BaySadist Yanıtlama zamanı: Eylül 13, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 13, 2018 Biz de sana acıyoruz :'/ Aynen, Bende Bana Acıyorum. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
sare Yanıtlama zamanı: Eylül 13, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 13, 2018 Şuan şimşek gök gürültüsü yağmur ve sis var neden mutlu olmayayım ki auuuwwwww Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
adEda Yanıtlama zamanı: Eylül 14, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 14, 2018 İçimde nedense beni bu anla bir kutuya yerleştireceklermiş ve sonsuza kadar öyle varolacakmışım gibi bir his var. Zaman durmuş değil de, zamanım durmuş gibi bir his. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Witch Of Rain Yanıtlama zamanı: Eylül 14, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 14, 2018 ... ve Kinyas, apartman boşluklarının arasındaki caddelerde o kadar hızlı ortadan kaybolurdu ki, taa ki o, kendisi ortaya çıkmak isteyene dek hiç-bir güç onu bulamazdı. ... Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
sare Yanıtlama zamanı: Eylül 14, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 14, 2018 Günaydın. Keyfim kaçtı... Şuan çok üzgün ben... Bay gitti ((( 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
adEda Yanıtlama zamanı: Eylül 14, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 14, 2018 Çok yalnız hissediyorum ya. Fiziksel olarak yalnız da kalmak istiyorum zaten. Hatta mental olarak yalnız kalmak istemediğimden de çok şüpheliyim. Mutsuz da değilim. Gerçi mut'lu olmadığında mut'suz mu oluyorsun noluyor. Herneyse 60 yaş tükenmişliği gibi bişi, yorgunluğu değil. Bırakın onu bunu. Animasyon önerebilecek var mı? Ahmak bilimi izliyor gibi yapmaya, boş boş televizyona bakmaya devam mı edeyim? Televizyon izlemeyi iyice unutmuşum, resmen izleyemiyorum, kopuyorum. Test kitabı neyse o da ondan. Acaba ders mi çalışmayı denesem tekrar? Asla alışamayacağım, asla ikna olmayacağım sanki... Bi de ben hiç 60 yaşında olmadım ki, o nasıl laf? Hiç olmayacağım da muhtemelen. Tüh! Vah ki ne vah. Hiç bir şeyin bana hiç bir şey ifade etmediği anda, birilerine bir şey ifade etmekten çekiniyorum. Neyse. Ee, animasyon? Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Apotheous Yanıtlama zamanı: Eylül 14, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 14, 2018 şu aralar very very very depresifim 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Anafiel girl Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Pia 'yı çok özledim. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
akuma Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Çok yalnız hissediyorum ya. Fiziksel olarak yalnız da kalmak istiyorum zaten. Hatta mental olarak yalnız kalmak istemediğimden de çok şüpheliyim. Mutsuz da değilim. Gerçi mut'lu olmadığında mut'suz mu oluyorsun noluyor. Herneyse 60 yaş tükenmişliği gibi bişi, yorgunluğu değil. Bırakın onu bunu. Animasyon önerebilecek var mı? Ahmak bilimi izliyor gibi yapmaya, boş boş televizyona bakmaya devam mı edeyim? Televizyon izlemeyi iyice unutmuşum, resmen izleyemiyorum, kopuyorum. Test kitabı neyse o da ondan. Acaba ders mi çalışmayı denesem tekrar? Asla alışamayacağım, asla ikna olmayacağım sanki... Bi de ben hiç 60 yaşında olmadım ki, o nasıl laf? Hiç olmayacağım da muhtemelen. Tüh! Vah ki ne vah. Hiç bir şeyin bana hiç bir şey ifade etmediği anda, birilerine bir şey ifade etmekten çekiniyorum. Neyse. Ee, animasyon? Animelere başla istersen . Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
