Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

300 sayfalık sözleşme karşılaştırmasını bitirmiş ve raporumu çoktan yazıp sunmuş olmanın haklı gururu ve biraz bel ağrısı ve biraz göz ağrısı çekiyorum.

Çok düşünmeden yazacağım şimdi. Yanlışı fark edip hareket etmeyi bi şekilde başarmıştımdım ama bir şeyleri daha yeni yeni idrak ediyorum. Öfkeliyim. Kendime karşı.

Bana bi şeyler olmuş. Biri beni benden çalmış. Israrla geri alınca da kalp kırmışım, bu sefer de aklım kalmış.

Kendi ihtiyacım için sahip olduğum şey sömürülmüş sanki. Gösterdiğim merhamet yüzünden saçma sapan çok sevilmişim. “Hoop bayım noluyor?” diyemediğim için şimdi çaresizcee “hoop eda noluyor?” diyorum kendi kendime. Kendi kendime nasıl geri geleceğim ben ya. Bir de suçlu hissediyorum.

Karşınızdaki insan sizde acınası bir izlenip bırakıyorsa onun size yaşattığı şeylerin oklarını bile kendinize çevirirsiniz. Bunun aksi elde değl.

Nabzımı avuç içlerimde hissediyorum. Bir şeylerin farkına bir anda varmak ölüm haberi almak gibi. Hiç bu kadar güçsüz hissetmemiştim. Eda sen ne yapıyorusn?

Savaşmam gereken onca şey varken, onca sınır, onca zihniyet, onca düzen... ben neden kendime karşı bi yerde duruyorum.

Başıma gelecek belanın sevgi temelli olacağını ezelden beri biliyorum sanki. Biliyordum demek zor. Biliyordun.. biliyordun. E peki sonra ha?

İnsan ilişkileri sona erdiğinde suçlu aramak anlamsız. Bunun bir ölçütü yok. Bir günahım olamaz. Ama varmış gibi hissediyorum. Kopuyorum. Kendi anlattığım şeye odaklanamıyorum. Bunu da aşamadım.

Gizlenme isteğim artıyor. Noluyoor ha?

Yolda yürürken neden çenemi tutamıyorum neden kendimi hatırlatma korkusu taşıyorum. Neden bu kadar acıyorum? Gözlerimi açtım, gördüm. Daha ne? Zarar veriyor olduğum hissinden kurtulmam gerek. Yaşadıklarım hayata karşı dikkatimi dağıtmış resmen. Dön bi bak! Öyle sessiz geçiriyorum ki olayları, herkes sonuçlara bakıp bi açıklama bekliyor. Kendime açıklayabilmişim sanki.

Uzan bi derin nefes al. Titretme ciğerlerini. Bi sakin ol. İki çift göz yaşının ardından bi paket mendil alıp paylaştığında nasıl soğuk kanlıydın, nasıl kendinden emindin, nasıl özgüvenliydin hatırla eda. Nereye dönüyordun hatırla. hadi. sakin ol...

Buraya bir tavsiye bırakıyorum.

Bırakın insanlar kırsın döksün sizi. Yalnız kimsenin size kırıp dökmüşsünüz gibi hissettirmesine izin vermeyin. Kendinle barışı sağlamak çok zor.

Gün usulca aralasın şimdi gözlerini, güzel bir gün dileğiyle.

Sabahtan bu yana 2 kez işe gittim ve bu da 2. Eve dönüşüm. Bir şeyler yapmak isteği olmadığında, yaşamak gerçekten zor.

Şimdi ne mi yapmak istiyorum?

Çılgına dönmüş gibi sessiz çığlıklar atmak ve bir yılanın derisini geride bıraktığı gibi bu bedenden çıkıp çok uzaklara gitmek istiyorum.

Bu beden taşımak için fazla mı ağır?

Aslında değil ancak beraberinde getirdikleri çok fazla. Hadi kurtul yüklerinden, as hepsini darağacına.

Çok kötüyüm dediğimde gelmeyen iyi misin ? mesajları.

Kediler benden kaçıyorlar ben ise durduruyorum onları usulca, elimle hafif oksarken kafalarını, önyargılarını kırıp kendilerine geliyorlar, sonra bir daha gitmiyorlar, takip edebildikleri kadar takip ediyorlar.

Çok kötüyüm dediğimde gelmeyen iyi misin ? mesajları.

Kendini geliştir.

Kendini geliştir.

Kafam güzel olmasa asla söylemeyeceğim asla yazmayacağım mesajlar var benim. Bugünlerde bazen beş dakika önce foruma ne yazdığımı dahi hatırlamıyorum o kadar yükseğim fakat bildiğim bir şey varsa o da insanın kafası güzelken söylediği neyse yani boşver geliştirmem gereken hicbir sey yok oyle iste boşver

Ne kadar uzağa gitmişsem.

