Simya Ve Ünlü Simyacılar

Simya (alşimi), hem doğanın ilkel yollarla araştırılmasına hem de erken dönem bir ruhani felsefe disiplinine işaret eden bir terimdir. Simya; kimya, metalurji, fizik, tıp, astroloji, semiotik, mistisizm, spiritüalizm ve sanatı bünyesinde barındırırdı.

Simya ile en az 2500 yıldır uğraşıldığı bilinmektedir. Simya ile ilk olarak Mezopotamya, Eski Mısır, İran, Hindistan ve Çin'de uğraşılmıştır. Klasik Yunan döneminde Yunanistan'da, Roma İmparatorluğu'nun hüküm sürdüğü coğrafyada, önemli İslam başkentlerinde ve daha sonra 19. yüzyıla kadar Avrupa'da simyaya ilgi duyulmuştur.

Batı simyası her zaman, kökleri ünlü simyacı Hermes Trismegistus'a uzanan ve bir felsefi-spiritüel sistem olan Hermetizm'le yakından bağlantılı olmuştur. Bu iki disiplin (simya ve Hermetizm) 17. yüzyılın önemli bir ezoterik ekolü olan Gül-haçlılar 'ın doğuşunda etkili olmuştur. Erken modern dönemde, simya kimyaya dönüşmeye başlarken simyanın mistik ve Hermetik dalları modern spiritüel simyanın odak noktası olmaya başlamıştır.

Günümüzde, simya mistik, ezoterik ve sanatsal yönleri nedeniyle bilim tarihçileri ile filozofların ilgi alanına girmektedir. Simya, modern bilimin temelini atan disiplinlerden biridir ve günümüz kimya ve metalürji endüstrilerinde kullanılan birçok madde ve işlem eski dönem simyacılarının keşfidir.

Simyanın birçok yönü bulunmasına karşın günümüz popüler kültüründe (sinema ve edebiyattaki simya/simyacı imgelemlerinin de etkisiyle) simya denince akla madenleri altına çevirmeyi deneme işlemi gelmektedir.

Doğanın araştırılması ve simya

Simyacılar hakkındaki genel görüş onların sözde bilimadamı (pseudo-scientist), hatta kaçık ya da şarlatan oldukları yönündedir. Bunun nedeni simyacıların kurşunu altına çevirmeye çalışmaları, evrenin dört elementten (toprak, hava, su ve ateş) oluştuğuna inanmaları ve zamanlarının büyük çoğunluğunu mucize ilaçlar, zehirler ve sihirli iksirler harzılamaya harcamalarıdır.

Bazı simyagerler gerçekten kaçık veya şarlatan olsa da, çoğu entelektüel akademisyenler ve önemli bilim adamlarıdır. Mesela, Isaac Newton ve Robert Boyle'un simyacı olduğu bilinmektedir. Bu gibi yenilikçi kişiler kimyasal maddelerin doğasını ve işleyişini araştırmayı denemişlerdir. Bu gibi simyagerler fiziki evrenin sırlarını açıklama girişimleri sırasında deney yapmaya, geleneksel bilgi ve bilgi kalıplarına, Thumb Yasaları'na ve şüpheci yaklaşıma dayanmak zorundaydılar.

Aynı zamanda, simyagerler kimyasal süreçlerde, fiziki durum ve görünüşün büyük ölçüde değiştiği durumlarda dahi, "bir şeyin" mufaza edildiğini kabul ederler. Bu "bir şey" ya da "öz" maddelerin bazı temel prensiplere sahip olduğu, prensiplerin birçok dış görünüş altında gizli halde bulunabileceği ve bu prensiplerin uygun işlemler sonucu ortaya çıkartılabileceği görüşü ile ilintilidir.

Simyacılar tarihlerinde bir düzen ve mantık arayışı içinde olmuşlardır.

Simyanın hedefleri

• Metallerin altın ve gümüşe dönüştürülmesi
  
• Ölümsüzlük iksiri yaratılması
  
• İnsan hayatının dönüştürülmesi
  
• Tüm hastalıklara çare bulunması
  

Felsefi ve ruhani bir disiplin olarak simya

Simyagerlerin en çok bilinen iki hedefi madenlerin altına dönüştürülmesi ve bütün hastalıkları iyileştirecek ve hayatı sonsuz biçimde uzatacak "pancea" (ölümsüzlük iksiri) yaratılmasıdır. Ortaçağ'dan itibaren Avrupalı simyagerler hem madenleri altına çevirecek hem de ölümsüzlük iksiri yaratılmasında kullanılacak efsanevi bir madde olan "felsefe taşı"nın (philosopher's stone) bulunması için büyük çaba sarfettiler. Simyagerler, yüzyıllar boyunca büyük saygınlık gördüler ve destek aldılar. Bu saygınlık ve desteğin nedeni ne hedefleri (altın ve pancea) ne de yazınlarına hakim olan mistik ve felsefi görüşlerdi. Saygınlık ve desteğin nedeni zamanlarının kimya endüstrisine yaptıkları katkılardı. Bu katkılar arasında barutun keşfi, madenlerin test ve rafine edilmesi, metaller üzerindeki çalışmalar, mürekkep, kozmetik, boya üretimi, deri boyanması, seramik ve cam üretimi, likör ve esans üretimi vb. sayılabilir. (Avrupalı simyagerler arasında "aqua vitae" (hayat suyu,ab-ı hayat) üretiminin de popüler bir deney olduğu düşünülmektedir.)

http://www.main-board.net/skins-1.5/common/images/magnify-clip.png

Diğer taraftan, simyacılar hiçbir zaman sanatlarının fiziksel (kimyasal) boyutlarını metafizik yorumlamalardan ayırma eğilimi göstermediler. Hatta, antikiteden Modern Çağa uzanan dönemde "metafizikten yoksun fizik", "fiziksel tezahürden yoksun metafizik" gibi tatmin edici kabul edilmeyecektir. Kimyevi konseptler ve süreçler için ortak terminoloji eksikliği ve de gizliliğe duyulan ihtiyaç simyacıları hıristiyan ve pagan mitolojisi, astroloji, kabala ile diğer mistik ve izoterik alanlarda kullanılan terim ve sembolleri kullanmaya itmiştir. Bu nedenle en basit kimyasal tarif bile çapraşık büyülü sözler gibi gözükmüştür. Ayrıca, simyacılar düzensiz deneysel verileri bu mistik ve ezoterik alanları kullanarak teorik bir çerçeveye oturtmaya çalışmışlardır.

Ortaçağ'dan itibaren bazı simyacılar, giderek, bu metafizik boyutları simyanın gerçek temelleri olarak ve kimyasal maddeler, fiziki haller ve materyal süreçleri ise sipiritüel varlık, durum ve tranformasyonların tek metaforu olarak kabul etmeye başladılar. Ayrıca, hem adi metallerin altına çevrilmesi hem de pancea mükemmel olmayan, hastalıklı, ahlaksız ve kısa ömürlülükten mükemmel, sağlıklı, ahlaklı ve ölümüzlüğe doğru bir evrimi sembolize eder ve bu noktada felsefe taşı ise bu evrimi mümkün kılan mistik bir anahtardır. Simyacının kendisine uygulandığında bu çifte amaç, onun cehaletten aydınlanmaya doğru evriminini sembolize eder; simyager açısından bu noktada felsefe taşı, bu evrimin gerçekleşmesini sağlayacak bazı gizli sipiritüel gerçekleri ve güçleri ortaya çıkarmak için bir araçtır. Bu görüşe uygun olarak yazılan metinlerde, kriptolu simya sembolleri, şemaları ve metne ait imgeler çok anlamlı, alegorilerle dolu ve kriptolu başka çalışmalara göndermeler yapacak biçimde kullanılmıştır ve bunların gerçek anlamlarının anlaşılması amacıyla "deşifre" edilmeleri gerekmektedir.

