24 yaşında üniversite başlamak

Arkadaşlar şu an çok kararsızım sizlerin düşünceleribizi tavsiyelerinizi istiyorum , 94 doğumluyum ve şu an hemşirelik okuyorum 1. Sınıf yeni bitecek, fakat bu işi gerçekten sevmiyorum , derslerden bazen midem bulanıyor tiksiniyorum. Yapabileceğim bir meslek olduğunu düşünmüyorum fakat yaşım ilerliyor bu sene sınava girmeyecem girsemde zaten hiç çalışmadım. Girersem seneye girecem, gecen dönem elazığ fırat üniversitesi yazılım mühendisliğne yatay geçiş başvurusu yaptım, başvurum kabul edildi, kayıt olmak için elazığa gittim fakat kayıt binasının önünden geri döndüm, yaşadığım şehre uzak olması kendime güven eksikliğibden ve bildiğiniz korkudan kayıt yaptıramadım, şimdi yeniden hemşireliğe devam ediyorum ve pişmanlık var içimde , ailem zengin değil orta halli bir aileyiz , sadece babam çalışıyor, iki buçuk bin civarı maaşı var onunla bizi geçindiriyor. Kafam da şu an tekrar ders çalışmay başlasam eczacılık veyahut kendi yaşadığım şehirde(konyada) bilgisayar mühendisliğine mi? Gitsem, yoksa azda olsa müzik geçmişim var müzik öğretmenliğinemi hazırlansam yoksa hiçbirşeyi riske atmadan konyanın ilçesinde(uzak bir ilçe http://www.onlinehile.org/images/smilies/smile.gif öğrenci evinde kalıyorum, geçen sene kaldığım evi, e sahibi başka öğrencilere verince bu dönem zorunlu ev arkadaşlarım oldu onlarlada çok iyi anlaştığım söylenemez http://www.onlinehile.org/images/smilies/smile.gif ) hemşireliğe devam etmelimiyim (daha önce hiç bir işte çalışmadığım için o konuda da tecrübesizim , elimdeki garanti meslek olan hemşireliğide atmak ne kadar mantıklı?? )yoksa tamamen bıraksammı çok kararsızım http://www.onlinehile.org/images/smilies/frown.gif((

Not: müzik geçmişim şu şekilde uzun süredir (7-8 senedir filan gitar elimde, orta derece diyebilirim ) gitar elimde ve ne çok üstüne düştüm nede tamamen bıraktım. Bunun üstüne 2 sene önce müzik öğretmebliği sınavına giremeye karar verdim 3 4 ay kadar kurs aldım 2 ses 3 ses 4 ses , melodi ,ritim tekrarı az biraz solfej eğitimi , dikteyede başlafım fakat çok az . Konyada, erzurumda , sivasta , ağrıda, eğitim fakültelerenin sınavlarına girdim özellikle uygulama sınavlarında dikte olmayanları tercih ettim ağrı dışında kötü puanlar aldım , ağrıya en son girdim artık çok ümidim kalmamıştı isteksizdim öylesine girdim fakat 19. Yedekteydim (bu süreç 2 hafta kadar yolculukla geçti artık yorulmuştumda) ve yedek beklemeye başladım 1 ay kadar en son 17. Yedeği aldılar . Daha sonra fazladan bir 25 kişi alınaxağı filan söylendi sonra tekrar karar değiştirip seneye artırırız artık mğrenci sayımızı denildi. Kısacası orasıda olmadı http://www.onlinehile.org/images/smilies/frown.gif

Yine çok bir bilgim yok ama müzik gerçekten sevdiğim şeyler ( bazen alır gitarı balkonda saatlerce çalar besteler filan yaparım tabi amatör http://www.onlinehile.org/images/smilies/smile.gif ) öğretmenlikte güzel , özellikle hemşirelikle karşılaştırınca benim gözümde altın .

-------------------------------------------------------------------------

Evet birde sağllık işinde gönülsüz olmak gelen hastalarıda benide kötü etkikeyecek bir durum.

Bunun dışında bilgisayarlada aram iyi ve uğraşmayı araştırmayı seven birisiyimde ama daha önce hiçbir programcılık yazılım yönünde bir geçmişim olmadı yazılım mühendisliğini düşündüğümden beri csharp ve java üzerine birkaç ders videosu izledim bunları uygulafım o kadar. İkisindede sadece basit hesap makinesi yapabildim o kadar. Yazılım mühendisliği yeni bir bölüm olmasıda beni kendisine çekiyor fakat bilgisayar mhendiliğindende çok farkı yok muş sanırım sektörd sdece kendini geliştirebilen kişiler iş yapabiliyormu, bunlar tbi sadece internetten araştırdığım şeyler , o sebeple elazığda yazılım müh. Okumak yerine memleketimde (konya) bilgisayar mühendisliği okusam çok birşey farkeder mi bilemiyorum.

