Genelgeyle Devrim Olmaz

1924 yılının ilkbaharındaydı. Erzurum ve Pasinler de depremde birçok köylerin evleri yıkılmıştı. Zarar gören halkla görüşmek için Pasinler'e gelen ata, halkın içinden ihtiyar bir köylüyü çağırdı:

- "Depremden çok zarar gördün mü, baba?" diye sordu. Ata, ihtiyarın şüphesini görünce, tekrar sordu:

- "Hükümet sana kaç lira verse, zararını karşılayabilirsin?"

İhtiyar, Kürt şivesiyle:

- "Valle pedişeh bilir", dedi!

Atatürk gülümsedi. Yumuşak bir sesle:

- "Baba, padişah yok; onları siz kaldırmadınız mı?"

- "Söyle bakalım, zararın ne?"

- "Padişeh bilir!..."

Bu cevap karşısında kaşları çatılan Ata, kaymakama döndü:

- "Siz daha devrimi yaymamışsınız!" dedi.

Bu sırada görevini başarmış insanlara özgü ağır başlılıkla ortaya atılan tahrirat katibi:

- "Köylere genelge yolladık paşam", dedi.

Atatürk'ün fırtınalı yüzü, daha çok karıştı:

- "Oğlum", dedi, "Genelgeyle devrim olamaz!..."

Alıntıdır..

cok güzel bir anlatım ve gercekleri anlatan bişey.. bunun bide ananıda al git sözü için arşivden cıkartılanı vardı.. o da cok güzeldi.. saol cruelty..

ananıda al git devrim daha gerçekleşemedi ne yazııkki sende yorumun için sağol

Bir akşam, birdenbire Saray'dan kalkarak Gülhane Parkı'nda Halk Partisi'nin verdiği bir açık hava toplantısına gittiğimiz zaman, orada toplanan on binlerce insana harf devrimini müjdelemiş ve bu sırada ayağa kalkarak millete hitaben:

"Arkadaşlarım, bu elimdeki rakıyı evvelce padişahlar da, halifeler de içerlerdi. Fakat onlar saraylarında, dört duvar arasında içiyorlardı. Ben ise sevgili milletimin önünde ve onun şerefine içiyorum."

Diye kadehini kaldırdığı zaman halkın alkış tufanı arasında Sarayburnu dakikalarca çınlamıştı.

_________________________________________________________

Savaş bitmiş, Türkiye Cumhuriyeti kurulmuştur. Atatürk, Celal Bayar´ı ekonominin başına getirmiş ve ´Senin işin halkı doyurmaktır´ demiştir. Kalkınma hamleleri sürmekte, demiryolları, köprüler, şeker fabrikaları yapılmakta, hatta uçak fabrikaları tasarlanmaktadır. Nitekim uçak fabrikası da yapılacaktır. Bu hummalı çalışmalar içinde sigara kâğıdı üretimi kimsenin aklına gelmez. Dolayısıyla sigara kâğıdı sıkıntısı devam etmekte, halk tütünü yine gazete kâğıdına sarmaktadır. Trabzon´daki dağıtıcı, ithalat sınırlandırıldığı için artık New York Herald gazetesi getirememekte, dolayısıyla sigara kâğıdı olarak herkes yerli gazeteleri kullanmaktadır.

Trabzon´da bir kahvehanede, yeni sardığı sigarasından bir nefes çekip öksürmeye başlayan vatandaş, Atatürk´e küfretmeye başlar! Ankara´dakileri sadece kendi keyiflerini düşünmekle suçlar ve küfretmeye devam eder.

Kahvede bulunanlar milli kahramana küfredilmesine kızmıştır. Polise haber verirler ve adam yakalanır, tutuklanır. Tabii Adalet Bakanlığı´na da bilgi verilir.

Adam hakkında Cumhurbaşkanına hakaretten dava açılacaktır ama, Atatürk´e bilgi vermek gerektiği düşünülür ve Adalet Bakanlığı Müsteşarı koltuğunun altında bir dosya ile Gazi´nin huzuruna çıkar.

Atatürk sorar:

-Bu adam bana niçin küfretmiş. Sebebi nedir? Neye kızmış?

—Sigara kâğıdı bulamayıp, gazete kâğıdına sigara sardığı için kızmış efendim.

—Peki, siz hiç gazete kâğıdı ile sarılmış sigara içtiniz mi?

-Hayır efendim, hiç içmedim.

—Ben içtim! Berbat bir şeydir. Adam haklı, derhal serbest bırakın!

NOT: Bu yaşanmış olayı, 1952 yılında, Muhittin Nalbantoğlu, Atatürk´ün maiyetinde bulunmuş emekli Albay Mithat Ilgız´dan dinlemiştir.

çok güzel anılar paylaşmışsınız arkadaşlar sağolun...

Ben içtim! Berbat bir şeydir. Adam haklı, derhal serbest bırakın!

:)

ve sen kalkmış begenmeyen ceksin gitsin diyorsun...

Çok güzel Elinize sağlık.

Rimmon ve Cruelty harika paylaşımlar emeğinize sağlık...