Gel birşey soracağım.

Hayata karşı bir amacımın ve idealimin olmaması belki de benim idealimdir diyorum bazen. Bir araba alıp ev alıp arsa alıp tatmin olmayacağımı bilmek toplumsal statünün getireceklerini umursamamak istiyorum. İstiyorum ama sonra insanlara bakıyor ve onlar gibi bunlar için her şeyi yapabileceğimi düşünüyorum. Sonra bu çıkmazı bir çok insanın yaşadığını düşünüyor ve para kazanmaya başladıklarında aynı şeyler için çabaladıklarını düşünüyorum. Belki de yanılıyorum.

Sonumuz kesin ama sona yaklaşırken iyiye değil de maddeye bu kadar hayran olmanın getirisi nedir?

Büyüdükçe çocukluktaki romantiklikten bizi koparan nedir?

Aklı başında olmak mı? Bu aklı başındalık dünyevi şeylere kapılık gitmek mi oluyor?

Çocukken oyuncak arabayla mutlu olan insan büyüyünce son model bir arabayla mutlu oluyorsa değişen nedir?

Kişinin kendisine olan sevgisi azaldıkça maddeye verdiği değer artar, o halde bizler kendimizi sevmiyor ve ne mal olduğumuzu biliyoruz. Bu dünyaya yasak elmayı yiyip doğuştan günahkar olarak atılmadık mı zaten. Herkesin bizim yaptığımızı yapması da bize cesaret veriyor ve bu sayede kendimizi kandırabiliyoruz. Öyle ki yüz kızartıcı bir suç bile toplum tarafından çoğunlukla yapıldığında kişilerin pişmanlık duymadığı gözlenebilir. Zengin olmak, kariyer, iyi sevişebilmek, güzel görünen bir vücut, toplumsal statü ortalama bir insanın aradığı özellikler bunlar.

Bunların hepsine ulaşmayı sadece diğer insanların ilgisini çekmek ve takdir görmek için mi istiyoruz, yoksa kendi benliğimizin hakkını vermek insan olmanın gereğini yerine getirmek için mi?

Peki bunlar insan olmanın gereği mi?

İnsan olmanın gereği iyiye ulaşmaksa bunlar olmadan da iyi olunabilir. Bunlara ulaşmak için her türlü kötülüğü yapabiliyorsak eğer iyi olmaktan sapmış oluruz. Ama iyiliğin bizim için bir önemi yok, bizim için önemli olan sıradan insanların üstünde olmak. Kendine yettiği kadar geçinmek deyişi ne kadar yalandır. İnsanın hiçbir zaman kendine yettiği görülmemiştir. En yüce imparatorluklar doyumsuzluktan yıkılmış, en zengin aileler yine yetememekten iflas etmiştir. Bu dünyada olduğu sürece madde insan için iyiden her zaman üstün olacaktır ve maddeye doymadan bu dünya sonlanacaktır.

Şimdi ben bunları niye yazdım?

Vardığım sonuç nedir?

Bunları yazarken arka planda neden nazi almanyası milli marşı çalıyor?

'' https://www.youtube.com/watch?v=gY86ADsJvcY ''

Dünya, Joseph Haydn'ın ** yesin!!!!

- AEON / Osman Erdoğan / İkibuçukadam