Ceremonial Magic (Törensel büyü)

Törensel büyü (ritüel büyü, yüksek büyü veya öğrenilmiş büyü) çeşitli büyü ritüellerini kapsar. İçerdiği işler seremoni ve majisyene yardımcı olacak çok sayıda eşya  ile karakterize edilir. Ritüel büyünün bir uzantısı olarak görülebilir ve çoğu durumda onunla eşanlamlıdır. Altın Şafak Hermetik Tarikatı tarafından popüler hale getirilmiş olup Hermetik Kabala, Enokyan büyü, Thelema ve çeşitli büyü kitaplarının büyüsü gibi felsefi ve okült düşünce ekollerinden beslenir. Törensel büyü Hermetizm ve Batı ezoterizminin bir parçasıdır.

Maji, Aleister Crowley tarafından okültizmi performans büyüsünden ayırmak ve göstermek için yeniden canlandırılan bir terimdir ve "sıradan" irade eylemlerinin yanı sıra ritüel büyüyü de içerecek şekilde "İrade ile uyumlu olarak Değişim meydana getirme Bilimi ve Sanatı" olarak tanımlamıştır. Crowley "herhangi bir nesnede, o nesnenin doğası gereği yapabileceği herhangi bir değişikliğe neden olmanın teorik olarak mümkün olduğunu" yazmıştır. John Symonds ve Kenneth Grant gibi majisyenler ise bu tercihe daha derin bir okült anlam yüklemektedir

Crowley büyüyü bir kişinin kendi benliğinin gerçek anlayışına ulaşması ve "özgür irade ile kader arasındaki" uzlaşma olarak gördüğü gerçek iradesine göre hareket etmesi için gerekli bir yöntem olarak görmüştür. Crowley bu süreci yazdığı kitaplarda  anlatmaktadır.

Tören büyüsü bir çok  büyüden daha farklıdır. Doğal büyü doğal dünya ile uyumlu büyü uygulamalarıdır -herbalizm, vs.- törensel büyü ise ruhların ve diğer varlıkların çağırılmasını ve kontrol edilmesini içerir. Her ne kadar bundan çok daha fazlası olsa da -tören büyüsü kendi içinde oldukça karmaşıktır- bunlar temel yüzeysel farklılıklardır. Nihayetinde, yüksek büyü yapmanın temel amacı, uygulayıcıyı ister bir tanrı ister başka bir ruhani varlık şeklinde olsun, İlahi Olan'ın kendisine yaklaştırmaktır.

TÖRENSEL BÜYÜNÜN KÖKENLERİ
 
On altıncı yüzyılın sonlarında Heinrich Cornelius Agrippa'nın De incertitudine et vanitate scientiarum adlı eserinin bir çevirisinde "seremoniall magicke" "Geocie ve Theurgie" ya da goetia ve theurgy olmak üzere iki bölüm olarak tanımlanmıştır. Törensel büyü teriminin belgelenmiş ilk kullanımı bu olsa da, ritüeller erken Rönesans ve ortaçağ dönemi büyü uygulayıcılarının grimoire'larında not edildiğinden, ilgili uygulamalar en az birinci veya ikinci  yüzyıldan beri mevcuttu.
 
Yıllar boyunca, çok sayıda Avrupalı okültist bugün hala kullanılmakta olan ritüel ve törenlerin çoğunu çalışmış ve uygulamıştır. Francis Barrett on sekizinci yüzyılın sonlarında doğmuş, metafizik, Kabala, doğal okült felsefe ve simya üzerine çalışmış bir İngiliz'di. Agrippa'nın yazılarından ve diğer ezoterik metinlerden uzun süre etkilenen Barrett, Agrippa'nın eserlerinden büyük ölçüde etkilenen ve herbalizm, numeroloji kullanımı, dört klasik element ve diğer yazışmalara odaklanan bir büyü ders kitabı olduğunu iddia eden The Magus adlı bir eser yazdı.

Daha çok Éliphas Lévi takma adıyla bilinen Fransız okültist Alphonse Louis Constant 1800'lerde yaşamış ve bir dizi radikal sosyalist grubun parçası olmuştur. Hevesli bir Bonapartist olan Lévi, büyü ve okültün esasen sosyalizmin daha gelişmiş bir biçimi olduğuna inanan bir grup radikalin parçası olarak Kabala'ya ve ardından büyüye ilgi duydu. Oldukça üretkendi ve bugün törensel büyü dediğimiz şey üzerine bir dizi eserin yanı sıra spiritüalizm (The Science of Spirits) ve okültün sırları (The Great Secret, or Occultism Unveiled) üzerine kitaplar yazdı.
 
Barrett ve Agrippa gibi Lévi'nin törensel büyü anlayışı da büyük ölçüde Yahudi-Hıristiyan mistisizmine dayanıyordu.

GÜNÜMÜZDE TÖREN BÜYÜSÜ 
 
Viktorya dönemi boyunca spiritüalist ve okült gruplar gelişti ama hiçbiri Altın Şafak Hermetik Tarikatı kadar iyi bilinmiyor. Bu gizli cemiyet törensel büyü uygulamalarını benimsemiş olsa da, üyeler grubun gerçek dini inançları konusunda anlaşamayınca sonunda çökmüştür. Selefleri gibi birçok Altın Şafak üyesi Hıristiyan'dı, ancak sonunda Tarikat'ın parçalanmasına yol açan Pagan inançların akını oldu.
 
Günümüzün törensel büyü uygulayıcılarının birçoğu köklerini Altın Şafak öğretilerine dayandırmaktadır. Ordo Templi Orientis (O.T.O.) başlangıçta Masonluğu model alan uluslararası bir örgüttür. O.T.O. 1900'lerde okültist Aleister Crowley'nin önderliğinde Thelema'nın unsurlarını da içermeye başlamıştır. Crowley'in ölümünün ardından örgüt liderlikte bir dizi değişikliğe sahne olmuştur. Birçok törensel büyü grubu gibi, üyelik de bir dizi inisiyasyon ve ritüel içerir.
 
Builders of the Adytum (B.O.T.A.) hem Altın Şafak hem de Masonlardan etkiler taşıyan Los Angeles merkezli bir törensel büyü geleneğidir. B.O.T.A. grup ritüel çalışmalarına ek olarak Kabala, astroloji, kehanet ve okült çalışmaların diğer birçok yönü üzerine yazışma dersleri sunmaktadır.
 
Tören büyüsü hakkındaki bilgiler genellikle sınırlı gibi görünse de, bunun nedeni kısmen topluluk içindeki gizlilik ihtiyacıdır. Yazar Dion Fortune bir keresinde seremoni büyüsü öğretileri hakkında şöyle demiştir: "Seremoni büyüsünün pratik formülleri hakkında da gizlilik tavsiye edilir, çünkü bunlar gelişigüzel kullanılırsa erdemleri yok olur."
 
Günümüzde yüksek büyü ya da törensel büyü uygulamaları ve inançları hakkında kamuya açık pek çok bilgi mevcuttur. Ancak, bu bilgilerin eksik olduğu ve bir uygulayıcının tören büyüsünün tüm sırlarını ancak eğitim ve çalışma yoluyla ortaya çıkarabileceği söylenmektedir.