Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

"Fuck me and hit me as hard as you can."

Anlamaya, anlatmaya, tanımaya hatta özlemeye bile mecalim yok. Öyle bir dinginlik hali.

bu aralar forumda daha önce ilgimi çekmeyen bir konuya sardım. inandığım için mi etkileniyorum yoksa gerçekten mi etkileyici bilemiyorum.

Bazı günlerde, özellikle de akşama denk düşen zaman dilimlerimde ve genelde bu pek sevemediğim yerde ve balkonda, asla doyamadığım bir hal alıyor sigara. Zaman ve mekan nadiren değişiyor bu anlarım için, yoksa güya günde yedi adet yeterdi bana.

Hayatımda bütün bayram tatillerinde köydeydim. Şimdi gitmeyince çok garip olacak. Zaten lada samara da gitti. Büyümek istemiyorum galiba bazı bazı.

kedim ölürse bununla tek başıma nasıl çıkabilirim bilmiyorum. İyileşmesi için 3 gündür veterinere gidiyoruz... Çok bir gelişme yok sanki. Hala yemek yemiyor... Henüz 10 yaşında. 23 yaşındaki de yakın zamanda öldü ve onun acısını daha atlatamadan bir tane daha yaşamak istemiyorum. Daha çok genç... Lütfen iyileşsin

kedim ölürse bununla tek başıma nasıl çıkabilirim bilmiyorum. İyileşmesi için 3 gündür veterinere gidiyoruz... Çok bir gelişme yok sanki. Hala yemek yemiyor... Henüz 10 yaşında. 23 yaşındaki de yakın zamanda öldü ve onun acısını daha atlatamadan bir tane daha yaşamak istemiyorum. Daha çok genç... Lütfen iyileşsin

Yakın zamanda iyileşir umarım Aurora. Benim oğlumu kaybettiğim zamanı anımsadıkça hala ağlayıp duruyorum. Şu sıralar büyük kızım da kayıp, ben de onu bekliyorum dönecek diye. Dünyada bulunabilecek en güzel, en vefalı yoldaşlar gerçekten. Olumlu düşün olabildiğince, tüm iyi dileklerim kediciğinle.

Sonbahar ile birlikte başka şeylerin de geldğini hissedebiliyorum. Herkes için çok farklı bir mevsim olacak.

Yumuşak uçlu çizim kalemleri B'ler. Numarası arttıkça kaleminin yumuşaklığı ve rengin koyuluğu artıyor. Kalemin ucu yumuşadıkça kağıtta daha çok kurşun kalıyor çünkü.

Normal kurşun kalemler genelde HB.

H ise tam tersine sert ve açık renkli olan çizim kalemleri ve numarası arttıkça 2H,3H,4H... şeklinde sertliği de artıyor.

Sayı doğrusu gibi düşün HB ortası.

 

B edinmen iyi olmuş ama birbirine biraz daha uzak numaralar alabilirmişsin aslında, farkı hissedebilmen açısından. H kullanmak biraz daha zor benim için.

Uzak numaralar edinebilirdim aslında haklısın,ilk başta bende arkı anlayamadım çünkü Şu Faber Castel de amma pahalı,ha ben kalemlerime 6-7 lirayı çok görmem ama her şey her geçen yıl aha pahalı oluyor,kalemler,uçlar vs.

Resim kursuna mı başladın? Genelde bu numaraları verirler. Ama bana kalırsa direk uçlu kalem ile çizim yap. (Tabi çizim yapıcaksan? B be H'lerden hiç bir zaman istediğim sonucu alamadım. Uçlu kalemde bunun ölçüsünü ayarlamam daha rahat oluyor. Daha koyu veya griye döküp bir renk tonu istiyorsam kuru kalemlerimi kullanıyorum. Tabi prosedür gereği o kalemleri kullanmak zorundasın. Bunuda kardeşimin kursunda öğrenmiştim.

Hayır,resime başlangıç kitabı aldım kendime.İlk olarak bu numaralardan birer tane kalem olsa yeter deniyordu.Zaten en bulunsun diye aldım,henüz çizgi çekme aşamasındayım İşlevlerini kavramaya çalışıyorum.

