ilkokulda yaşadıklarım

gece gece aklıma geldi bende yazıyım dedim illa bunu okuyan oğlu yada kızı olan bireyler vardır burda...

ilkokul zamanlarıydı ..1-2-3 . sınıflarda nermin diye bi hocamız vardı her hatamda bana dayak atardı ailem hiç beni dinlemezdi beni.. sadece hocanın dediklerine güvenirlerdi .. yazdıkça içimdeki öfke daha da artıyor

hayal edin bi.. masum tertemiz tek bi küfür dahi bilmeyen bir çocuk.. beyaz tenli kumral .. hayali pilot olmak.. ama tek ödevi yapmadığında bile dayak yiyen sırf oyüzden okumayı geç öğrendiğimi hatırlıyorum

her şey ne söylesem bağırmaktan çekinmezdi öğretmenciğimiz. 3 sınıftan sonra olay daha da değişiyor..hiç bi zaman söz hakkı alamazdım korkudan dayak yeme korkusundan ben hariç herkesi severlerdi.. okadar saf ve temiz bi çocuk görmeyi beklemiyorlarmıydı yoksa..neyse 3.sınıftan sonra olaylar değişiyor demiştim demi.. bu sefer farklı bir öğretmen giriyordu derslere 4-5-6-7-8 sınıflarda süren birşey bu anlatacaklarımda

sınıftaki herkesin alay konusu olmuştum derste ağlamama rağmen hocanın umursamadığı bi kişiydim sessiz sakin olmam kimseye karışmamam insanlara yardımcı olmam zorlarına gidiyordu sanırım.. sürekli pısırık değişik benzetmelerle alay konusu oluyordum sadece birtane kız arkadaşım vardı o hiç böyle bi tabirde bulunmamıştı .. bir dua ezberlemediğimde bile dayak atan bir hocam vardı.. lise kurtuluşumdu ve öyle oldu liseye geldiğimde hiç birini arayıp sormadım .. günlük yazıyordum günlükte hepsini teker teker öldürmeyi planlamıştım yapabilirdim de ama değmezdi .. bana biyerde de ders olmuştu bu olanlar çünkü insanlarla ciddi derecede mesafe koymayı öğrendim ve arkadaşlarımı seçmeye başladım..

size diyeceğim şu oğlunuz yada kızınız varsa dinleyin dışarda ne yapıyo gerekirse takip edin konuşun

benim ailem bunları yapmamıştı.. siz dikkat edin..

Ah dostum, beni dövende bir müdür yardımcımız vardı ilkokulda diyordum ki "birgün seni gebertecekticem dayaktan" birgün büyüyecem ve sen yaşlanacaksın filan diyordum aradan yıllar geçti unuttum tabi herşeyi birde ne görim o... çocuğu karşıdan geliyor bende 21 yaşındayım yanımda arkadaşlarım filan var ciddi ciddi dövmeye düşündüm ama işte nedensiz bir şekilde dövmüyorsun saldırmıyorsun nedeni yok korku filan kesinlikle değil umursamamak belki biraz öyle garip bir anım

her kim olursa olsun henüz ilkokul çağındaki bir çocuğa şiddet uygulanması, ileriki zamanlar da o çocuk için bir çok travmalara neden oluyor. her bir tokat o çocuğun içine daha fazla kapanmasına neden oluyor. algıda bozukluk, dalgınlık, dikkat yetersizliği gibi bir çok sorun meydana getiriyor. eğer güçlü ve kendini kontrol edebilen birisi ise bir zaman sonra atlatıyor. beni görüşüm her ne kadar güçlü olsa da ve bu travmaların üstesinden gelse de çocukluğunu gereken özgürlükte yaşamayan biririsi hep sıkıntı yaşar. 1-6 yaş gurubunun önemini burada anlatmaya kalkmak zor. insanlığa dair ve insan ilişkilerine dair temelleri atılmayan kişilerde bunu görebiliyorum.

aslına bakarsan bu herkesin sorunu. fiziksel şiddete maruz kalmasam bile psikolojik şiddet ile yaşadım bu yaşıma kadar ki hala da yaşıyorum.

yapılan bir araştırma da eğitim sistemlerinde şiddet olan tek toplumuz. bunu çevreme söylediğim zaman aldığım tepkilere inanamazsınız. böyle bir toplum da yaşadığım için utanmıştım.

birde şaşırdığım nokta, evladını aşağılamalarla, küçümsemelerle ve şiddetle büyüten bir ailenin o evlattan büyük şeler beklemesi. yaptığı bir hatada onu suçlu bulması. afedersin ama o çocuk senin eserin.

hayatım boyunca en nefret ettiğim bir konudur. her kim olursa olsun, yaşı kaç olursa olsun gerekli sözleri söylemekten asla çekinmem. anne-baba olması kolay. önemli olan annelik-babalık yapabilmk...

Bizde yaşadık be dostum 1. sınıfta az dayak yemedik hocamızdan ve ben sürekli okul değiştirmek zorunda kaldım sürekli değiştirince arkadaş ortamım olamıyordu anti sosyal biri haline gelmiştim arkadaşlarımdan sebebsiz yere dayak yiyordum derslerim zaten kötüydü hep, lise yıllarımda pek farksız geçmedi sadece dayak yemiyordum ilkokuldaki kadar ama ne beni anlıyabilen biri çıktı nede koruyan garip bi tip olduğum için zaten alay konusuydum

valla benim yaşadıklarım sosyal fobiye sebep oldu özellikle ama insan kendisini sevdikçe aşıyor bu durumu

Bu ilkokuldaki baskın kişilikli çocuklar psikopat zaten.Anaokulunda sürekli benimle uğraşan şerefsizin teki vardı onun yüzünden müdürlük olmuştum.Küçüklüğümden beri acınacak kadar zayıftım.Hala da öyleyim.

Böyle öğretmen olamayacak insanları dolduruyorlar okula ha iyi öğretmenler yok mu var çok var ama öğretmenin ö'sü olmayacak adamlar daha fazla. adam/kadin evde sorun yaşıyor geliyor sinirini okulda minicik çocuktan çıkarıyor kendi evinde ise pislik pısırık ezigin teki oluyor gücü küçücük cocuga yetiyor. ben senin yerinde olsaydım onca şeyin üstüne doverdim herhalde o hocayı. pardon da sen kimsin kalifiyesiz öyle hoca mi olur