Bazı insancıl (hümanist) bilginler, ruhani ve tabiat üstü alegorileri(metafizik yorumların şekillerle ifadesi)simyanın en doğru ve değerli açısı (ifadesi, görünüşü) olarak görürler ve kimyanın simya'nın bir uzantısı olarak gelişmesi, orjinal Hermetic geleneğinin bir bozulmuşu (yozlaşmışı)olduğunu iddia etmektedir. Bu spiritüel simya'nın çağdaş uygulayıcıları tarafından kabul görmüş bir görüştür. Çoğu bilimadamı, diğer bir yandan, tend to take quite the opposite view: to them, the path from the material side of alchemy to modern chemistry was the "straight road" in the evolution of the discipline, while the metaphysically oriented brand of alchemy was a "wrong turn" that led to nowhere. In either view, however, the naïve interpretations of some practitioners or the fraudulent hopes fostered by others should not diminish the contribution of the more sincere alchemists.

İç (Ezoterik) simya

Okültizm'in dallarından biri ya da kapsadığı alanlardan biri olarak görülen simya kimi kaynaklarda iç (ezoterik) simya ve dış (egzoterik) simya olarak ikiye ayrılmaktadır. Dış simyadaki bütün kavramlar Hermes-Thot inisiyasyonundaki ezoterik bilgilerin anlaşılamamış sembollerinden ibarettir. Örneğin, dış simyada madenlerin birbirine dönüşümünü sağlamak anlamına gelen “büyük eser” (magnus opum), iç simyada, inisiyatik bir eğitimin sonunda elde edilen spiritüel “aydınlanma”yı ifade eder. İç simyada inisiyasyonlardaki küçük misterlere ve büyük misterlere vakıf olma “küçük eser” ve “büyük eser” diye adlandırılmıştır. “Büyük eser”i gerçekleştiren kişinin “büyük sanat”ın sonunda “felsefe taşı”nı elde etmiş, “ölümsüzlük içkisi”ni içmiş olması, inisiyatik süreç sonunda aydınlanmış olmasını simgelerdi. “İlk madde”yi (materia prima) elde etmek ise, tüm madenlerin türediği madde cevherini elde etmek değil, ruhsal varlığın ilk halini, yani maddi dünyada doğmadan önceki saf hali, saf şuur halini elde etmek anlamına geliyordu. Metalin altına dönüşmesi sembolizminde simgelenen bir anlam da ‘aura’nın arınması, altın parlaklığını gösterecek bir saflığa ulaşmasıdır. Hermes-Thot’a dayanan ezoterik sembollerin, o sembolleri anlayabilecek inisiyatik eğitimden geçmemiş olanların eline geçmesi dış simyayı doğurmuştur. Bu bakımdan kimi yazarlar dış simyayı okültizm kapsamında, iç simyayı ezoterizm kapsamında ele alırlar.

Paulo Coelho

Paulo Coelho (d. 24 Ağustos 1947, Rio de Janerio-Brezilya). Yazar.

Paulo Coelho gençliğinde bir hippiydi. Yazarlığa başlamadan önce ülkesinde tanınan bir şarkı sözü yazarıydı. Bir süre gazetecilik de yapan Paulo Coelho, 1986 yılında Hıristiyanların Batı Avrupa'dan başlayıp İspanya'da Santiago de Compostela kentinde sona eren geleneksel hac yolculuğunu yaptı. Bu deneyimini Hac (özgün adı: "The Pilgrimage") adlı kitabında anlattı. 1988 yılında yayınlanan romanı Simyacı, Coelho'yu en çok okunan çağdaş yazarlardan biri yaptı. 42 ülkede yayınlanan, 26 dile çevrilen Simyacı, benzersiz bir başarıya ulaştı ve bu kitap sayesinde Gabriel Garcia Marquez'den sonra en çok okunan Latin Amerikalı yazar oldu. Paulo Coelho'nun kurduğu Paulo Coelho Enstitüsü, ülkesindeki yoksul çocuk ve yaşlılara yardım etmektedir. Coelho, UNESCO'nun Kültürlerarası Diyaloglar programında danışman olarak görev yapmaktadır. Aynı zamanda İsviçre'nin Davos kentindeki Dünya Ekonomik Forumu'nu düzenleyen Schwab Vakfı'nın yönetim kurulundadır. Paulo Coelho pek çok saygın ödülün sahibi oldu; bunlar arasında Dünya Ekonomik Forumu'nun verdiği Crystal Award ve Fransız Légion d'Honneur nişanı da vardır. Yazar 2002 yılında Brezilya Edebiyat Akademisi'ne kabul edildi. Coelho, ayrıca pek çok saygın basın kuruluşu için haftalık köşe yazıları yazmaktadır. Paulo Coelho Rio de Janerio'da yaşamaktadır.

Türkçeye çevrilmiş eserleri

• Beşinci Dağ, ISBN 975-510-829-7
  
• Işığın Savaşçısının Elkitabı, ISBN 975-07-0262-X
  
• On Bir Dakika, ISBN 975-07-0370-7
  
• Piedra Irmağının Kıyısında Oturdum ve Ağladım, ISBN 975-510-097-0
  
• Simyacı, ISBN 975-510-682-0
  
• Şeytan ve Genç Kadın, ISBN 975-07-0108-9
  
• Veronika Ölmek İstiyor, ISBN 975-510-990-0
  
• Zahir, ISBN 975-07-0579-3
  
• Hac, ISBN 975-07-0650-1
  
• Portobello Cadısı,ISBN 975-510-682-0
  

Simyacının Karısı (oyun)

Yazar Mehmet Murat İldan’ın bir tiyatro oyunudur.

1625 yılında, Londra'da bir kilisede, Henry Cornelius isimli bir rahip, Emily Hesketh adındaki bir kadın tarafından günah çıkartma odasında baştan çıkarılmaya çalışılır. Rahip, kadını çekici bulmakla birlikte kafası karışmıştır.

Kadın gittikten sonra Cavendish isimli bir simyacı günah çıkartma odasına girer ve kadının kocası olduğunu söyler. Simyacı, karısının şehvet düşkünü bir kadın olduğunu ve bir rahibi kandırmaya çalışarak Tanrı'ya kafa tutmak, Tanrı'yı alt etmek istediğini söylese de rahip Cornelius bunlara inanmaz...

Simyacı Cavendish, William Shakespeare'in bir oyununa gitmesi için rahibe tavsiyede bulunur, bu oyunun onu ikna edeceğini söyler. Rahip, Shakespeare tarafından yazılmış ancak daha önce hiç bilinmeyen bu yeni keşfedilmiş oyunu seyretmeye gider. Oyunun ismi Bir Yaz Gecesi Kabusu'dur; 1595 yılında, Bir Yaz Gecesi Rüyası'ndan sonra yazılmıştır. Shakespeare'in bu 40. oyunu Emily Hesketh'in kaderini belirleyecektir...

