Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

 

En yakın arkadaşlarımdan biri 7 aydır cezaevinde imiş ve benim haberim yok . Cok aksattık birbirimizi ama ,nasıl haberim olmaz , kimsede bana söylemeyi akıl etmez ? ben şimdi büyükada da kim ile keyif yapacağım ?

Adamın kaç yılının mapusta geçeceği belirsizdir;

Sidar: ben şimdi adaya gidince kimle takılcam asdasdasd

Kanka geçmiş olsun denetimli serbestlikten çıkar umarım.

Bu kadar fazla özel olamaz . Tam da bu tarz şarkıların paylaşılması gerektiğini düsünüyorum . Meraklandım ? ).

 

En yakın arkadaşlarımdan biri 7 aydır cezaevinde imiş ve benim haberim yok . Cok aksattık birbirimizi ama ,nasıl haberim olmaz , kimsede bana söylemeyi akıl etmez ? ben şimdi büyükada da kim ile keyif yapacağım ?

Paylasirdim ama o zaman totemim bozulur. :/ Bir de bunu tek yazan ben değilim, 2 3 kişi daha yazmış youtube'ta şarkının altına, bu şarkıyı çok seviyorum hayatımın her alanında falan filan diye. Ama tabi ki elektronik muzik.

-- Off partilesek mi ---

Smbu Olabilir mi?

---

Yazacak çok şey var aslında ama bir seylerin derinine inebilmeyi ogrenmem lazım , beynim kokain bagimligisiymisim gibi bir seyler ogrenmekte zorlanıyorum.

O şarkı güzeldi paradoks.

..

Saçımı kestirsem mi diye düşünüyorum .Aslında o kadar çok uzun sayılmaz ama dipleri çok yıprandı gerçekten.Kestirsem de ince telli olduğu için yine uzayınca böyle oluyor.Ee gençken epey uzatıyordum keşke uzatmasaymışım.

Bugün evde yalnızım bizimkiler delik denize gittiler ,ben gitmedim asosyallikten .şimdi google dan baktım da birde b.klu yalak varmış gazipaşada. nerden buluyorlar bu isimleri aklım almıyor:D

bayramlar ..herkesin bir araya gelmesi..aile entrikaları ...en sevdiğim:thumbsup:

Bronşitten yatağa düştüm en son çocukken böyle hasta olmustum. -_-

Kendimi acayip kullanılıyor hissediyorum. Evde herkes her şeyi bana kitlemeye çalışıyor. Yapacağım şeyde değilim ben, zoruma giden o değil. Ama sürekli bölünmeyi, ayağa kalktığım an benden bir şey beklenmesini saygısızlık olarak algılıyorum. Saygısızlığa da gelemiyorum. Sinir oluyorum "bana şunun için yardım et" demek yerine araya kaynak yapmaya çalıştıklarında. Bunu açık açık ifade edip sorumluluğu reddediyorum da ama bi işin yapılamamasına dayanamıyorum. Ya da ben yapmazsam insanlar hiç oralı olmuyor. Ya da çok uzatıyorlar, büyütüyorlar ben de dayanamıyorum. Atlıyorum sorunu çözmek için, benim başıma kalıyor sonra illaki.

Sorumluluk yüklüyorlar, yetki vermiyorlar. Bi de hadsiz oluyorum. Ulan siz beni her şeyi yürütmeye itiyorsunuz kendiniz...

Rahatsız olduğum şeyleri belirtiyorum, çözüm üretiyorum ama hiç bir şekilde kale alınmıyorum. Ben daha napayım ki.

Amaaan yaaa... Gidiyorum ben. Hepsi tırlatmış tek tek. Sağlığımı zor koruyorum zaten, bu kadarı fazla bana. Uzaklaşmak zorundayım.

Off çok uykum var hala anlatmaya çalışıyorum. Lanet hamam böceği. Uyuyacaktım yaaa uyuyacaktım. Mayışmıştım be allahsız.

Çok param olsa, hayallerimi satın alırdım.

İki yıl önceki gitar hocam mesaj attı yanlışlıkla olduğunu söyleyerek. Sohbet edip iyi geceler diledikten bi süre sonra çat diye engelledim adamı instagramdan. Rahatsız eden bir şeyler var ama insanlara güvenememek, onları anlayamamak beni çok mutsuz ediyor ve keyfimi kaçırıyor.

666_marcelin... boyutlar arası dolaşan terörist gibi karşıma çıkmayı bırak.

Bazen Lana Del Rey intihar etse bi sürü peşinden kendini atar gibi geliyor. 27'ler hesabı

Şimdi öyle bir börek yapacağım ki ev halkının aklı uçacak, bir edebiyatta, bir falda, bir de börek de çok mindfuck bir sürekli kendimi geliştirme sanrisi içindeyim bu da her şeyi daha güzel yapıyor, böreği de

Şimdi öyle bir börek yapacağım ki ev halkının aklı uçacak, bir edebiyatta, bir falda, bir de börek de çok mindfuck bir sürekli kendimi geliştirme sanrisi içindeyim bu da her şeyi daha güzel yapıyor, böreği de

beğenmezlerse bana getir:rofl: beğenirlerse de getir gerçi.

beğenmezlerse bana getir:rofl: beğenirlerse de getir gerçi.

