Gnoxis Günlükleri ?

Bu konu altında günlük yaşamtınızdan kesitlere yer veriyoruz . Ister bir fotoğraf,şarkı,durum,ruh hali (mood) ,bir çift sözünüzü paylaşın istersenizde buluşarak sanal geziler düzenleyin. 

Herkese sevgilerimle iyi eğlenceler dilerim ?

Sevgili Günlük ;

 Günlerden Pazar, hava bilmemkaçyüz derece sıcak. Saat başı yıkanmaktan, piştiğinde kabuğu atan kurufasulye gibi oldum. Uzun bir tatilden sonra yarın işbaşı yapacağım. Tatili de yedik iyi mi  İşin ilginç yanı her yaz olduğu gibi ellerim deri değiştiriyor, galiba yaşlandığımda elleri buruşuk bir adam olmayacağım. Sevgilerle;

Pata.

Sevgili günlük:

Bugün uykusuz bir koala gibiyim. Tek dileğim azıcık sonsuza kadar uyumak.

Tüm gün ruh halim ?

Kaptanın seyir defteri 1 Ağustos 2021 Pazar

Bu gün de ölmedim yaşıyor sayılmam, standart bir günün standart bir gecesi standart şekilde yatağa girdim.Heycam verici birşey yaşanmadı, heyecan verici Kimse aramadı, heyecan verici kimse mesaj atmadi, normal bir gündü, yazacak birşeyler olmadı, belki rüyama uzaylılar girer diye yine uyku moduna geçtim, Canımı sıkan bir çok şey olmasına rağmen mutlu eden bir şey olmadı, Allah'a emanet sevgili günlük kendine iyi bak, yarın görüşmek üzere, bu arada senin için doymayan güneşin A...

?????

?

????

?

?????

her günümün aynısının farklı günlere dönüşünün aynası gibi geçen bir diğer gün. 

Sevgili Günlük;

Bu gün aylar sonra ilk iş günüm. Gece uyuyamadım, saat 2 den sabah 7 ye kadar döndüm durdum yatağın içinde. Uykusuz uykusuz işe geldim. Bildiğin güneş altında olmayı bekleyen salça gibiyim. Kurnazlık yaptım da yarın homeofis çalışıyorum. Giderken nasıl bıraktıysam döndüğümde her şey aynıydı, acaba niye aynıydı? Hayatımızda neden hiç bir şey değişmiyor lan günlük?

Ofis bildiğin cennet, dışarı bir çık bedenin dakikada bir bardak su kaybediyor sanki. Öyle bir sıcak var ki herkes teke gibi kokuyor  Sigara içmek için olmasa bilgisayarın başından milim oynayasım gelmedi. Her ne ise, ilk günü de atlatıyoruz 1 saate kadar. En önemlisi '' Bu gün de ölmedik ''

Pata

Sevgili Günlük ;

Kendimle vakit geçirmeyi çok seviyorum ama bundan çok az zevk aldığımı da buraya yazmak isterim.O yüzden artık tek başıma vakit geçirmek yerine,tek başıma vakit geçirmemeye karar veriyorum.Biriktirdiğim paraları harcamaya karar verdim.Aileme çok değer veriyorum.Arkadaşlarım da bana onlara yaptığım iyiliğin karşılığını her zaman ödüyor.Uzun zamandır halı sahaya gitmiyordum,tekrar halı sahada takım ruhuyla kazandığımız maçlarda mevkim olan sağ kanata katkılarımı vereceğim.

❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ ❤️ 

Kaptanın seyir defteri 2 Ağustos 2021 pazartesi

Bu günde ölmedik yaşıyoruz sayılmaz, Sabah uyandım öğlene kadar birşey olmadı öğlen saatlerinde de pek bişey olmadı akşam saatlerinde de birşey olmadı, Dün ile bu gün arasında bir fark yok, yazacak birşey de Yok, muhtemelen yarın da olmaz , ha bir ayakkabı aldım bu gün artık ne Zaman gelir bilmiyorum, onun haricinde dunt ile bu günü yer degistirseler hangisi hangi gün bilemem, Onlarca üzücü haber var adam akkili tek bir itinhaber yok hayatımda, her neyse  Allah'a emanet sevgili günlük kendine iyi bak, kimsenin seni üzmesine izin verme,yarın görüşürüz inşallah.

