Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

umarsızların arasızda umarsız olamamama deliriyorum

umarsızların arasızda umarsız olamamama deliriyorum

umarsızlık göndereyim bi kaç kilo

Ay banyo yapmama rağmen hala o tiksintiyi hissediyorum, Sanki böcek üstümdeymiş gibi geliyor }~{

Bu aralar herşeyi çok ince ayrıntılı düşünüyorum, oysa biraz rahat olsam tad almaya başlayacağım.

Sizi acayip trolleyesim var ama yapmayacağım.d

Sizi acayip trolleyesim var ama yapmayacağım.d

yap kız hadi eğlence çıkar

yap kız hadi eğlence çıkar

Transa geçmek üzereyim, bak acayip fal bakarım şimdi.

Transa geçmek üzereyim, bak acayip fal bakarım şimdi.

bak bak

Bazen içimdeki nefret öyle bir raddeye geliyor ki bazı insanların ölmesini istiyorum.Ama buna hakkım yok.Bunlaın olmasının tek sebebi benim sessizliğim.Bir döneminde çok mücadele ettim buna karşı hayatımın ama hiçbir işe yaramadı.Herkes ismimi duydu.Kimi gülerek baktı kimi acıyarak.Büyüdükçede korkularım arttı.Ve ben artık saldıraya uğradığımda kendimi savunamayacak,savunmayacak hale geldim.İnsanların gözünde soytarının biriyim ben.Ne idüğü belirsiz,iğrenç.Genelde işi düştüğü zaman aklına gelirim.Ve işin acı tarafı şu ki ben reddedemiyorum bu nefret ettiğim insanları.Korkuyorum.Çok korkuyorum.Aynı şeyleri yaşamaktan,zarar görmekten.Ben kaçmaya çalıştıkça hayat karşıma çıkarıyor düşmanları ve yaraları,öncekinden çok daha beter bir şekilde.

Bir kere olsun kaçmam mümkün olsun.Artık temiz bir sayfa istiyorum.Bu,mücadele edebieceğim bir şry değil.

Bazen içimdeki nefret öyle bir raddeye geliyor ki bazı insanların ölmesini istiyorum.Ama buna hakkım yok.Bunlaın olmasının tek sebebi benim sessizliğim.Bir döneminde çok mücadele ettim buna karşı hayatımın ama hiçbir işe yaramadı.Herkes ismimi duydu.Kimi gülerek baktı kimi acıyarak.Büyüdükçede korkularım arttı.Ve ben artık saldıraya uğradığımda kendimi savunamayacak,savunmayacak hale geldim.İnsanların gözünde soytarının biriyim ben.Ne idüğü belirsiz,iğrenç.Genelde işi düştüğü zaman aklına gelirim.Ve işin acı tarafı şu ki ben reddedemiyorum bu nefret ettiğim insanları.Korkuyorum.Çok korkuyorum.Aynı şeyleri yaşamaktan,zarar görmekten.Ben kaçmaya çalıştıkça hayat karşıma çıkarıyor düşmanları ve yaraları,öncekinden çok daha beter bir şekilde.

 

 

Bir kere olsun kaçmam mümkün olsun.Artık temiz bir sayfa istiyorum.Bu,mücadele edebieceğim bir şry değil.

bundan 5 yıl kadar önce şu bahsettiğin şeyleri yaşadım. Tam olarak ne yaşadığını bilemem ama berbat bir çocukluk geçirmişken, yaşadıklarım çok daha ağır geldi bana, yeni bir hayat düşüncesi ile attığım bu adımda düştüm. İftiralara ve tehditlere maruz kaldım. Hakkımı arayamadım, kimseyi inandıramadım. Dostlarım tarafından terk edildim, ailemden uzaktaydım. çok zayıflamıştım psikolojik anlamda. Zaten zayıftım,iyice zayıfladım.

Düşündüğüm tek şey bunları neden yaşadığımdı. şimdi geriye dönüp şöyle bir baktığımda, herşeyin geride kaldığını görüyorum. Yaşadıklarımın başkalarını anlamam için olduğunu anlıyorum. Her insan anlaşılmak ister ve anlaşıldığını hissettiği kişiye minnet duyar. Şimdi etrafımda minnet duyan o kadar çok kişi var ki... hepsi söyleyeceğim tek bir söze bakıyor. Bu kesim tarafından oldukça değerli bir konumdayım. Şimdi geçmiş kimin umurundadır?

