Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

08.10.2017 İtibari İle Satrancı da bıraktım...

Ciddi değilsin değil mi? Hani iddiayı ve diğerlerini anladım ama bu olamaz, olmamalı !!

Ciddi değilsin değil mi? Hani iddiayı ve diğerlerini anladım ama bu olamaz, olmamalı !!

Yemin Ederim Hayatım Boyunca Kendimi Bu Kadar Önemli Değerli Hisettiğim An Olmamıştı

Su sitede Az Biraz Muhabbetim Olan Kişiler bu kararın yanlış olduğunu söyledi Harbiden İyiki Varsnız be

8-9 Yıl Sonra Dünya Çapında Bir Derece Yapacağıma Şerefim Üzerine Yemin Ederim

Yeni olayların şerefine, Ahah ..

Hevesim kaçık.

Bırakıyorum abi içkiyide iddaayı da

Sarhoş Olmayı Özledim

bu ara ne çok başım ağrıyor:(

bu ara ne çok başım ağrıyor:(

1 haftadır geberiyorum halsizlik baş ağrısı miğde bulantısı karman çorman rüyalar biriniz kara büyü filan mı yoksa

İnsanlığa ihtiyacı var her bireyin ama başkalarına ihtiyacı yok.Yalnız başıma verdiğim bu mücadeleden sonra dilerim kibirli birine dönüşmem.Dilerim her gün en başa döner ve on yıl önce hayaller kuran ve yola tek başına çıkan o çocuk olurum yeniden .

Küçükken şehirler arası yollarda bulunan elektrik direklerini pek sıkıcı işleri olan robotlara benzetirdim. Büyüdüm ve bunun pek de sıkıcı olmadığı kanaatine vardım. Yoksa yeterli miktarda büyümemiş miydim hala? Yoksa yok muydum hala?

Bence bunları boşver sen, başka şeyler düşün.

Sence mi?

Ben de aynı yolların kenarlarındaki rengarenk ekilmiş, sürülmüş tarlalardan,ya da minik tepelerden filan da gitmesini isterdim araçların.Neden sürekli bu gri-siyah yolları takip ettiğimizi anlamazdım.

Ben de aynı yolların kenarlarındaki rengarenk ekilmiş, sürülmüş tarlalardan,ya da minik tepelerden filan da gitmesini isterdim araçların.Neden sürekli bu gri-siyah yolları takip ettiğimizi anlamazdım.

Ne iyi etmişiz elimizden geldiğince gitmemekle. Gerçi artık çok bir nemi yok, dere, tepe dümdüz gidiyoruz.

Bazı şarkılar vardır, sözleri ve müziği ile sizi vurur.

Tam isabet.

Ben tabiki bir uzman değilim fakat şu an anlattığın sorun dahil onlarca sorun yaşadım, ne yazık ki üzülerek hic kimsenin başına gelmemesini dileyerek...

Bu ve buna benzer takıntılara yorumum şu; beyin, dalında uzman bilim adamları tarafından bile hala ne olduğu çözülememiş bir gizem taşıyor. Beyinle alakalı hersey henüz çözülebilmiş değil. Bazen tıpkı bu anlattığın şarkı mevzusundaki gibi garip takıntılar edinmiş buluyoruz kendimizi ve hasta olduğumuzu düşünüyoruz. Dünyada bu durum cok ender rastlanan cok az insanın başına gelen bir şeymiş gibi hissediyoruz. Halbuki bu obsesif durumlar 70 milyon insanın 69 milyonunda var. Biri dinlediği bir şarkıyı 5 gün zihninde replay yapıyor biri günde 50 kez ellerini yıkıyor diğeri duyduğu bir konuşmayı veya kendi ağzından saniyeler önce çıkan cümleleri içinden sessiz bir biçimde tekrarlıyor. Eğer bu durumun üzerine düşüp bunu kafanda büyütürsen dikkatin sürekli bu konuda olursa, durum içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Sanki olmuyormuş gibi yokmuş gibi davran zihninin sana oynadığı bu aptal oyunu yoksay. Üstüne düşmediğinde şikayetlerinin azaldığını göreceksin. Bir de en önemli püf nokta aktif olmak. Aktif ol. Ya düzenli ve yoğun tempolu bir iş bul kendine yada bütün gün kendine meşgale yarat. Bulmaca çöz, dışarı çık, insana işe yaramaz gibi gelse de günde 2 saat yüksek tempoda yürü. Adhd veya obsesif kompulsif gibi duruyor anlattıkların. Dikkatini bi türlü toparlayamaman filan. Ama tanı koymak çok kolay, ilacı basmak da. Önemli olan sorunu çözmek. Kendin başarabilirsin bence doktora ihtiyacın yok. Beyin senin, zihin senin, işitsel duyarlılık da senin. Ve bunları kontrol etmeyi bir tek sen başarabilirsin.

