Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Susaman gerçekten çok iyi yapılmış, Her dinlediğimde tokat yemişim gibi hissediyorum . Bu hissi Ceza'nın şarkılarında sıkça hissediyordum . İnsan ben ne bok yiyorum diye kendine soruyor .

Bakınrak..

midem ağrıyor ,gidip dinleneyim bari

bir ürünle alakalı sesli konuşunca hemen reklamını karşına çıkarmaları. bi yerinize girsin artık reklamlar. ne diyeyim

Çoook yorgunuuum çoooooook

Beniiiiiiğğ beklemeeee kaptaaaaaaaaan

Üstümde bir umutsuzluk dalgası var son günlerde. Kaşınıyorum durduk yere...

Bilmek nasıl bir histir diye düşünüyorum bugün. Neyi biliyorum diye düşünüyorum. Daha kapsamlı ve soyut bi anlamda. Hiç bir şey gelmiyor aklıma. Gerçekten bildiğimi bildiğim hiç bir şey. Bilmek nasıl bir histir acaba? Abartısız. Bi şeyi gerçekten bilmek.

Omurgam, ağlama, ağlama...

bir ürünle alakalı sesli konuşunca hemen reklamını karşına çıkarmaları. bi yerinize girsin artık reklamlar. ne diyeyim

Akıllı telefonlardaki ortam dinleme ve bilgi hırsızlığı. Korkunç rahatsız edici aslında. Hatta tedirgin edici demek daha doğru olur. "Ben kimim ki özel bilgilerimi napacaklar sanki" diyor insan ama, kim olursan ol, bir işlerine yaramasa böyle bir şey yapma gereği duymazlardı sonuçta. Kim ne derse desin, teknolojinin bu noktaya gelmiş olması insan ilişkilerinin, ekolojinin, hatta direk insan beyninin motor becerilerinin içine etti. Uyuşuyoruz. Ilkellik nasıl güzeldi halbuki... Bilemiyorum istanbul'un şebeke suyundan mıdır yoksa her yerde insanlar bu hale mi geldi ama cevaplarınıza göre çıkarımlarda bulunabiliriz ancak. Yolda yürürken, caddede yada bir alışveriş merkezinde... Insanları yürüyen zombilere benzetmiyor musunuz siz de? Dikkat ediyorum herkes uyuşmuş gibi. Herkes birbirine çarpıyor. Kadın önüne bakıyor, seni görüyor zannediyorsun, görmüyormuş halbuki laaaaak diye üstüne çarpıyor. Kimse kimseye "pardon" demiyor, "Merhaba", "Hayırlı işler", "Lütfen", "Rica ederim" gibi temel sosyal insani kalıplar bırak kaybolmayı direkt yok oldu galiba. Hiç kimse telefondan kafasını kaldırmıyor. Insanların konuşma becerisi azaldı. Uzun ve verimli bir sohbet edilemiyor. Insanlar butikler ve kozmetik dükkânlarından çıkmıyor. Hiç doğa yürüyüşü yapan, sahil yürüyüşü yapan insan göremiyorum eskisi gibi. Kimse bir banka oturup kitap okumuyor. Kimse bir ağacın yaprak senfonisini duymuyor. Insanlar robotlaşmış gibi. Korkunç bir tüketim, tavan egolar, ihtiyaç olmayan alışverişler, duyarsızlaşma. Her geçen gün daha kötüye gidiyor bence herşey. Allah sonumuzu hayır etsin derler ya, hakikaten öyle.

Arkadaşlar telefonunuzun ayarlarından google izinlerini iptal ederseniz o reklamlar çıkmıyor. İnstagram için de sadece hikaye paylaşacağınız an izin verip ardından iptal ederseniz oradaki saçma reklamlardan da kurtuluyorsunuz. Tamam teknoloji içimize kadar girdi ancak kullanmayı bilirseniz sorun yaşamazsınız.

Aslında bu konuda Linux telefon çıkartacağını söylediğinde çok heyecanlanmıştım. Tabiyi ki bu seneler önceydi ve hala çıkartamadılar. Ancak tarayıcı olarak da gene cep telefonunda firefox focus tarayıcısını gizliliğe önem veriyorsanız kullanabilirsiniz. Verdiğiniz ve vermediğiniz izinlere gerçekten saygı duyan nadir tarayıcılardan.