Lise yıllarımdada tek hedefim eczacılık bölümüne gitmekti fakat o puanı yakalayamadığım için o şekilde kaldı. Bikemiyorum şimdimi kendimi çok sıkı bir şekilde sınava hazırlansam eczacılık bölümünü kazabikir miyim? O konudada kendime çok güvenmiyorum aslında tam güvenmemek değilde çalışırsam yapabikeceğime inanıyorum fakat ben çok çabuk karamsarlığa düşen çabuk pes eden bir yanım var sadece vu sebeple korkuyorum.

Tekrar değerli yorumlarınız için teşekkür ederim.

Ben 24 yasindayim 92 ocak dogumluyum suan eskisehirde makine muh.okuyorum hatta suan hazirliktayim seneye bolume gececegim.ben buraya kocaeli mekatronik muhendisliginden geldim.hem sehri sevmedim, hemde anadoluda moda tasarim okuyan 4 yillik sevgilim vardi o yuzden eskisehiri tercih ettim.simdi pismanmiyim evet biraz ayrildigimiz icin kiz arkadasimla =) neyse demem o ki yas konusu biraz insani sikintiya sokabiliyor her ne kadar bazi kisiler desteklesede bazi insanlarin bu yastan sonra okunurmu demesi koyuyor insana.bunlari goze alabileceksen yap istedigini ve benim nacizane fikrim bence egitimin yasi olmaz.

Okunur mu ya o yaşta. Senden geçmiş. Hiç bulaşma.

1. sınıftasın daha ömür boyu sevmediğin bir işi yapmaktansa seveceğin bir bölüm oku. sonra daha çok pişman olursun.

+larını -lerini yaz iyi düşün. ama hemşirelik zor meslek insanların binbir haliyle uğraşıyorsun. 24 geç bir yaşta değil daha okulun başındasın. bence sevdiğin bir bölüme git. geleceğin için sadece kendini düşün..

Risk alın bence.

Okunur mu ya o yaşta. Senden geçmiş. Hiç bulaşma.

Kişiye göre değişir o.Kesin yargıya varmayalım.

Pc mühendisliğine yönel bence

25 yaşın altında olanlardan öneri alma.

Senden daha akıllı birini bul,onunla konuş ki bunu yapman çok zor değil hatırladığım kadarıyla.

Yazılım ve bilgisayar mühendisliğinin farkı ayrıca donanım derslerini de alıyor olman. Eğer araştırmayı seven bir yapın varsa, ne bileyim yapamadığın bir şeyi saatlerce araştırıp çözümünü bulabiliyorsan ve kendini geliştirmeye meraklı biriysen hiç bekleme. Şirketler genellikle alınacak elemanın iyi bir matematik eğitimi almış olmasına dikkat ediyor. Yani matematik ağırlıklı bir lisans bölümünden mezun olman bile yeterli. Bir kaç üniversite haricinde alacak olduğun eğitimi Google'de araştırma yaparak da edinebilirsin. Senin yerinde olsaydım bölümüme devam ederdim, programcılığı da hobi olarak yapardım. Sonuç olarak elinde iki meslek olur.

Benim ablam eczacı onunla konuştum şimdi biraz. Hemşirelik sevilmeden yapılacak meslek değil, her okulda eczacılık bölümü var artık elbet birini kazanır çalışırsa dedi ve tavsiye de etti. Ben bilgisayar bölümlerini heves olarak görüyorum ve okumaya başladığında beklediğini bulacağını düşünmüyorum. Bitirdikten sonra da bir sürü kursa gidip sertifikalar alman gerekecek. İş ilanlarına bak ne kadar çok şey bilmeni istediklerini göreceksin. Hesap makinesini herkes yapıyor ben de yaptım, c sharp kitapları aldım ama bunlar onu meslek olarak seveceğin anlamına gelmiyor gerçekten. Edebiyat öğretmenime edebiyatı seviyor musunuz diye sormuştum çok seviyorum ama mesleğim olsun istemezdim demişti. Müzik konusunda bir şey diyemem ama sınavlarını kazanamadıysan bence yapacağın en doğru şey hemşireliğe devam edip eczacılık kazanmaya çalışman olur. Yaş olayına girmicem bile hiç takma öyle şeyleri zaten çok gençsin. 2 yıllık tıbbi görüntüleme, tıbbi dokümantasyon tarzı bölümleri düşünür müsün? Bu aralar bayağı popülerler ve düşük puanlarla atanıyorlar.