PiaA Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Pia 'yı çok özledim. Pia buralarda hep 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Anafiel girl Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Acılarımız nerede dostlar? Kaybolan acılar daha çok endişelendiriyor. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Apotheous Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Acılarımız nerede dostlar? Kaybolan acılar daha çok endişelendiriyor. hepsini adana kebabına kattım mideme gömdüm. bundan sonra size acı yok gülün eğlenin. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Witch Of Rain Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 15, 2018 Sevmek mi sevilmek mi derseniz oyumu sevilmekten yana kullanıyorum. 2 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
sidar Yanıtlama zamanı: Eylül 17, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 17, 2018 Oldurmanın püf noktaları üzerine bunalımlı ve keyifli arayışlar .. 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
adEda Yanıtlama zamanı: Eylül 17, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 17, 2018 Okul açılıyor diye o kadar moralim bozuldu ki sinir stres yapıp tam anlamıyla uyuyamadım dhsjsgsjs Topu topu 10 dk kalmış alarmımın çalmasına, ölü taklidine devam edeyim. Ama bu darbe beni öldürmeyecek... ! 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
adEda Yanıtlama zamanı: Eylül 17, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 17, 2018 Kendinize ne hayranlıkla baktığınız, ne de nefret ettiğiniz anlar vardır. ... Benim ne kadar enerjim olduğunun ne kadar uyuduğumla, ne zamandır ortalıkta dolandığımla, ne kadar yorulduğumla başlıca bir ilgisi yok! Ama enerjimi ne yönetiyor bilmiyorum. Motivasyon olsa gerek, ki emin değilim. Sadece keyif almak mı bizi bir şeylere bağlayan? Bilmiyorum. Bundan yaklaşık iki saat önce upuzun, yorucu ama en azından dolu bir gün geçirmiş olmanın dinginliği üzerimde elimi bir kitaba atıp okumaya başladım. Bundan yaklaşık bi buçuk saat önce kendimi görev sorumluluğu yüklenip yorgun argın tonla bulaşık yıkamak için mutfağa attım. Bundan kırk dakika önce o mutfaktan gözlerim parıl parıl, sonuna kadar açık çıktım. Bundan otuz beş dakika önce eşyalarımı yerleştiriyordum. Bunda yirmi beş dakika önce vücudumda fiziksel bir kusur hissettim. Muhtemelen gelip geçecek basit bir rahatsızlık olmasına rağmen bundan otuz üç dakika önce içime hafif korkuyla harmanlanmış bir güçsüzlük uyandı. Bundan otuz dakika önce ablama "seni seviyorum" dedim. Bundan yirmi sekiz dakika önce gözümden bir damla yaş süzüldü. Bundan yirmi yedi dakika önce üç saniye kadar aynada kendime baktım. Bundan yirmi beş dakika önce mentalitem her an gelebilecek bir ölümü bile kabullenmişken böyle bir şeyin beni neden ve nasıl kırdığını anlayamadım. Bundan yirmi dakika önce hayranlıkla nefretin ortasında tir tir titreyip başımı döndürdüm, ama olduğum yerde kalmayı tercih ettim. Birisi "on dakikadan fazla ağlayamaz insan" demişti. Bundan on dakika önce az kalsın yalanını çıkartacaktım, ki "on dakikadan fazla ağlıyorsa geçmişe ait şeyler için de reaksiyon gösteriyordur" dediğini bundan dokuz dakika sonra hatırladım. Bilemedim. Bundan on beş dakika sonraya geldim, arafta kaldım ama zamanda duramadım. Kendime gereken şefkati gösterebilecek miyim? Nedir gerginliğim, nedir derdim? Ne inşa ediyorum, ve neleri yıkıyorum? Belki de her şey kontrolü elinde hissedip hissetmemekle ilgili. Beni kıran ne, beni kıran ne, beni kıran ne...? Beni ağlatan, beni tutan, yere vuran, ama geri kalkmam için direten o otorite ne? Göz pınarlarımdan sessizce kendini aşağı atan hangi his? Derdi ne? Neden öne çıkmak istiyor; ne anlatmaya çalışıyor? Sitem desen sitem değil bu... Kabulleniş desem doğru olur, ama zoruna gideni de bir köşede ağlayacak sanki. İsyankar ama kızmıyor da. Kırgın kırgın olmasına, ama kırgınlığından ibaret de değil. Bu da anlaşılamadığı nokta. İnsanım, bu kadar basit aslında. Kendi kendimi manipüle etmemek için diretiyorum. Direnişi doğru yerde bırakmazsam etkisi ters köşe olacak ama. İşte zor olan, hep bunlar. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
