Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Hep söylediğim bir şey, yine söylüyorum. İçinde bulunduğum nesile baktığımda önem teşkil eden hiç bir şeyi ciddiye alamadığımızı görüyorum. Siyaseti güle güle geçiyoruz. Haklıyı haksızı makaraya alıyoruz. Kurallar, cezalar, azarlar... Her biri çoğu zaman eğlence unsuru olmaktan öteye geçemiyor. Söylenen doğrunun dikkate değer kabul edildiği neredeyse yok. Bence bu bir yönüyle tuttuğumuz her şeyin de elimizde kaldığının göstergesi. Espri anlayışımız değişti. Hayat hepimize bir yönüyle 'saçma', 'komik' geliyor demektir ki onu ciddiye almaz olduk. Bu yüzden artık kural kural değil, ceza ceza değil, azar azar değil, düzen düzen değil, insan insan değil...

Teknolojiye olan sevgim, insanlara olan ile yarışır herhalde. Bir şeyleri durmadan geliştirip iyi haltlar yaptıklarını sanıyorlar, nasıl oluyor da hazırladıklarının bir son olduğunu fark etmiyorlar ilginç. Robotlardan bir genel ev oluşturmak, olabilecekleri göstermeye yetiyor da artıyor bile. Daha da kötüsü yasal bir şekilde olması. Hizmet etsin diye yaratılan robotlar, insanların kemiklerini kırmaya başlayınca göreceğiz. Yapay bir zeka yaratmak yeterince kötüyken, onun daha fazla geliştirilmesi bir ırkın oluşumuna kadar gidebilir.

 

Nerede Viktorya dönemi, nerede o eski yıllar. Lanet olası reenkarnasyon sürecim tamamlansın ve viktorya gibi bir dönemde tekrar hayat bulayım isteğini hep taşıyorum. Nefret edilecek şeyler gittikçe çoğalıyor. Ben bu aptal devrin kadını olmadım zaten hiçbir zaman.

Doğrusu robotların yapabileceklerinden korktuğumuz şey sadece bize benzemeleri. Bir şeyin sürekli iyi eylemler - kime göre neye göre - doğrultusunda kullanılmayacak olması yine bizim doğamızın gereği.

Onun dışında yapay zekadan çok, yapay bilinç yaratılabilir olması varoluşsal olarak beni düşündürür. Kendi yaptığımız şey bizden bağımsız hareket etmeye başladığında belki bizde tanrı olmanın ne demek olduğunu birazcık anlarız .

Bilgisayarı kapatıp oturduğum koltuktan kalkıyorum. Pencereleri kapadıktan sonra kulak tıkaçlarımı takıyorum. Işığı kapatmadan önce yatağa son bir kez göz atıyorum. Yerini hafızamda tutarak görüyormuşçasına ilerleyip uzanıyorum. Bir yastığa sarılıp, yorganla bacaklarımı sarmalıyorum. Bir yanımın üzerine yatıyorum sonra. Düşünceler hiç bitmiyor. Beni rahatsız ettiklerini düşündüğümde onları oracıkta bırakıp diğer yanıma dönüyorum. Yine düşüncelerim beni rahatsız edecek seviyeye ulaştığında, yine arkamı dönüyorum. Öncekilerin çoğu gitmiş oluyor, kimisi hala beni bekliyor oluyor. gecenin ilerleyen saatlerine dek bu macera sürüyor. Ben düşüncelerimi kovalıyorum, diğer yanımdakiler beni bekliyor. Bu böyle sürüp gidiyor, hem de her gece.

Doğrusu robotların yapabileceklerinden korktuğumuz şey sadece bize benzemeleri. Bir şeyin sürekli iyi eylemler - kime göre neye göre - doğrultusunda kullanılmayacak olması yine bizim doğamızın gereği.

 

Onun dışında yapay zekadan çok, yapay bilinç yaratılabilir olması varoluşsal olarak beni düşündürür. Kendi yaptığımız şey bizden bağımsız hareket etmeye başladığında belki bizde tanrı olmanın ne demek olduğunu birazcık anlarız .

Tanrısallık .. Bu kavramı yaşamak, bir kaç metal veya bilmem ne parçası ile olabilecek bir şey değil bence. Teknoloji ve bilimin ilerleyip, bir tür zeka kuramı yaratması demek, bir birey demektir. İnsanın yönettğinden farklı bir şey çıkar ortaya. Yönetelim derken, yönetilen olmayalım da.

İşlerin ve hayatın robot benzeri bir mahluka devredilmesini mutfak robotu ile aynı kefeye koymamak lazım. İş gücü tamamen onlara geçince, insanlar çalışmamaya başlayacak. Tembellik ve hareketsizlik ile başlayan bir süreç. İnsanların sadece robotlar ile ilişkiye gireceği söyleniyor mesela, bunun olması için insana en yakın şeyi yaratmaları gerekir. Şöyle bir düşününce, o robotlara nasıl yaklaşılacağı da aşikar. Hangi zeka kazanan varlık, başka birisinin köle pozisyonuna girmek ister ? Veya nereye kadar sürer ?

Bunu da geçelim. Şu an çok net hatırlamıyorum ama bir projeden bahsediliyor. Titreşimler aracılığı ile insanlar uykuda farklı durumlar gerçekleştirebilecekler. Astral seyahatın farklı bir versiyonu diyebiliriz bunun için. İnsanların tek veya çoklu kaynaklara bağlı olması demek, yönetilmesi demektir. O kadar çok olay ve iddia var ki, yazmaya çalışsam bir kaç sayfa sürer herhalde.