Bence biraz zorla kendini ve bitir okulunu. Bak hemşirelik vb meslekler en rahat iş bulabildiğin meslekler. Benim annem emekli hemşire olmasına ve yaşına rağmen hala elini attığı yerde iş buluyor. Sağlık sektörü de diğerleri gibi sıkıntılı tabi. Annem nelerle karşılaştı şu zamana bir anlatsam roman olur. Ama bu her meslekte olan bir durum. Hele direk insanlarla iletişim kurulan mesleklerde kaçınılmaz. Eğer asla yapamam dersen, bir gram bile isteğim yok, derslere giremiyorum vs dersen, psikolojin bozulacak raddeye gelecekse zorlama.

Bu arada yaşın asla ama asla geç değil. Ben 92liyim çocuğum var ve okumak istiyorum. Tabi benimki biraz keyfi sayılır o yüzden çok zorlamıyorum ve illa ki garanti meslek şartım yok. Yine de bana bir şeyler katacaksa ve meslek bulmamı kolaylaştıracaksa ne ala. Eğer çevren destekliyorsa zor değil okumak. Şu an hemşirelik okuyor olsaydım bırakmazdım açıkçası, hem de çok sevmememe rağmen. Kazanamayacağımı bildiğim için bölüm seçimim çok çok farklı olacak.

Çevrende şu an okuduğun ve düşündüğün meslekleri yapan birileri varsa onlara da danış. En objektif yorumu onlar yaparlar. Öğretmenlikte atanma sıkıntısı var ve hemşireliğe nazaran özelde iş bulma sıkıntısı daha çok. Hemşirelikten başka sağlık bölümlerine geçiş imkanın varsa onun hakkında bilgilen. Sağlıktan olabildiğince uzaklaşmamanı tavsiye ederim.

Şunu da unutma; sen mezun olduğunda yine de geç olmuş olmayacak, yine genç olacaksın. Ve yine okumak istersen okuyabilirsin. İlla tek bir mesleği yapmak zorunda değilsin hayatın boyunca. Mesleğini yaparken aynı zamanda okuyabilir, farklı alanlarda kendini geliştirebilir hatta müzik yapabilirsin. Şu yaş mantığını anlamıyorum. Ne malum benim 100 yaşına kadar yaşamayacağım veya ne malum yarın ölmeyeceğim. O yüzden olabildiğince kendi isteklerin doğrultusunda karar ver, bir şeyi yapmak istiyorsan yap. Çünkü yaptığın şeyler değil yapmadığın şeyler pişman edecek seni gelecekte.

Okunur mu ya o yaşta. Senden geçmiş. Hiç bulaşma.

Ben öleyim o zaman...

Bu konuda ne efsaneler var . Benim annem ben 1 haftalık iken kocasından ayrıldı ve 36 yaşında iken yeditepe üniversitesi hukuk bölümünü derece ile bitirdi . Bu tür kararsız ve zor durumlarda ideal ve başarılı insanları örnek alın kendinize , Örneğin bu durumda iken benim yerimde atatürk olsa ne yapardı ? gibi bir soru sorun , göreceksiniz ki cevap sizde ..

Toplumsal ve ailevi kalıpları bir kenara bırak . Feodalite kültürünün travmasını hala aşamamışız osmanlıdan kalan ...

İnsanlar yaş konusunda düz hesap yapıyorlar. Herkes aynı yaşta ölmüyor(yaşlılıktan), aynı şartlarda yaşamıyor, kimisi erken yaşta işinden ayrılıp farklı alanlara yöneliyor, kimisi emekli olduktan sonra keyfi çalışıyor. En doğrusu o an ne istiyorsak onu yapmak, hangisi mantıklı geliyorsa aynı zamanda duygusal olarak istekliysek onu tercih etmeliyiz. 3 günlük hayatım var niye istemediğim yapamadığım bir şey için kendimi paralayayım. Oluyorsa zorlarım ama baktım olmuyor bırakır yaşım geç meç demeden diğerine atılırım.

24-25-26 bunlar hem verimli hem olgun yaşlar. 18 yaşında üniversiteye giren biri gençliğin verdiği heyecan ve reşit olmanın verdiği özgürlükle dersleri boşlayabilir, okulu uzatabilir, 18 yaşında ergen aklıyla verdiği karardan memnun olmayabilir, bölümü bırakıp yeniden hazırlanabilir. Böyle örnekler çok.

20li yaşlarda, hele bir de liseden sonra bir işte çalıştıysa insan biraz daha olgunlaşıyor çalışmanın bilincine varıyor. Mesleği sevip sevmemenin ne demek olduğunu biliyor. Bu yüzden alınan kararlar daha net oluyor, kişi belli bir disipline girip okula gayretle asılıyor. Ben bunu artık daha iyi anlıyorum. Hem çevremdeki örneklerden hem kendimden.