Isaac Newton

Isaac Newton, (d. 25 Aralık 1642 – ö. 31 Mart 1727). İngiliz fizikçi, matematikçi, astronom, mucit, filozof ve simyacıdır. En büyük matematikçi ve bilim adamlarından biri olduğu düşünülür. Bilim devrimine ve heliyosentirizm'in gelişmesinde büyük katkıları olmuştur.

Sir Isaac Newton (1642-1727)

Bir Çiftci olan babası o doğmadan üç ay önce ölmüştü. Oniki yaşında Grantham'da king's School'a yazılan Newton bu okulu 1661'de bitirdi. Aynı yıl Cambridge Universite'sindeki Trinity Kolleje girdi. Nisan 1665 'te bu okuldan lisans derecesini aldı. Lisansüstü çalışmalarına başlıyacağı sırada ortalığı saran veba salgını yüzünden üniversite kapatıldı.

Salgından korunma amacıyla annesinin çiftliğine sığınan Newton burada geçirdiği iki yıl boyunca en önemli buluşlarını gerçekleştirdi. 1667'de Trinity Kolleje öğretim üyesi olarak döndüğünde diferansiyel ve integral hesabın temellerini atmış,beyaz ışığın renkli bileşenlerine ayrıştırılabileceğini saptamış ve cisimlerin birbirlerini, uzaklıklarının karesi ile ters orantılı olarak çektikleri sonucuna ulaşmıştı.Çekingenliği yüzünden Newton her biri bilimde devrim yaratacak nitelikteki bu buluşların çoğunu uzun yıllar sonra (örneğin diferansiyel ve integral hesabı 38 yıl sonra) yayımlamıştır.Lisansüstü çalışmasını ertesi yıl tamamlayan Newton 1669'da henüz 27 yaşındayken Cambridge Universite'sinde matematik profesörlüğüne getirildi.1671'de ilk aynalı teleskopu gerçekleştirdi, ve ertesi yıl Royal Society üyeliğine seçildi. Royal Society'ye sunduğu renk olgusuna ilişkin bidirisinin eleştirilere hedef olması , özellikle Robert Hooke tarafından şiddetle eleştirilmesi üzerine Newton tümüyle içine kapanarak, bilim dünyasıyle ilişkisini kesti. 1675'de sunduğu gene optik konusundaki iki bildirisi yeni tartışmalara yol açtı. Hooke makalelerdeki bazı sonuçların kendi buluşu olduğunu ,Newton'un bunlara sahip çıktığını öne sürdü.Bütün bu tartışma ve eleştiriler sonucunda 1678'de ruhsal bunalıma giren Newton ancak yakın dostu ünlü astronom matematikçi Edmond Halley'in çabalarıyla altı yıl sonra bilimsel çalışmalarına geri döndü.

Cambridge Universite'sinde katolikliği yaygınlaştırma ve egemen kılma çabalarına karşı başlatılan direniş hareketine öncülük eden Newton, kral düşürüldükten sonra 1689'da üniversitenin parlamento daki temsilciliğine seçildi. 1693'de yeniden bir ruhsal bunalıma girdi ve yakın dostlarıyla, bu arada Samuel pepys ve John locke ile arası bozuldu.Iki yıl süren bir inziva döneminden sonra sağlığına yeniden kavuştuysada bundan sonraki yaşamında bilimsel çalışmaya eskisi gibi ilgi duymadı.Daha sonra 1699'da Fransız Bilimler Akademi'sinin yabancı üyeliğine 1703'de Royal Society'nin başkanlığına seçildi.

Gelmiş geçmiş bilim adamlarının en büyüklerinden biri olarak kabul edilen Newton matematik ve fizikte çok önemli buluşlar gerçekleştirdi. Matematikte (a+b)ª ifadesinin üstel seriye açınımını veren genel ikiterimli teoremini buldu. Newton'un bilime en büyük katkısı mekanik alanındadır. Merkezkaç kuvvet yasası ile Kepler yasalarını birlikte ele alarak kütleçekim yasasını ortaya koydu. Newton hareket yasaları olarak bilinen eylemsizlik ilkesi, kuvvetin kütleyle ivmenin çarpımına eşit olduğunu ifade eden yasa ve etki ile tepkinin eşitliği fiziğin en önemli yasalarındandır.

Yayımladığı kitaplardan bazıları Philosophiae naturalis principia mathematica, principia,opticks sayılabilir.

Başlıca eserleri

• Method
  
• De Motu Corporum in Gyrum (1684)
  
• Philosophiae Naturalis Principia Mathematica (1687)
  
• Opticks (1704)
  
• Arithmetica Universalis (1707)
  
• An Historical Account of Two Notable Corruptions of Scripture(1754)
  

Edgar Cayce

Edgar Cayce, (18 Mart 1877 – 3 Ocak 1945) Amerikalı ünlü medyum.

1877'de Kentucky'de doğan, 1945'de Virginia Beach'de hayata gözlerini yuman Edgar Cayce hipnoz ile uyutularak trans halindeyken yaptığı ve kayda alınan "okumalar"la tanınmıştır. Transta iken yaptığı teşhislerde, kimi değişik vakaların tedavisi için gerekli ilaçların nerede bulunabileceğini tarif etmiş, ayrıca astroloji, reankarnasyon ve Atlantis ile ilgili kehanetlerde bulunmuştur.

Cayce hipnoz uykusundan uyanınca hiçbir şey hatırlamıyordu. Uykudayken bu işi nasıl başardığı sorulduğunda, yaşayan herhangi bir insan beyni ile ilişki kurabildiğini, bu beyin veya beyinlerdeki bilgilerden, kendisine gelen hastaları teşhis edebildiğini, ilaçlar verebildiğini söylüyordu. Belki de bu anlarda Cayce'de bambaşka bir akıl canlanıyor ve insanlıkta dolaşan bütün bilgilerden, tıpkı bir kitaplıktan olduğu gibi yararlanıyordu. Bu işlem ışık hızıyla oluyordu. Fakat Edgar Cayce'nin durumunu bugün için açıklama imkanı yoktur.

Medyumluk yeteneği ve psişik güçleri çok küçük yaşlarda ortaya çıktı. Edgar Cayce küçükken hastalanmış komaya girmişti. Köyündeki doktor tüm çabalarına rağmen onu komadan çıkaramamış, bu haldeyken Cayce konuşmaya başlamış: "Enseme bir beyzbol topu çarptı. Özel bir yakı yapın ve enseme kuvvetlice basın. Acele edin, yoksa beyin zarının zarar görme ihtimali var" demişti. Sonra yapılacak yakının formülünü vermişti. Ailesi başka çare olmadığı için denilenleri uygular ve akşama doğru ateşi düşen Edgar, ertesi gün ayağa kalkar. Fakat komadayken söylediklerini hatırlamıyordu ve formül için isimlerini verdiği bitkilerin çoğunu tanımıyordu.