Susarak kazandığım zamanlar olduğu gibi susarak kaybettiklerim de oldu. Bir çok engeli dilim ile aştım. Ama bu dili hiç bir zaman kendi dilim değil, benim gibi konuşamayanların dili olmak için konuştum. Doğru olduğuna inandığın konularda asla vazgeçme. Sen konuştukça herşeyin daha kötüye gittiği zamanlar olacaktır muhakkak. Kendine istikrarlı olduğun sürece güçlüsündür ve kaybetmeyeceksindir.

Fiziksel görünüşün ile alay ediliyorsa da aynı şekilde düşün. Bende kilolu bir çocuktum, saçlarım hep kısaydı. Çok alay edildi benimle de. Benden küçük kuzenlerim alay ederdi. şimdi ne oldu dersen bu konuya girmeyeyim ama hiç bir şey eskisi değil. ve senin de olmayacak. Seni basit insanlardan ayıran şey tecrübelerin olacak. Asla vazgeçme. İsteklerine ve hedeflerine sadık kal. Seni izliyoruz ve ne kadar güçlü bir karakter olduğunu biliyoruz. Kolay değil biliyorum, bir bu kadar iyi bildiğim de başarabileceğin. Kendine güven, ben yanındayım..

nefret konusunu bende yenebilmiş değilim, bunun için üzgünüm...

bundan 5 yıl kadar önce şu bahsettiğin şeyleri yaşadım. Tam olarak ne yaşadığını bilemem ama berbat bir çocukluk geçirmişken, yaşadıklarım çok daha ağır geldi bana, yeni bir hayat düşüncesi ile attığım bu adımda düştüm. İftiralara ve tehditlere maruz kaldım. Hakkımı arayamadım, kimseyi inandıramadım. Dostlarım tarafından terk edildim, ailemden uzaktaydım. çok zayıflamıştım psikolojik anlamda. Zaten zayıftım,iyice zayıfladım.

Düşündüğüm tek şey bunları neden yaşadığımdı. şimdi geriye dönüp şöyle bir baktığımda, herşeyin geride kaldığını görüyorum. Yaşadıklarımın başkalarını anlamam için olduğunu anlıyorum. Her insan anlaşılmak ister ve anlaşıldığını hissettiği kişiye minnet duyar. Şimdi etrafımda minnet duyan o kadar çok kişi var ki... hepsi söyleyeceğim tek bir söze bakıyor. Bu kesim tarafından oldukça değerli bir konumdayım. Şimdi geçmiş kimin umurundadır?

Susarak kazandığım zamanlar olduğu gibi susarak kaybettiklerim de oldu. Bir çok engeli dilim ile aştım. Ama bu dili hiç bir zaman kendi dilim değil, benim gibi konuşamayanların dili olmak için konuştum. Doğru olduğuna inandığın konularda asla vazgeçme. Sen konuştukça herşeyin daha kötüye gittiği zamanlar olacaktır muhakkak. Kendine istikrarlı olduğun sürece güçlüsündür ve kaybetmeyeceksindir.

Fiziksel görünüşün ile alay ediliyorsa da aynı şekilde düşün. Bende kilolu bir çocuktum, saçlarım hep kısaydı. Çok alay edildi benimle de. Benden küçük kuzenlerim alay ederdi. şimdi ne oldu dersen bu konuya girmeyeyim ama hiç bir şey eskisi değil. ve senin de olmayacak. Seni basit insanlardan ayıran şey tecrübelerin olacak. Asla vazgeçme. İsteklerine ve hedeflerine sadık kal. Seni izliyoruz ve ne kadar güçlü bir karakter olduğunu biliyoruz. Kolay değil biliyorum, bir bu kadar iyi bildiğim de başarabileceğin. Kendine güven, ben yanındayım..

nefret konusunu bende yenebilmiş değilim, bunun için üzgünüm...

Bende en geç iki yıl içinde yeni bir hayata başlamak istiyorum.Çalışıp güzel sanalara giderim eskişehir veya istanbulda o bölüm olmazsa başka yere.Yeter ki buradan,bu insanlardan uzaklaşayım.Ve kuracağım hayatta,hiçbir şekilde zayıflığa yer olmayacak.Teşekkürler desteğin için.

Yoga gerçekten de içsel bir huzur sağlıyor bence, Kendimi daha iyi ve güçlü hissediyorum.