Benim hemşireliği bırakma deme sebebim mezun olunca iş imkanının fazla olması. Yani hem çalışıp hem okuyabilme fırsatın olur. Üstüne bir de dil öğrenirsen yurt dışına bile kaçabilirsin. Üniversiteyi dümdüz okumayıp kendini geliştirmeye odaklanırsan okuduğun bölüm ne olursa olsun sana üniversitenin katkısı olur.

Öncelikle şunu belirtmek istyorum bu soruma birkaç farklı foruma daha yazmıştım , eskiden ne kadar burda çok takılsamda artık o kadar girmiyorum o sebepten unutmuşum buraya yazdığımı , diğer bilgisayara geçtiğimde browserda açık kalmış ordan farkettim , ama iyikide bu şekilde olmuş , morelim baya bozuktu ve gerçekten kendime inancımı baya yitirmiş bir durumdaydım , yazdıklarınızı okyunca kendimi iyi hissettim

Ben 24 yasindayim 92 ocak dogumluyum suan eskisehirde makine muh.okuyorum hatta suan hazirliktayim seneye bolume gececegim.ben buraya kocaeli mekatronik muhendisliginden geldim.hem sehri sevmedim, hemde anadoluda moda tasarim okuyan 4 yillik sevgilim vardi o yuzden eskisehiri tercih ettim.simdi pismanmiyim evet biraz ayrildigimiz icin kiz arkadasimla =) neyse demem o ki yas konusu biraz insani sikintiya sokabiliyor her ne kadar bazi kisiler desteklesede bazi insanlarin bu yastan sonra okunurmu demesi koyuyor insana.bunlari goze alabileceksen yap istedigini ve benim nacizane fikrim bence egitimin yasi olmaz.

Düşüncelerini paylaştığın için teşekkür ederim.

Okunur mu ya o yaşta. Senden geçmiş. Hiç bulaşma.

Trol cevap vermiş olduğunu düşünüyorum , umarım öyledir.

1. sınıftasın daha ömür boyu sevmediğin bir işi yapmaktansa seveceğin bir bölüm oku. sonra daha çok pişman olursun.

+larını -lerini yaz iyi düşün. ama hemşirelik zor meslek insanların binbir haliyle uğraşıyorsun. 24 geç bir yaşta değil daha okulun başındasın. bence sevdiğin bir bölüme git. geleceğin için sadece kendini düşün..

Aslında bu dönem 2. sınıfı bitirmiş olmam gerekirdi fakat çok kaale almadığım için 1 sene uzattım , aslında bakarsanız ben şimdide çok mutsuzum aileme etrafımdakilerin sürekli morelini bozuyorum çünkü sürekli somurtuyorum ve bilgisayardan başka artık hiçbirşeyden keyif almamaya başladım , insanlardan olabildiğince kaçmaya çalışıyorum , birde bu işi yaparken nasıl hissederim bilmiyorum , fakat benim babamda sağlıkçı ve diğer arkadaşlarda ; okulda gördüğümüz çoğu uygulamayı çalışmayı kliniklerde yapmadığımızı çalışma hayatı okulda gösterilenden çok daha farklı kolay olduğunu söylüyorlar. Ailem okulu bitirmem için çok ısrar ediyorlar sürekli geç kaldığımı şimdiye bu şekilde uğraşmasam okulu bitirmiş olacağımı söylüyorlar , ama asıl sorunun kendimde olduğunun farkındayım kendime inancım çok az ve çok çabuk pes ediyorum

ama birşeyler yapacaksamda bu sene son şansım olduğununda farkındayım. Değerli yorumun için ayrıca teşekkür ederim.

Risk alın bence.

Aslında risk alınacak tek seçeneğim sanırım yazılım müh. çünkü yabancıyım ve yapıp yapamayacağım iş bulup bulamayacağım , kendimi geliştirip geliştiremeyeceğimden emin olamıyorum o yuzden korkuyorum ve o riski alamadım o riski almış olsaydım sanırım şu an elazığda yazılım mühendisliği okuyordum, hem doğu olması hemde aileme çok uzak olması beni korkuttu o riski alamadım(gerçi merkezi puanla yatay geçişlerde pişman olursak diye tekrar eski okduğumuz bölüme dönme hakkı tanınıyor ). fakat diğer seçeneklerde o kadar risk bulunmuyor en kötü sanırım 1 senem daha boşa gitmiş olur başarısız olursam. gerçekten kararsız ve korkak birisiyim , risk alamıyorum

Pc mühendisliğine yönel bence

İlgilenip fikrinizi söylediğiniz için teşekkür ederim.

25 yaşın altında olanlardan öneri alma.

Senden daha akıllı birini bul,onunla konuş ki bunu yapman çok zor değil hatırladığım kadarıyla.