Amcasının çiftliğinde çalışmaya başlamış daha sonra Hopkinsville kitaplığında hademelik yapmıştı. Sahip olduğu yeteneği kullanmak istemeyen Cayce küçük bir fotoğrafçı dükkanı açmıştı. Çocukluk arkadaşı Al Layne felçliydi ve ayağını sürüyerek yürüyordu. Çocukluk arkadaşının yalvarmasına dayanamayan Cayce hipnoz uykusuna yatmaya razı oldu. Bu uyku sırasında arkadaşının hastalığının nedenlerini yazdırdı. Uyanınca arkadaşına yazdırdıklarının ne olduğunu dahi anlamadığını, bunun büyücülük olduğunu, ilaçları alıp kullanmamasını tavsiye eder. Ama sekiz gün sonra Al layne'in iyileştiği bütün kasabada konuşulmaya başlanınca insanlar kendisine başvurmaya başlamıştır. Önceleri "uyurken konuşuyorum diye insanları tedaviye kalkamam" diyerek direnen Cayce, sonunda bazı şartlar ile bu seanslara razı olur. Hastaları görmeyecek, para almayacak ve uyku seanslarında bir doktor hazır bulunacaktı.

Hipnoz uykusu sırasında hastalara koyduğu teşhisler o kadar isabetliydi ki buna hayret eden doktorlar aslında kendisininde doktor olduğunu fakat bu yola saptığını söylüyorlardı.

James Andrews adında bir demiryolu şirketi sahibi Cayce'a gelmişti. Seans sırasında birkaç ilaç ve bir tür adaçayı suyu kullanılması söylenmişti, formülü bulmak imkansızdı. Gazetelere verilen ilanlardan bir sonuç çıkmayınca tekrar edilen seansların birinde Cayce, ilacın çok karmaşık formülünü yazdırdı. Bu arada şirket sahibi Andrews'e Paris'li genç bir doktordan mektup geldi. Mektubunda ilanda söz edilen adaçayı suyunu yine doktor olan babasının bulduğunu fakat elli yıldan beri yapmadığını yazıyordu. Formülü Cayce'ın yazdırdığı formül ile aynıydı.

Hekimler sendikası mahalli sekreteri John Blackburn bir komite ile bütün seansları izler ve sonunda Edgar Cayce'a resmi konsultasyon yapma izni verilir.

Cayce'ın sekiz yaşındaki oğlu oynarken bir magnezyum patlamasına sebep olur ve doktorlar bir gözünü kurtarmak için diğerini çıkarmayı önerirler. Bunu kabul etmeyen Cayce, hipnoz sırasında gözlere 15 gün süreyle tannik asit pansumanı uygulanmasını söyler. Doktorlar bunun çılgınlık olduğunu söylemesine rağmen 15 gün sonra çocuğun gözleri iyileşir.

Bir uyku seansında 4 reçete yazdırmıştı ve bunların kime uygulanacağı bilinmiyordu. Sonradan kendisine başvuracak dört hastanın reçetesini 48 saat önce yazdırmıştı.

Bir seans sırasında da "Codiron" adında bir ilaç yazdırmıştı ve ilacı yapan firmanın adresini vermişti. Telefon edildiğinde ilaç firması şaşırmıştı, "nereden duydunuz? formülü yeni bitirdik ve ismini yeni koyduk" diyorlardı.

Cayce öleceği günü ve saatini önceden haber vermişti. Çaresiz bir hastalığa tutulduğunu anlamıştı. "Akşam 5'te tamamen kurtulacağım" diyordu. Hastalığı "başka bir şey olmak"tı. Cayce öldüğü zaman ardında, 43 yıl içinde yazılan 14.000 adet ayrıntılı "steno kaydı"nı bırakmıştı. Bunların içinde onun, geleceğe yönelik bazı kehanetleri de yer almaktadır.

Günümüzde Edgar Cayce takipçisi bir çok organizasyon ve kuruluş vardır.

Nicholas Flamel

Arnaldus de Villa Nova

Arnaldus de Villa Nova ya da Arnaldus de Villanueva, Arnaldus Villanovanus, Arnaud de Ville-Neuve, Arnau de Vilanova, (~ 1235 Valencia–1313), Katalonyalı bir aileden geldiği düşünülen simyacı, gök bilimci ve fizikçidir. Bu bilim dallarının yanında kimya, tıp ve Arap felsefesi de okumuştur. Bir süre Aragon'da yaşadıktan sonra Paris'e gitti ve orada yaşamaya başladı. Savunduğu tezler nedeniyle kilisenin şiddetli baskısına maruz kaldı ve bulunduğu yerden kaçmak zorunda kaldı, Sicilya'ya sığındı. 1313 yılında Papa V. Clement'in durumunu duyması üzerine, Papa tarafından Avignon'a davet edildi. Ancak gidiş yolunda hastalanarak yaşamını yitirdi.

Thesaurus Thesaurorum ya da Rosarius Philosophorum, Novum Lumen ve Flos Florum gibi simya ile ilgili kitapların onun yazdığı düşünülmektedir. Ancak bu konuda kesin bir kanıt yoktur. Bilim dünyasına en bilinen katkısı ise korbonmonoksit ve saf alkolü bulmasıdır. Şarap üretimi, korunması ve bozulmaya başlayan şarapları kurtarmaya yönelik yardımcı bilgiler verdiği kitabı üzerine Liber de Vinis o dönemde büyük ilgi görmüştür.

Cabir bin Hayyan

Cabir bin Hayyan (Arapça: جابر بن حيان Jābir ibn Hayyān; ابو موسی جابربن حیان Abū Mūsā Jābir ibn Hayyān, Latince: Geber ya da Geberus; d. 721 ya da 722 Horasan - ö. 808 ya da 815 Kufa), Abbasi döneminde yaşamış ve İslam bilimi'nin temelini atan efsanevî âlimdir. Orta Çağ Avrupası'nın Simya alanına büyük ölçüde etki etmiş ve Kimya'nın da esasını oluşturmuştur.

Kimyager ve Eczacı olan babasının oğlu olarak Horasan'da doğmuş ve Yemen'de okuduktan sonra Kufa'ya giderek Abbasi halifesi Harun Reşid'e saray âlimi olarak hizmet etmiştir.

Kimya dışında Eczacılık, Metalürji, Astroloji, Felsefe, Fizik ve Müzik gibi geniş alanda 400 ü aşan eser bıraktığı söylenirse de ancak 20 civarında eseri bugüne kalmıştır. Bazı eserlerinin aslında öğrencileri tarafından yazıldığı anlaşılmıştır.

Nitrik asit, Hidrojen klorür ve Sülfürik asit'in rafine ve kristalize yöntemlerini bulduğu Kral suyu'nu icat ettiği ve Sitrik asit, Asetik asit, Tartarik asid'i keşfetiği düşünülmektedir. İnbik ( الأنبيق al-inbiq) geliştirmiş ve kendisinin ortaya attığı Baz kavramıyla Kimya'nın gelişmesine katkıda bulunmuştur.

Kendisi o yüzyıldan atomun parçalayacağını görmüş büyük bir bilim adamıdır.Ayrıca daha sonra zehirlilerin zehirlisi olan arsenik tozunu elde eden ilk kişidir.

Agathodaemon, Hermes-Thot, Pisagor ve Sokrates'i saydığı ve Eski Yunan, Eski Mısır ve Şia Sufizminden etkilendiği düşünülmektedir.

Eserlerinden 12. yüzyılında Latince'ye çevirilmiş olan Kitab al-Kimya adlı eseri, Simya ve Kimya kelimelerinin kökeni olmuştur.