Kendime gelemiyorum.

Güneş tutulması yüzündenmiş.

İlgililer buradan da izleyebilirler.

Çok iyiyim. Müthişim. Göremiyorum ama kuşlar uçuyordur. Göremiyorum ama yıldızlar parıldıyor. Şarkılar benim. Gökyüzü benim. Hadi uçalım! Dans renk...

Uyandım. yatakta telefonla biraz vakit geçirip yağmuru dinledim. Ayakucumdaki pencereden içeri girmesine izin verdim biraz. Sonra hem camı kapatıp, hemde yemek yemek için aşağı ineyim diye kalktım. Pencerenin koluna doğru uzanırken başım dönmeye başladı, gözlerim kararmaya başladı birden. pencereye uzanabilirsem, tutunabilirdim de. O an dizlerimin bağı çözüldü. Ben yere serilirken hemen önümde duran vantilatöre tutunmuşum ve hemen yanımda duran bir kaç davul aksamına. Vantilatör üzerime devrildi. Yerde bilincim ve bedenim sarsılırken elektrik mi çarpıyor acaba diye düşünmeden edemedim kısa bir süre sonra bunun elektrikten olmadığını anladım. Sarsılmak içeriden geliyordu, vücudumun bilinçli bir tepkisiydi, bir isyandı belki. Ölüyor muydum yoksa? hangimiz ölmüyordu ki?

Kim acaba bu güç?

Dostlar uyanmadılar mı daha?

Dağda bir avcı kulübesi...

Bu akşam hiç öyle havadan sudan olasım gelmiyor. Bu akşam İspanyol ezgisi olasım var, birazda ayaklar altında suyu çıkarılmış üzümlerden biri. Bu akşam kafası güzel biri olasım yok hiç, bugünde böyle olsun demek gelmiyor içimden.

Forum sakinlerine duyurulur;

Değmesin mabet'imin üstüne satanist eli.

Anlayanlar dm pls

Gud naayts

1 gün filmlerdeki gibi yaşamayı hayal ediyorum çok değil 1 gün bile yeterli

Artık kaostan kaçmak yok. Hatta acil olarak ona ihtiyacımız var.

yeni ev , yeni başlangıçlar ... tek yaşamak çok yorucuymuş onu anladım , eşyaları yerleştir , eksikleri al , evi temizle , tekrardan abonelikleri oluştur onları bekle poff 3 günde herşeyi bitirdim ve şuan dinleniyorum ve kendimi tebrik ediyorum . Şimdi onlar düşünsün !!

Babaannem beş bin lira ölüm parası ayırmış. Vay arkadaş, ölmek bile ne kadar pahalıymış. Beni direk atın denize.

yeni ev , yeni başlangıçlar ... tek yaşamak çok yorucuymuş onu anladım , eşyaları yerleştir , eksikleri al , evi temizle , tekrardan abonelikleri oluştur onları bekle poff 3 günde herşeyi bitirdim ve şuan dinleniyorum ve kendimi tebrik ediyorum . Şimdi onlar düşünsün !!

Ayni durumdayiz desene. Evi tutmasi, kirasi, abonelik ucretleri, badanasi, temizligi, tesisati. Alismak cok kolay olmayacak benim icin sanirim.

Bu yara izleri nasıl oluyorr? ??

Hiç kimseye camasir sulu bezle elektrik dugmelerini neden sildigimi izah edemem ya. Oğlak burcu kere. -_-

Hadi bilin bakalım anafiel'iniz bu kez hangi kanser ile mücadele ediyor?

Hayır hayır beyin tümörü değil, devam edin.

Evet yaklaştınız, ve evet tam üstüne bastınız. Anafiel'inizin bir çocuğu olmayacak.

Tüp bebek tedavisi ile bile anne olamayacak.

Ve belki kadın görünümlü cinsiyetsiz biri olacak.

En kötüsüde calışamayacak kadar güçten düşmüş olmak. Ve verilen kilolar ile cildin tahribata uğraması nedeniyle ortaokul arkadaşlarının seni tanıyamaması.

Aileme muhtacım ne yazıkki ..

insanın bu yaşta birilerine muhtaç yaşaması kadar utanç verici bir sey yok.

Biz gibiler gerçekten ölmeliler. Daha fazla acı cekmemeliyiz, daha fazla hayallerimizden vazgeçmemeliyiz.

Yaşasın yaşama çürük doğanlar.

Olduğunuz kişi olmanıza sebep olan insanlara teşekkür eder miydiniz?