Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Once Upon A Time a başlama kararı aldım ama 133 bölümü izlemek yemiyor sanırsam dfghj

kadınlarla ilişkimi biraz daha ilerletmem gerek, ne bileyim sıkılıyorum ya

Uyuyamamak beraberinde ne getirir onu düşünüyorum.

kadınlarla ilişkimi biraz daha ilerletmem gerek, ne bileyim sıkılıyorum ya

Ahahakjhajahljn gördüğüm en samimi düşüncelerden biri ya :D

Hayatım değişecekmis ve bende bambaşka biri olacakmışım gibi şeyleri hissetmek, tanımadığım insanların bana sürekli hayatımın değişeceğini söylemesi, korkuyor olmama rağmen benden çekinmeden sürekli kulağıma birşey fısıldıyor oluşları vs. Korkutuyor. Gerçekten yaşanacak büyük değişimler beni korkutuyor. Abi ne bileyim ürküyorum işte. Hayvanların bakışlarından, rüzgarın ağaçları yönlendirişinden, yolda yanımdan geçerken bana bakan insanların bakışlarından korkuyorum.

Bazen delirecek gibi falan oluyorum. Belkide en büyük değişim bu olur, kim.bilir..

Artık bir meslek seçmem lazım.Sınava girip bir kaç günde karar verilmiş bir mesleği icra etmek istemiyorum.Ama aklımda hiçbir şey yok

Artık bir meslek seçmem lazım.Sınava girip bir kaç günde karar verilmiş bir mesleği icra etmek istemiyorum.Ama aklımda hiçbir şey yok

Gastronomi? Bence çok iyi gelir sana.

Bu sefer uykum var ama müzik dinlemeyi bırakamıyorum.

Hatta bir ses otur film izle diyor ama dayanabilir miyim acaba o kadar? Sonra filme ayıp olur mu?

Bu arada insanlar çok komik. Bir şeye yeterince taktıkları zaman, o en keyfine düşkün olanlarının bile uzun uzun tartışıp kavgaya girişecek enerjileri var.

Bir de zaman zaman insanlar çok güzel. Yüreklerini açtıklarında her şeye yetecek sabırları var.

Yaşasın ufak şeylerden mutlu oldum.

Çok heyecanlıyım. Çok mutluyum. Hiç bir nedeni yok. Hepinize sarılırım şuan.

Herhalde tarihin en sıkıcı gecesine tanıklık ediyorum

Bu son iki gün hayatımın en tuhaf günleriydi. Önce İstanbul'un en ucuna gidip, hiçbir bilgimin olmadığı bir alanda hem prosedürü öğrenmeye çalıştım hem de o prosedüre muhalefet etmeye çalıştık. Başardık da. Sonra İstanbul'un diğer ucuna doğru gidip ve hatta o uçtan çıkıp bir başka yere gidip orada da oradaki prosedürü öğrenmeye çalışıp üzerine muhalefet etmeye çalıştık. Tabii ki istediğimiz gibi olmadı tam olarak. Ama çok da kötü olmadı. Karmakarışık duygular içindeki birçok insanla temas sonrası iki gün dalgalı denizde yolculuk etmişim gibi hissediyorum. Bir sürü insan. Bir sürü acı. Bir sürü insanın yarattığı acının yanı sıra, çektikleri acı. Suç ve ceza...

Ahahakjhajahljn gördüğüm en samimi düşüncelerden biri ya :D

daha doğrusu kadınlara yaklaşmayı daha iyi öğrenmem gerek, bir noktadan sonra sınırlı kaldığımı hissediyorum ki bu sınırlılık da canımı sıkıyor. yani gırgırdan daha ileri bir ilişki kurabilmeliyim kadınlarla da, ya da belki birini hayatıma sokmam gerekebilir ancak bu daha da büyük bir sıkıntı

daha doğrusu kadınlara yaklaşmayı daha iyi öğrenmem gerek, bir noktadan sonra sınırlı kaldığımı hissediyorum ki bu sınırlılık da canımı sıkıyor. yani gırgırdan daha ileri bir ilişki kurabilmeliyim kadınlarla da, ya da belki birini hayatıma sokmam gerekebilir ancak bu daha da büyük bir sıkıntı

Bence kadınlardan uzak dur. Dağa taşa yakınlaş gerekirse. Ciddi ilişkilerde mevzu çok büyük dostum insan işi değil yani..

Abartısız ve yorumsuz aşağıdaki gibi bir duygu /düşünce tablosu var iç dünyamda:

'Aşk bitti.Kabul et!Teslim ol çocuk.Giden dönse bile büyü bozuldu artık.Ki ne demiştik zamanında"Bir şey ancak ve ancak gittiği gibi dönebilir,aksi taktirde giden şeyle dönen şey aynı şey değildir."..Belki de hiç yoktu.Belki bir illüzyondu.Yoksa bu kadar acı olur muydu hiç?...Kaş dolmuşları kaçta başlıyor acaba?...Gez dolaş ,eğlen.Gençliğini yaşa...Dur bir dakika.Aşk neydi?"Güzelliğin on para etmez"di...Güzel bile değildin ki.İyi de bundan bana ne!...Bir bira neden bu fiyata?Neyse ki uzun zamandır içmiyorum...Fırtınalı açık denizdim ben...Cm Fm G Cm...Nefes nefeseee D# D Fm C# Cm ...Hayata nota veriyorum bir daha olmasın diye...Gezmek haram olsun sana.Yarın işe gideyim.Çok çalışayım.Daha çok,daha çokkk...'

