Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Hepimize birer tane bana-dokunma-üstüme-bir-örtü-at-yeter uykusundan lazım.

Birileri tarafından sürekli olarak izleniyormuşum hissinden yıllardır kurtulamıyorum. Peki, ya bende birilerini izlemeye başlarsam?

Kuşların bile arıza türü gelip beni buluyor. Manyak mıknatısı mıyım neyim?

Bu biraz ağır olmadı mı?

Seni tenzih ediyorum bence alınmamalısın.

Güzel bir gecenin ardından gelen gündüz kısa sürmeli. Öyle ışıl ışıl olmamalı bir kere, bu sıcaklıklara da hiç ulaşmamalı mesela. Aslında gelmese de olur, fakat illa gelecekse de biraz daha uyumlu olmalı geceyle. Madem birbirinize eşlik ediyorsunuz, hakkını vermelisiniz.

Yani?

yani 'gidiceksen git ama kalacaksan sakin ol' diyor bir filmde. sakin olsun biraz. bu nedir?

Değişen insan tekrar geri dönmez eski haline derlerdi. Ben döndüm işte. Çok istiyordum, döndüm. İyi mi ettim, yoksa halt mı yedim, onu zaman gösterecek. İşin iyi yanı artık yazabiliyorum yeniden. Okumaya da kökü saldım mı yeniden, oh mis. Yeniden Murakami okumak istiyordum çok uzun zamandır. 11 tane kitap üst üste duruyor öyle. Gözleri varmış da, kırpıştırıyormuş gibi. Kupam da eksik değil artık bilgisayarımın yanından. İçinde ya soğuk çay ya da sütsüz, şekersiz kahve. Arkamda küçük kedi dostum uyuyor.

Belki bu yazıdan sonra tekrar Marble Hornets'i izlerim. Tarihimi tekerrür ettiriyorum. İnsanın tanıdık bir ortama girmesi gibi. Huzurluyum burada.

Her Zamanki Gibi Yine Birine Fazla Anlam Yüklüyorum

Allah'a inanmıyor, Allah belasını versin diyor. İnanmadığın ilah mı bela verecek? buda ayrı bir aptallık.

Belki de karşısındaki inandığı için o şekilde bir beddua ediyordur. Psikolojik olarak kendisini kötü hissetmesini sağlar bence.

Ağız alışkanlığı da olabilir. Tanrı-karma-doğa-ra-kami-zeus belanı versin demekte yakışmıyor

Canın sağ olsun be Eskişehir

Dün pek haddim olmayarak buradan sitem ettiğim gündüzün, sitemlerime kayıtsız kalmayarak bugüne bulutlu, ideal ısıda, öyle ışıl ışıl olmayan hallerde başladığı ve devam ettiği için teşekkür ediyorum.

Çok mu sade oldu?

Olsun bence sade olan güzeldir.

Olsun madem.

Duş almaya üşenme seanslarım başladı gene.

Şöyle güzel kalemler,bir tane yüzüne bakılır eskiz defteri,bir ders verici kitap.Eser miktarda huzur...

Haydi uyuyalım, haydi dinlenmeye bakalım. Çok da düşünmeyelim şimdi.

Faydası yok geç kalınmış figanın ...

Faydası yok geç kalınmış figanın ...

Gerçekten de öyle. Bir şeyin olması için gerçekleşmesi için maddi manevi varını yoğunu ruhunu kalbini kisaca herseyini ortaya koyup herseyini veriyor insan. Sanırsam bu tarz durumlarda karşı taraf ömür boyu o kişinin böyle onun ayağının altına paspas olacağına inanıp har vurup harman savuruyor bütün bu özverinin karşısında. Bekletiyor. Erteliyor. Dolayısıyla yerlebir ediyor onu. Sonra aradan belli bir süre geçtiğinde 'Ben geldim' diyip karşı tarafın havalara uçmasını onun yanına koşup boynuna atlamasını filan bekliyor. Öyle aptal hayallere kapılıyor. Halbuki sen yıktın o kaleyi. Enkaz oldu. Yerlebir oldu. Senin nasılsa bir gün yanına giderim dediğin anlarda o can çekisiyordu. Onu bıraktığın gibi bulmayı nasıl hayal edebilirsin ki. Edemezsin. Sevgi meselesi de değil bu. Bir insanın kalbini yerinden söküp gidersen seni hangi kalple sevebilir. Diye birkaç cümle karalamak istedim bu sözün üstüne. Neyse

----------

----------

İki gündür ilginç şeyler yaşıyorum ve bu durum baya hoşuma gidiyor devam etmeleri dileğiyle.

Şu hayatta 2 şey beni çok farklı ve derinden mutlu eder.

1. Bütsüz geçmek

2. Bütsüz geçtiğim için ortada minnoşça beliren tatil yapma fırsatı.

THANKS GOD!

Yemezler...

Şu eğitim sisteminin durumu içimi bulandırıyor...

Uzun zaman sonra huzurluyum.

Izdırapla bütünleşme vakti geldi çattı. Özüm özetimle kucaklaşma keyfi. Sonuna kadar ızdıraba sarılıp onunla bütünleşince artık ondan keyif bile alabiliyorum.

Bazı şeyler asla değişmiyor, ne zaman iletişim kursak İstanbul'a yağmur yağması gibi.

Uluslarası ilişkilere de fikirlerime de lanet olsun