Bu sorunu hala yaşıyorum ama bazı bilgiler buldum bu konu hakkında.Beyinde dönen akılda kalıcı şarkılara,reklam müziklerine vs kulak solucanı diyorlarmış ve bu epey yaygın.Bulmaca çözmek,roman okumak gibi sözel eylemler kulak solucanlarını azaltıyormuş.Yüksek tempoda yürümek değilde parkta oturmak çok tazeliyor zihnimi,şöyle çimlerin üstüne uzanıp kuş cıvıltısı,rüzgar sesi temiz hava falan derken zihnim yenilenirgibi oluyor ama uzun süre denemedim bunu

Çözeceğim bunu,durmak yok yola devam

1 haftadır geberiyorum halsizlik baş ağrısı miğde bulantısı karman çorman rüyalar biriniz kara büyü filan mı yoksa

Dünyanın ta kendisi kara büyü ve hepimiz bunun etkisi altında farklı eziyet yöntemleriyle yavaşça ölüyoruz.

İnsanın kendi aklına güvenemeyecek hale gelmesi facia.

Herkes, bir varmış, bir yokmuş.

Hiç kimse daha fazlasını iddia etmesin.

Film izleyeyim dedim, 40 dakika oldu anca karar verebildim ne izleyeceğime. Sancılı bi süreç...

Zamanın geçmesini bekliyordum karanlık bir köşede. O geçtikten sonra ben de geçip gidebilirdim belki. Ama ya geçemezsem onun gibi?

Kendi kendime dışımdan da konuşmaya başlamışım. Susmayınca fark ettim, susturdum hemen kendimi. Aferin bana. Sonra deli filan sanmasınlar.

Film izleyeyim dedim, 40 dakika oldu anca karar verebildim ne izleyeceğime. Sancılı bi süreç...

O süre içerisinde kaç film bitirirdim biliyor musunuz...

Sizce de dicaprio'ya benzemiyor mu? Bana hep hatırlatır da..

Annemin yıllık baskılarının başlaması ile sinirlerim tekrar alevlenme moduna geçiş yapıyor. Kadın taktı yine benim hayırlı kısmetime, Beraber olduğum kişilerin içine sinmemesi ile beraber içine sinen kişi için ayrılmamı ve onunla olmam için beynimi kemirmeye başladı resmen. Nasıl atlatacağım bilmiyorum bu saçma durumu. 3 ölü 1 yaralı çıkacak gibi geliyor bu olayın sonucunda }~{

Ne iyi etmişiz elimizden geldiğince gitmemekle. Gerçi artık çok bir nemi yok, dere, tepe dümdüz gidiyoruz.

Hiçbir zaman inanmasak bile ikna olmuş gibi yapıyoruz dümdüz gitmesi gereken yol teorisine.Yeni bir şehre ayak basınca ilk yaptığımız iş kaybolmaya çalışmak oluyor o yüzden.Hiç değilse yolların kendi aralarında oynadıkları oyuna iştirak edebilelim diye.

Hiçbir zaman inanmasak bile ikna olmuş gibi yapıyoruz dümdüz gitmesi gereken yol teorisine.Yeni bir şehre ayak basınca ilk yaptığımız iş kaybolmaya çalışmak oluyor o yüzden.Hiç değilse yolların kendi aralarında oynadıkları oyuna iştirak edebilelim diye.

Ah nasıl da canımız çekiyor bazen ızdırabı, nasıl da bilmemezlikten geliyoruz yaşamayı. Hoş bildiklerimizi unutmak için çok uğraştık. Bildiklerimiz de hiçbir işe yaramadı, bizi hayattan tiksindirdiler...

Uykumun bana karşı açtığı savaşı kaybediyor ve yataktan çıkıyorum. Bilgisayarı açıp bir sigara yakıyorum. (bu yeniden dişlerimi fırçalamamı gerektiriyor oysa, demek ki göze alıyorum.) Canım sıkılıyor, uyumak gelmiyor içimden. Oysa uyumalı ve normal yaşantıma uyum sağlamalıyım.

Ah nasıl da canımız çekiyor bazen ızdırabı, nasıl da bilmemezlikten geliyoruz yaşamayı. Hoş bildiklerimizi unutmak için çok uğraştık. Bildiklerimiz de hiçbir işe yaramadı, bizi hayattan tiksindirdiler...

Gecenin hiç bitmediği lanetli bir ormanda yürüyorsak,aradığımız kadim gerçeğin yüzüne bakabileceğimiz güne kadar sırası gelen ızdırapla yüzleşiriz.Korkmaya başladığımızda artık korkmak için çok geçtir.Yine de, ışık çok uzakta değildir çoğu zaman;biz ışığı çoktan bulmuş olan ruhumuzdan uzaktayızıdr.