Millet hala cocacola israile destek oluyor diye saçma salak konuşuyor ortalıkta. Ulan adamların ihracat sıralamasında beşinciyiz ve ihraç ettiğimiz ürünlerde yaklaşık bir milyar dolarlık bir açık varken sen hayırdır? Sen kalk yılda bir milyar dolar israile bağışla ve sonra gel kola dök. He bir de protesto ettikleri sandıkları markanın Türkiye de dokuz tane fabrikası olması da ayrı bir ironi.

Zamanlamam harika, haklı olmayı seviyorum ya shfhf

https://www.google.com.tr/amp/www.cumhuriyet.com.tr/amp/haber/turkiye/801865/Rabia_soslu_Coca_Cola_acilisi..._Erdogan_fabrikayi_acti__islamcilar_ayaga_kalkti.html

Yine kalabalıktan geçilmiyor. İçimden bile bağıra bağıra konuşuyorum. Az sessiz olun bea.

kutup ayıları ölüyor ve ben hiçbir şey yapmıyorum.

ne güzel sessiz sakin bu şehir.Hiç uyanmasa ya.

Aslında bugün işim olduğu için güzelce uykumu almam gerekiyordu. Gece saatler 1 oldu, dedim bir şey olmaz girme strese uykun gelir birazdan uyursun, 2 oldu, 3'ü geçti... Bir şekilde dön dur uyudum sonra.

Lakin uykumu delik deşik etmeyi başardım. Kaç kere gözümü açtım da zar zor tekrar kapadım sabah birer saat aralıklarla. Ki ben normalde tamam zor uyurum ama uyuduğumda ölü gibi uyurum.Baktım olmuyor dedim kalkayım zaten saat 10 olmuş. Meğeer saati de yanlış görmüşüm.

Yorgun hissediyorum ama olmuyor. Uyuyamıyorum.

Yaşamaya verebilecek hevesiniz yoksa,

Ne arayıp duruyorsunuz hala burada?

böyle hissediyorum

Pencereden baktım da, kendimi bir an gökyüzüne doğru bırakasım geldi.

Sonra dedim ki napıyosun çabuk gir içeri.

Allahtan söz filan dinliyorum da arızaya bağlamıyorum.

Aferin bana.

Benden her türlü melankolik cümle duyulabilir fakat, "Kendimi çok yalnız hissediyorum." cümlesi istisnai bir durumdur. Evet kendimi çok yalnız hissediyorum. Kendimi bulunduğum yere ait hissetmiyorum. Yeni tuttuğum eve ait hissedeceğimden de emin değilim. Bosunaymis gibi geliyor. Hiçbir yere ait değilmişim gibi hissediyorum. Bir bilinmezliğe doğru sürükleniyorum. Bu zamana dek yaşadığım her ne varsa artik onlardan binlerce kilometre uzaktayım. Ben degistim mi sorusuna cevap bulamıyorum. Ben değişmedim, sevdiğim herşey sevdiğim tek şeyle beraber hayatımdan yok olup gitti. Ve ben bu yarı bitkisel hayati yasamaya mecbur bırakıldım. Artik hislerim olmadığına eminim. Yarisindan fazlasini gerceklestiremedigim geri kalani da tamamen geçmişte biraktiklarim uzerine kurulu dusuncelerim var yalnizca. Insan depresyon hastasiyken kendisini bitmiş hissediyor. Halbuki oyle değilmiş o işin aslı. Insan hâlâ acı çekecek gücü olduğu için depresyonda olabiliyormuş. Yoksa gercekten tükense insan, gercekten tükenince aglayamıyormus bile. Benim oyle bir gucum kalmadi, benim limitim tükendi, artik üzülmeye bile mecalim kalmadı. Yosun'dum saman oldum. Bir bitkiden tek farkım gözlerim olması. Ne yapacağıma dair hiçbir fikrim yok. Baya bildigin yasayamiyorum. Sadece geçmişte biraktiklarimi, kaybettiklerimi düşünüyorum. Ileri gidemiyorum. Sanki geçmişte tarihini net rakamlarla hatirlayamadigim bir gunde öldüm ve su an bunlari ruhum yaziyor. Elbette tüm bunlari yasamamin bir sorumlusu var. Fakat artik ne farkeder intikam almak. Aşık olmak. Geçmişe dönmek veya gelecege gitmek. Ben kötüyüm. Gerçekten. Asla da iyi olmayacağım. Bunu kabullendim artik. Bu durumu değiştirmek icin ugrasmiyorum. Ne dunyaya ne yasamaya uyum saglayamiyorum. Yeni bir hayata baslayamiyorum. Oylece kalakaldım. Zamanda asılı kaldım. Ama gerçekten bi insanın başına gelebilecek en kötü seylerden bir tanesi "Ben buraya ait değilim." hissiymiş. O hissin devaminda ben bu insanlarla ne yapiyorum, ben burada ne ariyorum, bi an once buradan uzaklasmaliyim, nereye gitsem mutlu olurum düşünceleri geliyor. Yarın sabah uyanıp yeni evimi temizlemem lazım. Saat 4 olmuş. Uyumalıyım. Tüm çabalar boşa gibi geliyor. Ama yine de ben olmazsam kedime hiç kimse mama vermez. Bu yuzden hic ölmek istemiyorum. Hiç oyle bir niyetim yok. Olmayacak da. Eskiden durmadan ölmek isterdim şimdi bu durum cok komik ve aptalca geliyor. Kıssadan hisse, size değer veren insanlarda telafisiz yaralar açıp gitmeyin. Yapmayin yani bunu. Ben artik kedim icin yaşıyorum. Yaşayacağım da.