Yok Kişi Oluşturma zamanı: Ekim 7, 2007 Paylaş Oluşturma zamanı: Ekim 7, 2007 Daha önceleri karanlıkta görebiliyo muydum? Yoksa karanlığı mı görmüyodum? Bilmiyorum... Ama bu gece hiç korkmadığım kadar çok korkuyorum Ve sebebini bilmiyorum Anlam veremiyorum Belki ilk kez bu kadar dikkatli baktım ona Yada canı sıkkın bişeylere Kimbilir belkide bana Gündüze daha düşkün oldum zaafım olmasada Kıskandı belkide Darıldı bana Gündüz beni renkleriyle hayallerimden alıp atarken sert,soğuk duvarlara Karanlık yorgun bedenimi kucağına alıp sallardı renksiz,sessiz ve sonsuz boşluğunda Onu boyardım elimde boyalarımla Beni korkutmazdı dalardım hemen rüyalara Yaralarımı sarıp vakitlice odamı terk ederdi usulca Bana gözlerim olmadan da görmeyi Kulaklarım olmadan da duymayı Bedenim olmadan da var olmayı öğretti Gündüzse bana ihaneti öğretmiş olacak ki Karanlık beni yokluğuna terk edip gitti Ve şimdi sözüm sana: Zifiri karanlık odamda bi yerlerdesin belkide Bu şiir sana ama biliyorum yetmez kendimi affettirmeye Gözlerim kapalı diye uyuyorum zannetme Hiç yüzüm yok sana bakmaya bile Hiç yüzüm yok yalvarmaya "Beni affet" diye 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
sevgisu Yanıtlama zamanı: Ekim 7, 2007 Paylaş Yanıtlama zamanı: Ekim 7, 2007 beni affet....... sevginin dilini sonradan anlayan birinin olsa gerek yine de dönüş sevilenden daha değerli kılar çok güzelmiş...... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.