Günün Sözü

Zaten yalnızlığımın sebebi kitaplardaki kahramanları semtimde bulamayışım değil miydi?

Sabahattin Ali

Ağaç dikmeden yağmur duasina cikilmaz.

"Uzaktan iyi görünüyorlar, yakınlaşıp ağızlarından akan beyinlerini görene kadar."

/Charles Bukowski/

'İnsanlar hep böyledir,

senin yerini dolduracak birini bulduklarında

seni unuturlar.......'

ha ondan mesaj beklemişsin,

ha otobüs durağında vapur...

-Bir şapka beğenince onu kafana çiviyle çakıyor musun?

+Yani?

-Evlenme

Yaşlı olmanın kötü yanı,

bir zamanlar genç olduğunu hatırlamaktır.

Bir yere varmak için değil ,Yol almak için dolaşıyorum ...

Robert louis Stevenson

"Sanat, ekmek peşinde koşarsa alçalır." Aristofanes

"Bu dünyada iz bırakan insanların çoğu, uslu uslu oturmayan, akıllı uslu öğütleri dinlemeyen ve kendi kararlarını kendisi verip, kendi yolunu çizenler, gemilerini yakmaktan korkmayanlardır.

Yaşam büyük ve güvenli gemilerle sakin bir gezi mi, yoksa kendi teknenizle soluk soluğa bir yolculuk mu olmalı, bunun seçimi size kalmış..."

“Sen aklıma gelince her şey gülümserdi.” — Sabahattin Ali

But there is no sense crying over every mistake.

''geçmişle yaşamak, en ağır ruh hastalığıdır. eğer yenemezsen, asla yeni bir gelecek yazamazsın''

''İki şeytandık, bir cehennem vardı oysa.''

Tecrübe eşittir hayatta yediğin kazıkların bileşkesi.

"Hayvanların üzerinde niçin deney yaptıklarını sorduğunuzda cevap olarak 'Çünkü onlar da bizim gibi.' derler. Ahlaki olarak niçin doğru olduğunu sorduğunuzdaysa 'Çünkü onlar bizim gibi değil.' derler." Charles Magel

Bu kadar yarımlığın arasında tam olmak için boyundan büyük cümleler üreterek yaşamak hayatı... Yaşamak mı? Buyurun siz yaşayın.

Aurora

[h=2]"Hayatta bir gayesi olmayan insanlar, bir nehir üzerinde akıp giden saman çöplerine benzerler; onlar gitmezler, ancak suyun akışına kapılırlar."[/h]

Keep calm and study hard.

Halim onun sevgi idealini muhteşem, insanlardan nefretini yüksek, müdafaasını doğru, sözlerini güzel buluyordu. Karşısında saatin ve dünyanın unutulmasını isteyen bir kadında yarım bir ilahe büyüklüğünden ve gururundan başka ne olabilir? Böyle bir kadın, kendi çıktığı yüksekliğe başı dönmeden tırmanabilecek ikinci bir insan, bir eş bulamadığı için büyük yalnızların ve büyük mustariplerin acılarını duyuyordu. Nevzat'ın da bütün azabı, şikayeti ve arzularıyla korkuları arasındaki mücadele, zirvesinde başdöndürücü, korkunç, fakat nefis bir uzlet bulunan bu yüksekliğe tırmanırken hissettiği meşakkatler yüzünden değil miydi? Bu cephesiyle Selma ilahi bir kadındı. Halim bir an bunları düşündü. Onun yüzüne baktı. Göz göze geldiler.

Halim titredi. Sanatkar muhayyilesinde yepyeni duygular, iştiyaklar alev alıyordu. Selma'nın yüzüne hayretle bakarak ona doğru yavaş yavaş eğildi. Gözleri birbirinden ayrılmıyordu. Şair hayretten kısılmış sesle:

- Selma! dedi.sen... sen... Sen güzel olduğun kadar da büyüksün. Seni şimdi anlıyorum.