En son ne kazanır? Son var mıdır?

Göz tembelliği tedavisi için doktor göz bandajı verdi zayıf olan göz güçlensin diye.Normalde bunun 10 yaşından önce yapılması en iyisi.Yaş arttıkça olasılık azalıyor(iyileşme anlamında).Ama doktor azda olsa olasılık var dedi.Hergün bu lanet şeyi takmak zorundayım çok daha sağlam olan gözüme.Yazıları okuyamıyorum doğru düzgün.Canım çok sıkılıyor ve bu şeyi üç ay boyunca takmak zorundayım her gün.Ya küçük prensi bie okuyamıyorum 30cm uzaklıktan pek çok kitaba göre daha büyük puntolu olduğu halde düşünün.Ve bunları yazarken bile çıldırıyorum.İşe yarasa iyi olur.

Gozluk kullanan biri olarak her gun yarim saat cok az bi bedel bende de tembellik var veletken takmadim simdi ailem doverek takssydi keske diyorum

Göz trmbelliğii tedavisi için doktor göz bandajı verdi zayıf olan göz güçlensin diye.Normalde bunun 10 yaşonan önce yapılması en iyisi.Yaş arttıkça olasılık azalıyor(iyileşme anlamında).Ama doktor azda olsa olasılık var dedi.Hergün bu lanet şeyi takmak zorundayım çok daha sağlam olan gözüme.Yazıları okuyamıyorum doğru dzgün.Canım çok sıkılıyor ve bu şeyi üç ay boyunca takmak zorundayım her gün.Ya küçük prensi bie okuyamıyorum 30cm uzaklıktan pek çok kitaba göre daha büyük puntolu olduğu halde düşünün.Ve bunları yazarken bile çıldırıyorum.İşe yarasa iyi olur.

Ben de kontrole gittim dün. Bir şeyim yok yorgunluktan oluyor herhalde diyordum ki, elime kağıt tutuşturup "güle güle kullan" dedi. Astigmat imiş. 61 yaşında olduğumu yine kanıtladım.

Gözüme bir damla damlattılar dün, bütün gün yakını asla göremedim. Çok korkunçtu. Meğerse sürekli bir şeyler okuyor, yazıyormuşum ben. Boşluğa düştüm. Anlıyorum.

Umarım işe yarar deniz feneri, geçmiş olsun.

Ben de kontrole gittim dün. Bir şeyim yok yorgunluktan oluyor herhalde diyordum ki, elime kağıt tutuşturup "güle güle kullan" dedi. Astigmat imiş. 61 yaşında olduğumu yine kanıtladım.

Gözüme bir damla damlattılar dün, bütün gün yakını asla göremedim. Çok korkunçtu. Meğerse sürekli bir şeyler okuyor, yazıyormuşum ben. Boşluğa düştüm. Anlıyorum.

 

Umarım işe yarar deniz feneri, geçmiş olsun.

O damlayı ilk teşhis konduğu zaman bana da damlatmışlardı.Çok sinir bozucudur ve göz yakar kendileri.Bugün gittiğim gözlükçüdeki kız senin sende hem astigmat hem hipermetrop var dedi bende yok yok Doktor her gün 3 saat dedi ama annem yetmez dedi 6 saat yaptı.Hayır neymiş doktor en az üç demiş bilmem ne.Kafalarına göre iş yapıyorlar ya sinirim bozuluyor.Neyse,fazlasının zararı yoktur herhalde.

Aman aman sık biraz dişini.

Umarım sürekli başağrımın sebebi de odur da geçer.

Ursula da göçmüş bu tuhaf dünyadan.. Senin hatırına mikro bir Anarres kurmak boynumuzun borcu olsun.. Gücümüz o kadarına bile yetmeyebilir ama.. Bize katttıkların için minnettarız... Huzurlu uyu güzel insan..

Rein, rein, rein, rein, rein.

Çoktan hissedip gelmesi gerekiyordu, Yakalarsam fena yapacağım whs

Aman aman sık biraz dişini.

Umarım sürekli başağrımın sebebi de odur da geçer.

Umarım geçer...

üstündeki üyeye yorum yap altındaki üyeye cevap ver bıdı bıdı bıdı

sıkıldım. psikolojim çok berbat malesef bir şeyleri yanlıoş yapmış olmamın ve düzeltmeye mecal bulamamam, bir taraftan da bir şeyleri yolouna koyabilme çabam beni çok yıpratıyor. ne olacak bilemiyorum.

Antalya da başımı duvarlara vuruyorum, çok sıkıcı yahu. Hayır sorun mu ben de yoksa antalyada sosyalleşmek mümkün değil mi bilmiyorum. Anca yardır allah yardır oraya buraya yürüyorum ama bugün onu da yapamadım soğuktan.

Peki Lethal bir asosyal mi?

Neden olmasın. Milletle lafa girmek için öyle uğraşıyorum ki galiba sorun bende diyorum. Mesela Karacaoğlan parkında bir cafe - bar var. Gerçekten güzel yer, ara ara gidip oturuyorum orada. Bir arkadaş geldi (Bu arkadaşa az sonra değineceğiz, köşe bucak baktığım birisidir.) beş el tavla, bir de langırt oynayalım. Ama bir baktım ikimizden de bir lira çıkmıyor. 4 tane yirmibeş kuruşumuz var ama bir liraya tamamlayacak adam yok. En sonunda mekanda koşturan adamlardan birisi geldi dedi ben de var, ama isterseniz yanınıza gelelim 4 kişi oynayalım. Hay hay... Ama yahu muhabbet kurmak için o kadar zorlanıyorum ki...

-Adın neydi?

-Mazlum.

-Ne kadar Mazlum bir isim.

-Efendim?

Hayır efendim kısmı o kadar ani geliyor ki yaptığım espriyi hala düşünüp stres oluyorum. Hayır desen ne demesen ne, gerzek yerine düştük.

Dedim bari şansımızı sanat kültürden yana kullanalım, şarampolun orada bir sanat gezisi varmış. Girdim, güvenlik sordu "Neden geldiniz?". Bön bön herife baktım öyle, "Abi ne var görmeye geldim, merakımdan" dedim masumca. Sonra birisine gönderdi, bir resim sergisi varmış da giriş 15 lira. Yuh be! Hayır içeri girsem bile kimse olmaz o paraya. Deli mi sikti milleti mi affedersiniz? Şu hayalim de suya düştü:

-Ne kadar eksidentalist bir resim değil mi?

-Oksidentalist mi demek istemiştiniz?

Hayalimde bile rezil oluyorum yahu. Kafa bozuk bizim. Neyse, gelelim az sonra değineceğim dediğim çocuğa. Tanımanız için şu anım yeterlidir:

Bir kahvecideyiz, çocuk tatlı sade kahveye özenmiş anlaşılan denemek istediğinden epey bahsetti. Dedim tamam, ben de bari çikolata alayım dedim de... Deli fiyat çekmişler... 9.5 lira yahu, ne satıyorsunuz siz? Daha ufak bir tane aldım, 3 liralık. Yanına da orta boy kahve. 10 liraya tamamım. Bu arkadaş da bir çiskek ve battal boy bir kahve aldı. 20 lira. Dedim o pahalı değil mi? Aldığım cevap şu:

-Paran yok diye kıskanma

Beyimiz bayat diye pastasını beğenmedi, kahveyi de çok fazla buldu. Şimdi bu adam benim takılmaktan keyif aldığım birisi değil, deli gibi telefonda beni "Kanq takılalım mı?" diye neredeyse taciz eden ve sürekli güldürmeye çalışıp bayağı esprileriyle beni sıkan, olmasa daha iyi dediğim bir adam. Zihin haritası da aşağı yukarı böyle işte ve görünüşe göre bu çocuktan başka takılabileceğim birisi yok.

Yarın da bir çocuk var da, kendisi benim psikologluğumdan faydalanmak isteyen kafam çok bozuk yeağ adamlarından birisi. Tamam bunu ergen şımarıklığından yapmıyor ama genellikle o tarz bir ruh hali beni bunaltıyor be. Yok mu şöyle şen şakrak, biraz olgunca düşünen, kafa dengi, oturup saatlerce muhabbet edebileceğimiz birisi? Nerede çocuk gibi davranan, saplantılı, insanın içini karartan insan varsa bizim çevremizde be.

Ha şunu düşünmeyin, İstanbul'da durum böyle değil. Genciz güzeliz geziyoruz tozuyoruz. Birisi geliyor diğeri geliyor, Antalya'da ise tamamen münzevi adam halinde dağları taşları aşıyorum. Ruhum çürüdü resmen.