Örnekler İle Tarot’un Kısa Tarihi

Tarot'u düşündüğümüzde, falcıların, kristallerin ve tütsülerin görüntüleri aklımızdan geçmektedir. Büyük boyutlu kartlar karıştırılır, düzenlenir ve okunur; çizildikleri sıra, sembolizmleri ve birbirlerine göre konumları, gözleri olan insanlar için önemlidir. Kendileri için bir sürüye sahip olmak isteyenler, şaşırtıcı bir çeşitlilik ile karşı karşıyadır: pagan tarotları, astrolojik tarotlar, çingene tarotları, herhangi bir sayıda Mısır tarotu. Bilimsel çalışmaların azlığı olmasına rağmen, ‘New Age’ kitapçılarının rafarını ve mağazaların ‘kendi kendine yardım’ köşelerini kaplayan popüler tarot monografarının neredeyse sınırsız sayıları vardır.
Akademik bir çalışmaya başlarken, tarihsel gerçeği,  mitlerin sonsuza dek geri dönüştürüldüğü ezoterik kurgudan ayırmak zordur. Sembolizm, kullanım kalıplarındaki değişiklikler ve tarot kökenli teoriler, meydana geldikleri kültürel bağlamlarla birlikte ele alındığında tamamen anlaşılabilir hale gelir. 

TAROT’UN BİLİNEN TARİHİ
1375-1378: Oyun kartları, 1517'ye kadar sona ermeyen Mısır Memlük Sultanlığı sırasında İslam kuvvetleri tarafından Kuzey Afrika, İspanya ve Sicilya'nın İslam işgalinden sonra Avrupa'ya tanıtıldı. kupa takımları, kılıçlar, madeni paralar ve polo sopaları vardı (Avrupalılar tarafından çıta olarak görülüyordu). Mahkeme bir kral ve iki erkek asttan oluşuyordu.

1392: Jacquemin Gringonneur, Fransa Kralı VI. Charles için bir iskambil destesi boyamakla görevlendirildi. Sadece 17 kalmasına rağmen bu kartlar hala varlığını sürdürmektedir .

Tarot de Marseille ve onun soyundan gelenler aracılığıyla bize tanıdık gelen daha sonraki Fransızca başlıklardan (ve bunların İngilizce çevirilerinden) farklıydı. Ayrıca, kartların ortaya çıktığı İtalya'da kozların sıralaması önemli ölçüde değişmiştir; Hangi sıralamanın en erken olduğu bilinmemektedir.
14. yüzyıldan önce Tarot'un varlığına dair çok az gerçek kanıt olsa da, kartlarda sembolik olarak tasvir edilen fikirlerin çoğu çok daha eskidir. Hokkabaz (Magus), Papa (Hierophant), Şeytan ve Kıyamet Günü gibi kartlar, ortaçağ Avrupa bağlamında tamamen evde gibi görünse de, Yüksek Rahibe ve Ay gibi diğerleri, daha çok Hıristiyanlık öncesi bir duyguya sahiptir. Bununla birlikte, tarot konularının her biri ile hemen hemen aynı olan çizimler Avrupa sanatında bulunabilir iken, bu tür kesin analoglar diğer kültürlerde bulunmaz."Büyük arkana", "küçük arkana", "Yüksek Rahibe" ve "Hierophant" terimleri, eski tarot destelerine atıfta bulunulduğunda anakronistiktir. Tarihsel olarak uygun terimler, "kozlar ve Aptal" (Aptal - The Fool- genellikle bir koz olarak kabul edilmezdi), takım kartları, "Papess" veya "Papess" ve "Papa"dır. Aynı şekilde, "beş köşeli yıldız" ve "asa", "madeni para" ve "değnek" veya "baton" gibi geleneksel takım adlarının nispeten yeni ikameleridir.

Yazılı kayıtlar, tarotun (veya taroc kartlarının veya tarocchi kartlarının) başlangıçta, Bridge'e benzeyen tarocchi adlı bir kart oyunu oynamak için kullanıldığını söyler. Oyun yüzyıllar boyunca Avrupa'nın çoğunda popülerdi ve bugün özellikle Fransa'da hala oynanıyor. İlk şairler ayrıca koz kartlarının başlıklarını, saray hanımlarını veya ünlü şahsiyetleri anlatan "tarocchi appropriati" adı verilen gurur verici ayetler oluşturmak için kullandılar. Tarot kartlarının bazen başka amaçlar için kullanılmış olması mümkün olsa da, kartların icat edilmesinden çok sonrasına kadar böyle bir kullanıma dair net bir kanıt yoktur.
"Tarot" kelimesinin kökeni, "dört yol" anlamına gelen Arapça turq kelimesinden türetilmiş olabilir.

1420-1440: Tarot ilk olarak kuzey İtalya'da ortaya çıktı. Bu erken güverteler, elle boyanmış ve altın varaklarla süslenmiş pahalı sanat eserleriydi. Bu desteler, üst sınıflar tarafından modern briç benzeri karmaşık bir oyun oynamak için kullanıldı (destelerle ilişkili maliyet nedeniyle). Tarot, çoğu modern tarot destesiyle aynı yapıya ve kart sayısına sahipti, ancak "Trumps" un adları ve puanlaması farklıydı.
1422: Kalan en eski desteler İtalyan sanatçı Bonifacio Bembo tarafından boyandı. Komiseri Milan Dükü'nün aile adından dolayı Visconti-Sforza Tarocchi Güvertesi olarak bilinir . Bu desteden 74 kart bugün hala korunmaktadır - 35'i Pierpone-Morgan Kütüphanesi arşivlerinde, 26'sı Accademia Carrara'da ve kalan 13 kart İtalya'daki Casa Colleoni Müzesi'nde sergilenmektedir.

1480 Öncesi: 1480'den bir süre önce, Fransızlar

artık tanıdık olan kupa takımları, sinek, maçalar ve karo kartları tanıttı. Bu güverte tarotla ortak bir atayı paylaşıyor gibi görünse de... tarottan bir soy değildir.
1487: Literatürde kehanet için normal oyun kartlarının kullanımından ilk kez bahsedilmiştir, ancak bu şekilde kullanılan tarottan özel olarak söz edilmez.
1500'ler: Gutenberg presinin icadı, ilk toplu baskılı tarot destelerine izin verdi. Bu sadece kozlarının isimlerini ve numaralarını standartlaştırmakla kalmadı , aynı zamanda tarot'u daha geniş bir sosyal sınıf yelpazesi için daha uygun hale getirdi. Bu seri üretim aynı zamanda tarotun Kuzey İtalya'dan Avrupa'nın geri kalanına yayılmasını da destekledi. Tarot'un önceden İtalya'da merkezileştirilmesi nedeniyle, orijinal tarot adlarının tümü İtalyancadır.

1530'lar: "Tarocchi" (tekil tarocco) kelimesi, onları sıradan iskambil kartlarıyla oynanan yeni bir zafer veya koz oyunundan ayırmak için kullanılmaya başlandı. (Başlangıçta kartlara "carte da trionfi" deniyordu. zafer kartları.
"Tarocchi"nin Almanca formu "tarock", Fransızca formu "tarot".
1589: Venedik'teki bir davadan alınan kayıtlar, tarot kartlarının kullanımının büyücülükle (en azından suçlayanların zihninde ) ilişkili olabileceğini gösteriyor .
Bundan sonra 18. yüzyıla kadar tarot ile büyü veya kehanet arasında bağlantı kuran herhangi bir referans bulunmamaktadır.
16. yüzyılda, ‘Marsilya Tarot’ yaygın olarak kullanıldı.
1781: Court de Gebelin ve Comte de Mellet tarafından Fransa'da yayınlanan “Le Monde Primitif” (İlkel Dünya) ve tarottan özellikle okült/kehanet terimleriyle bahseden ilk

makaledir. Bu makalede Mellet, kartlar ile İbrani harfleri veya Yahudi Kabalası arasında kaydedilen ilk bağlantıyı kurar. Gebelin, Mısır/gizli/okült kökenleri olan tarotun ilk kayıtlı tanımını yapar .

1788: Ettellia Tarot kartları, özellikle kehanet için kullanılmak üzere yayınlanan ilk kartlar oldu. Tasarımların çoğu , geleneksel kartlardan kökten farklıydı ve Mısır kökenli olduğu fikrini daha da güçlendirdi. Her kartın anlamı kartların üzerine basılmıştır .
1850'ler: Fransız okültist Eliphas Levi, Tarot ve Kabala arasındaki bağlantıları daha da popüler hale getirdi. Kendisinden önce başkaları böyle bir bağlantı önermiş olsa da , okült çalışmada derneği güçlendiren çalışma onunki idi.. Kabala-Tarot sistemi artık Tarot'un geliştirilmesi ve yorumlanması için ana model haline geldi. Aynı zamanda Paul Christian , “Binbaşı Arkana” ve “Küçük Arkana” terimlerini ilk kez bu dönemde kullandı .
1909: Arthur tarafından tasarlanan Waite-Smith Tarot güvertesi (Rider-Waite güvertesi olarak da bilinir). E. Waite ve resimleyen Pamela Coleman Smith'in ilk baskısı. Hem Waite hem de Smith, 1888'de kurulan ve daha önceki Fransız okült geleneklerinden ziyade Altın Şafak'ın sembolik sistemini izleyen Altın Şafak Hermetik Cemiyeti adı verilen bir İngiliz Gülkürslü topluluğunun üyeleriydi . Bu, tüm takım kartları için tam çizimlere sahip ilk deste oldu ve o zamandan beri hepsi benzer sembolizm kullanan çok çeşitli kehanet tabanlı destelerin temeli haline geldi. Waite, Kelt Haçı'nın yayılmasını icat etmese de, duyurmaktan da sorumludur.

1938-1943: Aleister Crowley, Lady Frieda Harris tarafından boyanmış Thoth güvertesini tasarladı. Crowley Tarot hakkındaki çalışmasını 1944'te Thoth'un Kitabı'nı yayınlamış olsa da , güvertenin kendisi 1969'a kadar yayınlanmadı, o zamana kadar hem tasarımcı hem de sanatçı öldü. Thoth, hiyerogliflerin mucidi olduğu söylenen Mısır tanrısıdır. Waite-Smith güvertesi gibi, Thoth güvertesi de ezoterik sembolizmle doludur ve önceki güvertelerin önemli sembolik yönlerini Kabalistik, astrolojik ve simya referanslarıyla birleştirir.

DİĞER TAROT KARTLARI
Ferd Piatnik & Sons imzalı renkli“Barok” kostüm destesi, Viyana, 1928,modanın geçmiş bir dönemini yansıtıyor.

“Barok” No.2118, Ferd Piatnik & Sons,Viyana, 1977. Mavi veya kırmızı sırtlar, herpakette 3 joker. 

Dafi, 1970'lerin başında Roger Moore    ve Jane Seymour'un oynadığı Live and Let Die için projeyi üstlendi. Deste, görünüşe göre Dalfnin yüksek ücretleri nedeniyle filmde görünmedi, ancak sanatçı on yıl boyunca kartlar üzerinde çalışmaya devam etti ve bunları 1984'te tamamladı.

Kaynakça
Dame Gabby, A Tarot History Timeline,
https://cdn.preterhuman.net/texts/religion.occult.new_ageZoccult_libraryZGabby_D-Tarot_history.pdf,