Günün Sözü

[h=3]Hayat bizi resmen dört işlemle sınar; gerçeklerle çarpar, ayrılıklarla böler, insanlıktan çıkarır ve sonunda topla kendini der.

Lev Tolstoy[/h]

“Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız, bu kafidir.”

Mustafa Kemal Atatürk​

Zevkleri başkasının müsaadesine bağlı olan insan zavallıdır..

Madonna

Ben boşuna demiyorum, bu adam benim için Dünya'nın en iyi yazarı diye.

Yüzlerce hatıram var; zaman zaman bunlardan biri durup dururken canlanıp beni ezmeye başlıyor. Nedense yazmakla onu defedeceğime inanıyorum

Dostoyevski

 

 

 

İnsanlara ne kadar muhtaç olursam, onlardan kaçmak ihtiyacım da o kadar artıyordu.

Sabahattin Ali

Cahil ile dost olma ;

İlim bilmez,irfan bilmez,

Söz bilmez üzülürsün.

-Şeyhim Edebâli...

Sevdiklerinizle siyaset yapmayınız. .Zira siyaset dostlukları zedeler.Siyasetçiler yollarına devam ederken,Siz dostlarınızı yitirdiğinizle kalırsınız. . .

I'm sick fighting for peace.

"Dikkat ettim de, herşeyin kaderde yazılmış olduğunu ve kaderi değiştirmek için hiçbir şey yapamayacağımızı iddia edenler bile karşıdan karşıya geçmeden önce sağa sola bakıyor."

(Stephen Hawking)

“Dünya mükemmel olmadığı için sanat vardır”

Andrey Tarkovski

İzmir'i isteyen Mussoloni'ne Atatürk'ün cevabı;

Söyle o koca herife (mussoloni), o 40 bin askerle İzmir'i alamaz,

ama ben 4 bin Mehmetçikle Roma'ya girerim!

"Bırakın doğruları gelecek söylesin ve herkesi eserlerine ve başarılarına göre değerlendirsin. Bugün onların olsun; ama uğrunda çok uğraştığım gelecek, benimdir."

Nikola Tesla

"Çok gülen insana iyi davranın, çünkü bir yerlerde hep tek başına ağlar." (Can Yücel)

'Ne yaparsan yap pişman öleceksin,

Belki yaptıklarından, belki yapmadıklarından...

Dert etme kaybettiklerini,

Fazla umursama elde ettiklerini'

Dostoyevski

''Benim cinlerim Tanrı'nın liginde oynamıyor.''

- Derman İskender Över

"Sen tanıdığım en güçlü kadınsın." diye diye bi' darbe de siz attınız. Eyvallah.

"Gül, ey saf çelişki, nice gözkapağının altında / hiç kimsenin uykusu olmamanın / sevinci..."

― Rainer Maria Rilke

"...Ey Mısır! Gelecek kuşaklara senden hatıra olarak sadece inanılmaz masallar kalacaktır ve seninle ilgili olarak geriye, taşlara oyulmuş kelimelerden başka bir şey kalmayacaktır..." (Atlantisli Bilge Thot)

"Bu ülkeye ve bu hayata dair hiçbir şeyin, hiçbir zaman benim dilediğim gibi olmayacağını biliyor, artık bundan acı duymuyorum."

Zeki Demirkubuz

''Ruhumuzda da hayal, yok gibidir. Sen bütün bir cihanı hayal üzere yürür gör! Onların başları da, savaşları da hayale müstenittir. Öğünmeleri de, utanmaları da bir hayalden ötürüdür. Evliyanın tuzağı olan o hayaller, Tanrı bahçelerindeki ay çehrelilerin akisleridir.''

Rumi

Hayal kurmayı, insanın kendi iç dünyasına kapanıp mutluluğu orada arama çabasını eleştirmiş gibi gördüm.Aslında tam olarak çözemedim söylemek istediğini. Yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar.

Bir konu paylaşmıştım daha önceden, hayâl'den şöyle bahsedilmiş...

"...Ibn Arabi der ki; "İnsanlar uykudadır ve bu uykunun içinde uyurken bir kimsenin rüya görmesi; hayâl içerisinde bir hayâl görmektir. Ve eğer bu görülen rüya tabir edilirse, bu, hayâl içerisindeki hayâlin hayâlidir."

Dikkat ederseniz gerçeğe dönülmüyor hiç. Çünkü Arabi'ye göre, bütün varlık hayâlden ibarettir. Tıpkı izlediğiniz bir sinema filmi gibi. İzlediğiniz sinema gerçek miydi? Evet. Hayâl olarak gerçekti.

Gerçek mânâda gerçek miydi sinema filmi? Hayır.

Filmde konuşan insanlar var mıydı? Evet.

Fakat o kişiler görünürken ve konuşurken odanın içinde var mıydılar? Hayır. Ama gördünüz ve duydunuz onları...

(Bu görüş Arabi'nin görüşüdür.)

Sinema filmiyle bu yazıyı oluşturan arasında ki fark nedir..?

Gerçekte Yoktur Kimse...

Ibn Arabi der ki; "Gerçekte yok kimse. Bütün bu alem, bir hayâlden ibaret. Ve biz o hayâlin içerisindeyiz."

Ve rüyayı da, hayâl içerisinde hayâl olarak tanımlar.

İnsanın Amacı Nedir Bu Dünyada?

Peki bu hayâl aleminde uykuda olan insanın amacı nedir?

Kendini tanımaktır bizden istenen. Kendini tanıyan O'nu da tanır. Çünkü O, bilinir olmayı sevdi. Tanınırlığı sevdi. Varlığı onun için yarattı.

Nereye koşuyoruz? O'nu bilmeye koşuyoruz.

O'nu bilmenin yolu nedir? Nefsini bilmektir..."

(Benim fikrime gelirsek; hayâlden kastedilen şey aslında, fikir, düşüncedir. Araba, masa, sandalye... Bunlar varlıklarını neye borçludur? Hayâle.

Bir yazar hayâl kurar. Ardından hayâlini kâğıda döker. Karakterler, olaylar, mekânlar belirginleşir. Elle tutulamayan hayâl, şimdi maddeden bir elbise giyerek kitaba dönüşmüştür. Sonra bu hayâlin yani kitabın, filmi çekilir, dizisi yapılır. İşte beynin kıvrımlarındaki düşüncenin, maddeye tesiridir bunlar.

Kurulan hayâlin içinde kaybolursa insan, yani somut bir görünüm kazanamazsa hayâller, sıkıntı ve acı veren bu olur sanırım...

Düşüncenin, varlığa dönüşmesi. Düşünce bir hayâldi. Düşündüm, düşündüğümü yaptım ve olmayan bir şey oluverdi. (Bu insanlar için.)

Aslında bu pencereden bakınca, elemental varlık oluşturma da bunun gibi bir şey.

Yani evren, bir hayâl mahsulleri ofisidir. O hâlde evrenin içinde var olan insan da, bir hayâl ürünüdür. Ve hayâlden ibaret olan insanın, hayâl evreninin içinde kendi hayâllerini oluşturmasıdır var olan her şey. Vejetatif üreme yapan bir çilek fidesi gibi düşün, toprağa uzantı atarak yayılan ve çoğalan fideler... Hayâlin içindeki hayâllerin hayâlleri ve onlarında hayâlleri...)

''Ruhumuzda da hayal, yok gibidir. Sen bütün bir cihanı hayal üzere yürür gör! Onların başları da, savaşları da hayale müstenittir. Öğünmeleri de, utanmaları da bir hayalden ötürüdür. Evliyanın tuzağı olan o hayaller, Tanrı bahçelerindeki ay çehrelilerin akisleridir.''

Rumi

Hayal kurmayı, insanın kendi iç dünyasına kapanıp mutluluğu orada arama çabasını eleştirmiş gibi gördüm.Aslında tam olarak çözemedim söylemek istediğini. Yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar.