Jump to content

Dönüşün paranoyak tablosu..


Amoress

Önerilen Mesajlar

dönüşün paranoyak tablosu

 

 

"bir daha gidilmeyecek kadar acı verdikçe içime

gidilen yol

devam edecek sırdaşım olmaya

dönüşlerde yaşanan sancılar"

 

tutmadım hesabını

mideme inen yumrukların

beklenen varışımda

 

neştere vurduğun yüreğimden

sıçrayan kanın tadı

bilirim...hâlâ damağında

 

sayarak dakikaları

alınan yolların sonsuzluğuna bağlanmıştı güneş

…ölü bir bebek geldi dünyaya

…susun…ağlamayın

 

başlayıp bitmesi gibi nisan yağmurlarının

erken söndü ateş yürekte

üşüyen inlemeler yankılandı

sensiz bomboş içimde

 

şizofren bir gece yarısı kaçışında

yakaladı boğazımdan kabuslar

ne çok sessizlik atılıyor üstüme

ve haykırıyor yalnızlığımı durmaksızın

 

ne çok yağıyor yağmur

varmadan farkına

gözlerimden ipince…sicim gibi

ne kadar ıslak

ve ne çok çamurlu

karanlık yüzü sokakların

 

kayboluyor gittikçe

prangaların pasına kazıdığım isim

ne kadar zor yol almak

bakmadan ardıma

takipteyken gölgen ruhumu

 

rutubet yüklü bir yürekte

sahipsiz unuttun yüreğini

söyle…neden hiç denk gelmedi anılar

sevi dolu dönüşlere

 

“…”

 

nikotin kokulu parmaklarımda

sarı bir uykusuzluğun izleri

geziniyor hayallerim

odama sinen kokusunda kimsesizliğin

 

savruluyor uzaklara arta kalan küller

yangın yeri artık talan

bilinmez diyarlarda

kim bıkmadan adımı bağıran

 

travma sonrası yorgunluğun sırtına binen umudum

kayboluyor yavaş yavaş

koştukça zaman peşimden

kararıyor gözlerim

 

ben kimim…nerdeyim

 

gelmedi mi kurban edilme vakti

ayağıma dolanan

kahrolası belirsizliğin

 

geriye kalan bitimsiz dualardan

bomboş avuçlarımda

sancısı yakan ayazın

hâlâ kayıplarda senden yana dileklerim

 

lisan bilmeyen dillerde söylendi

sana yazılmış şarkılarım

okunmayan bir şiirde

görülmeyen bir mısra oldu sevda

suskun bir sözde çağladı kanayan yaralarım

 

ayrılmaz şimdi peşimden

uğruna harcanan her an

ve hesap sorar benden

sorguları boynumda yağlı urgan

 

kaçma vakti çağırıyor dönüş yolunda

artık olmaz dönüşü alınan bu yolların

ruhumda onulmaz çığlığı

isyan eden yaralı yüreğin

asla tükenmez sancısı

gidip de varılamayan umutların

 

kim bekler

dönüşün dönüşünde beni

yolun sonundaki güneş

beni yeniden sever mi

 

ardımdan beni çağıran kim

kim bu beni takip eden…kim

 

peki ya aynadaki bu yorgun yüz kimin

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...