Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Şahsen, in my great and unmatched wisdom, artık kışın gelmesi gerektiğini düşünüyorum. Aksi takdirde sana söverim Mikail. (I've done before!)

---

Hang the DJ de gerçekten güzel bölümdü. Şimdi hatırladım.

---

Değilim mutlu ya. Değilim işte. Gençliğimin baharında, İstanbul'un huzursuz kucağında ve sevdiğim çoğu şeyden bi şekilde uzaktayım. Şunu söyleyip duruyorum kendi kendime: Ben bu dünyaya kızgınım ve beni meşgul ederek bunu unutmamı sağlayamaz. Yıpratabilir tabi. Ne güzel yıpratır var ya... Offf.

Uzun süre sonra belki de ilk defa yetişkin gibi hissettim yetiskinlikten kastım cocukken yetiskinlere baktıgımda tanımlayamadıgım bir duygu vardı , sanki arkadaslarınla yemege oturmussunda menude sana uygun bir şey yok ve arkadaslarını terk etmemek icin yemek yemis olma gibi, dürtü gitti , doluluk hissi var ama aymı zamanda eksiksin , garip bir his

Markete gittim. Bir poşet dolusu malzeme aldım. Eve geldim. Google açtım. Önüme çıkan ilk çikolatalı kek tarifini yaptım. Kıyamet alameti. Kendimi nasıl oyalayacağımı, nasıl kandıracağımı şaşırdıysam demek ki. Mutfaktan nefret ederim.

Bir nefes almak iyi geldi ,,, merhabalar ölü topraklar..

Ben neden bi şeyleri sürdüremiyorum neden neden neden neden neden...

Gelişin Taksim’in betonlaşması ve çirkinleşmesiyle aynı ana denk geldi. Kimbilir belki de tesadüf diye bir şey yoktu. Ara Güler öldü, ben Ara Cafe’ye defalarca sensiz gittim. İmzalar atıldı, sözler verildi, aşık olundu, sergiler gezildi, binalar dikildi...

Dediğim gibi tesadüf diye bir şey yoktu...

Biz de zaten hiç olmamıştık.

İç huzurumu sağlayamıyorum bi türlü. Korkunç bi duygu yoğunluğuyla uykumdan uyandım. İçten içe öfke kusuyorum, kendimle didişiyorum. Ayrıca yapmam gereken bi ton şey varken sorumluluklarımı yerine getirecek kafa sakinliğine ulaşamıyorum. Ne hissettiğimi, ne düşündüğümü idrak edemiyorum bile. İleride bir gün sabrım tükenip de kafam attığında ya da yaşlandığımda falan artık tavrımı ve eylemlerimi bugünkü kadar bile yönetememeye başlayabilirim. İşte o gün çok sağlıksız bir birey olacağım. Bugün de sağlıklı bi birey değilim evet. Ama o zaman çok sağlıksız olacağım. Bu düşünce ödümü kopartıyor benim. İmha edilmem gerek sanki. Sakin ol sakin sakiiiin... Sakin. Hastalıklı bi jenerasyonun hastalıklı uzantısının hastalıklı uzantısı gibi bi şeyim ya da onun da hastalıklı uzantısı, daha ötesinin daha berisi vesaire vesaire... Nasıl yemem kafayı? Hayatıma insan alırken bile ortalığı bulandırma endişesi taşıyorum. Yiyebilirim ya çünkü kafayı. Hatırlatın da bana en azından üremeyeyim. No joking. No exagerration. Ahhhhhh! Boğazımdaki yumru, hay ben senin. Ve son.

Saçlarımın altın sarısı olduğunu nasıl itiraf ediceksem ben. :/

Saçlarımın altın sarısı olduğunu nasıl itiraf ediceksem ben. :/

Sana yakışmaz ki sarı. İsyanın Kızıl'ı veya Karanlığın Siyah'ı olmalı.

Çok fena şeyler oluyor

Bunu,

mazinin kalbimde yara olduğunu ...

bir kaç yıl önce buraya " kafamın içine hapsettiğim tilkilerden birine aşık oldum. sanırım bu delilik " diye cevap atmıştım. bir cevap daha bırakmak istiyorum bir ay önce o tilki ile nişanlandım.

Ateş Dansı

Ateşe düştüğünü gördüm kadının

Dans edişini durduramamıştı yine de

Sularla titreyen sabah rüzgârı iğneleriyle

Parlayıp parlayıp sönüyordu tükenen bir mum gibi

Sonbahar iplikçileriyle dokunmuş giysileri

Soluğu alevdi, kızgın kum çığıydı sesi

Sonbahar kızıllığıyla elleri tutuşturuyordu göğü

Cennet kentinden cehennem kentine atılmış köprü-

idi vücudunu saran bir ebemkuşağı kefeni .

Durduramamıştı yine de dans edişini

Yazları göç ettiler denize gömmek için

Ateş`ten fırlayan o zehir parçacıklarını

Kışın kentin kayganlığında

Içki bardaklarının ardında

Pürtük televizyon ekranlarında biten

o deniz dibine mahsus anı Yosun'larını

Sonbahar acımasız bir ruh gibi gövdelere siner

Dansın ortasında yanmış saçlarından

Bir kehribar rengi lamba aydınlığında notlar alan

Parçalamak için kıyamete ait tabloları

Geceyi tersyüz eden sonsuzluğun boyaları.

Beni çıkarmayın karşısına

Dansıyla Ateş`e eren kadının

-ki bakışı yansır güllerde, leylaklarda

Ben mührünü kırıyordum binbir cadının

O, kendisini kendi için yaktığında...

Şimdi sizi gözlüyorum,

Gözlüyorum denizin denizi kestiği kristalden

Ne girdaptır göze görünmeyen o yorum

Geleceğe kapanık, geçmişi inkâr eden

O kadını sarkıttığınız Ateş'ten uçurum

Ama gün gelir dans dönüşür duaya

Ateş uzun bir samanyolu olur

Onu çeker kendisine her gece bir rüya

Fosfor bir kaynağın başında solur

Kanar her Ateş'i dindiren suya...

doktor 3 gün rapor verir umarım ,boğazım ağrıyor ,kulağım ağrıyor ,öksürmeden duramıyorum :sick::sick:

Remember , remember, the fifth of november, gunpowder treason and plot. i see no reason why the gunpowder treason should ever be forgot.

Selam. Napalım idare ediyoruz. Halbuki yollarda olmalıydım.

Selam. Napalım idare ediyoruz. Halbuki yollarda olmalıydım.

10 karakter

Aşık oldum be. Bu cümleyi söylemek kolay değildir benim için ama eminim artık, aşığım. Ve çok mutluyum... Yıllar sonra yeniden bu duyguyu yaşamak inanılmaz güzel.

Gnoxis seni de özledim

Bir şeyi çok istersin uğraşırsın çalışırsın hayalinin bu olduğunu düşünürsün ama günün sonunda elde ettiğinde aslında senin için hiçbir şey ifade etmediğini ve içindeki boşluğun dolmadığını anlarsın

iki kulağımla müzik dinlemeyi özledim ..biri iltihaptan tıkalı olunca duyulmuyor pek:mad:

deliriyorsun meşgul değilsen

Zaman dar fakat esnek. Bol kas gücüyle esnetebilirsiniz onu. Benzer evrenlerle ve düşük sıcaklıkta yıkayınız.

Birçok dönem gibi, saklanma dönemi de bitti. Yeniden yaralar alabilmek için eski yaraları iyileştirdiğimi düşünüyorum artık. Hazırım.

Her şeyi bırakıp gitmemem için bana bir neden söyleyin