0rgonit Enerji

Orgonit Nedir?

Orgon Araştırmasının Kısa Bir Tarihi

1930'larda ve 1940'larda, Dr. Wilhelm Reich, modifiye ettiği bir gayger sayacıyla, orgon olarak adlandırdığı eterik enerjinin (yaşam enerjisi, chi, vs.) varlığını tespit edebiliyor ve ölçebiliyordu.

Dr. Reich, fiberglas (organik madde) ve metal talaşı (inorganik madde) katmanlarının üstüste yığılmasıyla orgon enerjinin hem faydalı, pozitif halinin (Reich'in tanımıyla“OR” veya “POR, positive orgon,) hem de zararlı, negatif halinin (“DOR”, deadly -ölümcül- orgon) çekilip, toplanabildiğini saptadı.

Bu basit katman prensibini kullanarak orgon akümülatörleri ya da “oracs” olarak adlandırdığı büyük kutular inşa etti ve kanser de dahil birçok hastalığa sahip hastalarını bir süre bunların içinde oturtarak başarıyla iyileştirdi.

1986 yılında, Almanya'nın Marburg Üniversitesi'ndeki bilimadamları yaptıkları bir araştırmada, 30 dakikalık bir orgon akümülatör tedavisinin, başka hiçbir fiberglass kutuda görülmemiş şekilde devamlı, pozitif psiko-fizyolojik etkilerinin olduğunu bildirerek, “araştırmamızda elde ettiğimiz sonuçlar, Reich ve ortaklarının iddia ettiği orgon akümülatörün insan organizmalarında fiziksel ve psikolojik faydaları su götürmez bir gerçek olduğunu gösteriyor” şeklinde belirttiler.

Reich'in çalışmaları, 1960'larda çok daha açık görüşlü bir Rus bilimadamı olan Dr. Nikolai Kozyrev tarafından azimle devam ettirildi. Dr. Kozyrev, böyle görünmez enerjilerin her yerde olduğunu bilimsel olarak keşfetmişti ama ne yazık ki Reich'den ilham almış olmasına rağmen, çalışmaları onu “torsiyon alanları” (mesela, eterik enerji) olarak isimlendirilen Sovyet ordusu için geliştirdiği savunma uygulamalarına yöneltti. Kozyrev'in Reich'i ve günümüzdeki deneyimleri onaylayan bu çalışması, 1991'de Sovyetlerin düşüşüne kadar gizli tutulmuştu.

Onların izinden giden yüzlerce Ph.D seviyesindeki demirperdenin iki yüzünde de olan birçok araştırmacı, Kozyrev ve Reich'in çalışmalarına öncülük ettiler ve yavaş da olsa Batılı bilimde yaygın hale getirdiler. Nihayetinde de “resmi olarak” görünmeyen, evrensel enerjinin “karanlık madde” (dark matter) “vakum akışı” (vacuum flux), “sıfır-noktası enerjisi” (zero-point energy), yani sorduğunuz kişiye göre değişebilen birçok isimle kabul görülmesini sağladılar.

Orgonit'in Gelişimi

Reich, Orgonon adlı laboratuarını kırsal bir yer olan ABD'nin Maine kentinde kurmuştu. Burası, o zamanlar “ölümcül orgon” kaynaklarından en izole olan yerdi. Orgon akümülatörünü DOR (ölümcül orgon) kaynaklarına yakın bir yerde çalıştırmak (nükleer tesisler, radyo kuleleri vs.) akümülatörün içinde tedavi gören kişiye zarar verme potansiyeline sahipti çünkü akümülatör ayrım yapmadan enerjileri çekerdi. O yüzden, coğrafi konum orgon akümülatör çalışmalarında önemli bir faktördü.

2000 yılında, Don ve Carol Croft çifti, yaptıkları araştırmalar ve deneysel gözlemleri sonucunda, organik fiberglas reçinesiyle inorganik metal talaşlarının, kağıt bardak, muffin kalıbı vs. gibi herhangi bir kalıba döküpkarıştırmanın, Reich'in akümülatörüne benzer şekilde eterik enerjiyi çektiğini keşfettiler.

Carol Croft, sahip olduğu enerjileri algılama yeteneğinin getirisiyle, bu buluşun ne kadar önemli olduğunu farketti ve eterik enerjiyi toplama, dönüştürme ve gönderme özelliğini arttırmak için içlerine ufak kuvars kristali ekleyerek bunu bir adım öteye taşıdı. Reçine/metal kalıbına yapılan bu eklenti; otomatik, sürekliliği olan, negatifi pozitife dönüştürmede bir hayli etkili enerji dönüştürme fabrikası denilebilecek bir madde haline getirdi.