öncelikle fikriniz için teşekkür ederim. bir çok kişiyle konuştum yasıtlarımla, buyuklerimle ; genelde buyuklerim garanti meslek odluğu için bölümümü bitirmemi söylediler , tek samimi arkadaşım daha önceleri (geçen sene ve şu yazılım mühendisliğinden caydığımdan beri) bölümümü değiştirmem gerektiğini ama artık geç kaldığımı devam etmem benim için daha iyi olacığını alışmam gerektiğini söylüyor.

Yazılım ve bilgisayar mühendisliğinin farkı ayrıca donanım derslerini de alıyor olman. Eğer araştırmayı seven bir yapın varsa, ne bileyim yapamadığın bir şeyi saatlerce araştırıp çözümünü bulabiliyorsan ve kendini geliştirmeye meraklı biriysen hiç bekleme. Şirketler genellikle alınacak elemanın iyi bir matematik eğitimi almış olmasına dikkat ediyor. Yani matematik ağırlıklı bir lisans bölümünden mezun olman bile yeterli. Bir kaç üniversite haricinde alacak olduğun eğitimi Google'de araştırma yaparak da edinebilirsin. Senin yerinde olsaydım bölümüme devam ederdim, programcılığı da hobi olarak yapardım. Sonuç olarak elinde iki meslek olur.

Evet araştırdım birçok akademisyenle eğitim görevlileriyle net üzerinden bağlantı kurup bilgi almaya çalıştım , çok olmasada fikir edindim bölümler hakkında.

Matematiği çok severim , sorularla uğraşmayı , yarım saat bir saat sadece bir soruyu çözmeye çalıştığımı , çözüğümdeyse o mutluluğu çok iyi hatırlıyorum birden fazla bilinmeyenli denklemleri alt alta yazıp toplayarak sadeleştirme yöntemini bir soruya 1 2 saat uğraşıp hiç bilmediğim halde çözdükten sonra , denklem konusuna tam anlamıyla hakim olduğumu hatırlıyorum

aslında bakarsan yemin ederim bu dönem okula başlarken aynen senin söylediklerin gibi düşünerek başlamıştım bilgisayarıma eclipse kurup youtubden videolaru ındırıp hazırlamıştım hatta geçen hafta selçuk üniversitesinde mobil uygulama geliştirmeyle ilgili 3 günlük sertfikalı kurs vardı kaydımı 3 hafta öncesinden yapmıştım kesin gitmem gerektiğini düşünüyordum , hatta başlamadan önce kaldığım ilçede bu tarz şirkeler varmı araştırmasını yapmıştım göünüllü olarak parasız çalışacaktım , ama hepsi benim düşüncemde kaldı , ve artık kendime güvenim hiç kalmadı. Değerli yorumun için teşekkür ederim .

Benim ablam eczacı onunla konuştum şimdi biraz. Hemşirelik sevilmeden yapılacak meslek değil, her okulda eczacılık bölümü var artık elbet birini kazanır çalışırsa dedi ve tavsiye de etti. Ben bilgisayar bölümlerini heves olarak görüyorum ve okumaya başladığında beklediğini bulacağını düşünmüyorum. Bitirdikten sonra da bir sürü kursa gidip sertifikalar alman gerekecek. İş ilanlarına bak ne kadar çok şey bilmeni istediklerini göreceksin. Hesap makinesini herkes yapıyor ben de yaptım, c sharp kitapları aldım ama bunlar onu meslek olarak seveceğin anlamına gelmiyor gerçekten. Edebiyat öğretmenime edebiyatı seviyor musunuz diye sormuştum çok seviyorum ama mesleğim olsun istemezdim demişti. Müzik konusunda bir şey diyemem ama sınavlarını kazanamadıysan bence yapacağın en doğru şey hemşireliğe devam edip eczacılık kazanmaya çalışman olur. Yaş olayına girmicem bile hiç takma öyle şeyleri zaten çok gençsin. 2 yıllık tıbbi görüntüleme, tıbbi dokümantasyon tarzı bölümleri düşünür müsün? Bu aralar bayağı popülerler ve düşük puanlarla atanıyorlar.