??                ??

?     ?       ?    ?

?        ??        ?

?                          ?

Sevgili günlük ;

  Sabah uyandığım andan şu dakikaya kadar o kadar çok terledim ki, seksapalitemin arttığını hissediyorum. Yağmur'da ıslanmış Sharon Stone gibiyim o derece. Bir çakallık yapıp bu gün evden çalışmak istedim. Meğer klimalı ortamın kıymetini bilememişim. 

  Bu gün bizimkileri tatile göndermemin üzerinden tam bir ay geçti, insanların ailelerinin farklı şehirlerde olması zor bir hadise. Lakin katlanmak zorunda kalıyorsun, katlanmalısın yada ne bileyim zor işte. Dün oğlum annesine '' Ne diyorsun anne mk '' demiş. Annesi de patlatmış ağzına ufak bir tane, '' Ama anne bana beynim söyletti, ben demek istemedim '' demiş. Bu çocuk beni benden alıyor yorumsuzum... Not: Yaş 5

Pata.

Sevgili Günlük: 

Bugün nur topu gibi bir enerjiyle uyandım. Içimde neden böyle bir enerji olduğunu bilmemekle gün hızlıca geçiyor pek birşey yapmadım tüm gün müzik dinledim ve dans ettim ??‍♀️??‍♀️

hergün böyle uyanma dileğiyle sevgiler ??

Kaptanın seyir defteri 3 Ağustos Salı

Bu günde ölmedik, yaşıyoruz sayılmaz.

Bu günü dünden ayıran şey bu gün aşı oldum, Sinovac varmış bir tek ondan oldum, Bir kaç seçeneğim olsaydı iyiydi ama aşı aşıdır, zaten kafamda sinovac vardı, aradan çıkmış oldu. Sabah normal bir sabahti akşam normal bir akşamdı, Şaşırtmiyor hicbirsey beni hissiz oldum galiba, enteresan şekilde düşünce şeklimin değişimini izliyorum, Her ne olursa olsun , Sonuçlar ne kadar acı, üzüntüler ne kadar büyük olursa olsun kendime verdiğim mücadeleye devam sözünü yerine getirmeye çalışıyorum, Hayat denilen bu ilegal platformda nefes alıp vermeye yaşamak deniyorsa yaşıyorum, zaman zaman ruhumun kanadigini hissediyorum,  artık alıştım.26 Yıllık dev olmaSada Güçlü bir çınar olduk artık, rüzgar essede bir kaç yaprak dışında birşey kopartamiyor.Ne diyeyim rüzgara kapılıp kopanin da dalima sıkı sıkı sarilaninda gönlü hoş olsun, iyi geceler sevgili günlük Allah'a emanetsin yarın güzel bir gün olmasını diliyorum.

???

?        ?

? ?

?        ?

?                 ?

Gnoxis Günlükleri,

Yosun ben. Ama Yosun olmayadabilirim artık. Deniz kenarındaki kayalıkların üstünde yaşarken bir su damlasına muhtaç kalmış, Ateş`siz yanmış, uzun süre direnmiş ve en sonunda küle dönmüş olabilirim artık. Kendi küllerim üzerinde sigara içiyor olabilirim. Öylece seyrediyor olabilirim bitişini. Sonunda olabilirim hayatımın. Kendi versiyonumun bir bölümünü tamamlamış baska bir versiyona dönüşmüş olabilirim. (Hala dönüşüme inanmak ve kabul etmek istemiyorum) Dönüştürüldüğüm versiyon benim benliğimin, kendimin, aslımın katili olabilir. Anlamadın di mi? Bana alışıksın zaten. Sahi kaç yıl oldu buraya kusuyorum ben beynimdeki bulantıları. Çok uzun zaman oldu, evet. Neler neler anlatmadım ki sana, neler yazmadım, bak yine buradayım; ama bu defa, uzun zamandır kendimle yüzleşmemiş olmanın etkisiyle kafamdaki hiçbir şeyi cümlelere döküp anlatamıyorum. Sanki ne kadar uzun yazarsam yazayım, anlatamayacağım. 