electronicalev Yanıtlama zamanı: Eylül 17, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 17, 2018 içimdeki his her zamankinden cok daha farklı, kesinlikle şikayetçi değilim ama memmun olmadığım durumlar da var, hayatımın her ama her köşesinde ilk defa bu derece eşit problemler var, eskiden de vardı ama en azindqn hepsinde değil, bir problemim olunca problem olmayan kısımda bulunabiliyordum, şimdi aileden tut sağlığa sagliktan tut paraya eğitime kariyere aşka arkadaşlığa ve karakterime kadar hepsi sorun dolu siginabilecegim bir yer belki de ilk defa yok ve o yüzden ilk defa bu kadar andayim. bildiğim tek bir sey artık boşluk duygusuna katlanamadigim ve aşırı derecede gitme isteği var. 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
AurorA Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Yeni bir gün daha... Yine mücadele, yoğunluk ve yorgunluk içinde kaybolup gidecek bir gün daha. Giyinip kendimi evden dışarı atmam gereken saatler. Sıkıldım çok sıkıldım çok sıkıldım 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
sidar Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Bir adam bazı işler için iman sahibi olmak veyahut çok yetenekli olmak gerektiğini dile getirebilir .İyi bir etiket en fazla iyi bir şişe şarabı gösterir ? . Peki ya üzerinde etiket olmayan içi dolu bir şişe ? Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Witch Of Rain Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Ya abi ben ne yağlı yerim ne şekerli. Vodka içine döktüğüm redbull'u bile şekersiz olanından alıyorum. Yüz kremlerimin haddi hesabı yok. Oğlak burcu insanım ben ayrıca obsesifim günde 2 defa duş alıyorum. Pis değil benim cildim. Olamaz yani. Teknik olarak mümkün değil. Makyajımı silmeden de uyumuyorum artık eskisi gibi. 24 yaşında bir insan neden ergenlikte çıkarmadığı sivilceleri çıkarır. Neyse ki kalıcı değil, 6 ayda bir böyle oluyor ve sonra kendiliğinden geçiyor. Sanırım stres, alkol, sigara üçlüsünün eseri. -_- Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
sare Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Keçi istiyorum ben ya ben bildiğin Keçi istiyorum diye ağladım ya istiyorum abi zıpzıp zıplasın izleyip güleyim hahaha ya ben Keçi istiyorum şuan çok pis tutuldum ahhahah ruh halim iyi değil yaşasın tam bağımsız ruh hastaları Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
arecrateria Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Günler boyu ayılmadığında, zamanın nasıl geçtiğini anlamak zor bir hal alabiliyormuş. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Anafiel girl Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Yine bıçak gibi kestin arec. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
adEda Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Bak eda sessizleşiyor dünyaaa. Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
sidar Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 Paylaş Yanıtlama zamanı: Eylül 18, 2018 3. hava limanında 6 aydır maaşını alamadığı ve zorlu koşullar altında çalıştığı için eylem yapan işçileri jandarmalar dövüyor . Karaktersiz ahlaksız herifler , artık benim böyle şeylere tahammülüm kalmadı . Sana ateş etmeyen bir iki tanka ve zavallı askerlere artislik yapmak kolay tabi . Bu işçiler için paşa paşa gidecekseniz eylem yapacaksınız ve destekleyeceksiniz kardeşim ulan koca şehirde iki tane var zaten havalimanı . Atatürk hava limanı birinci seçilmiş , orası için yerleşim ve rant peşinde koşulduğunu da bilmiyoruz sanki . Ulan 60 lı 80 li zamanların gençliği olacaktı çevremde , iyice alanı boş buldular . Dingonun ahırı mı burası ?? , hayır yani beni bireyselleşme adına ayrıldığım gruplara sokacaklar tekrardan. . Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.