öcelikle ilgilenip ablanızla konuşmanız beni mutlu etti

hemşireliğin sevilmeden yapılmayacağını su an hemşirelik okduğum okuldaki hocalardanda duydum fakat birçok kişi okulda anlatılanla çalışma hayatının çok farklı olacağını filan söyledi açıkçası ben bu mesleği yaparsamda insanlara çok yardımcı olabileceğimi düşünmüyorum. eczacılık lisedeyken hep kazanmayı istediğim bölümdü , kendime en çok yakıştırdığım meslekti fakat bazı sıkıntılar dan dolayı ve tembelliğimden dolayı yeterli puanı alamadım. evet şu an kafamda ygs ye başlamak var , dersane dergilerim hatta baş ucumda ,dönem aşladığından beri fakat daha elimi deymedim dergilere şu an önümde tam 1 sene var iyi değerlendirirsem yeterli puanı alabileceğimi düşünüyorum, fakat bu sefer çalışıp kazanamassam, kazanırsam tekrar 1. sınıftan okula başlayacam bunlar dşünmekten kafayı yıyeyecek gibi oluyorum ve unutmaya çalışıyorum bilgisayara gömülüyorum(hayattan kaçıyorum aslında). 2 yıllık bölümlere gelince ben aslında hiç beklemiyordum hemşireliği 18. sıradamıydı neydi annem istedi diye öylesine yazmıştım 1 tane hemşirelik, sınıf öğretmenliği kesin geleck diye bakıyordum, benim girdiğim sene sınıf öğretmenliği çok absürt bir sıralamada değişiklik olmuştu 150 200 bin civarında değişmişti hemşireliğin geleceğini bilsem hemşireiğin bir altına 2 yıllık sanırım paremedikti onu yazmıştım, hemşireliğin geleceğini bilsem yemin ederim ki o paremediği hemşireliğin önüne yazardım hem 2 senede biterdi alırdım elime diplomamı ( bu dönem bitmişti başlasam) hem kafam rahat olurdu çalışırsam çalışırdım yok sevmedimmi sonucta elimde dıploma var diye kafam rahat olurdu ne yapacaksam çok daha rahat yapardım, ama bu vakitten sonra hemşireliği birakıp bu iki yıllık bölumlerı yazmam sanırım , 2 sene daha okuyacağıma 3 sene okurum çok birşey farketmez ki zaten bu senenin sınavı geçti seneye girsem hemşirelikle aynı zamanda bıter

yaş hakkında düşünceleriniz için teşekkür ederim .

Bence biraz zorla kendini ve bitir okulunu. Bak hemşirelik vb meslekler en rahat iş bulabildiğin meslekler. Benim annem emekli hemşire olmasına ve yaşına rağmen hala elini attığı yerde iş buluyor. Sağlık sektörü de diğerleri gibi sıkıntılı tabi. Annem nelerle karşılaştı şu zamana bir anlatsam roman olur. Ama bu her meslekte olan bir durum. Hele direk insanlarla iletişim kurulan mesleklerde kaçınılmaz. Eğer asla yapamam dersen, bir gram bile isteğim yok, derslere giremiyorum vs dersen, psikolojin bozulacak raddeye gelecekse zorlama.

 

Bu arada yaşın asla ama asla geç değil. Ben 92liyim çocuğum var ve okumak istiyorum. Tabi benimki biraz keyfi sayılır o yüzden çok zorlamıyorum ve illa ki garanti meslek şartım yok. Yine de bana bir şeyler katacaksa ve meslek bulmamı kolaylaştıracaksa ne ala. Eğer çevren destekliyorsa zor değil okumak. Şu an hemşirelik okuyor olsaydım bırakmazdım açıkçası, hem de çok sevmememe rağmen. Kazanamayacağımı bildiğim için bölüm seçimim çok çok farklı olacak.

 

Çevrende şu an okuduğun ve düşündüğün meslekleri yapan birileri varsa onlara da danış. En objektif yorumu onlar yaparlar. Öğretmenlikte atanma sıkıntısı var ve hemşireliğe nazaran özelde iş bulma sıkıntısı daha çok. Hemşirelikten başka sağlık bölümlerine geçiş imkanın varsa onun hakkında bilgilen. Sağlıktan olabildiğince uzaklaşmamanı tavsiye ederim.

 

Şunu da unutma; sen mezun olduğunda yine de geç olmuş olmayacak, yine genç olacaksın. Ve yine okumak istersen okuyabilirsin. İlla tek bir mesleği yapmak zorunda değilsin hayatın boyunca. Mesleğini yaparken aynı zamanda okuyabilir, farklı alanlarda kendini geliştirebilir hatta müzik yapabilirsin. Şu yaş mantığını anlamıyorum. Ne malum benim 100 yaşına kadar yaşamayacağım veya ne malum yarın ölmeyeceğim. O yüzden olabildiğince kendi isteklerin doğrultusunda karar ver, bir şeyi yapmak istiyorsan yap. Çünkü yaptığın şeyler değil yapmadığın şeyler pişman edecek seni gelecekte.

değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim özellikle son paragrafta yazdıklarınız gerçekten morelimi düzeltti

Bu konuda ne efsaneler var . Benim annem ben 1 haftalık iken kocasından ayrıldı ve 36 yaşında iken yeditepe üniversitesi hukuk bölümünü derece ile bitirdi . Bu tür kararsız ve zor durumlarda ideal ve başarılı insanları örnek alın kendinize , Örneğin bu durumda iken benim yerimde atatürk olsa ne yapardı ? gibi bir soru sorun , göreceksiniz ki cevap sizde ..