Tanrı olmayı hak ediyor muyuz ? Tanrısallık robotlar/teknoloji ile gelecek bir şey mi ? Bazı insanlar her bireyin içinde tanrısal bir ışık taşıdığına ve onu ortaya çıkarabileceğine inanır. Tanrısallık için içsellik gerekiyor yani. Atlantis dönemine dair kitapları okumanı tavsiye ederim, bu gidişle tarih tekerrür edecek zaten.

atarız bi emp bombası bütün robotlar pert sakin olun yaw ama ondan önce suyumuz tükenecek sıcaklar gezegeni yaşanmaz hale getirecek ağacımız kalmayacak canlı türleri zaten yok oluyor dünyaya yaptığımız bu şeyden sonra bence robotların kölesi olmayı bırak fahişesi olmayı bile hak ediyoruz

hem olursa biraz aksiyon olur

dur bakalım bir de bizim bildiğimiz var senin sinsiliğinle kalmaz ki

seviyorum ben bu siteyi ya

Yağmurlu havayı o kadar özlemişim ki.

[video=youtube;IY45U-k99TA]

40 Yıl Sonra Yaşamak İstedğim Hayat

10 gün boyunca evde yalnızım. İyi, güzel buna fazlasıyla ihtiyacım vardı ama araç olmaması kötü oldu. Kanalı bulduk artık tek başımıza takılacağız yapacak bir şey yok

Reality is the only end of you, fake memories will get you laugh, however, after a while, every inch of your life will be the flaw of your mind.

Akvaryumu izlemekten akvaryum oldum.

Zigana FC. Sonunda kavuştum.

Altın harflerle yaz mahlasımı halvetim kasvet kem gözlere şişşş

Altın harflerle yaz mahlasımı halvetim kasvet kem gözlere şişşş

Asıl Askerlik Şimdi Başlıyor Ve Maalesef Şafak Karanlık evlilik iş güç derken bitmez bu ömür

sevindim senin adına, darısı başıma

Ayrıca askerlik yerini bilmiyorum ama şöyle bir söz beklerdim örneğin

("Bilecik bir liman olsun bende bir gemi bir daha gelirsem öpsunler beni :D"(!)

Asıl Askerlik Şimdi Başlıyor Ve Maalesef Şafak Karanlık evlilik iş güç derken bitmez bu ömür

sevindim senin adına, darısı başıma

Ayrıca askerlik yerini bilmiyorum ama şöyle bir söz beklerdim örneğin

("Bilecik bir liman olsun bende bir gemi bir daha gelirsem öpsunler beni :D"(!)

daha 4 gün var ama tezkere moduna çoktan geçtim. Esas cikinca ne poh yiyecegim o da ayrı bi dert kafamda zaten. Sagol panpa yine de. Konya karapınardayım. Bi daha gelirsem öpmeyi bırak direk miksinler beni

daha 4 gün var ama tezkere moduna çoktan geçtim. Esas cikinca ne poh yiyecegim o da ayrı bi dert kafamda zaten. Sagol panpa yine de. Konya karapınardayım. Bi daha gelirsem öpmeyi bırak direk miksinler beni

Kurtardin işte ne güzel benim ara sıra aklıma geliyor uykularim kaçıyor aklımda 3 soru var

Gönüllü gece nöbeti tutabilir miyim

Telefonu nasıl kulanacam

Arada sigara molası verirler mi acaba

Bu üçü olursa iyi olurdu bakalım

Anadolu'da bir laf vardır

Önce sünnet sonra askerlik

Sen Oyunu bitirmissin kardeşim geri kalan hayatında başarılar dilerim

Kurtardin işte ne güzel benim ara sıra aklıma geliyor uykularim kaçıyor aklımda 3 soru var

Gönüllü gece nöbeti tutabilir miyim

Telefonu nasıl kulanacam

Arada sigara molası verirler mi acaba

Bu üçü olursa iyi olurdu bakalım

Anadolu'da bir laf vardır

Önce sünnet sonra askerlik

Sen Oyunu bitirmissin kardeşim geri kalan hayatında başarılar dilerim

Zaten yeni gelenler siperli atışı yaptıktan sonra full gece nöbetine gider sonra sonra bi kaç ay gecsin kıdemin biraz arttıkça gündüz nöbetine geçiyorsun ama bence gece gönüllü çok olma gündüz uyukluyorsun bol bol hele sabah uyanamayıp içtimaya geç kalırsan bölüğün önünde sürünüp bi de üstüne tutanak yiyorsun telefonu caktırmadan donuna falan sok androidse hele ona dikkat ciddiyim böyle sokabilirsin ancak. Sigara istemedigin kadar iceceksin stresten zaten onu hic dert etme. Sagol kardesim sana da basarılar

Caaannn, yes yes yes

Caaannn, yes yes yes

Yeesss var ya hakkın ödenmez ha bitanesin

Yeesss var ya hakkın ödenmez ha bitanesin

Karşılıklı ödenmez haklarla ödeșiyoruz.

Kâbus gibi bir akşamın içinde doğru yürüyorum. Bitse de gitsek. :/

...yarın ise başka bir kabusa uyanacağım. belki lusid kabus

Çok sert konuşucam, ondan bu sessizlik

Gün bitti... Şükürler olsun.