J.R.R. Tolkien’den Yeni Bir Kitap: The Fall of Gondolin

Gondolin’in Düşüşü’nün hikâyesinde dünyadaki en kudretli iki güçten bahsediliyor. Mutlak kötülüğün simgesi Morgoth bu hikâyede gözükmüyor ancak Angband kalesinden devasa bir askeri güce komuta ediyor. Morgoth’a en derinden karşı çıkan kişi ise Ulmo, Valar’ın şefi Manwe’den sonra en güçlüsü.

Tanrılar arasındaki bu hasımlığın merkezine ise Gondolin şehri oturuyor; fevkalade ama yeri keşfedilemez. Tanrıların diyarı Valinor’da yaşarken onlara başkaldırıp Orta-Dünya’ya kaçan Noldor elfleri tarafından inşa edildi ve dolduruldu. Bu büyüleyici gizli şehri nafile bir çabayla keşfetmeye çalışan Morgoth, tüm düşmanları içinde en çok Gondolin Kralı Turgon’dan nefret edip ondan korkarken, Valinor’daki tanrılar da Ulmo’nun Noldor elflerine yardım etme arzusu ve planlarına hararetli bir tartışmayla karşı çıkmaktaydı.

Hikâyeye Tuor dâhil oluyor, Túrin’in kuzeni ve Ulmo’nun planlarında kullanacağı aracı. Ulmo’nun fark ettirmeden yol gösterdiği Tuor, anayurdundan kopup Gondolin’e doğru korku dolu bir yolculuğa başlıyor ve Orta-Dünya tarihindeki en çarpıcı anlardan birinde deniz tanrısı, bir fırtınanın ortasında okyanustan çıkıp kendini ona gösteriyor. Gondolin’de yüce birisi haline geliyor; Turgon kızı Idril’le evleniyor ve doğumu ve gelecekteki önemi Ulmo tarafından öngörülen oğulları Eärendel doğuyor.

Nihayetinde o korkunç son vuku buluyor. Morgoth, büyük bir ihanet eylemi sonucunda balroglardan, ejderhalardan ve sayısız orktan oluşan ordusuyla şehre yıkıcı bir saldırı düzenleyebilmek için ihtiyacı olan her şeyi öğreniyor. Gondolin’in düşüş hikâyesini iyice irdeledikten sonra, öykümüz Tuor ve Idril’in, çocukları Eärendel ile birlikte şehirden güneye doğru kaçmasıyla ve dağlardaki bir tepede durup şehrin yanan enkazına bakmasıyla son buluyor.

Beren and Lúthien’i tanıtmasından sonra Christopher Tolkien, aynı “tarih sıralaması” modunu kullanarak Gondolin’in Düşüşü’nün bu versiyonunu kaleme alıyor. J.R.R Tolkien’in sözleriyle bu hikâye “bu hayal ürünü dünyadaki ilk gerçek hikâye” idi ve Beren ve Lúthien ve Húrin’in Çocukları’yla birlikte bu hikâyeyi Kadim Günlerin en büyük üç hikâyesinden biri olarak değerlendiriyordu.

 

Alıntı.

Frpnet