 

Toplumsal ve ailevi kalıpları bir kenara bırak . Feodalite kültürünün travmasını hala aşamamışız osmanlıdan kalan ...

güzel bir düşünce tarzı gerçekten insana ilham veriyor ben izlediğim anime ve filmlerdede bu yönden gerçekten çok etkileniyorum biranlık bir şevk geliyor fakat 1 gün sonra puff

İnsanlar yaş konusunda düz hesap yapıyorlar. Herkes aynı yaşta ölmüyor(yaşlılıktan), aynı şartlarda yaşamıyor, kimisi erken yaşta işinden ayrılıp farklı alanlara yöneliyor, kimisi emekli olduktan sonra keyfi çalışıyor. En doğrusu o an ne istiyorsak onu yapmak, hangisi mantıklı geliyorsa aynı zamanda duygusal olarak istekliysek onu tercih etmeliyiz. 3 günlük hayatım var niye istemediğim yapamadığım bir şey için kendimi paralayayım. Oluyorsa zorlarım ama baktım olmuyor bırakır yaşım geç meç demeden diğerine atılırım.

24-25-26 bunlar hem verimli hem olgun yaşlar. 18 yaşında üniversiteye giren biri gençliğin verdiği heyecan ve reşit olmanın verdiği özgürlükle dersleri boşlayabilir, okulu uzatabilir, 18 yaşında ergen aklıyla verdiği karardan memnun olmayabilir, bölümü bırakıp yeniden hazırlanabilir. Böyle örnekler çok.

20li yaşlarda, hele bir de liseden sonra bir işte çalıştıysa insan biraz daha olgunlaşıyor çalışmanın bilincine varıyor. Mesleği sevip sevmemenin ne demek olduğunu biliyor. Bu yüzden alınan kararlar daha net oluyor, kişi belli bir disipline girip okula gayretle asılıyor. Ben bunu artık daha iyi anlıyorum. Hem çevremdeki örneklerden hem kendimden.

 

Benim hemşireliği bırakma deme sebebim mezun olunca iş imkanının fazla olması. Yani hem çalışıp hem okuyabilme fırsatın olur. Üstüne bir de dil öğrenirsen yurt dışına bile kaçabilirsin. Üniversiteyi dümdüz okumayıp kendini geliştirmeye odaklanırsan okuduğun bölüm ne olursa olsun sana üniversitenin katkısı olur.

herşeyi zorlaştıran zaten bu hemşirelik mesleğinin kolay iş bulması zaten keske böyle olmasaymış o zaman daha keskin kararlar verebilirdim .

Ben 93 doğumluyum. 3 yıl Makine Mühendisliği okudum. O 3 yıl ömrümden 10 yıl almış gibiydi. Zaten lise çağımda da ailemin zoru ile sayısal seçmiştim. Sonra üzerine mühendisliğe gittim ve nefret ettiğim matematik,fizik tekrar karşıma çıktı hem de zor bir şekilde. Her dönem başı aileme okulu bırakmak istediğimi söylemeye çalıştım. Her seferinde sen yaparsın,sen edersin, bak mezun olunca çok rahat edeceksin tarzı sözler duydum ve içime kapandım. 3.cü sınıfın ikinci döneminin başlamasına az kalmıştı ve tekrar okulu bırakmak istediğimi söyledim. Bu sefer çok ısrarcı oldum ve ailem anlayışla karşıladı. (Dememi bekliyordunuz tabi) İkinci öğretim olduğum için babam bana 765 tl dönem harcı vermişti ve parayı verdi,bir daha benimle konuşma dedi. Annemle babam ayrı oldukları için bu durum beni pek rahatsız etmedi ve annemin yanında kalarak sınava hazırlandım. Çok az bir sürede iyi bir puan aldım ve şu an istediğim yerdeyim. (İngilzce-Fransızca Mütercim Tercümanlık) Eski okuluma göre baya mutlu hissediyorum kendimi.Sen neyi yapmak istiyorsan onu yap. Kendine boş yere acı çektirme benim gibi