Anlaştık

Bir insanın ailesi böyle yapmamalı ya

Sınava 3 gün kalmasına rağmen hala ittire ittire anca çalışıyorum.Aferin bana

Nereye gidersem gideyim, yolum bir şekilde bu siteyle kesişiyor. İlginç.

Bu yaşa geldim hâla cs 1.6 oynuyorum. ne kadar mal ne kadar boş bir insanım. kedim öldü bugün ağlayamıyorum bile.ağlasam sabaha sağ çıkamayabilirim. haftaya ve aya yayıcam o sebeple , yavaş yavaş ağlayacam.bu arada terörist öldürüp stres atıyorum işte. poff

Onu görürsem çok üzüleceğimi, tekrar altından kalkamayacağımı düşünürdüm hep. Ona da eziyet edeceğimi düşünürdüm. Bu karşılaşmadan ölesiye kaçıyordum. Belki de kendimle yüzleşmekten. Ona doğru düzgün bakamadığım gerçeğiyle karşılaşmaktan... Öldüğünden çok sonra haberim oldu. Neden öldüğünü dahi bilmiyorum. Hasta olduğunu duysaydım gider, görürdüm mutlaka. İçim parçalandı. Hayatımda tanıdığım en zeki köpekti o. Ayrılık sırasında onda kalması en doğrusuydu. O çok daha iyi bakıyordu ona...

Ben de artık hayvan beslememeye karar verdim . evde bir muhabbet kuşu var kardeşimin ama ben artık bakmayacağım hayvan. 8 yıldır bakıyordum kedime ve bir süredir hastaydı . birşey yiyemiyordu yürüyemiyordu bile. şırıngayla besliyorduk .dün akşam veterinerdeyken tavuk ciğeri verdik saldırdı resmen , şaşırdık. sabaha ölmüş telefon geldi. ama suç bende akşamın 7 sinden sabahın 9 una yalnız kalırsa hayvan ölür tabi. sevgi en büyük ilaçlardan birisi onlara ve ben artık hiçbirşeye ağlayacak halim kalmadı gerçekten .bünye harap .

Ben de artık hayvan beslememeye karar verdim . evde bir muhabbet kuşu var kardeşimin ama ben artık bakmayacağım hayvan. 8 yıldır bakıyordum kedime ve bir süredir hastaydı . birşey yiyemiyordu yürüyemiyordu bile. şırıngayla besliyorduk .dün akşam veterinerdeyken tavuk ciğeri verdik saldırdı resmen , şaşırdık. sabaha ölmüş telefon geldi. ama suç bende akşamın 7 sinden sabahın 9 una yalnız kalırsa hayvan ölür tabi. sevgi en büyük ilaçlardan birisi onlara ve ben artık hiçbirşeye ağlayacak halim kalmadı gerçekten .bünye harap .

Daha çok hayvan beslemek gerek. En azından bir işe yaramış hisseder insan kendisini.

Dostlar ne yalan söyleyeyim benim kedim daha 5 aylık ama her gün 'bir gün ölürse ne yaparım' anksiyetesiyle yaşıyorum. Insanlar birbirlerinde bulamadığı samimiyet ve sevgiyi hayvanlarda bulabiliyor ve bu da insanı o hayvana inanılmaz kuvvetli bir bağla sarıyor. Tesellisi olmaz böyle durumların ama, üzüldüm çok her iki patili için de ve kayıplar her ne kadar ağır olsa da sevmekten vazgeçmemek gerekiyor. Muhabbet kuşum (minnoş bir ev kedisi gibiydi, kuş demeye bin şahit gerek) öldükten sonra yıllarca kendimi tüm hayvanlara kapatmış sadece sokaktakilere yardım etmiştim elimden geldiği kadarı ile. Sonra şimdi kedicik var. 'Ya bu ölür ve ben deliririm' anksiyetesi yaşıyorum hâlâ ama, hayatta az buçuk bu denklem üzerine kurulu bir şey değil mi zaten? Annemi sevmeyi de reddetmiştim bir dönem (kanser olmuştu) ölürse üzüntüsünü kaldıramam diyerek. Ama böyle yaşanmıyor. Yok saymak acıyı küçültmüyor. Soyutlanmak, kendi kendine dikenli tel batırmak gibi. Aşk, arkadaşlık, aile... Söz konusu kavram her ne olursa olsun bir hayvanın sevgisini hiçbir insana değişmem. Ciddiyim. Bir hayvan tarafından bir insana gösterilen sevgi "arı, duru, saf ve %100 gerçek" bir sevgi çünkü. Insanlar sevmeye yeteneksizler.

Böyle;

Sadece içine biraz sad dance ekleyelim.(Çok seviyorum şu şovu ya)

Şov'dan sahne

yaşlanınca kim bakacak düşüncesiyle kendilerine bakıcı/hizmetçi doğur(t)anlar... umarım o çocuk kabusunuz olur