişletilmiş bencilliktir.

Karl Marx

"her sabah nereye gittiğini bilmeden bir işe giden, her akşam nereden çıktığını bilmeden bir işten çıkan, sevmediği hayatı yaşayan, sevmediği işi yapan, sevmediği kişilerle yaşayan, kalabalıkların yüzünden yaşamaya karşı, ne bir sevgi, ne de bir sevgisizlik işareti olmadan gelip geçen, her akşam evinin dört duvarı arasına sanki bir mezara girermiş gibi giren, gecelerini bir sıkıntı yorganının altında yalnız ya da yanındaki yabancı gövdeyle geçiren;bütün ölü kentlerin, ölü doğmuş çocukları !

size bu ölü yaşamı hazırlayan “burjuvazidir” ve bu acımasız oyunun varlığı siz izin verdiğiniz sürece sürecektir."

Maksim Gorki

Gördüğün gözler, hepsi birer tutsak ruh. Canlıların ruhlarını çalmak, onlara sahip olmak. Tıpkı bir sanat eseri gibi ve ben o muntazam sanatçının büyük portresiyim. Her kalem dokunuşu bilincimin huzur bulmasını sağlıyor, sana göstermek istediklerimin bir çoğuda işte tamda bu portrede. Sakladım, bulamazsın, sadece karanlık bir gece bunu açığa çıkarabilir. Değersiz varlıkların hepsini sana hediye ediyorum ve sana uzun, sancılı bir ömrü bahşediyorum. Yaşa, kibir ve nefretin seni çürütene kadar yaşa...

Yalnızca tek bir samimi fikir, tek bir "felsefe" vardır. O da mutlak yıkım istencidir. Geri kalan her şey -güç dahil- sadece acizliğimizi gizlemek için uydurduğumuz beşeri mastürbasyon araçlarıdır. Yıkım, primitif doğamızın en saf haliyle dolaysız gösterimidir. Yıkım kaostur. Yıkım anarşidir. Yıkım doğadır. Yıkım doğaldır.

Çünkü farklı bakmazsam hiç bir işe yaramaz. Bütün yaptıklarım ve yapacak olduklarım sadece bir hayatın başlangıcı. Sonu olmayan döngüler içinde başkalarını tekrar etmek kadar acımasız. Ne fark eder bilmiyorum ama son cümlelerim hiç bir zaman yerde cesedi yatan bir adama ait olmayacak. Olmamalı en azından, karşında bir imparator duruyor. Bu imparator hiç bir zafer kazanmamış, hiç savaşmamış ve hiç yönetmemiş birisi. Okyanus ötesinde buluşmak dileğiyle...

Bu gün yanlızları oynuyom hayat gelip geçiyo waayyy

...hiç birşey yemiyorsun,içmiyorsun,konuşmuyorsun.

-...

...artık kalmamı bekleme,bensiz n'aparsın bilmiyorum ama gideceğim.

-Si...git

...allah belanı versin (şlak kapı sesi)

.

.

.

-bilmiyorum...

Şu his. Karnımda girdap varmış gibi hissettiren his. Cidden gün gectikce canımı acıtıyor. Gün gectikce dayanılmaz bir hal alıyor. Karnımı parcalayasım geliyor bazen, kimseyle konusamadığım icin kusmak geliyor. Kusarsam rahatlayacakmısım gibi. Organlarım kusmamı bekliyormus gibi..cogu kez hissiz olmayı diliyorum o zaman bunlari yasamam o zaman hissetmem bir sey ve bu da gecer.