Orgonit, bir DOR kaynağına yakınsa, onu etkili ve sürekli şekilde POR'a dönüştürür ve yayar. Başlıbaşına bütün zararlı negatif enerji yayıcılarından -kaçınılmaz bir şekilde- pozitif enerji vericileri yaratır.

Orgonitteki reçine, iyileştirme sürecindeyken büzülür, kuvars kristalini sürekli olarak sıkıştırır, bu da kristalin içinde piezoelektrik etkisi yaratır. Yani, bitiş noktaları elektriksel olarak polarize olur. Ki orgonitin pozitif enerji jeneratörü fonksiyonunun bundan geldiğine inanılır.

Bu sayede orgonit, Reich'in orgon akümülatörlerle olan çalışmalarında kayda değer bir ilerlemeyi temsil eder. Reich'in “oracs” makinası pozitifi çektiği gibi, negatifi de çekiyor ve iyi enerjiye dönüştürme gibi bir etki göstermiyordu; orgonit bunu doğal ve sürekli olarak yapıyor.

alıntı

font rengi nedeniyle okuyamadim malesef :/

Bir yazıyı kopyala yapıştır yaparken font rengini de değiştirin isterseniz

Bir yazıyı kopyala yapıştır yaparken font rengini de değiştirin isterseniz

ve altınada alıntı yazalım...

Buyurun. Güzel yorumlar yazmazsanız, sorarım ben size.

Güzel paylaşım teşekkürler

Güzel paylaşım teşekkürler

bu sovyetler ve naziler savaş aşkıyla birçok gelişimde bulunmuşlar.

Yaşamın Ana Maddesi: Orgon

Wilhelm Reich'ın Dünyası

1957 yılında ölen Wilhelm Reich, yaradılışın temel maddesinin "Orgon" adını verdiği bir enerji türü olduğunu savunuyordu.

"Yaşam gücü" kuramının da sahibi olan Reich, Dünya'nın da UFO'ların savaş merkezi olduğunu ileri sürdü.

BİLİNMEYEN Ansiklopedisi, fasikül 73, sayfa 1734-1736 – 17 Mayıs 1986 Halûk Akçam

YAŞAMIN SIRRINI keşfetme tutkusu ve yaşayan hücreyi cansız maddeden ayıran bir gücü bulma arayışı, yüzyıllardan beri okültistlerin, alşimistlerin (simyacıların) ve bilim adamlarının zihnini sürekli meşgul etmiştir. Her ne kadar çoğu kez araştırıcı yalnız bilim için bilgi edinmeye çalışmışsa da, bazıları ilahi güce zorla sahip olup doğrudan cansız maddeden hayat yaratmaya uğraşmışlardır.

Yakın geçmişte bile, 1930'larda Archibald Cockren adında Londralı bir alşimist "alşimi ağacı" biçiminde canlı yaratmaya girişmişti. Bu ağaç, 16. yüzyılda Paracelsus'un "alşimistlerin altın otu olan şahane ve güzel bir ağaç" olarak tanımladığı, canlı bir mineral olduğu sanılan şeydi. Şair C.R. Cammell bu madeni "bitki"yi Cockren'in laboratuvarında gördüğünü ve aylar süren gözlemi boyunca bir hayli büyüdüğünü söylemiştir.

İç ve dış yaşamın temeli

Canlı yaratma iddiası yalnız garip fikirli okültistlere ait değildir. Kusursuz bir akademik geçmişi olan Wilhelm Reich (1897-1957) adındaki bilim adamı, yalnız canlı yaratmış olduğunu öne sürmekle kalmayıp, böylece doğanın birçok gizemini çözdüğünü, kanserin nedeninden UFO görünümlerinin anlamına kadar her şeyi bulduğunu iddia etmişti.

Reich, Yahudi kökenli varlıklı bir Avusturyalı ailenin çocuğuydu. 1. Dünya Savaşı'nda Avusturya ordusuna hizmet ettikten sonra Viyana Üniversitesi'nde tıp okumuş ve 1922' de doktor olarak bitirmişti. Tıp öğrencisiyken, Sigmund Freud'un (1856-1939) ve diğer önde gelen psikanalizcilerin yazılarını okumuş ve sonunda insan yaşamında cinselliğin asıl etkili yön olduğuna inanmıştı. 1 Mart 1919'da günlüğüne şunları yazıyordu:

"... Kendi deneyimimden, kendimi ve başkalarını incelememden şuna inandım ki; cinsellik , tüm sosyal yaşamın ve keza bireyin iç yaşamının ana noktasıdır."

Reich ve Freud

1920'de Reich, Freud'un Viyana'daki Psikanaliz Derneği'ne üye olarak kabul edildi. 1922'de, Viyana Psikanaliz Tedavi Semineri'nin kurucularından biri olduğunda, artık analizci akımın eskilerince tedavi tekniğinde yetkili bir kişi sayılıyordu. 1927'den itibaren Reich, Freud'a bağlı akımdan uzaklaşmaya başladı. Aslında, Freud'un çeyrek yüzyıldan beri ihmal ettiği eski kuramını geliştirmeye çalışıyordu. Bu teori "günlük" nevrozlarla ilgiliydi. Psikanalizin gelişme döneminde, Freud nevrozları iki gruba ayırmıştı: Çok önceden, özellikle ilk çocukluk devresinde yaşanan bir olaydan kaynaklanan psikonevrozlar ile "aktüel" (günlük) nevrozlar. Bu ikincisi psikolojik bir hastalık olup, erken boşalma veya aşırı ölçüde elle tatmin gibi olayların cinsel yaşamın günlük sıkıntılarından kaynaklandığı sanılıyordu. Freud bütün dikkatini psikonevrozlara vermişti ve 1900'lardan sonra"aktüel" nevrozlardan nadiren söz eder oldu.

Serbest bırakılamayan enerji

Reich, Freud'un yanıldığına karar verdi. Ona göre, hemen hemen bütün hastalıklar, şizofreni ve manik-depresyon da dahil olmak üzere, "gerçek orgazm"a ulaşamamanın sonucuydu. Reich gerçek orgazmı şöyle tanımlıyordu: "Bedenin istemsiz zevk veren kasılmaları sayesinde bütün tıkanmış cinsel uyarının tümüyle boşaltılması." Reich, psikanaliz tedavisinin amacının "orgazmla ilgili cinsel gücü" tanıtmak ve bireyin uzun süreli, bütünüyle doyuran ve hayaller veya simgelerden arınmış bir cinsel doruğa ulaşmasını sağlamak olduğunu iddia ediyordu. Ayrıca bu, yetersizlik veya suçluluk gibi sonuçta ortaya çıkan duygulardan uzak olacaktı. Hepsinden önemlisi, bu orgazm bir kadın erkek ilişkisinin sonucu olmalıydı.

Biyolojik fırtına: Orgazm

Ne alışılmış Freudçu analiz biçimi (bilinçaltına itilmiş anıların açığa çıkarılması), ne de "güncel karakter" incelemesine dayanan Reich'ın kendi uygulaması bu zırhlanma ile başa çıkmaya yetmemişti. Bunun için Reich yeni bir teknik geliştirdi. Bu, karakter analizi, derin masaj, nefes çalışmaları ve gerilimi yıkmak ve engellenmiş cinsel enerjiyi salmak için hastanın bedenine uygulanan fiziksel şiddet biçimindeydi. Reich, bu işleme vejetoterapi diyordu, çünkü kasların gerilmesiyle sıkışan enerjilerin vejetatif (veya otonom, istemsiz denilen) sinir sisteminde depolandığına kanaat getirmişti.

Reich cinsel enerjinin yapısıyla da ilgilenmişti. Bunun elektromanyetizma ve yerçekimi güçleriyle kıyaslanabilen özel bir kuvvet olduğuna, elektriğin bir bataryada depolanması gibi biriktirilebileceğine inanıyordu. Görüşünü ispatlamak için, "uyarı durumundaki cinsel organların biyoelektrik yüklenmesinde bir artma olup olmadığını" belirlemek uğruna bir seri deneye girişti. Gönüllüler "tellere bağlandı" ve cinsel etkinliklerinin sonucu izlendi. Gözlem sonuçları hayret vericiydi. Reich'a göre cinsel uyarı, cinsel organların biyoelektrikle yüklenmesinde gözle görülür bir artış yaratıyordu. Endişe, acı ve suçluluk duygusu ise düşüşe neden oluyordu. Orgazm, biyolojik bir fırtınaydı.

Enerjinin bilinmeyen türü

1935'te, artık Norveç'te Nazilerden kaçmış bir mülteci olarak yaşayan Reich, daha büyük bir tutkuyla biyolojik deneylere başlamıştı. Sonuçta, çağının bilim adamlarını şaşırtacak bir açıklama yaptı. Mikropsuz kömür ve is gibi özlerden "biyon" adını verdiği bir faktörü üretmeyi başardığını söylüyordu. İddiasına göre, bunlar ölü madde ile canlı doku arasında sayılan enerji keseleriydi ve protozoa gibi tekhücreli organizmalara dönüşebilecek güçteydiler. Reich'ın asistanlarından biri, mikroskop altında bu biyonların filmini çekti, ama biyologlar etkilenmediler. Onlara göre, "biyonlar" cansız maddenin küçük parçacıklarından başka bir şey değildi ve hareketleri de bilinen fiziksel olayların sonucuydu.

