Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

İyiiyim harikayım ama sabah uyanınca nasıl olucağımı bilmiyorum, çünkü psikolojim sürekli değişiyor, 10 saniye öncesi ile 10 saniye sonrası belirsiz benim için, böyle değişik bir yapım var.

acayip bir yalnızlık ve boşluk hissi boğazımı sıkıyor. bu da mı tekamül be...

Acilen meslek seçmem lazım.Sona kalan dona kalır misali ortada kalmak istemiyorum 2 yıl sonra.

Müzik bir anda yükselir, adrenalin dolar damarların, aklın seni sakin olmaya itse de yüreğin titretir bacaklarını... İşte sana doğru geliyor... Gök gürültüsü gibi adımlarıyla git gide yaklaşıyor... Tanrım... Kollarından her biri başka bir tepe sanki, başının üstünü göremiyorum bile bulutlar kapamış...

.... Sadece bir kediymiş... Bende heyecanlı bir şeyler yaşarım demiştim...

Eve girdiğimden beri öylece bu koltuğa yığılmış oturuyorum. Takriben dört büyük adım ötedeki yatağa ulaşıp uzanmakla, daha fazla adım atıp mutfağa gidip su almak arasında kararsız kalıyorum. Yatağa gitsem üstü dolu, mutfağa gitsem yol uzun... Sadece sağ tarafta duran sigara ve çakmak yakın geliyor, habire onlara dadanıyorum. Koltukta uyuyup kalsam, beni taşıyabilecek kadar güçlü kolların var olmadığını bilerek, tutulmuş bir halde sürüne sürüne yatağa gitmeye çalışmamak için uyumuyorum da. Ertelediğim her ne varsa birkaç saat içinde yapmak zorunda kalacağımı bilerek zamanı uzatıyorum ellerimde. Tatlı bir serinlik ve güzel bir su melodisi var dışardan içeri dolan. Kendimi bu huzurlu duruma bırakıp, bu ana hapsediyorum adeta.

Ya birine bulaşmam ya da tatlı krizine girmem gerekiyor. Ağır depresif bir dalga uzaktan bana doğru geliyor zira u_u

çok yorgunum ama uyumak ıstemıyorum. bunaldım nefes almakta zorlanıyorum. ne oldu bana aksam aksam içim sıkıldı

çok yorgunum ama uyumak ıstemıyorum. bunaldım nefes almakta zorlanıyorum. ne oldu bana aksam aksam içim sıkıldı

Senin kedi ne oldu yahu

Zamanın şu saatinde iki satır zarif, çalımlı birkaç sözün cakasını atmak istiyorum buraya... : D

Elimin altındaki kitapta aklımda kaldığı kadarıyla şöyle yazıyor;

"Yağmur, ince, zarif parmaklarıyla penceremin camına dokunuyor..."

En azından hava durunu konseptine uygun bir cümle... : p

Şu an güneşin batışını izlemekle meşgulüm.

Guess. Just guess what i am doing at this moment. I'm thinking, planning the every inch of this shining. It blows my mind, i just need a candle to start the fire. One tiny sweet pinky candle. Then, i will wake up in an ashtray as an ash, i won't count my steps with my rage, instead of it i will run towards the deaf (metaphorical) citizens, i will scream and hurt the childish flirty obstacles. Too soon. For years, it is too soon. As if he comes to me with his sneaky soul, as if he grabs me with his frozen tongue, he (death) offers me to go with him. To the hell. According to me, to the heavenest place.

Şu bir iki haftadır kendim için ne yaptım diye düşünüyorum da... Geçen çarşamba yemek yapmıştım.

Proxy nereye kayboldu acaba.

Bu siteyi üye oluş amacımı düşününce baya sapma yapmışım, şimdilerde sadece kim çevrimiçi diye bakıyorum ki konuşacak biri olmamasına rağmen . iyi geceler gnoxis yada sabahlar

Gittiğiniz kişilere, felaket götürdüğünüz oluyor mu?

Yine çok sık rüya görmeye başladım. Gerçek hayatımda o kadar şey yaşamıyorum ben.

Her telden. Heeer telden!

Yorgun uyanıyorum.

Dile döküp anlatmadıklarım direk siliniyor zaten. Üzülüyorum aslında bazen unutmama, çünkü kendimi analiz etme şansım oluyor. Yine de ne hatırlamaya çalışıyorum bu rüyaları, ne unutmaya. Üzerinde düşünesim yok ama, kafam karışmaya başlıyor. Rüya olduklarını bilsem de hareketlerimi etkiliyor sanırım bu gördüklerim, yaşanmış gibi.

Bir de rüyamda gördüğüm bir şeyin gün içinde üç kere karşıma çıkmasıyla bıkkınlıkla karışık bir şaskınlık hissediyorum. Sevgili evren, ne demeye çalışıyorsun? Derdin ne?

Bok gibiyim bok düşüniyorum bok gibi hissediyorum

Gittiğiniz kişilere, felaket götürdüğünüz oluyor mu?

Lanetimi bulaştırdığım oluyor. Sanırım aynı şey.

Food Fetish

http://cdn.smosh.com/sites/default/files/bloguploads/nom-adventure-time.gif

Beni çileden çıkarmak zordur. Çıktığımda ise yanımda olmak istemezsiniz. Ben bile istemiyorum. O yüzden sakin olmaya çalış...

Arada sırada, nadiren canım sıkıldığında evden dışarı atıyorum kendimi. Genelde bisiklet kullanıyorum, bazen motor ve son sırada otomobille çıkmayı tercih ediyorum. Doğup büyüdüğüm semtte yaya olarak da çıktığım oluyordu. Şimdi yaşadığım yerde ekmek almaya gitmeyi bile sevmiyorum ya, neyse. Kendinden de çıkıp gitmeli bazen insan.O sahiplenişlikten azad olunmalı. Öyle yükselmeli aniden bedeninden, çekip gitmeli çok uzaklara. Varsın kalsın monitörün karşısında, elleri klavyede, aklı kim bilir nerede? Her neyse, yine en favori eylemim uyu(ş)mak, yerini hiç biri tutmuyor. Ona sığınmakta fayda var.

Esenlikler.

Görüşürüz.

Öylece bakıyorum ekrana. Son birkaç aydır ilk defa mola veriyorum sanki. İçimde susmayan cümleler var. Kimseyi hiçbir zaman yargılamazken, neden kendisini bu kadar rahat yargılar ve hatta yaralar insan? Yoruldum.

S....im depresyonunu madem ölmeye hakkım yok yaşarım ben de

İnanılmaz Bir Alkol İhtiyacı Duyuyorum Önerebileceğiniz bir İçecek Var mı?

Bol bol dakikalarım var acaba kimi arasam?