darqrose Oluşturma zamanı: Temmuz 10, 2014 Paylaş Oluşturma zamanı: Temmuz 10, 2014 Bir şeyleri görmezden gelmek onu yok saymak onun soyutlaşması ve önemini kaybetmesi için yeterli değil mi arkadaşlar? Kendimle birlikte hiç kimseyi korkutmak istemiyorum. Çünkü her türlü izlediğim bir korku filminin içindeyim şu anda. Hayatımda bir şeyleri temelli yoluna koyduğum bir zamanda hiç beklenmedik bu sorunlar çıkıyor... Ne düşündüğümü söyleyeyim mi? Benim suçum neydi? Geceleri tam bir kabusa döndü adını koymuyorum koymak istemiyorum... Bu gerçek olamaz.. Görmezden gelirsem belki düzelir.. Ya da başka yapılcak bir şey var mı? Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
darqrose Yanıtlama zamanı: Temmuz 10, 2014 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 10, 2014 Dün gece saatlerce o uykuya daldığımız kısacık an vardır ya belki de o andan yüze yakın korkuyla uyandım. Gözümü açıyorum içimde saçma sapan bir dehşet var. İnadına tekrar uyumaya çalışıyorum bu sefer o an daha belirgin bir şekilde yavaşlıyor aklımdan en son ne gerçerken uykuya dalıcaktım biliyorum. Her defasında kalp çarpıntısı garip bir yanma hissi şuursuzluk. Bir ara uyandığımda ne işim var benim burda diye düşündüm. Bu düşünce sürekli şöyle gelişti. Normalde uyandığımı düşünücekken artık uyanınca benim burda ne işim var diye düşünüyorum. Kendime bakıyorum gerçek değilim. Kendime bakıyorum burda ne işim var benim diyorum. Sanki ellerim başkasının malı herşey manasını yitiriyor bir iki dakika boyunca. İnatla uyuma mücadelesi verdim ve sonunda uyuyamadım. Bir kaç gece olan şeyler hala unutulmamışken bu sefer çok farklı ama temelde bişeyleri çağırıştıran başka bi durum bu da. Öğleden sonra uyuyayım dedim bir iki saat uyuduktan sonra uyandım. Ve bu korku şuursuzluk delirmişlik gibi olan şeyi yine yaşamak zorunda kaldım. Bu olaylar biraz daha devam ederse paranormal activity bizde çekilcek derim. Ben kameralarıma güvenirim sonra tutup beni camdan aşağı fırlatır:) Deliryum da bi ihtimal... Şimdilik bekleyip göreceğiz. Umarım bu gece sondur bildiğiniz kabir azabı gibi.... Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
birikinti Yanıtlama zamanı: Temmuz 10, 2014 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 10, 2014 hey hey, ben bir mülteciyim kendi yüreğimden başka sığınacak yerim yok yurdum yok yüreğime sığındım burda savaş çıksa bile ölen yok yüreğimde yaşıyorum esir değil kul hiç değil kendimde yaşıyorum burda aslında sınır yok kazanmak kaybetmek yok bu güçten daha büyük güç yok o zaman; bekleyip göreceğiz o zaman Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
darqrose Yanıtlama zamanı: Temmuz 10, 2014 Yazar Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 10, 2014 çok severim şebnemi Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
birikinti Yanıtlama zamanı: Temmuz 10, 2014 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 10, 2014 bende; ama belki 'ben bir mülteciyim-güç' ayrı bir; ve devam edelim o zaman şebnemden; --- bu kalabalığın içinde yapayalnız hissetmektense dünyanın bir ucunda tek başımayım kir göstermeyen renkleriniz sizin olsun, korkmaktansa bulanıklığın tam içinde bir başımayım - Çok sağlam sandığım her şey birden bire çöktü - her şey insanlar için, görmek öğrenmek için - Hep sanmışım - Hayat bize oyun oynuyor olabilir mi - Sana bilmediğin bir şey söyleyemem Ortak mı oluyorsun bir başkasının yalnızlığına Yüreğin yalnızlık nedir bilmeyecek Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
nevermore Yanıtlama zamanı: Temmuz 10, 2014 Paylaş Yanıtlama zamanı: Temmuz 10, 2014 Bir daha böyle bir şey ile karşılaşırsam uyarmadan yollarım siteden Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar