Yalnız Kalmak ?

"""Yalnızlık büyütür ama yalnızlık çürütür "" der İlkay Akkaya parçasında...Herşeyin fazlası zarar derim...Ama mutlak surette kendini de dinlemeli insan...Az biraz yalnızlığın tadını bilmeli.....

Yalnizlik unutulmak ve hatirlamaktir

Yalnızlık iyi,sırtından vurmaz seni....

Bırakın beni yalnızlığa,koparmayın beni ondan....yeter ki uzak olayım,sahteden,masaldan ve riyadan...

Bu arada forumda başlık açarken Türkçe kelimeler kullanmaya özen gösterelim...Doğru ve düzgün bir biçimde yazdığınız takdirde,inanın göze daha hoş gözükecektir....Yazmış oduğunuz anlamsız kelimeler hem göz yorucu hem de hangi dile mensup olduğu belirsiz ifadeler içeriyor....Teşekkürler...

yanlız kalmak bazen çok gereklidir.. ama hayatın boyunca yanlız kalmak istiosan işte bence bu hastalıkdır..

Nietsche'nin konuyla ilgili şöyle bir tümcesi var: 'Yalnızlık kimine göre hastalıktır, kimine göre ise hastalıklı insanlardan kaçıştır' ve ekler: Yalnızlığına kaç dostum!

Border'ın bu mükemmel felsefi mesajına birde ben ekleme yapayım.

" Yalnızlıkta bulduğum dostluğu hiçbir dostumda bulamadım " - Thoreau

yalnızlık;hayattaki en büyük mutluluk benim için,çoğu zaman:rolleyes:

o yüzden ilaç yaa yalnızlık hem de pek çok şeye ii gelebilen bi ilaç

ilaclar yanlis kullanilirsa öldürücü olabilirler

veya doz asimi ölümcül olabilir unutmayalim

Ya arkadaşlar insan istesede istemese de doğuştan yalnızdır. Bu onun doğasında var. Basit bir müzik paraçasını ele alalım, dinlediğinizde sizin aldığınız hazzın ya da daha farklı duyguların aynısnıı kim sizinle payalaşabilir ki? Hiçkimse! Ancak ortak bi acı ya da ortak bi sevinç durumunda insanların payalaşımı gerçeğe yaklaşır. (Çoğu insanlar bunu da yaşamaz) . Gerçek birebir bir paylaşım asla mümkün değildir. Ama gene de insan bu umuda sarılır, ve gerçek bir paylaşıma özlem duyar. Bu konuda yaşadığı hayal kırıklıklarını hatırlamak bile istemez.

duruma göre değişir kimi zmnlarda yalnız kalmaya ihtiyacı vardır insanın kimi zamanlardada yalnızlıktn deliricek duruma gelir seçemedim ankette

yalnızlık, huzurdur benim için, bunları yazarken bile gülümsüyorum, elimde değil, yalnızlığı seviyorum

""Kim yanılmaz ki gün gelir ASAF'ta yanılır.Tam ortadan ikiye bölünürse yalnızlık paylaşılır...""

Böyle demiş şair.Ben de azen diyorum ki yaramıyor bu yalnızlık bana açmak istiyorum kapılarımı çıksın istiyorum yalnızlığım dışarı...Ama kime açtıysam kapımı suratıma çarpıyor kanatırcasına ve acımasızca!!!İyisi mi alışmak artık..En azından ihanet etmiyor yalnızlık bana .Var olsunlar!!!

bence her ikiside. anlıkbişey. ya ihtiyacın wardr ilaç gibi gelr yada hastalıkts bağmlılık gibidr.

Yalnızlık... İnsanın karakterini güçlendirir. Baskı altında olmaksızın kendi doğrunu bulmanı sağlar, seni "sana" bırakır, gerçek "seni" oluşturmanda yardımcı olur. İlk başlarda ağır gelebilir, zamanla alışılacak bir şeydir yalnızlık... Sen ona düşmansındır, sana "tek"liği yaşatıp, seni seninle yüzleştirdiği için; fakat o seni bilgeliğe götürür, güçlendirir. Farkında olmazsın... Daha sonra yalnızlık biter. Ona her zaman ihtiyac duyarsın, anlarsın ki tek dostun o. Aşmışsındır artık yalnızlığa karşı ön yargını, küçük bir çocuk gibi hissettiğin hırçınlığı. Gerçeklerle yüzleşmişsindir. BÜYÜYÜP, OLGUNLAŞTIĞIN zamandır yalnızlığı sevdiğin evre...

Bence bi ilaçtır ..

Yalnızlık...

En büyük cezadır.[bence] İlaç gibi gelir ama.Dinlenirsin.Huzur bulursun, bazense başını yalnızlığın duvarlarına yaslayıp içini dökersin..

Bazen en sevdiğin bile bunaltır ya seni sadece kendinle kalmak istersin...Hatta kendin bile boğar seni....Yalnızlık huzurdur

Bazı durumlar için ilaçtır.

Benim ilacım yalnızlık..

Benim için bir ilaç çünkü yanlız kaldığım anda en doğru kararları alabiliyorum

uyuşturucu gibi bence ilk önce huzur veriri kafa yapar ama sonra seni tüketir

ben hep yalnız bırakıldığım için alışkanlık haline geldi yanımda insan olunca kaşıntı tutuyo başıma ağrılar giriyo kovalayasım geliyo vs. kader utansın naaaplım xD ama şu bi gerçek yalnız kaldığımda mutluyum...

yalnızlık gibisi varmı ya

birgün dergahta, elemanın biri tutturdu ben yalnız kalıcam, beni hücreye atın, istişareye yatcam diye...

"oğlum" dedik, " nerden öğrendiysen o kelimeyi salaklaşma... git evine uykuya yat.. ne işin var istişare ile..." dedik... anlatamadık... yalnız kalmak istediğini söyleyip durdu. ilk başta bunun ermiş olabileceğini, kendini bu yola adadığını düşündük, verdik odayı... "al lan.." dedik, "istediğin kadar yalnız kal... istişareye yat..." neyse efendim, sonra zaman geçti böyle üç-beş saat kadar. ben kıllandım, kamilde yok tabi dergahta. çağırdım bunun bi arkadaşını, sordum. öğrendim ki salağın sevgilisi onu terk etmiş, yalnız kalma isteği ondanmış. bir hışımla onu odadan bir çıkarttım. bir dövdüm, bir dövdüm... sonra da gönderdim evine dinlensin diye manyak...

çok kararsızımmm