Sen Kimsin?

Belki bin cevap bir'e götürür bizi. Ya da bir cevap bulur biri. Belki de hiç bir cevap bulamayız...

Aklınızdan geçen en ufak düşünceyi karalayınız gnoxis ahalisi.

"Sen, kimsin?"

Ben bu dünyanın bana biçtiği bir rolüm...

"Bundan bir yıl öncesindeki kişi yine ben miydim?" diye sorduğumda değiştiğimi ve öyle olmadığını hissedebiliyorum kolayca. Peki bunu bir aya, bir haftaya indirgesek? Son bir güne, bir saate, son bir dakikaya? Hatta durmasak son bir saniye, bir kaç sanise önceki kişi ben miydim diye sorsak? Yıllar önceki kişiyle şimdiki beni ayıran şey, saniyeler önceki kişiyi de şimdiki benden ayırmaz mı? Araya sıkışan sonsuz zaman aralığı var ne de olsa...

Her şeyi durdurmak mı gerekir "Ben kimim?"e bir cevap bulabilmek için yoksa? Yoksa cevabı en sonunda zamanın durduğu yerde mi bulacağız? Son var mı ki? Hiç sanmıyorum...

Güzel başlık. : o )

Şu şarkıdaki, güzel sesli adamın okuduğu şiir geçti içimden şuan. Dediğinde çok haklısın adEda, senden de ancak böyle güzel bir cevap beklenirdi. Naçizane şuan ben:

https://www.youtube.com/watch?v=7bNbbhHPWTg

İnsanın kim olduğu bilinebilir mi? İnsan, kendisinin kim olduğunu bilebilir mi? İnsanın kim olduğunu anlattığı zaman, anlattığı kişi gerçekten kendisi mi? Yoksa olmak istediği mi? Yoksa bizler mi karar veriyoruz etrafımızdaki insanların kim olduğuna? Kime verilmiş bu yetki?

Ben...

Surekli hayaller kuran hedefler belieleyen ancak yapamayan onune hep engeller cikan ve bu engelleri de aslinda benim vermis oldugum iyi niyet ve vermis oldugum toleranslardan dolayibolusan sikintilarin icinde yanarak kül olmak uzereyken kendine ceki duzen verip artik kimseye eyv. Demeyen kisi.

Gunaydinlar .)

Bana bol vakit geçirtebilecek bir başlık daha. Akşamdan olta atıp, sabaha dek ucunda kanca olmayan bir oltaya hayallerimin takılmasını beklemek gibi. Zaten ben hayallerini önce hevesle tutan, sonra geri salmak zorunda kalan biriyim.

Her neyse ben mi?

Ben, bir ben değilim.

Çok zor.

Sen nesin? değil aslında soru ama...

Ben mezarlık başında , yarısı duran kirli bir pet şişeyim , doğaya zararlıyım , ucuzum ama içimdeki saf en azından saftı sonra kirlendi çünkü sevenler de toprağa karıştı ve şimdide diğer gözlemcilere hatırlatıyorum bu kirle , herkesin bir gün unutulacağını.

Mesela bu yazının farkı vasiyetten, kaç yılda kaybolur? , yarım asır?, on yıl?,yarın?

Yinede somut bir cevap verecek olursak aşağıda hala kullanılan bir formül var.

sen = isim + memleket + yaş ,

İsim=Anne / Baba kararı

Memleket=En yakın atanın daha önce savaş,kıtlık,baskı sebebiyle taşındığı yer , aynı zamanda hiç tanımadığın insanlarla kanka olmak veya önyargılı ile yaklaşmak için bahane ( ki büyük ihtimalle şehirde büyüdün).

Yaş= Bir kaç rakam.

Söylenecek çok şey var fakat hangisi gerçek , gerçekten ben kimim ?

Şu tiradı anımsadım.

Peki ben kim olmalıyım ?

https://www.youtube.com/watch?v=79NNPkK1SeU&t=306s

buyum

"Bana kalırsa kim olduğunuz hakkında fazla sağlıklı bir değerlendirmeye sahip olmanız, kendinizi fosilleştirme riskine girmenize sebep olur.Her şey değişime açıktır."

-Brooke Magnanti-

Karanlıkta avazı çıktığı kadar bağıran, yankısına yalnız olmadığını düşünüp sevinen biri.

Selam, benim.

Görme yetisine hiç sahip olmamış birine renkleri anlatmaya çalışıyorum ben.

İşe yarıyor mu?

Yaramadığını söyleyemezsin.

Her tür filmi izliyorum herkesle.

Ama aglamali filmleri tek izledim hep tek izlicem hep.

Cunku agliyorum ve film bitiyor hala devam ediyorum aglamaya hatta ertesi gunde agliyorum.

Ruh hastasiyim ben.

