Jump to content

Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?


Deaths_Expulsion

Önerilen Mesajlar

Yeeeeeeeeahhhhhh aymmmmmmm nat pürfekt *blurp* bat ay now ay em dı pıroblem rayğğT? , ay hevvvvvv gud femiliy , gud jub, e hom yu now? *blurp* heyyyy watça yu lokin it , ay now ay now vaç yur finking , i naw , dis bart dıranğ egeyn no no aym not biç , ay em ewek es budha yu now , ay cast ekspektad ya now bi beda , ya now?

Fukk mi Rayğht?

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Olsun, varsın reddedileyim, sevilmeyeyim. Aşık olmak, sevmek güzel duygu. Dinlediğin müzikle bütünleşip, midende uçuşan kelebeklerle dans etmek çok keyifli. Onunla aynı yolda yürüdüğünü bilmek, o yoldan ayrılmamak için azmetmek, hırslanmak umut verici. Aşkın arabesk duygulara sürükleyip dibe çekmemesi, aksine ayağa kaldırması, yüzünü güldürmesi, bunlar güzel hisler... Evlat sevgisi gibi, ilahi aşk gibi tutkuyla, karşılık beklemeden, koşulsuz sevmek... İşte beni ben yapan, olması gereken "aşk" bu, varsın tek taraflı olsun...

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Bilgisayarın arşivinde gezip çok çok eski videolara filan baktım şimdi. Düşünüyorum da bundan 5-6 yıl evveli aslında öyle çok değil. Yalnız ben 11- 12 yaşlarındayım o zamanlar. Çok ilginç bir çocukmuşum ya. Çirkinmişim. Komikmişim. Enerjikmişim. Gözaltlarım doğuştan madde bağımlısıymışım gibi zaten. Bayağı bi delikanlıymışım bu arada. Şimdi olduğumdan daha cesurmuşum. Daha girişken, daha yaratıcı, daha yürekli. Daha umursamaz diyebilir miyim bilmiyorum. O zamandan beri yüzümden düşmeyen bir sırıtma ifadesine ve hayata karşı espri anlayışına sahibim, hala ciddiye alamıyorum. Saçlarım en son 2012'nin başında uzunmuş. Kısacık kestikten sonra serseriliğime serserilik katmışım ve annemin zaten yaramaz bulsa da cici kızı olmaktan o anda vazgeçerek kendimi bulmaya doğru bir adım daha atmışım :D Serseri rahatlığında takıldığım, The Beatles'ın beşinci üyesi gibi takıldığım, Heidi gibi sevgi saçarak takıldığım anlar var. Şekilden şekle girmişim yani. Genel olarak mutluymuşum gibi duruyor. Ama bir pencere kenarında, yıldızları seyrede seyrede özlem duyduğum anları da hatırlıyorum o zamanlardan. Yine de genel olarak keyif almayı bilmişim, sürekli meşgul olmuşum.

Çok komik şeyler çıktı tabi her yerden. Bi videoda hamster yavrularından birini ilk kez elime alıp mutuluktan ağlamaya başlıyorum falan filan ahahaha :D

Neysecikime. Burada sormam gereken soru şu: Büyüdüm de ne oldu?

Farkındalığım artmış olsa da cesaret, atılganlık ve hayattan keyif alma gibi konularda küçük edadan biraz ders almam lazım sanki ha? Evet, aynen öyle.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Bel ağrısından uyku tutmadı, kalktım çalışmaya çalışıyorum. Banyodan sanki yağmur yağıyor gibi sesler gelmeye başladı :rolleyes: bir gittim baktım; termosifon baya baya su akıtıyor... Bir süredir damlamasına alışmıştık da... Bu yağmur tuhaf geldi :) Neyse sanırım öldü kendisi... içindeki suyu tahliye ediyorum gecenin bu saatinde. Umarım komşular küfür etmiyorlardır.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Şöyle bir göz gezdireyim dedim ama artık buradaki insanları anlamadığımı farkettim. Her şey değişti, gerçekten büyüdüm, artık daha az yalan söylüyorum, daha çok mutluyum, daha çok sinirliyim ve psikolojik her türlü sıkıntı saçmalık olarak geliyor. İlgi duymuyorum metal müziğe, mistik şeylere, alkole, bunalıma, depresif modda yaşamaya, hatta siyah renge. Eskiden her ne yaptıysam ben yapmadım eminim. O bendim diyemem çünkü şuanki halimle alakası yok. Bayramda kayınvalidem, görümcelerim, kayınbiraderim ve eşleri, çocukları ile birlikte yazlıkta olacağız ne yemek yapsam diye düşünen biriyim artık. Güzel yemek yapıyorum kimseye bırakmam o mutfağı. Çocukken aşağıladığım teyzeler gibiyim. Burada zamanında yazmış olduğum geçmişe ait değilim. Bunu görmek rahatlattı. 20li yaşlarımdayken +35 olup hala loser takılan insanları görüp korkardım. Bende mi hala çoluk çocukla birlikte böyle bir masada alkol alacağım, hayatım bu mu olacak derdim. Büyümek daha farklı olmalıydı. Gördüm ki evet farklıymış. O zaman sana kocaman bir elveda nata. Sen buradaydın, Ankaradaydın, o barlarda ve ailenin evindeydin.. yaptığın hiçbir şeyin şuanki hayatımda yeri yok.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Yine kaos belirdi. bir şeyleri bildikçe, okudukça ve anladıkça hiç bir şey netleşmiyor. netleşmesi gerekmez miydi? aksine karışıyor, daha da boğuluyorum 12. evimin sularında. henüz hiç bir baltaya sap olamadığım halde beni gözünde büyüten arkadaşlarım var bir de, evet. iç dünyamı paylaşamıyorum, paylaştığım zaman ''sana yetemiyorum ne desem bilmiyorum'' gibi şeyler duyuyorum. paylaşacak kimsem olmaması sorun değil ben kendime yettim çoğu zaman zaten. fakat insanların yetemedikleri iddiasıyla benden uzaklaşmalarını istemiyorum. bir de herkese yardım edip kendime edememe gibi bir problemim var. karma işliyorsa, tek umudum o artık. biraz daha okuyup biraz daha kafamı karıştırmaya gideyim.

 

dursun şurada.

 

[video=youtube;nsaX-e-KuYU]

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...