El-Razi

El-Razi (tam adı: Ebu Bekir Muhammed ibn Zekeriye el-Razi, Arapça: أبو بكر محمد بن زكريا الرازي Abū Bakr Muhammad ibn Zakarīya al-Rāzi; Farsça: زكريای رازی Zakarīya-ye Rāzi; Latince: Rhazesa ya da Rasis; d. 865 Rey - ö. 925), Fars simyacı, kimyager, hekim, filozoftur.

Başlıca yapıtları

• el-Hâvi (20 cilt), 907, (Latince başta olmak üzere 11 dile çevrilmiştir. Döneminin tıp alanındaki en ayrıntılı ve bilgi içeren ders kitabıdır.)
  
• Kitabul-Mansur, 920,
  

Thomas Norton

Thomas Norton (d.1433 -ö.1513) İngiliz şair ve simyacıdır.300 mısradan oluşan Simya'nın Ordinali (Ordinall of Alchemy) (1477) isimli simya esinli şiir kitabı ile tanınır.Jonathan Hughes'un Arthuryen Mitler ve Simya isimli kitabına göre Norton, Colne-Wiltshire'da dünyaya gelmiş, 1450'lerde bir simyacı olmuş ve IV.Edward İngiltere'sinde yaşayan bir saray mensubu idi.

"Ordinall", Michael Maier'in kitabı latinceye (Tripus Aureus olarak) çevirmesi ile büyük bir şöhret sahibi olmuştur.

kaynak:wikipedia

simyacı isimleri

simyacı çalışmaları

simyacıların hayatı

simyacıların isimleri

simyacıların çalışmaları

simyacının hayatı

simyacının çalışmaları

simyadan kimyaya

simyadan kimyaya geçiş

simyadan kimyaya geçiş nasıl olmuştur

tanınmış bir simyacı

tanınmış bir simyacı ve çalışmaları

tanınmış bir simyacı çalışmaları

tanınmış bir simyacının araştırmaları

tanınmış bir simyacının hayatı

tanınmış bir simyacının çalışmaları

tanınmış bir simyacının çalışması

tanınmış simyacı

tanınmış simyacılar

tanınmış simyacıların çalışmaları

tanınmış simyacının çalışmaları

türk simyacılar

önemli simyacılar

ünlü bir simyacı

ünlü bir simyacının hayatı

ünlü bir simyacının çalışmaları

ünlü simyacı

ünlü simyacılar

ünlü simyacılar ve çalışmaları

ünlü simyacıların hayatı

ünlü simyacıların isimleri

Heka:

AGNELLO, Giovan Battista (XVI. yy ortaları): Ioannes Baptista Agnellus.

1569’dan 1580’in başlarına kadar Londra’da faaliyet gösteren Venedikli tüccar ve

simyacı. 1566’da Londra’da yayınlanan eseri nedeniyle buraya gelmiş olduğu

tahmin edilir. Agnello Londra’nın doğu ucunda, çok sayıda göçmenin yaşadığı

zengin bir mahalle olan St. Helen Bishopsgate’te yaşamıştır. Burada, maddenin

transformasyonu ve paraya çevrilmesiyle ilgili, kararlı bir alegorik sistem dâhilinde

deneysel süreçler ortaya koyan metalürjik kimyanın iptidai şeklinde, özel uzmanlığa

sahip biri olarak simyasal saygınlığını kabul ettirmiş, simyanın ruhsal yanı üzerine

Apocalypsis spiritus secreti, 1566 (Gizli Ruhun Vahyi) isimli bir çalışma yayınlamıştır.

AGRICOLA, Georg (1494-1555): Georgius Agricola. Georg Landmann adıyla da

bilinir. Madencilik ve maden ocakları hakkında önemli eserler yazan ve bu

kitaplarda sıkça maden işçilerinin batıl inançlarını anlatan tabiat bilimci, simyacı ve

mineralog. Agricola’ya göre maden ocaklarında gaz patlamalarına neden olan iyi ve

kötü ruhlar ev sahipliği yapmaktadır. Eserlerinden bazıları şunlardır: de re metallica,

1541; De la generatione de le cose, 1550

AGRIPPA von Nettesheim, Heinrich Cornelius (1486-1535): Henricus

Cornelius Agrippa ab Nettesheym. Yaşadığı dönemdeki hemen hemen bütün

alanlarda faal olan hekim ve bilim adamı. Agrippa zamanının en parlak

karakterlerinden birisi ve Batılı gizli bilimlerin babalarındandır. Maceralı yaşamı

onun Avrupa’nın bütün üniversitelerinde bulunmasını sağlar ve buralarda okült

bilimlerin çeşitli türleriyle tanışır. Köpeğinin demonik yardımcısı olduğundan

şüphelenir, bu nedenle Agrippa ve onun kaniş köpeğinin, Goethe tarafından Faust

adlı esere karakter olarak alındığı söylenir. Fransa’da Agrippa’nın bugün bile bir

iksir sayesinde gizlenerek yaşadığına dair bir halk inancı vardır. Başlıca eserleri: De

Occulta Philosophia, 1510 (Okült Felsefe Hakkında); De Incertitudine et vanitate scientiarum

et artium, 1531 (Bilimlerin istikrarsızlığı ve mağrurluğu), Opera in duos tomos, 1600 (İki

cilt halinde Çalışmalar)

ALBERTUS MAGNUS (1206-1280): Albertus de Colonia. Büyük Albert, gerçek

adı Kont von Bollstäd olan, ortaçağın en büyük teolog, filozof ve doğa bilimcilerinden

biri. Kimi kaynaklarda Albertus Teutanicus, Albertus Ratisboniensis, Albertus

Gratus olarak da anılır. Albertus Dominiken mezhebine bağlıydı. Hareketli yaşamı,

Paris’teki ünlü Sorbonne Üniversitesine giren ilk Alman profesör olmasını sağladı.

Albertus, Thomas Aquinas’ın da öğretmenidir. Yazarının salt kendisi olup olmadığı

bilinmeyen sayısız felsefe, doğa tarihi ve astroloji eseri vermiştir. Ölümünden sonra

onu büyücü, simyacı ve kâhin yerine koyan efsaneler çıkmıştır. Yapay bir insan

(Golem) yaptığı ve bunu Thomas Aquinas’ın ricaları sonucu tekrar yok ettiği

söylenir. Yaşadığı yıllarda Evrensel doktor olarak nam salmış, Aristoteles yorumları

belirgin bir hayranlık uyandırmıştır. Özgürlükçü düşüncelerinin Roger Bacon ve

Ramon Llull’a esin kaynağı olduğu söylenir.

filozof. Birçok bakımdan özgün bir düşünür olan Aquinas'ın felsefesi önemli ölçüde

Aristoteles'in metafiziğine dayanır. Ortaçağ Hıristiyan felsefesinin doruk noktasını

gösteren Thomas, öncelikle metafizikle teoloji, akılla inanç ya da arasında bir ayrım

yapmıştır. Buna göre, yalnızca doğal aklın ışığına dayanan, inancın doğaüstü ışığı

olmadan, salt insan aklı yoluyla bilinen ilkeleri kullanan metafizikte, filozof duyusal

varlıklardan, deneyin dünyasından hareket edip, akıl yoluyla Tanrı'ya yükselir.

Buna karşın, aklı kullanmakla birlikte, ilkelerini inanç ya da otorite temeli üzerinde

kabul eden teolojide, Thomas'a göre, kendisini vahiy yoluyla gösteren Tanrı'dan

yola çıkılır ve yaratıklarına geçilir.

ARTEPHIUS: Filozof Taşını bulduğu ve bin seneden fazla yaşadığı söylenen

efsanevi bir simyacı. M.S. I. yy.’da Tyanalı Apollinius ismiyle doğmuş, XII. yy’da

Artephius olarak ölmüş olan kişiyle özdeşleştirilmiştir.

ASHMOLE, Elias (1617-1692): Hem Gülhaçlı hem de farmason olan, zamanının

önemli İngiliz bilginlerinden biridir. Ashmole iç savaş sırasında kralcıların tarafını

tutmuş, II. Charles’ın yeniden güçlenmesi sırasında birtakım kazançlı makamlarla

ödüllendirilmiştir. Simya araştırmaları nedeniyle Mercuriophilus lakabını da

kullanmaktadır. 1646 yılında Lancashire’de bir locaya alınmıştır. Farmasonluğun

geçmişinin Gülhaçlılar hareketine bağlı olduğunu düşünen bilginler Ashmole’a

başvurmaktadır.

AUGURELLO, Giovanni Aurelius (?1454-1524): Iohannes Aurelius Augurellus.

İtalyan hümanist âlim, şair ve simyacı. Rimini’de doğmuş, yaşamının büyük bir

bölümünü Venedik’te geçirmiştir. En çok 1515 şiirden oluşan Chrysopoeia adlı eseri

ile bilinir. Papa X. Leo’ya ithaf edilmiş olan Altın yapma üzerine adlı eseri, meşhur

papanın kendisini boş bir keseyle ödüllendirdiği söylentisine neden olur. Diğer

eserleri şunlardır: Carmina, 1505 (Şarkılar), Geronticon liber (Eski Çağların Kitabı),

Iambici libri (Iambuslu Kitaplar), and Sermonum libri (Sohbetli Kitaplar)

BACON, Francis (1561-1626): Franciscus Baconus. İngiliz filozof ve devlet

adamı. Yazılarında simya, metafizik fenomenler, büyü vb. ile de ilgilenir. Bacon

simyayı tamamen reddetmesine rağmen, transmutasyon ve metal dönüşümünün

mümkün olduğunu düşünüyordu; sözde altının münferit özelliklerinin

toplanmasıyla, bu sentetik olarak üretilebilirdi.

BACON, Roger (1214–1294): Rogerius Baconus. Doctor Mirabilis (Muhteşem

Öğretmen) adıyla da bilinen, Ampirizm’e hatırı sayılır ölçüde önem vermiş ünlü

İngiliz okültist, simyacı ve Fransiskan keşişidir. Bazen erken İslam bilim adamları

ve Yahudi âlimler, İbni Sina, İbni Rüşt ve İbn Meymun yoluyla Platon ve

Aristoteles’in çalışmalarından esinlenmiş modern bilimsel yöntemin Avrupalı

savunucularının öncülerinden biri olarak kabul edilmiştir. Felsefe Taşının ele

geçirilmesiyle yaşamın yüzlerce yıl uzatılabileceği teorisinin temsilcisiydi. Başlıca

eserleri: Opus Maius (Büyük Eser) ve Speculum alchimiae (Simyanın Aynası), Opera

quaedam hactenus inedita, 1859

BARBA, Alvaro Alonso (1569-1662): İspanyol Katolik rahip ve metalürjist.

Barba’nın Endülüs kökenli ve Baetica’lı olduğu varsayılır. Batı Bolivya’da Lipes’te

yaşamış ve bu bölgede çıkarılan cevherlerin ıslahı üzerine çalışmalar yapmıştır.

1609’da gümüşü cevherden çıkartmak için cevhere tuz ve cıva karıştırarak sığ bakır

kaplarda ısıtma vasıtasıyla pan amalgasyon prosesini bulmuştur. 1640 yılında

Madrid’te Arte de los Metalos (Metallerin Sanatı) başlıklı bir kitap yayınlamıştır. Bu

eser Güney Amerika madenleri ve mineralleri hakkında yapılan en erken çalışmadır.

BARNAUD, Nicolas (1538-1604): Nicholaus Barnaudus. Fransız Protestan

yazar, hekim ve simyacı. Dauphiné eyaletinin Crest bölgesindendir, bu nedenle

Delphinas veya Delphinus adıyla da bilinir. Eserlerinden bazıları şunlardır:

Commentariolum in Aenigmaticum quoddam Epitaphium (1592); Triga chemica: de lapide

philosophico tractatus tres, 1599 (Üç atlı kimya arabası: Filozof taşı hakkında üç işlem);

Quadriga aurifera, 1599 (Altın Taşıyan dört atlı araba); De Occulta philosophia, 1601

(Okült Felsefe Hakkında); Commentariolum in aenigmaticum quoddam opitaphium, 1597

BECHER, Johann Joachim (1635-1682): Iohannes Ioachimus Beccherus. Alman

hekim, simyacı, kimyanın öncüsü bilim adamı. Daha çok Filojiston teorisini

geliştirmesiyle tanınır. Yanma olayına yanlış da olsa ilk defa bir tanımlama getiren

filojiston teorisine göre yanıcı olan cisimler yanıcı olmayan ''filojiston''dan (ateş ruhu)

oluşmuştur. Buna göre metal oksitleri birer element, metaller ise kül (metal oksit) ile

filojistondan oluşan birer bileşik maddedir. 1666’da Mainz Üniversitesinde tıp

profesörlüğü ve saray hekimliği yapmasının ardından Viyana’da İmparator I.

Leopold’un ekonomi danışmanlarından biri olur. Bazı eserleri şunlardır: Metallurgia,

1660 (Metalurji); Character pro notitia linguarum universali, 1661 (Evrensel Dillerin

Bildirimi adına Simge); Oedipum Chemicum, 1663 (Kimyasal Oedipus), Physica subterranea,

1669 (Yeraltının Fiziksel Tabiatı); Magnalia naturæ, 1680 (Doğanın Muazzam İşleri);

Theses Chymicae, 1682 (Kimya Tezleri)

BIRINGUCCIO, Vannoccio (1480-1539?): Vannoccius Biringuccius. Metal

işçiliği hakkında yazdığı De la pirotechnia, 1540 isimli ünlü el kitabı ile tanınan

İtalyan metalürjist. Biringuccio bazıları tarafından döküm endüstrisinin babası

olarak kabul edilir; De la pirotechnia esaslı döküm uygulaması üzerine yazılmış ilk

eserdir. Meslek hayatı boyunca Sierra yakınlarındaki bir demir madeniyle beraber

Sierra darphanesi ve tersanesinin sorumluluğu kendisine verilmişti, ayrıca Venedik

ve daha sonra Floransa adına top dökümünden de sorumluydu.

