Merhamet nedir?

Öncelikle herkese merhaba forumda birçok konu ve yazı bulunmakta.Benimde biraz katkım olsun istedim ama ne yazık ki paranormal konularda fazla iyi değilim.Okuduktan sonra sizde fikrinizi söylerseniz sevinirim.

Merhamet, çoğumuzun içinde taşıdığı bir histir.Yazmadan önce söyleyeyim yazdıklarım bu güne kadar öğrendiklerimden ve gözlemlediklerimden yaptığım çıkarımlardır.

Merhamet,insanın karşısındaki insanları tanımlayarak kendilerinde bulunan ama karşısındaki varlıkta bulunmayan,eksik olduğu düşünülen maddi manevi değerler oluşumunda ortaya çıkan acıma duygusudur.Biraz karışık oldu sanırım.Bu tanımı daha basite indirgersek,Merhamet bir varlığın başka varlıkta gördüğü eksiklikler sonucu o varlığa karşı duyduğu acıma hissidir.Merhamet çoğu insanda bulunur.Özellikle anne ve babaların çocukları üzerine beslediği hislerden bu hissi en iyi bilenler anne ve babalardır.Merhamet insanın süperego ve empati yeteneğiyle ilişkili bir histir.Bu yüzden empati kuramayan insanlar merhametin ne olduğunu anlayamaz.Bu psikolojik bir rahatsızlık sayılır.İnsanlar bu hissi tanırlar.Genel olarak merhameti tanımladık şimdi biraz daha işin derinine inelim.

Merhameti aslında birçoğumuz başka insanlara karşı taşımıyoruz.Ben şahsen çoğu insana karşı merhametli değilim.Aslında dünyaya farklı gözle bakarsak çoğumuz kendi tabirimizle bile iyi varlıklar değiliz.Suçu ister topluma istersek de sübliminal mesajlara atalım ama gerçek bu.Merhametli olmanın bazı sebepleri var.Bunların sebeplerini incelersek sorumluluk hissi ve büyüklük amaçlarından biri olabilir.

Şimdi kendimizi dünyanın dışına atalım ve merhamet konusunu hiç toplum içinde bulunmamış birisi gibi inceleyelim.Merhametin en büyük kaynaklarından biri sorumluluk.Kişi eğer kendini topluma karşı sorumlu hissediyorsa o zaman toplum içinde gördüğü eksiklikleri kapamakla kişi kendisini iyi hissedecektir.Peki merhamet bunun neresinde?Toplum içerisinde hiçbirimiz eşit değiliz ama bu şu demek değil ki birimiz diğerimizden üstün.Herkesin bir diğer kişiden üstün tarafı var.Sosyal yardım kuruluşları,kadın savunma evleri,hayvanseverler derneği gibi birçok kuruluş görmüşüzdür bunların birçoğu da toplumun(ve dünyanın) eksikliklerini kapatmaya yardımcı olmak için kurulmuş kuruluşlardır.Toplumu dev bir insan gibi düşünürsek,Bir nevi toplumun süperegosudur.Bir anne nasıl çocuğuna karşı sorumlu hissediyorsa bu bireylerde kendisini topluma karşı sorumlu hisseden kişilerdir.Biraz dünya dışından topluma geri dönüp yorum yapalım.Bu olay elbette güzel bir şeydir ama bir noktaya kadar.

Kısa bir süre engelli derneğinde çalıştım ve orada birçok şey öğrendim.Bunlardan birisi ise insanların nankör olduğu.Engelliler sizden bir süre sonra sanki siz onlara yardım etmek mecburiyetindeymişsiniz gibi davranıyorlar ve sürekli size karşı nankör bir tutum izliyorlar(Hepsi değil).Bu sadece engelliler için geçerli olan bir olay değil çoğu insanda olan bir durum.Mesela öğrenciler lisede hepimiz şunu fark etmişizdir ki öğrenciler,öğretmenlerinden sürekli iyi notlar beklentisindedir ama çoğu öğrenci şunu unutur not verilmez alınır.Öğretmenin görevi sana istediğin notu değil senin hak ettiğin notu vermektir.Ama söyleyecek bir şey yok ne yazık ki insan nankör bir canlı.

Merhametin iyi olan yanı bir taraf nankörlük yapmadığı zaman olanıdır.Mesela hayvanseverler dernekleri buna örnek olabilir.Hayvanlar da nankör olabilir ama onlar masumlar unutmayın ki hayvanlar bizim gibi irade taşımıyorlar.Ya da ailemiz eğer bizi iyi bir biçimde büyütmüşse bizde kendimizi onlara karşı sorumlu hissediyoruz.Merhametin en saf hali iki tarafında sorumlu hissettiği halidir.Ne olursa olsun bu yazının büyük çoğunluğu benim şahsi fikrim.Peki bir düşünün sizin düşüncenize göre merhamet nedir?

Acemi yorumlamışsın biraz dostum . Salt manada psikanalizdeki süperego tanımı ile bağlantısı olsa spartalılar hasta veyahut anatomik yönden engelli bebekleri , bunlardan asker olmaz diye doğar doğmaz dağdan aşağı fırlatmazdı . İnsan içinde yaşadığı ve benimsediği kültürel aktöreyellerin ve değerlerin tehdit altında olduğunu hissederse eğer merhamet duygularından kolayca vazgeçebilir ve tabular ile yüzleşebilir .