Yakın zamanda iyileşir umarım Aurora. Benim oğlumu kaybettiğim zamanı anımsadıkça hala ağlayıp duruyorum. Şu sıralar büyük kızım da kayıp, ben de onu bekliyorum dönecek diye. Dünyada bulunabilecek en güzel, en vefalı yoldaşlar gerçekten. Olumlu düşün olabildiğince, tüm iyi dileklerim kediciğinle.

Sana da çok geçmiş olsun. Umarım kısa süre içinde geri döner.

Benimki bugün de yemek yemek istemiyor gibi. Kusması durdu ama. Sanırım zorla mamasını tıkayacağım ağzına. Moral bozukluğundan da yemiyor olabilir. Annemleri özlemiştir çünkü :/

Sana da çok geçmiş olsun. Umarım kısa süre içinde geri döner.

 

Benimki bugün de yemek yemek istemiyor gibi. Kusması durdu ama. Sanırım zorla mamasını tıkayacağım ağzına. Moral bozukluğundan da yemiyor olabilir. Annemleri özlemiştir çünkü :/

Ben enjektörle şifalı çorba enjekte ettiğimizi hatırlıyorum, ben bu yöntemi uçuk bulmuştum ama iyileşmişti ilginç bir şekilde birkaç gün böyle devam ettikten sonra. Mamayı zorla yediremezdim zaten, en azından boğazından bir şey geçmiş oldu. Özledikleri zaman aşırı tepkiler verebiliyorlar bayağı, benim işlerim olduğunda evde olamadığım zamanlar oluyor günlerce ve döndüğümde yatağıma tuvaletini yapıyor, bir süre de yüzüme bakmıyor ama çabuk yumuşuyor :3

Veterinerin verdiği mama var, püre gibi. Enjektörle 20 ml zorla yedirdim. Biraz unutsun, tekrar edeceğim. Sonra bir daha... enjektörü büyütmekte de fayda var aslında... Yedirdikten sonra kustu yine... Yine de ihtiyacı olanları bünyesinin aldığını umuyorum.

Şu önümüzdeki seçimde genç,dinamik,ülkeyi kalkındırabilecek,daha demokratik bir yer haline getirebilecek bir aday çıktığı anda oyumu basıp her yerde propagandasını yapacağım.O derece.

Şu önümüzdeki seçimde genç,dinamik,ülkeyi kalkındırabilecek,daha demokratik bir yer haline getirebilecek bir aday çıktığı anda oyumu basıp her yerde propagandasını yapacağım.O derece.

oyumu cin kabilelerine vereceğim vallahi insanlardan daha iyi yönetirler

oyumu cin kabilelerine vereceğim vallahi insanlardan daha iyi yönetirler

Sen oyunu kendine versene lan vallaha cok iyi yönetirsin ülkeyi,,

oyumu cin kabilelerine vereceğim vallahi insanlardan daha iyi yönetirler

Ah be cici heretik.Ağlanacak halimize gülüyoruz...

Ah be cici heretik.Ağlanacak halimize gülüyoruz...

 

 

Hayır,resime başlangıç kitabı aldım kendime.İlk olarak bu numaralardan birer tane kalem olsa yeter deniyordu.Zaten en bulunsun diye aldım,henüz çizgi çekme aşamasındayım İşlevlerini kavramaya çalışıyorum.

O sabır sende varsa ne güzel şayet ben çizgi çalışması dahi yapmadan direk namestenin medusa'sını çizmiştim. Resim çok çok sabır gerektiriyor. Bir anda gelişmeyi beklemek her zaman hata olur. En bilinen örneğimiz Nameste'den devam edersek, kendisi bile hala yeterince iyi olmadığı daha çok yol katetmesi gerektiğini söyler. Lamin o sabır bende yok işte.

Resim yapmayı seveceğine çok eminim..

Not: marka ve pahalı demek, iyi demek değildir. Faber'in kalemleride kuru boyalarıda berbat. Çizim kalemi olarak adel'li kullanabilirsin.

