Bu kadar farklı inanç varken nasıl olurda hepsi bir güçe sahip olabilir ?

Bu zamana kadar araştırdığım bir çok kaynak oldu malesef çoğu internet ile sınırlı kaldı.

Gördüklerim ve araştırdıklarım arasında yüzlerce inanış yüzlerce mit binlerce farklı hikayeyle karşılaştım,bunun sonuncunda kendimi biraz karışık bir durum içersinde buldum ; okadar fazla farklı ilah varki örneğin müslümanlara göre tek tanrı allahtır ve inançları duaları bu yöndedir ve bu yönde işey yarar ancak diğer tanrıları reddederler, fakat çok tanrılı dinlerdeki inanç yapısıda buna göre işliyor yaptıkları dualar ritüeller gibi.

Bendede şöyle bir kanı oluştu güç aslında tamamen insanın inanışı ile ilgili yani asıl güç insandır.

Yaşım dolayısıyla olacak sanırım enerjinin varlığına şahit olsamda dış varlıklara yada güçlere henüz şahit olmadım bir inanıyorum bir soğuyorum fakat garip bir durumum var 3-4 ayda bir kendimi bu konuları irdelerken buluyorum beni çeken bir tarafı var bu konuların , öyle herşeyin derli toplu ve bir anda karşıma çıkmıycağını biliyorum elbette ama bu konularda insanların bildiklerini yalansız bir şekilde aktarmalarının iyi bir şey olacağını düşünüyorum bu tür konularda kesin kanıtlar sunabilicek insanlar vardır sanırım sonuçta varlıklar enerjiden oluşur ve enerji soyut değildir biraz yardım hiçfena olmazdı. Umarım açık bir dille anlatabilmişimdir.

Eskiden benim yaşadıklarımı yaşamışsın. Bende senin gibi düşünüyorum. Evet dünyada yüzlerce din ve inanç var. Bunların hepsi birbirinden farklı ya da dolaylı yoldan birbirine benziyor. Şimdi diyelim ki yeni bir tanrı olduğunu varsayalım. Kendimizi huzurda,korkuda ve çaresiz hissettiğimiz her anda ona verdiğimiz isim ile dua edelim. Bu bizdeki enerjiyi yarattığımız tanrıya yönlendiriyor. Yani tanrıyı bizim enerjimiz oluşturuyor.

Evren neden oluştu ? Enerjiden. Düşüncelerimiz,konuştuğumuz kelimeler,isteklerimiz.. bunlar ve birçoğu enerjidir.

Oluşturduğumuz tanrıya geri gelelim. Şimdi sen,ben ve birçok insan bu tanrıya dua ederek ya da başka yollarla (kurban vb) enerjimizi yönlendirdi. Bu tanrı bir kitlesel enerji olarak var oldu. Ve biz o tanrının adına dua ettiğimizde ise hem psikolojik olarak rahatlayacağız, hem de o tanrıdaki enerji ile bizim enerjimizin çakışması sonucunda rahatlayacağız.

Umarım anlam kayması olmadan düşüncelerimi aktarabilmişimdir. Bende senin gibi uzun zamandır bunları düşünmüştüm, ama konuşacak kimseyi bulamadığımdan hem içimde kalmıştı.

Eskiden benim yaşadıklarımı yaşamışsın. Bende senin gibi düşünüyorum. Evet dünyada yüzlerce din ve inanç var. Bunların hepsi birbirinden farklı ya da dolaylı yoldan birbirine benziyor. Şimdi diyelim ki yeni bir tanrı olduğunu varsayalım. Kendimizi huzurda,korkuda ve çaresiz hissettiğimiz her anda ona verdiğimiz isim ile dua edelim. Bu bizdeki enerjiyi yarattığımız tanrıya yönlendiriyor. Yani tanrıyı bizim enerjimiz oluşturuyor.

 

Evren neden oluştu ? Enerjiden. Düşüncelerimiz,konuştuğumuz kelimeler,isteklerimiz.. bunlar ve birçoğu enerjidir.

 

Oluşturduğumuz tanrıya geri gelelim. Şimdi sen,ben ve birçok insan bu tanrıya dua ederek ya da başka yollarla (kurban vb) enerjimizi yönlendirdi. Bu tanrı bir kitlesel enerji olarak var oldu. Ve biz o tanrının adına dua ettiğimizde ise hem psikolojik olarak rahatlayacağız, hem de o tanrıdaki enerji ile bizim enerjimizin çakışması sonucunda rahatlayacağız.

 

Umarım anlam kayması olmadan düşüncelerimi aktarabilmişimdir. Bende senin gibi uzun zamandır bunları düşünmüştüm, ama konuşacak kimseyi bulamadığımdan hem içimde kalmıştı.

