Ayrılığa Dair

Bence ayrılık, birleşmek kadar saçma ama yinede terk edilen diyorum.

Bence ayrılık terkedilen için daha zordur... Dimi Dolunay...

Genelleme imkansız böyle bir durumda.. Her aşk her ayrılık farklı

Terkedilen terkedene kene olmadığı sürece terkedilen mağdurdur Terkedilen hak etmediyse tabii

Bence sevmeden girilen bi ilişkide terketsede terkedilmesede iki tarafta hiçbirşey kaybetmez.

Ayrıca gerçekten sevenler zaten ayrılmaz kafanızı yormayın

zoraki bi durumsa 2si de zor. akıl sağlığı meçhuldür

Kendimden misal vermek gerekirse terkedilen..

Bilinç ayrılmadığı sürece herhangi bir ayrılıktan söz etmek fiziki boyutta sıkışanlar için söz konusudur. Dolayısı ile olmayan ayrılığın acısını kabul etmiyorum kendi adıma en azından.

her türlü terk edilen için daha zordur bence

Terkedilen için zordur tokat yemiş gibi oluyor insan

Terkedilen için zordur tokat yemiş gibi oluyor insan

Çok güzel açıkladın da kim seni terk etmiş bi alayım ifadeni

kesinlikle terk edilen için zordur terk eden niye üzülsün ki

Kendimi zorla terk ettirdiğim olmuştur... Öngörebiliyorsan bazı şeyleri katlanmak kolay ..

Muhalefet olmak için demiyorum öyle terk eden biri falanda olmadım ama bence seviyosan daha zor çünkü senin seçimin anlatabiluyor muyum diğerinde senin seçimin değil o seni sevmiyo ne yapabilirsin ki? Ama sevdiğin birini onun iyiliğini düşündügün için terketmek öyle makarası yapılacak bir şey değil.

Bitmesi gereken biter, gitmesi gereken gider. Benim için ben dışında yeri doldurulamayacak kimse yoktur.

Kesinlik yok bunda. Misal ben, mutlu olamayacağımı anladığım zaman terk edilmek için elimden geleni yaparım. Terk edip sorumluluğu almak istemediğimden bu sanırım ya da savunmam böyle. Karşımdaki insan gidince ben de gönül rahatlığıyla gidebilirim ardıma bakmadan. Sonrasında sanki ben hiiiç bir şey yapmamış, aslında içimde bir yerde ''bitsin artık,Allah'ım ben bitiremiyorum o bitirsin'' dememişim gibi, beni terk etti kendi kaybetti modunda hemen unuturum, çoğunlukla da büyük bir aşka tutulurum kısa sürede. Bunu biliyorum, bilinçsiz yapılmış bir şey de değil. Hatta açık açık yazıyorum ve yine de kendimi kandırmaya devam edebiliyorum. Kesinlik yok bu yüzden dediğim gibi.. Çok değişik dünyalar var

Bitmesi gereken biter, gitmesi gereken gider. Benim için ben dışında yeri doldurulamayacak kimse yoktur.

Bir gün biri çıkar ve ondan başka herkes anlamsızlaşır ;( Hatta her şey. Tüm planlarını gerçekleştirmek için nedenin kalmamış olur. Alkol, oyun, film, kitap, yağmur, deniz hoşlandığın ne varsa yavanlaşır, eskisi gibi tatmin etmez olur seni. Şurada olsaydı yine dana gibi yayılsaydı koltuğunda göz ucuyla izleseydim diye iç geçirir durursun. Aşk acısı değil aslında bu. Tanıştıktan sonraki tüm hayatını birlikte geçirmeyi istediğin ve buna göre plan yaptığının kişinin boşluğunun acısı. Alt üst oluyor tüm yaşam amacın. Sonunda öleceğiz nasılsa, ben ne için savaşıyorum derken buluyorsun kendini.

Bir gün biri çıkar ve ondan başka herkes anlamsızlaşır ;( Hatta her şey. Tüm planlarını gerçekleştirmek için nedenin kalmamış olur. Alkol, oyun, film, kitap, yağmur, deniz hoşlandığın ne varsa yavanlaşır, eskisi gibi tatmin etmez olur seni. Şurada olsaydı yine dana gibi yayılsaydı koltuğunda göz ucuyla izleseydim diye iç geçirir durursun. Aşk acısı değil aslında bu. Tanıştıktan sonraki tüm hayatını birlikte geçirmeyi istediğin ve buna göre plan yaptığının kişinin boşluğunun acısı. Alt üst oluyor tüm yaşam amacın. Sonunda öleceğiz nasılsa, ben ne için savaşıyorum derken buluyorsun kendini.