Bu eleştiriye kulak asmayan Reich, deneylerine devam etti. Mikropsuz deniz kumundan türettiğine inandığı, "ışıyan biyon" üzerinde çalışmalarını yoğunlaştırdı. 1939'da, "sapabiyon"lar dediği bu "kum paketi" biyonlardan yayılan ışınımın, enerjinin bir başka bilinmeyen biçimi olduğunu açıklıyordu. Ona göre, bunlar evrenin temel yaşam maddesiydi. Hayatının geri kalan kısmını bu "orgon" adını verdiği maddeleri araştırmaya adayacaktı.

Tedavi akümülatörleri

Orgon enerjisini keşfettiğini iddia ettiği yıl, Reich ABD'ye göç etti ve burada küçük ama hevesli bir taraftar grubu oluşturmaya başladı. Filozof Henri Bergson'un canlı maddeyi cansızdan ayıran gizemli bir nitelik olarak önerdiği "yaşam gücü" ve eski alşimistlerin "canlı güç" dedikleri şeyle aynı olduğunu öne sürdüğü orgon üzerine araştırmalarına devam etti. Orgon, metafizik bir soyutlama değildi. Bu yalnız "orgon enerji alanı ölçeği" dediği Reich'ın kendi bulduğu değişik bir elektroskopla ölçülmekle kalmıyor, çıplak gözle izlenen "mavi renklendirilmiş cinsel uyarıdaki kurbağalarda" da görülebiliyor ve Reich'ın bir başka buluşu olan "orgon enerji akümülatörü"nde de toplanıp depolanabiliyordu. Reich'a göre bu akümülatörler, depresyondan kansere kadar her çeşit insan hastalığının tedavisinde kullanılabilecekti.

UFO'lar savaşıyorlar

Reich, 1939 ile 1957 yılları arasında orgonla ilgili, gittikçe şaşırtıcı iddialarla dolu kitaplar ve makaleler yayımladı. Başlangıçta, bunu yalnız canlı organizmalara özgü bir enerji olarak görüyordu. Fakat, 1951'den itibaren bunun, yaradılışın esas yapı taşı olduğunu, gerçek evrenin gelişimindeki ilk ana maddeyi bulduğunu ve bu fizik maddenin iki orgon akımının karışımı (yani "kozmik" orgazm) ile ortaya çıktığını öne sürüyordu. Radyo parazitlerinden ve göğün maviliğinden (orgonun rengi maviydi), kasırganın oluşuna ve kütlesel çekim gücüne kadar her şey, orgonun bir görünümüydü. Tek ayrıcalık atom ışınımıydı, çünkü Reich bunu yaşam enerjisinin karşıtı olarak, orgon gücüne karşı bir bozguncu gibi görüyordu.

Bütün bu garip şeylerden daha ilginci, Reich'ın UFO'lar konusunda yazdıklarıydı. Reich, Dünya'nın galaksiler arası çatışmanın merkezi olduğunu söylüyordu. UFO'lar da çarpışanların savaş gemileriydi. Bir taraf son derece kötüydü ve Dünya'dan ve atmosferinden orgonu çekip alarak gezegeni radyoaktif bir kömür yığınına çevirmek niyetindeydi. Karşı olanlar ise, insanlığın ve Reich'ın müttefikiydiler ve kendilerini çalınan orgonu geri vermeye adamışlardı. Reich 1957'de hapishanede öldü. Sahte olduğu nedeniyle akümülatörlerinin satışını yasaklayan Federal Mahkeme'nin kararına karşı gelmekten hüküm giymişti.

Bir süre için, Reich ve teorileri kısa zamanda unutulmuş gibi görünüyordu. Ama, yolundan gidenlerden bazıları kendisinden de daha garip şeyler yapmaya başladılar. Bir grup, yarı karanlıkta oturarak vakit geçiriyordu, orgon şerefine mavi giysilere bürünüyor ve ruhlarla haberleşme tahtasını kullanarak ölmüş üstatlarıyla ilişki kurmaya çalışıyorlardı. Reich yanlısı olduğunu söyleyen diğer gruplar da, Allen Ginsberg ve William Burroughs gibi yazarlarla yakın ilişki kurup, Reich'ın teorilerini homoseksüellik ve psikodelik uyarıcılarının kullanımını savunmak için alet ettiler.

Yine de, Reich'ın bazı yazıları daha ciddi çalışmaların ilgisini çekti. Düşüncelerinden etkilenmiş birkaç terapist, halen Londra'da ve diğer büyük kentlerde bunları uyguluyorlar. Fakat, şimdiye kadar hiç kimse onun orgon deneylerinin ne ölçüde geçerli olduğunu belirlemek amacıyla laboratuvar çalışmalarını tekrarlamaya girişmedi. Bir gün, bu da yapılacaktır. Reich'ın belki de son derece önemli bazı keşiflerde bulunmuş olması mümkündür. Büyük bir olasılıkla, Reich gelecekte çok başka bir şekilde anlamlandırılacaktır.