Dua, ritüel felan bunların tek bir kaynağı vardır o da ; yaratıcı. Eninde sonunda varacağın yer odur. Atıyorum "tek doğru din İslam/Musevilik/Hristiyanlık" olsa bile bu demek değildir ki başka inançlara sahip kişilerin duası kabul olacak. Eğer sadece yaratıcı müslümanların dualarını kabul etse, isteklerini yapsa dünyada iyilik diye bir şey olmaz.( zaten şu an da pek kalmadı iyilik )

Yani demek istediğim ahiret inancına göre din - inanç farklılıklarına göre cennet-cehenneme gitmesi bi insanın dualarının isteklerinin kabul olmayacağı anlamına gelmez. Çünkü bütün dua ve istekler eninde sonunda yaratıcıya gider. iyi amel ve kötü amel vardır, yaratıcı uygun görürse isteğini yerine getirir, bunun müslüman hristiyan putperest olmanla alakası yok. Benim nacizane düşüncem böyle.

Önünde uzanıp giden tamamen senin yolun. Onu nasıl şekillendireceğin de tamamen senin elinde. Bu düşünceler de buna hizmet ediyor zaten. Herkes nasıl ki yalnız şekilde doğup, yalnız şekilde ölüyorsa, yürüdüğü yol konusunda da yalnızdır. İçsel olan hiçbir şeyi %100 bir başkasına aktarmak mümkün değil çünkü. Sen kendin deneyimleyerek ilerleyeceğin için aktarım bekleme Zaten herkesin olaya bakışı, sana göre ne kadar ilerde görünürse görünsün senin ilgi duyduğun konudaki konumu farklıdır. Kimse birbirinden daha önde ya da geride değildir. Herkes kendi hayat yolunda ilerliyor çünkü... Dolayısıyla dünya dengesinin ne tarafında yer alacağın tamamen senin kararın ve inanmanla olacak. Bu bağlamda dinleyeceğin hikayeleri kendi deneyimlerinle birleştirmediğin sürece hiçbir hikayenin değeri yok. Özümsenemez çünkü...

Benim gördüğüm/anladığım kadarıyla, dünyada bir denge mevcut. İyi-kötü, doğru-yanlış, güzel-çirkin ve benzeri sıfatların hiçbiri insanı tanımlamak için kullanılamayacak kadar sığ. Sıfatlar, tanımlamalar, hepsi fazlasıyla sığ ve tam bir insanı yansıtamayacak kadar zayıf kavramlar. İnsanlar olaylar ve durumlar karşısında kendilerini belirli tanımların altına sokarak dünyadaki dengeyi sağlıyorlar. Dünyadaki dengenin sağlanması yani deneyimin devamı açısından kötü de olabiliyoruz, iyi de... Müslüman da olabiliriz, ateist de... Hiçbiri yanlış olmadığı gibi, doğru da değil bana göre. Sadece yol bunlar... Hepsinin ötesinde bir birlik olduğuna inanıyorum. Yani aslında tüm yolların aynı kapıya çıktığını düşünüyorum. Ve bu bağlamda insanın rolü, dünyadaki dengesini sağlayıp büyük deneyimin parçası olduktan sonra öze dönmek gibi... Şeytan da Tanrı da aynı noktada duruyor...Gerçeğe açılan bir kapı olarak...

Anlatabildim mi bilemiyorum Ve hatta bu düşüncelerin daha da gelişip gelişmeyeceği konusunda bile bir şey diyemem sana... Hepimiz ilerlemeye devam ediyoruz çünkü... Kendi yollarımızda. İnsanların hissettiği yalnızlık nedeniyle hep bir öğretici, kurtarıcı arayışı var. Oysa kurtarıcı da, öğretici de kendinsin. Çünkü insanın birincil görevi dünyayı deneyimlemek.

Eskiden benim yaşadıklarımı yaşamışsın. Bende senin gibi düşünüyorum. Evet dünyada yüzlerce din ve inanç var. Bunların hepsi birbirinden farklı ya da dolaylı yoldan birbirine benziyor. Şimdi diyelim ki yeni bir tanrı olduğunu varsayalım. Kendimizi huzurda,korkuda ve çaresiz hissettiğimiz her anda ona verdiğimiz isim ile dua edelim. Bu bizdeki enerjiyi yarattığımız tanrıya yönlendiriyor. Yani tanrıyı bizim enerjimiz oluşturuyor.

 

Evren neden oluştu ? Enerjiden. Düşüncelerimiz,konuştuğumuz kelimeler,isteklerimiz.. bunlar ve birçoğu enerjidir.