Ben bu sorunun cevabını kesinlikle bilmiyorum. Eğer tam olarak kim olduğumu bilseydim yaşayış amacım ortadan kalkardı sanırım. Farkındaysanız eğer, zaten belirli kimliklere bürünmek için veya bize dayatılan kılıflara (çıkarımız var ise tabi) girmek için yapıyoruz her ne yapıyorsak. Kim olduğunu bilmenin tek yolu tamamen özgür olmaktır. Tüm dış etkiler ortadan kalkar ise işte o zaman gerçek kimliğimiz ortaya çıkacaktır ancak yaşadığımız bu koşullar içerisinde asla ve asla gerçek kimliğimizi bulamayacağız. Zaten yukarıdaki yorumlara dikkat ettiyseniz, insanlar kendilerini kaçmaya çalıştıkları şeylerden kaçarken büründükleri ruh halleri zannediyorlar. Ben kimim? Ben biri değilim ya da bir şeyde değilim. Olmak zorunda da değilim. Olmaya çalışırken sahte ve istenilen kimliklerin bana yapışmasını da istemiyorum... Lakin forum çehresi içerisinde kendimi değerlendirecek olursam, ben; ünlü bir şairin şiirinin adını taşıyan bir sanat kırıntısıyım. Ben Pia...

Olmak istediğim şeyle olduğum şey arasında hayal ettiğim şeylerle hayatın bana sundukları şeyler arasında debelenen bir şey işte.

Waffle gibiyim ne ararsan vaaarrrrr

Cokta tatliyimdiirrr.....

Beni gidi beni ^-^

Herkese, her yere, her zamana, her duruma, her bakışa karşı... farklı biriyim.

Sorsanız hepsiyim. Bir 'tümü'yüm.

Bu durum birisi tarafından asla tanınamayacağım gerçeğini sunuyor.

Diyorum ki; okuldan bir arkadaşım beni, sokakta sohbet ettiğim biriyle aynı şekilde tanımaz. Benimle aynı dertten yananla, aynı zevki paylaştığım kişi, beni aynı bilemez. Ailem beni bir dostumdan çok uzaktan ve çok farklı tanır. Konuştuğumla, sustuğumun gözünde bir olmam imkansızdır. Merhamet ettiğim nasıl aynı görebilir beni isyan ettiğim ile?

Anlayacağınız bütün olarak sizi kimse tanımaz. Öyle ki insan kendisi bile bilincinde olamaz bütün 'kendi'lerinin.

Çünkü her kimsenin algılarının hayat tarafından hazırlanmış farklı filtreleri vardır.

Çünkü algılanışı zamanla ve mekanla sınırlanmış her şey, ayrı bir gerçeklik olmaya mahkum.

Belli ki bazıları daha yakındır seni bilmeye ve anlamaya.

Bunun için harcadığın çaba da, seni kendini bilmeye doğru götürür belki.

Ben kimim?

Bilmek imkansızdır da, ancak sonsuza kadar öğrenip durmak mümkündür belki.

Mümkünse eğer cevabı bilmek, bu cevap yaşamı/hareketi/eylemi durdurmakla aynı sepette duruyor olabilir.

Ben kimim?

Bir cevaba ulaşmaya gerek yoktur belki, ve sormak yeterli.

"Zihnini boşalt. Biçimsiz ol. Şekilsiz, su gibi. Suyu bardağa koyarsın, bardak oluverir. Suyu şişeye koyarsın, şişe oluverir. Demliğe koyarsın, demlik oluverir. Su hem akabilir hem de gürleyebilir. Su ol dostum." -Bruce Lee

Her şey olduğunu sanan bir hiçim.

asıl sen kimsin?

Evet bu karede egomun heyecanla bekledigi id'imin anlatacağı şehvet dolu masalları dinliyoruz.

Atların Kulağına Fısıldayan Adam Derler

"Fransız deneme yazarı Michel de Montaigne otuz sekizinci yaş günü olan 28 Şubat 1571’de, hayatında kökten bir değişime gitme kararı aldı. Toplumsal hayattan elini eteğini çekti, büyük malikânesinin arkasındaki kuleye bin kitaplık bir kütüphane kur­du ve yaşamının geri kalanını onu en çok ilgilendiren karmaşık, uçucu ve çok yönlü konu hakkında denemeler yazarak geçirdi. Bu konu, kendisi idi. Vardığı ilk sonuç, insanın kendini bilme arayışı­nın abesle iştigalden öte bir şey olmadığıydı; çünkü sürekli değişim geçiren özbenlik, tanımın önüne geçmeye mahkûmdu. Ama bu, onu yine de aramaktan alıkoyamadı. Sorduğu soru ise yüzyıllar boyunca kulaklarda çınladı: Que sais-je?(Ne biliyorum?)" - David Eagleman