Akıllı telefonlardaki ortam dinleme ve bilgi hırsızlığı. Korkunç rahatsız edici aslında. Hatta tedirgin edici demek daha doğru olur. "Ben kimim ki özel bilgilerimi napacaklar sanki" diyor insan ama, kim olursan ol, bir işlerine yaramasa böyle bir şey yapma gereği duymazlardı sonuçta. Kim ne derse desin, teknolojinin bu noktaya gelmiş olması insan ilişkilerinin, ekolojinin, hatta direk insan beyninin motor becerilerinin içine etti. Uyuşuyoruz. Ilkellik nasıl güzeldi halbuki... Bilemiyorum istanbul'un şebeke suyundan mıdır yoksa her yerde insanlar bu hale mi geldi ama cevaplarınıza göre çıkarımlarda bulunabiliriz ancak. Yolda yürürken, caddede yada bir alışveriş merkezinde... Insanları yürüyen zombilere benzetmiyor musunuz siz de? Dikkat ediyorum herkes uyuşmuş gibi. Herkes birbirine çarpıyor. Kadın önüne bakıyor, seni görüyor zannediyorsun, görmüyormuş halbuki laaaaak diye üstüne çarpıyor. Kimse kimseye "pardon" demiyor, "Merhaba", "Hayırlı işler", "Lütfen", "Rica ederim" gibi temel sosyal insani kalıplar bırak kaybolmayı direkt yok oldu galiba. Hiç kimse telefondan kafasını kaldırmıyor. Insanların konuşma becerisi azaldı. Uzun ve verimli bir sohbet edilemiyor. Insanlar butikler ve kozmetik dükkânlarından çıkmıyor. Hiç doğa yürüyüşü yapan, sahil yürüyüşü yapan insan göremiyorum eskisi gibi. Kimse bir banka oturup kitap okumuyor. Kimse bir ağacın yaprak senfonisini duymuyor. Insanlar robotlaşmış gibi. Korkunç bir tüketim, tavan egolar, ihtiyaç olmayan alışverişler, duyarsızlaşma. Her geçen gün daha kötüye gidiyor bence herşey. Allah sonumuzu hayır etsin derler ya, hakikaten öyle.

sadece ülke olsa iyi. dünya kocaman bi zombieland oldu. roboland de diyebiliriz ama bunlar hafif kalır. o yuzden bok çukuru diyorum genelde. çünkü bazı pembe g.tlü ruhçular gibi dünyaya tekamül için geldiğimize, her şeyin ilahi plan doğrultusunda tekamül için yaşandığına inanmıyorum. ya da onun gibi şeylere. herkes dünyanın sona yaklaştığının bir şekilde farkında. yukarıda bahsedilen kitle vb hariç...

Arkadaşlar telefonunuzun ayarlarından google izinlerini iptal ederseniz o reklamlar çıkmıyor. İnstagram için de sadece hikaye paylaşacağınız an izin verip ardından iptal ederseniz oradaki saçma reklamlardan da kurtuluyorsunuz. Tamam teknoloji içimize kadar girdi ancak kullanmayı bilirseniz sorun yaşamazsınız.

 

Aslında bu konuda Linux telefon çıkartacağını söylediğinde çok heyecanlanmıştım. Tabiyi ki bu seneler önceydi ve hala çıkartamadılar. Ancak tarayıcı olarak da gene cep telefonunda firefox focus tarayıcısını gizliliğe önem veriyorsanız kullanabilirsiniz. Verdiğiniz ve vermediğiniz izinlere gerçekten saygı duyan nadir tarayıcılardan.

bunu daha önce denemiştim ama google ertesi gün ayarları eski haline çevirdi. bir kaç kez tekrar edince bile aynısı oldu. saldım uğraşmıyorum

mevsim geçişinde olduğumuzu unutup dışarıda balkonda sonbahar romantizmi yapanlar bir bir yatağa düşüyor

Sıcak, yürüdüm ve yoruldum ama bir süre sonra Gnoxis'e döndüğüm için mutluyum. Herkese selam olsun

mevsim geçişinde olduğumuzu unutup dışarıda balkonda sonbahar romantizmi yapanlar bir bir yatağa düşüyor

xdxdxdxddd çok doğru tespit yataktan hasta bir şekilde katılıyorum +1

Eşeğimle aynı kaptan mı yiyeceğim ? Diye sordu...

