Ölüm Dansı / Aztek Şiiri

Aztek Şiiri

Ölüm Dansı

O şaman, baykuş adam,

Taktı bir zamanlar kazandığı

parlak, sarı tüyleri

Sonra kararlaştırdı, insanları bir araya

toplayıp dans ettirmeyi.

Sonunda, çığırtkan gitti tepeye

ve duyurdu bunu.

Ve çağırdı tüm insanları.

Duydu ülkedeki herkes onu

ve yola çıktı hemen

Tekskalapa'ya, kayalık ülkedeki kente varmak için.

Tümü geldi,

hem soylular, hem de halk,

genç kadınlar ve genç erkekler,

o kadar çoklardı ki anlatılmaz,

çok kalabalıktılar.

Ve sonra başladı o şarkısına.

Davulunu çaldı,

tekrar tekrar.

Onlar da katıldılar dansa.

Sıçradılar havada,

ellerini birleştirerek kenetlendiler,

Döndüler ve çok mutluydular.

Şarkı sarsılıyor

ve kırılıyordu havada,

geri dönüyordu uzak tepelerden, bir yankı halinde

ve bırakmıyordu kendini.

O söyledi, düşündü

ve yanıtladılar onu.

Planlarken bunu kendisi, duydular dudaklarından.

Başladı söylemeye gün doğmadan

ve sürdürdü gece yarısına kadar.

Ve dans ederken

hep birlikte

en tiz seslerle

birçoğu attı kendini kayalıklardan

vadiye.

Öldüler tümü ve taşlaştılar.

Ötekiler, üstündekiler köprünün

düştüler aşağı,

taş olsa bile köprü

şaman kırmıştı onu.

Düştüler hızla

ve taş oldular.

Toltekler

Anlamadılar asla orada ne olduğunu,

sarhoş olmuşlardı onunla,

kör oldular,

ve sonra toplanıp dans ettiler binlerce kez orada.

Her seferinde,

daha çok ölü,

daha çoğu düştü yükseklerden

molozlara,

ve yok ettiler kendilerini Toltekler.

(Çev.: Nice Damar)

ne güzel eğleniyorlardı ya niye taş oldular:) eline sağlık kata.ilginc bir şiir

ne güzel eğleniyorlardı ya niye taş oldular:) eline sağlık kata.ilginc bir şiir

nım nım nım ya:D gülümsettın ..bılmıorum neden taş oldular:rolleyes:...ben tşk ederım:)