BONO da FERRARA, Pietro (XIV. yy. ortaları): Petrus Bonus. Ferrara’lı hekim

ve simyacı. Simya hakkında birçok eseri bulunur. Kaynakları Aristoteles, Arap

simyacılar ve Ovidus’un metamorfozlarıdır. Eserlerinden bazıları şunlardır:

Introductio in alchemiam (Simyaya giriş); Margartita pretiosa novella 1557, Praeciosa ac

nobilissima artis chymiae collectanea. 1554,

BOREL, Pierre (1620-1671): Petrus Borellius. Fransız bilgin, kimyacı, hekim,

botanikçi ve simyacı. 1640’ta Montpellier Üniversitesinde tıp doktoru, 1654’te Kral

XIV. Louis’nin saray hekimi olmuştur. 1674’te Académie Française (Fransız

Akademisi) üyesi olmuştur. Başlıca eserleri: Les antiquités de Castres, 1649; Bibliotheca

chimica (Kimya Kataloğu- 1654); Trésor de recherches et d'antiquités gauloises et françaises,

1655 (Galya ve Fransız antik eserleri ve araştırma çalışmaları hazinesi); Historiarium et

observationum medico-physicarum centuriae II ; De vero telescopii inventore, 1655.

BOYLE, Robert (1627-1691): Robertus Boyleus. İrlandalı doğa filozofu,

kimyager, fizikçi, kâşif ve bir bilim adamıydı. En çok matematik ve fen alanında

yaptığı çalışmalarla hatırlanmaktadır. Araştırmalarının ve de kişisel düşüncelerinin

açık bir şekilde simyacılıkla bağlantısı olsa da, genellikle, ilk modern kimyager

olarak görülür. Çalışmalarının arasından en ünlüsü, The Sceptical Chymist (Kuşkucu

Kimyager), kimya alanında bir dönüm noktası sayılır.

BRACCESCO, Giovanni (XVI. yy.): Ioannes Bracescus. XVI. yy’da yaşamış

Brescialı simyacı. Hayatı hakkında fazla bilgi yoktur. Eserleri: Legno della Vita, vel

quale si dichiara la medicina per la quale i nostri primi padri vivevano nove cento anni, 1542;

La Esposizione di Geber Filosophe, 1544; De alchemia dialogi duo. 1548.

CABİR İBN HAYYAN (731-815): Avrupa’da Geber adıyla tanınan simyacı. Tam

adı Ebu Musa Câbir ibn Hayyân el Azdi’dir. ﴾ ﴿أبو موسى عبدالله جابر بن حیان بن عدالله الأزدي

Yapmış olduğu kuramsal ve deneysel araştırmalarla kimyanın gelişimini büyük

ölçüde etkilemiş olan Cabir’in hayatı hakkında pek fazla bir bilgiye sahip değiliz.

Diğer İslam âlimleri ve simyacılar gibi, Câbir de, Aristotelesi izleyerek maddeyi dört

unsur (toprak, su, hava ve ateş) kuramıyla açıklamaya çalışmış ve bu unsurların

nitelikleri (kuru-yaş ve soğuk-sıcak) farklı olduğu için bunların birleşmesinden

oluşan maddelerin de farklı özelliklere sahip olduğunu belirtmiştir. Hellenistik

dönem simyagerlerinden de etkilenmiş olan Câbir ibn Hayyân, Yeryüzündeki bütün

maddeleri 3 ana grupta toplamıştır: Alkol gibi uçucu olan gazlar; Altın, gümüş,

bakır ve kurşun gibi metaller; Bazı boya maddeleri gibi, uçucu ve metalik olmayan

ara maddeler.

CANSELIET, Eugene (1899-1982): Fransız ezoterist. Yüzyılımızın son büyük

simyacısı sayılan efsanevi Fulcanelli’nin öğrencisidir. Cansielet, öğretmeni

tarafından kendisine verilen Projeksiyon tozunun küçük bir miktarını kullanarak

laboratuarda 100 gr. kurşunun altına dönüştüğü başarılı bir transmutasyon

gerçekleştirmiştir. Başlıca eserleri: Alchimie exliquée sur ses textes classiques (1972); deux

logis alchimiques (1945); Alchimie (1978)

CARDANO, Girolama (1501-1576): Hieronymus Cardonus Mediolanensis.

Milan’lı İtalyan hekim ve astrolog. Gizli bilimlere karşı ikilemli bir tavır alır, o

zamanlarda bunları yanıltıcı sanatlar olarak reddeder. Eserleri: De subtilitate, 1663

COHAUSEN, Johannes Heinrich (1665-1750): Ioannes Henricus Cohaussen.

Münsterli hekim. Eserlerinden en önemlisi: Der wiederlebende Hermiphus oder von der

seltenen Art sein Leben durch das Anhauchen junger Maedchen bis auf 115 Jahre zu

verlaengern (1783) Bu eserde genç kızların kokuları ile hayatın uzatılabileceği görüşü

tartışılır. Bu öğretiye Yahudi Kral Davut’un eşine atfen sülamitizm de denir.

CROLL, Oswald (1560-1608): Osualdius Crollius. Kabalist, simyacı ve hekim.

Paracelsus yandaşıydı ve onun felsefesini, tıbbi teorilerini paylaşmaktaydı. Eserleri:

Basilica chymica (1629)

CULPEPER, Nicholas (1616-1654): İngiliz botanikçi, astrolog, bitki bilimci,

hekim. Cambrigde’te okumuş, ardından bir eczacının yanında çırak olmuştur. İç

savaşın ilk aylarında cadılıkla suçlanmış, Eczacılar birliği çalışmasını durdurmaya

çalışmıştır. Culpeper hayatının büyük bir kısmını, İngiliz taşralarında yüzlerce tıbbi

bitkiyi kataloglayarak harcamıştır. Çağına göre oldukça radikaldir; kibirlerini,

Galen’den sapma isteksizliklerini ve toksin ilaçlarla kan alma gibi zararlı

uygulamaları kullanmalarını ayıplayarak hekim arkadaşlarına kızar. Başlıca eserleri

şunlardır: A Physical Directory, or a Translation of the London Directory (1649); Directory

for Midwives (1651); Semeiotics Uranica, or (An Astrological Judgement of Diseases) (1651);

Catastrophe Magnatum or (The Fall of Monarchy) (1652); The English Physitian (1652);

The Complete Herbal (1653); A Treatise on Aururn Potabile (1656)

DEE, Arthur (1579-1651): Arthurus Dee. John Dee’nin büyük oğlu, İngiliz hekim

ve simyacı yazar. Almanya, Polonya ve Bohemya’ya yaptığı seyahatlerde babasına

eşlik etmiş, 1582’de İngiltere’ye geri dönünce babası tarafından Westminister

School’a yerleştirilmiştir. Daha sonra Oxford’da öğrenim gördüğü belirtilir, ancak

kesin değildir ve buradan herhangi bir unvan almamıştır. Hekimlik yapma niyetiyle

Londra’ya yerleşir, I. James’in tavsiyesi üzerine Rus Çarı I. Michael’ın

hekimlerinden biri olarak Rusya’ya gider ve burada 14 yıl hizmet verir. Karısının

1637’de ölümü üzerine İngiltere’ye geri döner ve Kral I. Charles’in saray hekimi

olur. Emekliye ayrılınca Norveç’e yerleşir ve 1651 yılında burada ölür. En önemli

eseri: Fasciculus chemicus, 1631

DEE, John (1527-1608): Iohannes Dee. I. Elizabeth ve Alman İmparatoru II.

Rudolf’un hamiliğinde çalışan ünlü İngiliz matematikçi, astrolog ve büyücü.

Ezoterizm adına kısmen yayınlanmamış önemli eserler vermiştir. Monas

Hieroglyphica’da yaratma özelliğini çember, çizgi ve noktaya indirger, bu formül

kabala, simya ve matematiği birleştirir. Bu eser Gülhaçlılar hareketini önemli ölçüde

etkilemiştir. Başlıca eserleri:

DE LISLE, Alain (XVIII. yy. başı): XVIII. yy. başlarında yaşamış Fransız

simyacı. Maceracı yaşamı onu İsviçre, İtalya ve Almanya’ya kadar götürmüştür.

