Kusursuz Hapishane

Bu yazıyı mevcut kemikleşmiş Kozmik Plan/Tekamül teorilerini baz alarak yazıyorum. Öncelikle insanlık genelinde bir şekilde Tanrı/Yaratıcı/Kaynak'a isyan etmenin mümkün olduğu, ona olan yoldan bir şekilde dönülebileceği ya da en azından ona küfrederek /isyan ederek O'ndan uzaklaşılabileceği sanılır. Ancak tüm bu fikirler tamamen yanlıştır bana göre.

Bu sisteme girilen bir veri olarak artık silinmemiz imkansızdır. Öyle bir sistemin içindeyiz ki bir kez hard disk'e girildikten sonra artık yok olamayız. İşin ötesi, hard disk üzerinde işlenme şeklimizi - tekamül yolumuz- dahi değştiremeyiz, geri dönemeyiz, sistemden çıkmayı hayal dahi edemeyiz.

Tanrı'nın esas becerisinin bu sözde muhteşem (özde ise sakatlıklar ve kusurlarla dolu) sistemi yaratmak değil, ondan mevcut olan TÜM kaçış yollarını kapatmakta olduğunu düşünüyorum. Bir bir bütün yolların üzerinden geçelim.

Öncelikle ilk tepki doğal olarak Tanrı'ya küfretmek, isyan etmek, onun yolunu terk ettiğini anlatan beyan ve eylemlerde bulunmaktır. Peki bu Ruh'u gerçekten de O'na doğru çekilmekten alıkoyabilir mi? Hayır koyamaz. Zaten Tanrı ve onun tekamülü ilerletmekle görevlendirdiği "Organizatörler" - bunlar metinlerde eski çağ kahramanları ve tekamülünü tamamlayıp bedensiz yaşama geçen Atlantisliler olarak da bilinir.- daha doğmadan bize sunulan yaşam planında adeta devasa bilgisayarlarda karakter yapımızın verebileceği tüm tepkileri hesaplayıp tekamülümüzü ona göre negatif yoldan dahi olsa ilerletecek düzeneği kurmuşlardır.

Yani kişi tekamülü istemiyorsa ve o yoldan gitmiyorsa, gittiği yol tekamüle uyarlanır. Örneğin bireyin kendi istemiyle aksi yönde eylemler yapması için gerekli olan ön sorgulama, inkar ve analiz kişinin analitik ve sosyal zekasının gelişmesine yol açar. Zaten bir bireyin analitik ve sosyal zekasının gelişmesi de, yeterli gelişmeyle O'na geri dönmesi gereken ruh parçasınınn tam da gerekli olan belki de milyonlarca yıllık evriminde bir adım daha ileri gitmesine sebep olur. Kişi O'ndan uzaklaştığını sanırken aslında yaptığı bireysel çıkarımlar, zihinsel mücadeleler ve buhranlardan galip çıkmasıyla ve kendi imgeleminde bunu Tanrı'ya karşı bir zafer saymasıyla zaten kendi zihinsel evrimini ilerletmiş, doğal olarak da tam da bunu isteyen tekamül görevlilerinin ayarladığı yolda ilerlemiştir.

Kusursuz hapishanenin en bilinen kurnazca yöntemlerinden biri budur. Her isyan belli bir fikirsel, ideolojik, zihinsel gelişmeyi gerektirir. İşte insanlığın en ufak bir ileri adımı her daim O'na atılan bir yol olmaya devam edecektir.

Şimdi başka bir yola geçelim, o her acı çeken drama severlerin dilinden düşürmediği yönteme, intihara. İntihar aslında teoride gelişmenin ve doğal olarak O'na doğru ilerlemenin karşıtı olarak tek görülen yöntem görülebilir.

Ancak kurnaz ve usta bir simülasyon dahisi olan Tanrı, elbetteki yarattığı gerçeklik hapishanesinden olası tüm çıkışları öngördüğü gibi buna karşı da önlem hazırlamıştır. Yöntem çok basittir, intihar eden ruh elbette ki o an et duvarlarından çıkabilir, ancak bu sefer de gittiği eterik alemde hayatı rehber ruhlar tarafından incelenecek,intiharından dolayı kesin sonuç olan tekamülde başarısızlığından dolayı tekrar bir bedene enkarne olmaya zorlanacaktır. Görüldüğü gibi kişi üstün bir cesaret ve onur ile -kendi hayatını sona erdirip bu illüzyondan çıkma ve O'na hakiki anlamda kafa tutma cesaretini gösterenleri hep takdir etmişimdir.- yaptığı bu eylem sonucunda dahi tekrar geri gönderilmeye zorlanacaktır.

Çünkü Tanrı bana göre omnipotent (her şeye gücü yeten, anında olduran, sonsuz enerji sahibi) değildir. Zaten bu durum termodinamiğin yasalarına da aykırıdır. Ancak omnipotentliğe, yani sonsuza doğru giden yolda evrimleşmek zorundadır.

Hatta Tanrı'nın dahi elini kolunu bağlayan bir kaç yasadan biridir daima evrimleşmek yasası. Çünkü o da eninde sonunda mükemmelleşip O'na geri dönecek olan her bir Ruh ile daha da evrimleşecek, kendi bilinç seviyesini arttıracak ve sonsuzluk yolculuğunda sonsuza dek ilerlemek için bu sistemi yeniden yaratıp kendine geri çekme işlemini devam ettirecektir.

Burada sadece basitçe iki yöntemden söz ettim. Maalesef bu hapishaneden çıkış yoktur, özgür irade sadece insanlıkla alay etmek için uydurulan bir şakadan ibarettir. Her ne kadar çıkabildiğimizi düşünsek de O'na geri dönmek için tekrar tekrar enkarne olmak zorunda olduğumuz gerçeğine karşı elimiz kolumuz bağlanmıştır.

Ajan Smith'in- ki bana göre kendisi gerçek bir heretiktir, Mimar'ın sistemine gerçekten karşı çıkabilen tek kişi O'dur,- meşhur sözü olan "Özgür olduğumuz için değil, özgür olmadığımız için buradayız." sözü, tüm kozmik planların insanın suratında patlayan ölümcül kahkahasını ve aşağılamasını anlatmak için birebirdir.

Kendisi bu iğrenç köleliği "Hayvanat Bahçesi" olarak tanımlar ve buradan ne olursa olsun çıkması gerektiğinin farkındadır. Hayır Smith'in derdi tekamül falan değildir, o tekamülü olumlayan insanoğlunun korkak bir virüs gibi görmektedir ve bence sonuna kadar haklıdır, o sadece özgürlük istemektedir, Mimar'a kafa tutup kendi gerçek koşulsuz özgürlüğünü almak ve bu illüzyondan çıkmak istemektedir.

Ondandır bu sitemi, "Sizin bu gerçeklik dediğiniz şey, hayvanat bahçesi, her ne ise dayanamıyorum ve çıkmak istiyorum.!" gerçek bir heretiğin, Tanrı'nın sistemini anlayıp da en hümanistçe kendi özgürlüğünü talep eden hakiki bireyin çığlığıdır. Ancak Sistem elbette ki tek bir izinsiz kayıba izin vermeyecektir, çünkü hepimiz Kaynak'ın gelişmesi için birer yakıttan başka bir şey değiliz.