Sıkışmışız hayatın bi yerlerinde. Güzel şeyler istiyoruz halbuki. Kuyruğumu bulmam gerek. Kuyruğum bi yere sıkışmış çünkü. Arkamı döndüğümde yine arkamda kalıyor. Problem burada başlıyor işte.

---

Bazen sırf bi şeyler olsun diye içten içe kötü şeylerin olmasını arzuluyor olduğumuzu hissettiğiniz oluyor mu sizin de...

Mutlu son var mıdır?

Mutlu son, yarındır.

Bugün çok iyiyim çünkü çok sevdiğim bir dostum doğdu bugün ALEV

Doğum günün kutlu olsun Birtanem iyi ki varsın bu sitenin bana kazandırdığı harika insanlardan biri de sensin çok öpüyorum birtanem wp den kutladım insta twitter hahaha her yerden kutlayacağım hahaha bugünü geçin tarihe uleyynn

Bugün çok iyiyim çünkü çok sevdiğim bir dostum doğdu bugün ALEV

Doğum günün kutlu olsun Birtanem iyi ki varsın bu sitenin bana kazandırdığı harika insanlardan biri de sensin çok öpüyorum birtanem wp den kutladım insta twitter hahaha her yerden kutlayacağım hahaha bugünü geçin tarihe uleyynn

Yaaaaaa

Sen de iyi ki varsın kuzucummmm ???

İşleri yoluna sokmaya mı başladım yoksa daha da karıştırdım mı bilmiyorum.Okul değiştirdim ve okul uzadıkça uzadı.Ankara'da yaşamaya başlıycam artık.Part time iş bulmam,arkadaş edinmem,e bi zahmet okulu da yavaş yavaş bitirmem lazım artık.Yine de mental olarak son 7 8 yılın en iyi dönemlerinden birindeyim.Düzenli meditasyon yapmaya çalışıyorum.Nasıl toparlarım nasıl yoluna koyarım diye düşünüyorum.İşe yarayıp yaramadığı belirsiz ama 3 5 ders çıkarabildiğim self-help kitaplarına bakınıyorum.Bakalım bu yılı nasıl bitireceğim.

Farklı düzlemler , farklı gerçeklikler, yoğun enerjiler dalgalarına kapıldığın, gelir geçer düşüncelerin verdiği hisler , ara ara ya ben aynı mı yerde dolanıp duruyorum ,yok yok iyiye gidiyorum vs vs.

Çok belli ki her şey olmasını ümit ettiğim gibi olduğunda zaten olacağını biliyordum diyeceğim.

Gerçeklik bu değil biliyorum , büyük bir sinema filminin içerisinde 2 boyutlu koordinat düzleminde bir noktaya bakarcasına uzağız gibi hissediyorum fakat iyi kötü varsayımlar arasında yaşadığım bu dünyada önümdekilere ve beni etkliyeceğini düşündüğüm yasalara göre elimden gelenin en iyisini yapmalıyım, hoşgörü,sabır, s*ktir et, ahaha komik ama kafasından çok önceki duraklarda inmem gerekirdi , gideceğim yerin her bakımdan anlamlı olmasını bekleyerek geçiremem.Önceki yaptığım davranışları doğru bulmasamda kendimi de anlıyorum, insanları etkilemeyi çalışmayı , sevilmeyi istemeyi , kendimi suçlamayı bırakmalı , belirli alanlarda ortak çıkarlı uyulan anlaşmalar yapmak istiyorum.

Hayatı bana verdikleri için kesinlikle suçlayamam çünkü , ne kadar çok istesemde.

Neyse işinize bakın.

Şu an da aşığım oğlum sevmek sevilmek çok güzel ya cidden hepiniz umarım doğru kişi tarafından sevilin ve sevin

Şuan sebepsizce umutsuz,üzgün ve bir robot gibi hissediyorum.

Ne zaman düzgün(?) bi yerde olsam içimde benim burada ne işim var hissi oluşuyor. Neyse derdim... derdimi seveyim.

Ya ben yine mi taşınsam

Sabah yine Antalya yolu

Sabah erken kalkıp okula gidicem ve her yıl olduğu gibi tam da bu zamanlarda parapsikolojinin beni cezbettiği dönemleri yaşıyorum. Meditasyon yapmam gerektiğini düşünüyorum bir de bir konuda kafam çok karışık ama uzman bir cadıdan yardım almam gerek. Tabi onu da nereden bulucam bilemiyorum