Ben iyi değilim. 

"Kim olduğumuzu hatırlamak için birbirimize ihtiyacımız vardı."

Benliğimizi yitirecek kadar uzun bir süre oldu. Yitirdik de. Bambaşka birisine mi dönüştüm yoksa derinlerde bir yerlerde olanı, o olmadan, dışarı çıkaramıyor muyum bilmiyorum. Hayatın bizim irademizden bağımsız olarak önümüze koyduğu şartlar, yasamak zorunda kaldıklarımız, herkes kadar bizi de başkalaştırdı, dönüştürdü. Bedenimde başka bir ruh var sanki artık. Tanıyamıyorum. Bilmiyorum. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı, kimden yardım isteyeceğimi bilmiyorum. Kendime nasıl yardım edebileceğimi bilmiyorum.

Tekrar "Eski Yosun" olabilir miyim? Yoksa dönüştüğüm kişiyi kabul edip, kendimle nasil yürüyeceğimi sıfırdan öğrenmek için uğraşmalı mıyım bilmiyorum. Ikisini de istemiyorum. Zira ikisinin en büyük ortak noktası; yaşayamamak. Eskisi çok güçlüydü, sağlam vuruyor, düşmüyordu. Ama sistem daha güçlüydü. Ekonomi,kapitalizm,kötüye giden hayat şartları,enflasyon,cehalet,din,yobazlık ve umutsuzluk sivri köşeli siyah tırnakları törpüleyecek kadar güçlüydü. Bir bayrağın bir savaş anında yere düşmesi kadar acı vericiydi düşüşüm. Şimdi... Ben... Eski bir fotoğrafta yıldızları seyreden iki insan görüyorum, bugün baktığım yıldızlar üstüme asit olup yağıyor. Tek bir soru ne olur cevabını bulabileyim,

Ben ne yapmalıyım? Daha ne kadar beklemeli yahut ne zaman vazgeçmeliyim.

Hadi kahve falı bakalım. 

Sevgili Günlük;

 Bomboş bir sabaha uyandım bu gün, sanki içimde bir kara delik var ve ruhum da dahil olmak üzere her şey bu kara deliğin içerisine çekiliyor adeta. Sanki duvarlar, ev, odalar, balkon, yollar, insanlar her yer her şey boş geliyor günün başından beri. İnsanın kendini eksik hissetmesi kadar, tamamlanmamış bir hissiyat daha yoktur tahminimce. Hatta durumu anlatacak en uygun kelime de budur kesinlikle '' Eksik '' evet evet, kendimi o kadar tamamlanamamış ve eksik hissediyorum ki, bir tekerleği patlak araba gibi yalpalıyorum giderken. Hatta gitmek bile gelmiyor içimden, kalmak ta gelmiyor ya neyse. 

 Yarım yamalak yaşamak böyle oluyormuş demek ki, demek ki insan yarım kaldığında ve tamamlanamamış hissettiğinde o eksik yanının olmayışı koca bir kara delik oluyor ve her şeyi yutuyor muş. Her geçen an hissizleştiğimi ve yabancılaştığımı hissediyorum. Keyifsizim, yorgunum, mutsuzum, işin garip tarafı yapayalnızım. Sol yanımdaki ince yara her geçen saniye biraz daha hızlı kanıyor sanki, bir şiş alıp kızdırıp dağlamak bile gelmiyor içimden. Aslında adını koyabilsem buna '' Özlem '' yada '' Hasret '' derdim hoş ikisi de aynı kapıya çıkardı. 

