Cinnet

çocuk parmaklarım yazarken

bir camın üşüyen yerine seni

düşlerim kırdı uzattığım yerden ellerimi

bin kırıkla geri döndüm kendime

kanlı bir ihtilal

kaybedilmiş bir cephe

kundağımdaki kan gibi

cinnetin çoğul halini yaşıyor

beynimdeki

gökkuşağının her biri

ve

yırtılıyor

köpeklerin

en azgın pençeleriyle

içimde unutulmuş bir jiletin kesiği

kan sızıyor

patlıyor

zulamda sakladığım

cesetlerden

kırmızı kirpiklerden

cinnet dediğim buymuş meğer

öldürmedim kimseyi

sadece

bir bilet aldım en ön sıralardan

ruhumla

sevişmek

için

deli gibi.

tesekurler paylastıgın için..kafiyeleri fazla önemseme;)

saol çok güzel

Kendi şiileriniz diye bir başlık var......

çok güzel........

Güzel şiir...

Paylaşım için sağol:)