Sendromlar

Capgras sendromu: Kişinin kendisinin,eşinin,yakınlarının ve önemli kişilerin eşlerinin yaratılarak,gerçeklerinin yerlerini aldığı şeklindeki bir sanrı (hezeyan)dır. Sanrısal bozukluk (paranoya) hallerinde görülür.

Cotard sendromu (yadsıma sanrısı): Kişi yoğun bir şekilde ölüm, herşeyin mahvolduğu (ailesinin yok edildiği, parasız ortalıkta bırakıldığı gibi), vücudunun çalışmadığı (hatta organlarının çürüdüğü) düşünceleri içindedir. Ağır depresyonlar ve psikoz durumlarında gözlenir.

Ganser sendromu (saçmalık sendromu): Kişi sorulan sorulara tam değil ama yakın yanıtlar verir. Belirtiler bir süre sonra kaybolabilir, bilinçteki dalgalanma ile birlikte. Örneğin 3 kere 4 kaç eder sorusun13 yanıtını verebilir. Kafa travmaları sonrası, aşırı yorgunluklar bazen de şizofrenilerde gözlenir.

Munchausen sendromu: Kişi kendi sağlık durumu ve sosyal koşulları ile ilgili olarak sürekli olarak gerçekdışı bilgiler verir. Ancak bunu bir maddi çıkar sağlamak için yapmaz. Çeşitli hastalıkları taklit ederek, ameliyatlar olabilir. Bunun genel olarak dinleyicileri inandıracak şekilde olmayan şeyleri anlatma,sürekli olarak bir yalan üretiminin olduğu durumuna pseudologia fantastica adı verilir.

Porto-Rikolu sendromu(dövüşme hastalığı): Kişinin bir sıkıntı ya da bir ruhsal yakınmasının (olasılıkla paranoid sanrılar etkisi ile çevreye zarar verme isteği) olması ile başlayan karşısına çıkana vurması, dövmesi ile beliren bir durumdur. Dürtü kontrol bozuklukları, sanrısal bozukluk ve bazı kişilik bozukluklarında gözlenir.

Pseudocyesis: Kişi hamile olmamasına karşın, gebeliğin belirtilerini hissedip ( karın ve göğüslerde ağrı,karında büyüme, aşerme gibi), hamile olduğuna inanır.

Don Juanizm: Karşısına çıkan kişilerle devamlı olarak cinsel ilişkide bulunarak, o kişileri adeta bir eşya yerine koyan, bu cinsel girişimlerden gene de sıkıntı duyan, sık bir şekilde eş değiştiren kişiler anlatılmak istenir. Kadınlarda görülen şekline nymphomania denir.

De-clerembault sendromu (Erotomani): Kadınlarda gözlenen, genellikle kendisinden daha yüksek sosyokültürel düzey ve kendinden daha yaşca büyük hatta şöhretli, meşhur kimselerin kendisine aşık olduğu şeklinde bir düşünce içeriğinin olduğu durum. Sanrısal bozukluğun erotomanik tipinde gözlenir.

Cain (kabil)/kardeş kompleksi: Kardeşe karşı rekabet, saldırı hatta öldürme hisleri ile giden durum. Kabil ve Habil Adem ile Havvanın oğulları olup,oğullarından biri diğerini öldürmüştür.

Herakles kompleksi: Babanın çocuklarından nefret etmesi ile seyreden duygusal karmaşası olarak tanımlanmıştır.

Jocasta kompleksi: Annenin oğluna hastalık derecesinde ve tüm ruhsal doyuma erişildiği aşırı bağlılığı.

Medea kompleksi: Eşinden nefret eden annenin bunun acısını çıkarmak ve kocasından hıncını almak için çocuklarını öldürmek istemesi ya da nefret etmesi.

Orestes kompleksi: Kişinin annesini öldürme isteği olarak tanımlanmıştır

insan olmanın zararları

Zararlı olan insan değil psikoloji bence

Hepsi kendi ürünümüz. Ne psikolojiye atılır suç ne başka bir şeye. İçinden çıkmaya çalıştığımız tüm hastalıkları yaratıp içine kendimizi tıkan yine biziz. O yüzden çözemiyoruz ya zaten. En zoru da bu işte. İnsanın kendi tuzağına kendi düşmesi.

Zararlı olan insan değil psikoloji bence

Zararlı olan insan bence. İnsan bütün kötülüklerin başıdır, bu dünyanın kanseridir.

Aralarından en kötüsü Cotard Sendromu. Ana etkikleyen unsur bu sendromu paradoksik düşünce. Bu sendromun başlangıcı ise kesinlikle depersonalizasyon'dur.

Hannibal'dan bir sahne ;