 Hayat bana, gözlerinin gördüğüne tutunmayı ve tutunduklarını asla bırakmamayı kafama vura vura öğretecekmiş meğer. Şimdi odamın karanlığı ile baş başa atılan her maçın kazananı olmadan, madalya törenine geçiyoruz. Unutma ey kul ; Hastalıkta ve sağlıkta...

Pata.

Bu gece böyle.

Kaptanın seyir defteri 00:00 az önce 6 ağustosa girdim günlerden cuma.  B*k gibi geçen bir gün , bir başka sabah bir başka akşam,

Bu gün iyi birşey olmadı, kötü birşey çok fazka oldu

Bir kaç yalan yakaladım hayatındaki insanların yalanını, Bir insan bir kere yalan söyleyince birdaha söyler diye güven kayboluyor, doğru olan şey yalan söylüyorsaniz zekice söyleyin ve yakalanmayın, Yalancı yalanı söyleyemeyendir.Yalanci yalanı söyleyebilseydi yalancı olmazdı, Yalanlarla kurulu bir hayata yalanlarla yaşıyoruz resmen, yalakalik ego okşama , migdemi bulandirmaya başladı kusacam.

İyi bir dost iyi bir arkadaş edindim onun mutluluğu var hafif, gece uzun hayat kısa, semt bizim ev kira, hayat yalan herşey boş, depresyondayım unutuldum aldatıldım, can sıkıntısı şuraya bir gün mutlu yazmak istiyorum olmuyor.

Dün yazmadım zaten , amaaan sadece yazmak için yazıyorum buraya kadar okuyan varsa helal olsun.

??????

?

?

????

?

?

??????

Çok yorgunum. Dinlenmekle geçmiyor. Dinlenirken bile yoruluyorum. Uyuşmuyorum artık, uyuyamıyorum. Yataktan çıkamıyorum. Güvenin kanatlarına dokununca parmak uçlarına siyah tozlar dökülür, bastırmaya devam edersen siyah bile parçalanır, ölür. Evet, siyahta ölür. Kaldığım yerden çıkamıyorum, olamıyorum, yaşayamıyorum. Ayakta duramıyorum. Oyalanamıyorum artık. Altı çizili cümleler, kitaplarimi yakmak isteğimi bastıramıyor. Kurtulmak istiyorum. Bildiklerimden, hissettiklerimden. Unutmak istiyorum. Veya yok olmak. Bilmem kaç bin defa, siyah kesiklere yara bantlarıyla dikiş attım. Tutmuyor. Artık denemiyorum. İyi hissedebilmek için, ne yapmam gerekiyor. Sokağın orta yerine diz çöküp "Bana yardım edin" diye bağırmak istiyorum. Acıyı bile hissetmiyorum. Ben yalnız değilim, Ateş yok, ama çok fazla sessizlik var. Yaşadığımı hissetmiyorum. Hiçbir yerde değilim, parçalarım her yere savrulmuş. Bi hayalet gibiyim sanki. Bazen insanlar benden bir şeyler bekliyor. Ama ben devamlı hasta hissediyorum kendimi. Vücudum henüz olmasa da. Çok hastayım, dördüncü evre kanserim. Yaşayamamak ve ölmek arasındaki fark yok ki. Yine eskisi gibi hissedebilmek için yapabileceğim hiçbir şeyin kalmadığını hissediyorum.

Finish line. Burası mıydı?. NERDESIN?

I'm about to lose my mind...

You've been gone for so long, I'm runnin' out of time.
I need a doctor, call me a doctor,
I need a doctor...
to bring me back to life.

Kaptanlıktan istifa ettim (!) 