Kadın titreyerek içini çekti ve yorgana iyice büzüldü. Gözleri alabildiğine açılmıştı.

- Anlıyor musun? diye sordu.

- Anlıyorum, Selma. Niçin ağladığını ve kıvrandığını şimdi anlıyorum. Sen büyük aşk istiyorsun ve bunu erişilmez yüksekliklerde arıyorsun. Oraya çıkmaya kimsenin cesareti yok. Yarı yola kadar geliyorlar ve ayaklarının ucunda koyulaşan uçurumu görünce korkup geriye dönüyorlar. Kendilerini adi insan cemiyetinin kuvvetli parmaklarından ve alakalarından bir türlü çekip kurtaramıyorlar. Oraya çıkmak zor, Selma, zor... Benim için de zor... Her şeyi inkar edecek kadar sevmek, bir tek şeyi, ondan başka hiçbir şeyi sevmeyecek kadar sevmek ve kalbini bölünmekten kurtararak yalnız kendi vahdetine ve bir tek mevzuuna kavuşturan yekpare ihtiras içinde sevmek, zor... Fakat hakkın var, ne kadar doğru söylüyorsun, ne kadar güzel söylüyorsun, sevmek bu, yaşamak bu.... Ve bunu iş adamları, fikir adamları, cemiyete ait beylik ideal adamları anlayamazlar. Eflatun diye bir adam gelmiş, o da buna benzer şeyler söylemiş, fakat o da bu kadar ileri gidememiş. Düşünüyorum, insanlar bu kadar yüksek sevgi zirvelerine çıkmak için birbirleriyle yarış etselerdi şimdi sonsuz aşk dağının eteklerinde birbirleriyle boğuşurlar mıydı? Selma, gözümün önünde sonsuz ufuklar açıyorsun. Orada yeni alemlerin turuncu ve yeşil parıltılarını fark ediyorum. Başka bir dünyanın murat ve saadet renkleri, ucu ruha uzanan ve içimi yeni bir sıcaklıkla dolduran alevleri boyuyorlar. Bak... Yemin ederim... Bu ufuk senin gözlerinin içindedir. Orada enginleri alabildiğine genişleten muhteşem bir batı manzarasının bulutlar arasından bütün renk püskürüşleri var. Senin kapalı ve derin hayatın, senin güzel muamman, şimdi bu fezayı dolduran pembe ve parlak bulutlar halinde aydınlanıyor ve içime başka bir aleme ait manalar boşaltıyor. Seni anlarken kainatın sırrını anlıyor gibiyim. Dünyanın bütün budalaları seni hortlak, seni deli, seni cani, seni isterik, seni züppe, seni romantik, seni şımarık bir kurtizan zannedeceklerdir. Senin onlardan nefretini de anlıyorum. Ne kadar hakkın varmış.

Selma ve Gölgesi

Peyami Safa

Kalbimi her dakika sıkan o yumrudan kurtulmak, yok olmak istiyorum. Dünya'ya faydalı olmak, evren içinde insanın rolü zırvalıklarından sıkıldım. Hayatı ıskalamak istiyorum, herhangi bir ucundan tutmak değil. İnsanın kendine yararı yokken başkalarına nasıl olsun? Kariyermiş, muhteşem bir gelecekmiş, saygı, makam, mevkiymiş. Hepsi, hem de hepsi tüm insanların yarattığı, zeka ve estetik yoksunu oyuncaklar. Her gününü kaygıyla geçiren insan, gerçekten huzura erişeceği günlerin hayaliyle yaşayıp, bunun için planlar mı yapıyor? Ahmakça! Gürültülü, anlamsız bir canlılık içinde, egzoz gazı kokan bir yaşam bu.

Tezer Özlü

çok muhabbet tez ayrılık getirir.....

Şu ölümlü hayatta kıskançlıktır ,bütün duygulardan daha çok hakim süren ve kasıp kavuran ..

(Aristotales)...

herkese anladığı dilden cevap vermek en makul olanı gerekirse koçluk yapacaksın