Ben 93 doğumluyum. 3 yıl Makine Mühendisliği okudum. O 3 yıl ömrümden 10 yıl almış gibiydi. Zaten lise çağımda da ailemin zoru ile sayısal seçmiştim. Sonra üzerine mühendisliğe gittim ve nefret ettiğim matematik,fizik tekrar karşıma çıktı hem de zor bir şekilde. Her dönem başı aileme okulu bırakmak istediğimi söylemeye çalıştım. Her seferinde sen yaparsın,sen edersin, bak mezun olunca çok rahat edeceksin tarzı sözler duydum ve içime kapandım. 3.cü sınıfın ikinci döneminin başlamasına az kalmıştı ve tekrar okulu bırakmak istediğimi söyledim. Bu sefer çok ısrarcı oldum ve ailem anlayışla karşıladı. (Dememi bekliyordunuz tabi) İkinci öğretim olduğum için babam bana 765 tl dönem harcı vermişti ve parayı verdi,bir daha benimle konuşma dedi. Annemle babam ayrı oldukları için bu durum beni pek rahatsız etmedi ve annemin yanında kalarak sınava hazırlandım. Çok az bir sürede iyi bir puan aldım ve şu an istediğim yerdeyim. (İngilzce-Fransızca Mütercim Tercümanlık) Eski okuluma göre baya mutlu hissediyorum kendimi.Sen neyi yapmak istiyorsan onu yap. Kendine boş yere acı çektirme benim gibi

şu an kaçıncı sınıfsınız hocam onu merak ettim.

Birde babam her fırsatta biz kalıcı değiliz artık eline bir meslek almalısın diye kafama kakıyor 3 4 gün önce annemin böbreğinde kis olduğunu öğrendik ve böbreği alınacak büyük ihtimal öğrendiğimde çok kötü olmuştum ve babam bu durumdan faydalanmak istermiş gibi bak bizlere yarın ne olacağı belli değil bir an önce okulu bıtırmene bak gibisinden sıkıştırıyor(okula zorla gittiğimi değiştirmek istediğimide biliyor) hatta annem ameliyata girerken yanlarında olmak istiyorum devamsızlık gıbı bır sıkıntım da yok diye açıklıyorum fakat babam izin vermiyor , sınıfta filan kalırsın gibisinden, neden bu kadar ısrarcı olduğunu gerçekten anlamıyorum , şu an hastahane ile ilgili birşey gördüğümde, okuduğum şehir ile ilgili birşey gördüğümde gerçekten morelim bozuluyor yarım saat bir saat etkisindne kurtulamıyorum

11 yaşında harvard üniversitesine girmek gibi bir hadise varsa , tam tersi bir hadise neden olmasın ?. Hayat bu , karşıtlıklarla dolu .

Şu an hazırlık sınıfındayım. Mühendislikte hazırlık okumadan muafiyet sınavı ile geçmiştim fakat bu bölüm Fransızca olduğu için öyle bir imkanım yok Ama okumak iyidir ya. Sevdiğim bölümdeyim en azından. Yani mezun olup iş arayanlar var yıllarca. Umudu kaybetmemek lazım. Sevdiğin bir yerdeysen eğer zaten sen o bölümde iyi işler yapıp,işi de bulursun

Şu an hazırlık sınıfındayım. Mühendislikte hazırlık okumadan muafiyet sınavı ile geçmiştim fakat bu bölüm Fransızca olduğu için öyle bir imkanım yok Ama okumak iyidir ya. Sevdiğim bölümdeyim en azından. Yani mezun olup iş arayanlar var yıllarca. Umudu kaybetmemek lazım. Sevdiğin bir yerdeysen eğer zaten sen o bölümde iyi işler yapıp,işi de bulursun

Anladım hocam, haklsın

23 yasindayim ve hâlâ Uny. 1. siniftayim. Okumanin yasi yoktur bu arada.

23 yasindayim ve hâlâ Uny. 1. siniftayim. Okumanin yasi yoktur bu arada.

Hocam bolumunuzu ogrenebilir miyim ?

hasannha nerelerdesin sen yahu

Yıllar geçmiş, 4 yıl mı olmuş konuşalı acaba?

Şu anki kararın ne acaba merak ettim. Ama şunu söylemeliyim ki, birincisi sağlık sektöründe cidden iş var. İkincisi ise, idealin varsa ve yapabileceğine inanıyorsan hiç durma onu yap. Bu 24 yaşın, hele bilmem kaçıncı yaşın bir öneminin olmadığını ileride göreceksin. Takma kafaya yaşı falan. Sen ömrüne ve ölene kadar ne yapan insan olacağına bak. Ölene kadar hemşire mi olmak istiyorsun yoksa başka meslek mensubu olmak mı? İşte buna cevabın yolunu çizecek olan şey. Geçen birkaç yıl senin ömrüne bedel olamaz. Hayatının geri kalanını düşünüp hareket etmek lazım her zaman. Durumdan haberdar edersen sevinirim

okunur kardeşim 24 değil 30 yaşında dahi okunur. Sen bu ülkenin toplumuna bakma onlar instagramda başkalarının elit hayatlarını görüyor sadece gerçeklere gözlerini ve kulaklarını kapatmışlar zombi gibiler. Senin tam olarak durumunu, psikolojini biz bilemeyiz. İnsanları takma ve canının istediğini yap.