İyi birşey olmadı ,belki yarın iyi birşeyler yazarım

Şöyle bir göz gezdirdim de , herkes mi sorunlu ve mutsuz ? Hiçbir gün bir önceki günün aynısı olamaz bu sizin elinizde. Sabahları bu kadar somurtkan uyanmayı nasıl başarıyorsunuz ?.. Bu sitenin büyük bir bölümü farkındalık ve pozitif enerji konuları ile dolu Sevgili günlük biz boşuna mı açtık binlerce konuyu ??

2 saat önce, nevermore yazdı:

Şöyle bir göz gezdirdim de , herkes mi sorunlu ve mutsuz ? Hiçbir gün bir önceki günün aynısı olamaz bu sizin elinizde. Sabahları bu kadar somurtkan uyanmayı nasıl başarıyorsunuz ?.. Bu sitenin büyük bir bölümü farkındalık ve pozitif enerji konuları ile dolu Sevgili günlük biz boşuna mı açtık binlerce konuyu ?

 Düşüncene saygı duyuyorum ancak şöyle bir durum da var.Burası, bu site bir çok farklı karakter barındırıyor ve kimsenin nasıl dönemlerden geçtiğini bilemiyoruz. Bazıları zorlukları her günü farklı yasayarak pozitif enerji konularına çalışarak atlatsada benim gördüğüm bildiğim coğu insan kendisini en dibe düşürmeden çıkışı yakalayamıyor.Burada bu platformda kendilerini kötü hissettiklerini paylaşmaları bile içinde bulundukları olumsuz durumdan çıkmak istediklerinin bir göstergesi bana göre..hüzünde mutlulukta paylaştıkça çoğalan duygulardır.Açtığımız konuların insanlara faydası olmasını istediğimiz kadar  sadece bu sitenin bu tarz başlık ve konularının var olması bile sıkıntı içerisindeki dostlarımıza iyi geldiğine inanıyor ve biliyorum o yüzden diyorum ki sevgili günlük iyi ki varsın ?

Sevgili Günlük,

  Bu gün kapımın alacaklı gibi çalmasına uyandım, alt komşumuz bayan yanına oğullarını da almış gelmiş. '' Efendi, sizin havalandırmadan yemek yağları bizim davlumbaza akıyor, bu gün şok olduk görünce, probleminiz halledin ben her gün bununla uğraşamam! '' dedi sinirli bir ses tonuyla. Daha uykudan yeni kalkmışım zaten, yüzüne ışık tutulmuş tavşan gibiyim. '' Siz taşındığınızdan bu yana yaptığınız yemeklerin kokusunun tamamı bize çıkıyordu, ben de havalandırmaya çift yönlü filtre taktım. Eşim 1.5 aydır evde yok ve ben de çok nadir yemek yapıyorum. O akan yağlar sizin yemeklerinizden kaynaklanıyor hanımefendi, lütfen filtrelerinizi yenileyin, yoksa kendi yemek artıklarınızı çekmeye devam edeceksiniz! '' dedim. Bu sefer yüzüne ışık tutulmuş tavşan rolünü onlar aldıklarında ben çoktan kapıyı kapatıp filtre kahvemi makineden almakla meşguldüm. 

  İnsanların iğneyi önce kendilerine, çuvaldızı sonra karşılarındakine batırma huyları olmadığından kendilerini sütten çıkmış ak kaşık hissetmeleri beni üzüyor. Umarım bu gün yaşadıklarından ders çıkarmışlardır. Zaman ayırıp bunu okuyan güzel arkadaşlarım da mı bir ders çıkarmalı acaba ¿

Ciao

sevgili günlük , bu gün varım limonlu birası ile tanıştım ... bu günü kenara yazıyorum .. Yaşanmamış kabul etmek isterdim .. O nasıl bi şey öyle ya ?

Selamün Aleyküm Gardasim Günlük, bende birşey yok bu gün biraz da sen anlat.

Dağlara vurdum yine kendimi Anadolu'nun bu huyu güzel nereye gidersen git bir dağ çıkıyor karşına.

Eski ipek yolunun geçtiği yola bakarken çıkardım bir S*gara yaktım (sağlığa zararlı) eskiyalarin yağma yaptıktan sonra çıktığı tepeyi izledim, o tepeden irmsgint karşısındaki mağaraya kadar nasıl tünel açtıklarını sorguladım, Birileri tavuk resmi, filan çizmişler kayalara yanında yavruları ile çok hoşuma gitti , bende  bir kaya buldum kayaya ismimi yazdım, yıllar sonra da orada durur belki, Canım sıkkın hayata karşı hep umutla baktım, ama sanki biraz umudum azalıyor bunu farketmek çok zoruma gidiyor, Allah'a emanet sevgili günlük gardasim kendine iyi bak

Hasretinden Prangalar Eskittim şiirini yazan Ahmet Arif'in yüzlerce mektubuna cevap dahi vermeyen Leyla Erbil'in, bir röportajında;

"Sevilmek nasıl bir his?"

sorusuna verdiği yanıt:

"Bilmem...Hiç sevilmedim ki"

Hayat böyledir işte...

Sevgili günlük;

Bugün paranın mutluluk olmadığını gerçek yüzüme vurdu.Daha anlatmak/yazmak istediğim çok şey var fakat doğayı çok seviyorum.Ve Perth ve Hannover'i de.Gareth Bale ve Jake Gyllenhaal'a benzememe rağmen evimin mutfağında son 2 ayda alkol tükettiğim tek arkadaşım Jenny ile birlikte çok güzel anılarım oldu.Bunu buraya neden yazdığımı sana şöyle açıklıyorum,sevgili günlük;daha 3 yıl önce somurtkan ve üzgün biriyken,şimdi çok güzel bir hayatım var ve umarım hep böyle devam eder.Alexandra Stan'ın konserine gittiğim zamanlarda konserde herkes eğlenirken birtek ben somurtkan ve üzgün tavırımla,bulunduğum yerden hiç zevk almıyordum,içimden lütfen bu cehennem bitsin diye konuşuyordum.Kentucky'de Spa&Sauna's Lakeside Swim Club her zaman rahatlamak için gittiğim bir yerdi,fakat daha fazla sevgi ve istek olmadan,en azından sevgi olmadan fakat istek olupta içinde bulunduğum bu rutin hayatın bazı alışkanlıklarından vazgeçmem gerektiğini düşündüm.Ama eskiden duyduğum şu söz,bana tekrar,gerçeklerle yüzleşmemi gerçekleştirdi.''The life will end,though,the wrath will never leave you.''Bana bu sözü Emily söylemişti.Birlikte,belki birlikte olmasada,daha doğrusu,Kate ile birlikte de,Lake Powell ve Torquay'da gittiğimizde en çok sevdiğim yerler,Torquaydaki Hotel du Pont'un havuzu ve Lake Powell'in palmiye ağaçları ile dolu Batiquites Lagoon Plajıydı.Hannover'e döndüğümde o sıcak ve güzel havanın burda soğuk iklimi olan bir şehirde aynı koşullara sahip olmasına rağmen yinede çok güzel olduğunu bilmek bana çok mutluluk veriyor.Hannover'in en sevdiğim yanı,otobüslerinin dünyadaki hiçbir otobüsü aratmaması.Burdaki otobüslerde seyahat ederken The Great Gatsby'i hiç farkına varmadan,10-12 sefer yaptığım seyahatte bitirdim.Tutkumu paylaşmayı çok seviyorum,sevgili günlük.2 saat içinde yapmam gereken bazı şeyler var.Bu sözler ile bugünkü günlüğümü tamamlamak istiyorum."Happiness is when what you think, what you say, and what you do are in harmony." "Be kind whenever possible.'' ''Happiness becomes more,when it's shared.'' Bye,dear diary.

❤️  ❤️  ❤️  ?  ♀️  ♒  ❤️