Yapay altın üretimi konusunda ünü o kadar yayılmıştı ki, döneminin ünlü

şahsiyetleri onunla tanışmaya çalışıyordu.

DELLA PORTA, Giovan Battista (1538-1615): Iohannes Baptista Porta.

Napolili hekim ve simyacı. Bir mucize ve tuhaf olaylar derlemesi olan Magia

Naturalis (1589) adlı çalışmasıyla ünlüdür. Magia naturalis’in kendisi, fiziğin öncüsü

olarak tanımlanabilen, büyü ve doğa biliminin bir karışımıdır. Della Porta,

Paracelsus’un da kabul ettiği bir İşaretler Öğretisi de yaratmıştır. Canlı ve cansız

doğada, benzer formlar sayesinde dışarıdan görülebilen örtüşmeler bulunur. Bu

teori Phytognominica, 1608 adlı kitabında gelişmiştir. Diğer eserleri şunlardır: Della

fisionomia dell' huomo, 1644; Fisionomia dell'huomo, et la celeste, di Gio, 1652

DE TARANTA, Velasco (XV. yy.): Valescus de Taranta. Montpellier’de eğitim

görmüş Portekizli hekim, ayrıca Fransız kralının saray hekimidir. Vasco de Taranta

adıyla da tanınır. Kastilyanca ilk basımı Pamplona’da 1494 ve 1495 yıllarında iki

ayrı yayıncı tarafından gerçekleştirilmiş De epidemia et peste (Veba ve salgın hastalıklar

üzerine) adlı kısa bir risalenin yazarıdır. Her iki edisyon da John Ketham’ın İnsan

Sağlığı Ansiklopedisi veya Fasciculus medicinae adlı eserinde bulunur.

DE VALLE, Robert (XV. yy): Robertus Vallensis. Robert Duval adıyla da tanınan

Fransız simyacı ve yazar. XV. yy’ın sonlarında doğmuştur. Hayatı hakkında fazla

bir bilgi bulunmamaktadır. De Veritate et Antiquitate Artis Chemise et Pulveris.

DEWES, Gilles (?-1535): Aegidius de Vadis. Giles Duwes ya da Du Wes adıyla

da bilinir. VII. Henry’nin ve 1509’dan itibaren de VIII. Henry’nin kraliyet

kütüphanecisi ve Prens Arthur’la Prenses Mary’nin Fransızca ögretmeni. Dewes

aynı zamanda bir simyacıydı. İthaf bölümünde Aegidius de Vadis ismi geçen 1521

tarihli Latince bir diyalog olan “Inter Naturam et Filium Philosophise”, 1602’de

Ursel’de basılan Theatrum Chemicum’un ikinci bölümünde 95-123. sayfalarda

yayınlanmış, 1702’de Cenova’da J. J. Manget tarafından yayınlanan yeni

edisyonda ise yazarın ismi Devadius olarak verilmiştir. Dewes, Introductorie for to

Lerne to Rede, to Pronounce, and to Speke French trewly isimli gramer kitabının da

yazarıdır.

DICKINSON, Edmund (1624-1707): Edmundus Dickinsonus. İngiliz kraliyet

hekimi ve simyacı, inanış veya öğretileri kaynaştırmaya çalışan bir felsefi sistemin

yazarı. Berkshire-Appleton’da rahip olan William Dickinson ve Edmund

Colepepper’in kızı Mary’nin oğludur. İlköğrenimini Eton College’de aldı ve 1642’de

Oxford Merton College’e girdi. Burada tıp eğitimi alarak 1656’da M.D. derecesiyle

mezun oldu.

DORN, Gérard (c. 1530-1584): Gerardus Dorneus. Belçikalı filozof, çevirmen,

simyacı, hekim. Yaşamı hakkında bilgiler yetersizdir. 1530 civarında bugünkü

Belçika’nın Antwerp eyaletinde Mechelen’de doğduğu bilinir. İlk kitabını ithaf ettiği

Adam von Bodenstein ile çalışmış, eserlerini 1565 dolaylarında yayınlamaya

başlamıştır. Başlıca eserleri: Chymisticum artificium naturae, 1568; Artificii chymistici

physici, metaphysici que secunda pars et tertia, 1569; Lapis metaphysicus aut philosophicus,

1570; Dictionarium Theophrasti Paracelsi, 1584

Alıntıdır...

Bu ünlü simyacılar, altın yapmanın yolunu keşfettiler mi? Keşfettilerse, altınlar nerede?

Bu ünlü simyacılar, altın yapmanın yolunu keşfettiler mi? Keşfettilerse, altınlar nerede?

Edward Kelleyin felsefe taşını bulup altın yapmayı keşfettiğini ve hala yaşadığını söyleyenler var.

Modern bilime göre de, elementleri, başka bir elemente çevirmek, teorik olarak mümkün. Bunun, yapılacağına ve bir gün altının değerinin, teneke seviyesine ineceğini düşünüyorum. Belki de biliniyor ve gizleniyor.

Bencede kesin biliniyor ve saklanıyor yoksa altın borsası çöker Borsanın önemi aldığın bir malın değerinin seneye artabilme olasılığını içinde barındırması. Amerika'nın kendi petrol yataklarını başkalarınınkini sömürmeden açmaması gibi birşey bu.

Bilimsel olarak, yöntem öğrenilirse, gizleme olanağı kalmaz. Çok sayıda kişinin yapması önlenemez. Zaman içinde, piyasa altınla dolar. Bilimsel gelişmeler de gizleniyor o yüzden.

Teorik olarak, herhangi bir elementin enerjisi, altının enerji seviyesine yükseltildiğinde, altına dönüşür. Belki de, var olan mühendislik bilgisi bile yeterli bu iş için.

Kuantum alanından, bedava enerji elde etmenin yöntemi biliniyor örneğin. Hatta, patenli icatlar var. Öyle olduğu halde, insanlığın gözünden kaçırılabiliyor.

Işın silâhlarını yapacak teknoloji de var kesinlikle. Hatta, ABD'nin, Çin'in ve Rusya'nın elinde olduğu kesin. Saklanmasının nedeni, çok yüksek teknoloji gerektirmemesi. Laboratuvarda bile yapmak mümkün; çok ucuz bir maliyetle. Herkes yaparsa klasik silâhların hiçbir önemi kalmaz. Küresel sistem çöker.

Evet o küresel sistem ve tek dünya devleti için böcek gibi heryerde yönetimleri var. Koca dünya beyliklerin Sultana bağlı olarak yaşadığı kooperatif bir devlet oldu bakalım ilk kim isyan edecek neler olacak.

Evet o küresel sistem ve tek dünya devleti için böcek gibi heryerde yönetimleri var. Koca dünya beyliklerin Sultana bağlı olarak yaşadığı kooperatif bir devlet oldu bakalım ilk kim isyan edecek neler olacak.

yahu varya mükemmelsiniz arkadaşlar cidden sevdiğim bi konu ve araştırmayı sevdiğim bi konu şu anda işteyim eve geçer geçmez okuyacağım çok teşekkür ederim paylaşımınız için :)