Yalnızlığı Anımsatan Nesneler, Eşyalar, Canlılar...

daha nasıl anlatılabilir

Odam yeterince hissetiriyor

Mesela geleceği düşündüğümde tek başıma bir eve gelip anahtarla kapıyı açıp içeri girip anahtarı bir köşeye fırlattığımda koca bir sessizlik bulmak düşüncesi beni ürkütüyor.evde kimsenin olmadığını,kimsenin beni beklemediğini bilsem bile ilk iş etrafı yokluyorum.Bir ses seda arıyorum.Yalnızlık güzel şey,gerekli de aynı zamanda.İnsan kendi kendine yetebilmeli tabiki.Ama ne bileyim belli bir yaşı geçtiysen ve hiçbir şey biriktirememişsen,her şey seni teğet geçip gittiyse,zamanında hayalini kurduğun şeylerin artık hayalden öteye geçemeyeceğine eminsen, bir bekleyenin hal hatır soranın yoksa birkaç gün tatil yapabilmek adına koca hafta eşek gibi çalışıyorsan bir de eve gelince o sessizliğe nasıl tahammül eder insan o duvarlar insanın üstüne üstüne gelmez mi..bilmiyorum böyle bir şeyler işte.

Anlattığın durumda duvarlar insanın üzerine gelmiyor, aksine duvarın dışında olmak korku veriyor...

telefonum çalmaması en önemlisi onun yazmayıp aramaması ve benim uğraşlarımın sonuç vermiyormuş gibi hisssetmem

........

cep telefonum ...kimse aramıyor:rofl:

O değil de şey yapıyorum bazen; hatırlatıcıya 6 ay ilerisine not bırakıyorum; "Ne var ne yok, nasıl gidiyor?" diye. Sonra unutuyorum haliyle, o tarih gelince birden ekranda çalarak uyarı veriyo. Notun yerine ulaştığı tarihte; dönüp o an ki halime bakıyorum. Çok değişik bir duygu. Denemelisin. :D

cep telefonum ...kimse aramıyor:rofl:

Ayna'm ona baktıkça yalnızlığımın yansımasıyla acı çekiyorum..

Vileda....

Çevremdeki insanlara bakınca yalnız hissediyorum

Bitmeyen tencere yemekleri, bozulan sebzeler.

Bir gun evde supriz hazirlamistim mumlarla cicekle vs. bunu yardimci olan arkadasimla telefonda konusurken o geldi gizledim diye uyuz oldu yol boyunca kafami yedi guzelim gunun icine ettigini belli etmek icin suprizleri tek tek soylemistim yuzune sonra yuksek dozda utanmisti. Simdilerde her mum yaktigimda odamdaki her golge yalnizligimi vuruyor yuzume, mumun her sallantisinda kufur gibi

Bugünlerde ; yorgan.

Eski sevgililerimden aldığım hediyeler.. Küçük çapta koleksiyonum var övünmüyorum baktıkça üzülüyorum ama neyse

Bunu da ekliyorum listeye. Hem uyku kalitesini de arttırıyor göz bantları...

Aynalar ve iki kişilik banklar

Ağaçlar... Ormanda bile olsalar yalnızlığı hatrlatıyorlar.

sürüsünden ayrılmış kuşlar biraz bile uzakta uçsa onlardan bana yalnızlığı anımsatır

şu sözünü okuduğumda beri; Kahlo'nun tüm otoportreleri bana yanlızlığı hatırlatıyor.

Yanlızlık, en iyi tanıdığın kişinin kendin olmasıdır bazen. İnsan başkalarını kendinden çok tanıyabilmeli.

Ütüsüz pantolonlarım ve bakımını pek üstlenmediğim gazlı çakmağım .

Sallama çay..

Eve döndüğümde havalandırılmamış bir, sessiz bir oda, uzun yolculuklarda boş kalan otomobilin yan koltuğu ve hissedilmeyen sağ yanında bir kalp çarpıntısı, aşina bir vücut ısısı.

ayna ......

Birini aradığında çalan 'meşgul' sesi.