Zaten insan davranışı , hisleri , düşünceleri yönlendiren temel olgular ; hayatta kalma içgüdüsü , varlığını devam ettirme ( sadece soy değil ) ve Ruhsal Güvenlik , Kendini Gerçekleştirme İhtiyacıdır . Merhamet kendi içinde bir bütün ve kendinde şey olan bir his değildir , öyle olsa onun tam karşıtını temsil eden kıskançlık , hırs gibi hisleride içimizde barındırmazdık . Aslında hiçbir his olumlu veyahut olumsuz da değildir tek başına . Eğer bir harmoni ve denge içerisinde kişi bütün hislerine olan gerekli saygıyı gösteriyor ve içgözlemi yapabiliyorsa kişinin kendisi olumlu olur bu sayede ..

Her insanda olması gereken en önemli duygudur merhamet.Ne az ne çok,eğer biraz fazla olursa insan kendinden ödün vermeye başlıyor.Biraz az olur ise bu sefer barbarca yaşamaya başlıyor.Ancak sorun şu ki insan merhamet duygusunu kendi isteğine göre dengeleyemiyor.Küçükken yaşadığı travmalar,Yetiştirilme şekli,büyüdüğü ortam,ailesi,arkadaşları vs. belirliyor merhamet duygusunun azlığını veya çokluğunu. Kendimden örnek verecek olursam,küçükken olması gerektiği kadar merhameti olan bir çocuktum.Ancak benden beş yaş büyük abim,bulduğu her karıncayı ezer,sinekleri oldürür,hayvanları tekmelerdi.Büyükannem de sürekli olarak,onun ailesi var,yazık değil mi çocuklarından ayrı kaldı şimdi,çocukları anneleri olmadan nasıl yaşar şeklinde şeyler söylerdi.Ben de ne zaman sinek ölse,gözlerim şişene kadar ağlardım.Hala da öyleyim.Etrafımda bir hayvanın ölmesine dayanamam.Hayvan sevgisi aşılamaya çalışırken aşırı merhamet duygusu oluşturdu bende.Sadece hayvanlar için değil her şeye karşı fazla merhametliyim.Ev için bir ekmek alıp yolda çöp toplayan insanlara verdiğim günler fazlasıyla olmuştur.Kötü bir şey mi ? Evet kötü bir şey.Bu duyguyu en minimuma indirme şansım olsa,düşünmezdim bile

Acemi yorumlamışsın biraz dostum . Salt manada psikanalizdeki süperego tanımı ile bağlantısı olsa spartalılar hasta veyahut anatomik yönden engelli bebekleri , bunlardan asker olmaz diye doğar doğmaz dağdan aşağı fırlatmazdı . İnsan içinde yaşadığı ve benimsediği kültürel aktöreyellerin ve değerlerin tehdit altında olduğunu hissederse eğer merhamet duygularından kolayca vazgeçebilir ve tabular ile yüzleşebilir .

 

Zaten insan davranışı , hisleri , düşünceleri yönlendiren temel olgular ; hayatta kalma içgüdüsü , varlığını devam ettirme ( sadece soy değil ) ve Ruhsal Güvenlik , Kendini Gerçekleştirme İhtiyacıdır . Merhamet kendi içinde bir bütün ve kendinde şey olan bir his değildir , öyle olsa onun tam karşıtını temsil eden kıskançlık , hırs gibi hisleride içimizde barındırmazdık . Aslında hiçbir his olumlu veyahut olumsuz da değildir tek başına . Eğer bir harmoni ve denge içerisinde kişi bütün hislerine olan gerekli saygıyı gösteriyor ve içgözlemi yapabiliyorsa kişinin kendisi olumlu olur bu sayede ..

aslında merhamet duygusu vazgeçilebilir bir şey olduğu doğru ama aslında bahsettiğim şeyde bu günümüzde bir çok insan bu duygusunu törpüleyememesinden dolayı günümüz insanları bunu çok kötü biçimde kullanabiliyorlar.Süperego örneği günümüzdeki vahşi bir çok duruma karşı kurulan sosyal yardım kuruluşalarını örnek vermek içindi...yorumun için teşekkürler

Her insanda olması gereken en önemli duygudur merhamet.Ne az ne çok,eğer biraz fazla olursa insan kendinden ödün vermeye başlıyor.Biraz az olur ise bu sefer barbarca yaşamaya başlıyor.Ancak sorun şu ki insan merhamet duygusunu kendi isteğine göre dengeleyemiyor.Küçükken yaşadığı travmalar,Yetiştirilme şekli,büyüdüğü ortam,ailesi,arkadaşları vs. belirliyor merhamet duygusunun azlığını veya çokluğunu. Kendimden örnek verecek olursam,küçükken olması gerektiği kadar merhameti olan bir çocuktum.Ancak benden beş yaş büyük abim,bulduğu her karıncayı ezer,sinekleri oldürür,hayvanları tekmelerdi.Büyükannem de sürekli olarak,onun ailesi var,yazık değil mi çocuklarından ayrı kaldı şimdi,çocukları anneleri olmadan nasıl yaşar şeklinde şeyler söylerdi.Ben de ne zaman sinek ölse,gözlerim şişene kadar ağlardım.Hala da öyleyim.Etrafımda bir hayvanın ölmesine dayanamam.Hayvan sevgisi aşılamaya çalışırken aşırı merhamet duygusu oluşturdu bende.Sadece hayvanlar için değil her şeye karşı fazla merhametliyim.Ev için bir ekmek alıp yolda çöp toplayan insanlara verdiğim günler fazlasıyla olmuştur.Kötü bir şey mi ? Evet kötü bir şey.Bu duyguyu en minimuma indirme şansım olsa,düşünmezdim bile

aslında hayvanlara karşı duyduğumuz merhamet duygusu çok güzel bir şey böyle düşünen insanlar gördüğüme sevindim. yorumun için teşekkürler.

Bir kimsenin veya bir başka canlının karşılaştığı kötü durumdan dolayı duyulan üzüntü, acıma.