Onu geçtiğimiz aylarda yaşadım zaten NaTa... İnsanın yaşam enerjisi nasıl tükeniyormuş gayet net şekilde gördüm. Ama hayat her zaman insana istediğini vermeyebiliyor. Bu nedenle önüne bakmak zorunda kalıyorsun. Ve bazen kurulan cümleleri insan kendisine güç vermesi, öyle olduğuna kendisini ikna etmesi için kuruyor. Bir insanın boşluğunu başka bir insan doldurmuyor kesinlikle. Sadece yavan hedefler koyuyor insan önüne, ölmeden devam edebilmek için.

Onu geçtiğimiz aylarda yaşadım zaten NaTa... İnsanın yaşam enerjisi nasıl tükeniyormuş gayet net şekilde gördüm. Ama hayat her zaman insana istediğini vermeyebiliyor. Bu nedenle önüne bakmak zorunda kalıyorsun. Ve bazen kurulan cümleleri insan kendisine güç vermesi, öyle olduğuna kendisini ikna etmesi için kuruyor. Bir insanın boşluğunu başka bir insan doldurmuyor kesinlikle. Sadece yavan hedefler koyuyor insan önüne, ölmeden devam edebilmek için.

Bir önceki yorumumu okudum gevşek gevşek gülmüşüm kendime sinir oldum. Sevdiğini biliyorum eminim elimin altında ya artistik patinajlar çekmişim. Ah işte o istekleri bazen de biz elimizin tersiyle itiyoruz, değer bilmiyoruz. Tamamen kendi adıma yazıyorum bunu resmen pişmanım tüm yaptıklarım için

Sen güçlüsün yine ben olsam fena dağıtmıştım, ki dağıttım bu ayrı kalma sürecinde. Bir kanadım eksikti göklerde uçuyordum resmen.

Merak etme ben de kendi tarzımda dağıttım çoktan Dağıtmanın da, uçmanın da bir sınırı var ama... Şimdi duruldum biraz ve işte kararlar aldım onlara tutunuyorum. Yapacak başka bir şey de yok zaten.

Terkedilen icin zordur bence. Terkeden zaten duruma kendini alistirir ve kararini karsiya aciklar. Tabi o karari terkedene aldirmakta terkedilenin elinde 2ucumokludegnek denir boyle durumlara

Biten bitmiştir gittiği gün ölüdür yoktur hiç olmamıştır kalan sağlar sizindir. En kötü erkek bırakan erkektir kakadır beyinsizdir pişman olacaktır. Kadın bırakmaz bırakmaya zorlanır nankör değildir zaten hatta hayatına erkek girmemiş kadın yalnız hissetmez kendisiyle mutludur bi gözüküp bi kaybolan erkek kadar iğrenç adam yoktur şerefin ensizliğinde bi sınırı vardır ölse arkasından ağlanmaz ufacıcık beyninde hangi hülyalarda olursa olsun en güzel şey kendinden feda edendir bunu er ya da geç anlar.

Cevabı: ''Her ikisi de'' olarak işaretlediğim anket sorusu. İlişkinin ne sebeple bittiği önemlidir tabi bu soruya cevap verebilmek için. Bir de ilişki boyunca beslenen hislerin temeli, güçlülüğü, gerçekliği, aradaki bağın özel bir bağ mı yoksa sıradan bir bağ mı olduğu, aşk olup olmadığı, tutku olup olmadığı gibi kıstaslar önemlidir yine bu soruyu cevaplamak adına. Bazen; aşk,tutku,bağlılık herşey o ilişkide mevcuttur fakat bitmek zorunda kalır. Ayrılığın en acı iki şekli olduğuna inanırım; birincisi ölüm ile ayrılmak diğeri de aşk varken bitmek zorunda kalması.

...

Terkeden için zor olsaydı eğer kalmayı seçerdi. Gidebiliyorsa eğer çokta zorlanmıyor olsa gerek bazı istisnalar olabilir ancak, her zaman kalan çeker, giden gidiyorsa başka bir seçeneğinin olma ihtimali yüksektir!