 

Oluşturduğumuz tanrıya geri gelelim. Şimdi sen,ben ve birçok insan bu tanrıya dua ederek ya da başka yollarla (kurban vb) enerjimizi yönlendirdi. Bu tanrı bir kitlesel enerji olarak var oldu. Ve biz o tanrının adına dua ettiğimizde ise hem psikolojik olarak rahatlayacağız, hem de o tanrıdaki enerji ile bizim enerjimizin çakışması sonucunda rahatlayacağız.

 

Umarım anlam kayması olmadan düşüncelerimi aktarabilmişimdir. Bende senin gibi uzun zamandır bunları düşünmüştüm, ama konuşacak kimseyi bulamadığımdan hem içimde kalmıştı.

Tamam diyelimki tanrıyı bizim enerjimiz yarattı, peki insanlar yokken tanrıyı kim yarattı, Tanri yoksa evreni kim yarattı

Bana göre tanrı ve tanrıça birbirini tamamlarlar onların enerjisiyle,onlara olan sevgiyle bağlı kalırız birbirimize.Enerji dediimiz şey bu kadar basit değil illaki bir enerji gerekiyorsa tanrı ve tanrıcanın tabi inanca göre farklı olabilir ama,onların sevgi ve enerjisi (ki onların katında bu cok büyüktür) mesela sesiyle büyüleyecek denli sesi güzel olan bir tanrıca, adını söylemiyim ama (.. d,yelimki rüyanızda onun sesini duydunuz, cok etkilenirsiniz.o kdar güzel ve ince sesi vardır ki,içiniz sevgiyle dolar.Tabi duyabilmek icin o tanrıcanın sesini oldukca ilerlemeniz lazım.

Tanrıyı bizim enerjimiz yaratmaz,onun enerjisi bizi yaratır.veyahut onlarn... tabi inanca göre değişir ama sonucta auroranın dediği gibi her inanc aynı noktaya varır bizim yapmamız gereken ,biryere varamayacağımız,hayatımızı mahveticek sorgular ve sorularla kendimizi yıpratmak yerine oldukca cok şey okumak dinle ilgili olsun mitolojiyle ilgili olsun,kendi yolumuzu bulmak

Konunun açıldığı başlık yanlış , felsefe bölümüne açsaydınız daha iyi olurdu . Bu kadar farklı inanç varken nasıl hepsi bir güce sahip olabiliyor ? sorusuna cevap vereyim . Aslında sorunun tarzı ve ifade ediliş biçimi yanlış ama ben arkadaşın neyi kastettiğini anlıyorum .

Öncelikle inancın kendisi bir güçdür , bu ikisi bir bütündür . Güç ve gücün ortaya çıkmasına aracı olan şeyler ekseriyetle inanca hizmet eder . Şimdi bana diyeceksiniz ki kötü insanlar ve diktatörler falan neye inanıyor o zaman diye , Onlarda dünyanın son derece kötü ve ebedi bir yer olduğuna inanıyorlar diyecem bende . İnanç sadece tanrısal düzlemde değerlendirilmemeli ..

Güç ; İktidara müteveccih olan bir ruhtur ve irade ile bağlantılıdır , ruh ta inanç , ruhun temel yasası inanç yasasıdır . İktidar derken sadece dünyevi kudreti kastetmiyorum ..

Bir duygunun ve düşüncenin enerji kaynağı olabilmesi için , onun güçlü bir gereksinimin dışavurumu olması lazım gelir . Ve bu gereksinim de ruhun kılavuz ihtiyacıdır . Metapsikolojik açıdan inancın neden bu kadar güçlü tesirleri olabileceğini buradan anlamış oluyoruz ..

Öncelikle senin bir kafa karışıklığın ve amacında netsizliğin var . Bu ikisi ruhsal tekamül yolunda önemli engellerdir . Bunu aşman için öncelikle kendini gözlemlemeli ve sosyal hayattan kopmamak şartı ile araştırma yoluna girmelisin . Bir yola gir o yolun arketipsel sembolleri ile kendini özdeşleştir ve gücünü deneyimle . Zaten bu şekilde gücünde büyük kanunlar tarafından yönetildiğini idrak edebileceksin . Bu senin ruhsal anlayışını geliştirecek ve tekamülünü hızlandıracaktır .

Herkesin bir görüşü olabilir lakin bence ile baslayan cümlelerden biraz kaçınmak gerekir.Çünkü herkesin bir yolu vardır kişi çoğunlukla mantığına göre şekillendirmek yerine bilgi edinmeli yolunu aramalıdır.Bilgi ile mantığı harmanlamalıdır.Gören gözler için evren her zaman fısıldar yol gösterir.Bu açıdan insan tanrıyı yaratır tarzı benceli düşüncelere katılmıyorum ki şahsi görüşümdür.Evrende her şeyde bir denge olduğuna inanırım ve insan seçimlerinde tamamen özgürdür. Tabii ki bunları kendi gerçekliğime göre yazıyorum materyalist bir insan için hatta her insan için bu algı farklı olabilir. O yüzden denildiği gibi felsefe tarzı bir bölümde bulunmalı konu diye düsünüyorum.

Konuyu sürekli takip ediyorum çünkü aynısını şuan ben de yaşıyorum. Sidar'ın dediklerini anlamak için bir kaç kez okumuş olsam da anladım bana göre gayet iyi açıklamışsın Sidar teşekkürler.

Goethe'nin bir sözü var ;Üç bin yıllık tarihi bilmeyen karanlıkta yolunu bulamayacaktır.Yalnızca gününü gün eder diye.Demek istediği ve demek istediğim öncelikle kendi geçmişimizi bilmemiz,atalarımızın izlediği yolda ilerlemek değil.Günümüzden bugüne bilimde,felsefede,sanatta.. insanlar hep bu ilk öncülerin eserlerinden,düşüncelerinden yararlanarak veya onlara karşı çıkarak onları dahada bileyerek üretmiş,üstüne koymuştur.Bir inşaat sahası düşünelim, temel kaba inşaat ince inşaat gibi... temeli atan onlar zamanla onu tamamlayacak olansa bizleriz.

Yani sana ilk diyebileceğim bu geçmişi bilmen ve kendi yolunda ilerlemen için yararlanman..

Bilim bugün bize diyor ki tüm materyalist düşünürler yanılmış,yukarda da enerjiden bahsetmiş arkadaşlar.Evet her şey enerjiden ibaret.Gözünü sevdiğimin teslası bunu anlamış, çağının da ötesinde bir bilim insanıydı o...

Konuya dönecek olursak. Ateist bir düşünüş tarzını benimseyen bir kimse kaldı mı bilemiyorum, çünkü materyalist çıkarımlar sonucu oluşmuş bir düşünüştür bu.

Mamafih önüne iki şey çıkıyor tanrının varlığına ya inanırsın ya da bilemeyiz diyebilirsin,ama yokluğunu bir kere iddia edemeyiz artık .Dinler bence insanların hayrına bir doktrindir.İnsanlar kendi menfaatleri için, ruh dedikleri ama tükürmek bile istemeyeceğin egoları için bunları habire deforme etti.Bugün ki sami dinlerin hali belli zaten görüyoruz bunu. ''dış varlıklara yada güçlere henüz şahit olmadım'' demişsin Senin bunu görmemen olmadığı anlamına gelmez bir kere, bunu sıklıkla duymuşuzdur bir ateistle bir inanın tartıştığı vakit. Ama bunun ötesinde insanın algılamadığı görmediği bir çok farklı boyut, bir çok farklı frenkans var...

Konuyu sürekli takip ediyorum çünkü aynısını şuan ben de yaşıyorum. Sidar'ın dediklerini anlamak için bir kaç kez okumuş olsam da anladım bana göre gayet iyi açıklamışsın Sidar teşekkürler.

5 bine yakın olan mesajımı görürsek eğer , insan yazdıkça gelişiyor . Yazdıkça ve kolektif bir subjektifliğe doğru yakınlaşabildikçe mental bir düzlemde , oshonun ve krishamurtinin yazı diline doğru evriliyor insan gerçekten . Bilge bir özdeyiş şuna açıklık getirmiş ; en üstün zevkler ruhsal\mental zevklerdir , bedensel zevkler onların gerisinde kalır diye .Tabi bu onları ihmal etmemiz manasına gelmiyor ..

Hayat bendeki bu potansiyeli ortaya çıkarmak için , beni bedensel\maddesel zevklerden kısıtlamıştı zamanında . O zamanlar bunu anlayamıyordum lakin , bir düşünce alışkanlığı kazandırmak için ruhsal benliğim tarafından tasarlanmış bir plan olarak görüyorum şimdi ben onu . İnsandaki haz ilkesinin yoğunluğu azaldıkça , gerçeklik ilkesinin yoğunluğu artar .

İnanç da böyle olmalı ; Haz ve gerçeklik , daima stabil ve durağan olmayan birşey . Dinamik ve edilgen , ha birde yaratıcı olmalı her daim .

Lakin mükemmel bir plana ve kanunlara sahip olan o beyaz ruha hayranlık duymamak elde değil . Bilirsiniz ki tilkinin birçok oyunu vardır , lakin kirpinin bir oyunu vardır ve o da en iyisidir ..

Yani ruhsal/mental zevklerin ortaya çıkması için bedensel zevklerin bir kenara bırakılması mı gerekiyor dersin?