O sabır sende varsa ne güzel şayet ben çizgi çalışması dahi yapmadan direk namestenin medusa'sını çizmiştim. Resim çok çok sabır gerektiriyor. Bir anda gelişmeyi beklemek her zaman hata olur. En bilinen örneğimiz Nameste'den devam edersek, kendisi bile hala yeterince iyi olmadığı daha çok yol katetmesi gerektiğini söyler. Lamin o sabır bende yok işte.

Resim yapmayı seveceğine çok eminim..

 

Not: marka ve pahalı demek, iyi demek değildir. Faber'in kalemleride kuru boyalarıda berbat. Çizim kalemi olarak adel'li kullanabilirsin.

Çok haklısın tabii ki de değil,ama kırtasiyeye giderken tezgaha bakan abimiz sağ olsun profesyonel setleri gösterdi,fiyatları çok hoştu Yabancı markalarda euro-dolar kuru yüzünden ürünler pahalı oluyor,üstüne bir de vergiler işin tuzu biberi.

Sinirimin bozulması benim için genellikle bir hayalkırıklığı sonucu. Mesela birbirine saldıran iki insan gördüğümde kızıp küsüyorum resmen içten içe. O yüzden sinirlenince ağlamaklı hal alıyorum.

Tiksiniyorum nefretlerinden, saldırgan tavırlarından. Beş para etmemeye başlıyorlar gözümde.

Benden ötede kalın, istemiyorum bir şeyinizi.

Çevremde beni tanıyan kimse yok ki resmen.

Arkadaşlarım neye ne tepki vereceğimi kestirmekte çok kötü mesela. Ablam özgüvenli olduğumu düşünüyormuş meğer. Ama kimle neyi paylaşacağımı kestiremiyor oluşumdan bunlar hep. Çok tuhaf bir silüet oldum ben.

Neyse, önemli bir mesele sayılmaz. Garibime gidiyor sadece biraz. "Vay arkadaş..." dedirten bi durum işte.

"Biraz" demişim yine bu arada. O kelimenin kullanımını sınırlandırmalıyım.

Bu işin iyi bir tarafı var sanırım, o da "amaaan" modunu yükseltip daha az kaygı gütmeye başlamam. Anlaşılma çabam ortadan kalkıyor mu? Yoksa daha seçici mi davranmaya başladım?

Hayat boyu anlaşılmak adına didinip duruyoruz zaten, insan olmanın getirdiği zorunlu bir beklenti sanırım. Ben de çok 'sanırım'. Bütün hayal kırıklıkları anlaşılma isteğiyle başlıyor sanki, anlaşılabilsek dahi hep 'biraz'. Birazdan fazla anlaşıldığım yanılgısına ne zaman düşsem çok daha ağır ve zamanın iyileştirmesi daha zor bir hayal kırıklığı yaşarım. Çünkü anlaşılmışlık hissi birazdan fazla olduğunda, insanın körü körüne bağ kurası geliyor ve o denli zamana yayılıyor ki bu hisler bütünü, anlaşılmadığını fark etmek hem zor hem de geç oluyor. Zamanla da gecike gecike iyileşiyor, belki bir kısmı hiç iyileşmiyor bile. Bu noktada ne yapacağımı asla bilemedim ben, bu yüzden sanırım hayatımda arkadaş dediğim kimse bırakmadım. Vaz geçmişlik daha mı iyi bilmiyorum ama sırf günü geçirmek adına insanlarla yan yana olamadım ben. Ya hep ya hiççilik sendromu, call me borderline if you wish so as to be agreed with all the wises

****** olmak isterdim ,

Ne cüppe ne kravat ne de samimiyetsiz bir gülümseme , ******sun anladın mı ?

Göründüğün gibisin , olabildiğince çıplak .

İlgi ve alaka istiyorsun tabi haliyle ama açık ve hedefi belirli bir sekilde ondan sonrada paramı ver siktir git.

Ya harbiden yüreğime bir şeyler çöküyor bu gece, ya da sadece üşüttüm. Kafamı değil. Yani.

Bizlere küçük bir çocuk iken hangi soru sorulmuş olsaydı, bugün hayatımız çok farklı olurdu? Bunu düşünüyorum.