Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

sar bedenimi; kitabımdaki son paragrafta uyuyayım. O senin en sevdiğin kitap olsun..

bırak O korkunç şiirler okusun alnımızı.

bu kadar kırılmışken ve hala kırılabilecekken bırak sayfalar onarsın bizi. hala ilk günkü kadar yakınım sıcak mürekkebe. aşk senin kadehinde bakışımı delip geçerken anladım `camdan bulutların altında yattığımızı, yağmur yağarsa ölebileceğimizi`

şimdi yukarıdaki iki güzel insanın yazdığı şeylerden sonra ben buraya gece gece ne yazsam aptalca kalacak 😕

Savaşmayın Sevişin

buraya konu olarak yazabileceğim tonla şey var aklımda ve defterimde, fakat ya uzunluklarını yeterli bulmuyorum yada konunun doygunluğunu, ben bunları bu kadar düşünürken insanlar ne kadar yersiz ve saçma topicler açıyor buna üzülüyorum.

777. aldım verdim. acı verdim hüzün aldım. cinlerle seviştim succubus doğurdum. 31 yaşımda endüstriyel devlerin 24. süleyman padişahı oldum.  silivri tepelerinde büyücü arnavut yasinin muskalı define koruyucu cinleriyle tanıştım.

o değil de yılların hüznünü atamadım. bana huzur yok anladım. ne tanrı ne şeytan. ne gnoxis ne alkolis. huzur yok.

Bugün Metafizik senin harcın değil  dedim eski bir dostuma..

Herşeyin zıttıyla var olduğuna bağlı olarak ve herşey enerji / frekanstır görüşüyle de ilgili olarak ; " az önce ortalama 1 buçuk - 2 saat boyunca bir tabutun içinde sıkışıp kalmış kadar mahvolmuş + çaresiz hissederken, son 20 / yirmibeş dakikadır ruhum hafifledi. Üzerimde ki ağırlık ve negatif hal gitti. Her zaman tam bir anlam veremesemde, fazla paniklemeden, sakinliği koruyarak, insanlarla ( reel hayatta ) pek yüz göz olmayarak bu tarz zor zamanların atlatılması kolaylaşıyor. 
  Not : başımıza gelen iyilik ve kötülüklerden etkilenmemeyi becerebilmek pahabiçilmezdir. 1 adım geri çekilip sakince gözlemlemek ve ders almak önemli. meyvesel sonuçlardan bağımsız olabilmek ..bana sorsanız dünyada milyarder olmaktan daha değerlidir. 
  Saygılar, geceniz güzel ve hoş olsun . . . 

Eylül 1.

Yarın da Eylül 2 , Allah Allah

20'ye son 15, heyecanı kalmadı tabi o ayrı

5 saat önce, akuma yazdı:

Yarın da Eylül 2 , Allah Allah

Bıktım senden. 

4 saat önce, Witch Of Rain yazdı:

Bıktım senden. 

Benim için kavga etmeyin 

Arecrateria gelse de yine eskisi gibi uzun uzun yazılar yazsa, günlük tutar gibi ama kafası güzelmiş gibi yazsa. 

2007 den beri berbat haldeyim.

hiç bişi hissetmiyorum acıdan başka eylemsizliğin eylem hali ^^

Göktaşı düşmüş. Yıkmış geçmiş. Bence direkt gök yüzünden büyük kaya parçaları yağması lazım. Direkt böyle dev dev kayalar, mermerler

seçilmiş ejderhana yol göster

varlığımı sürdürüyorum. bataklıkların içinde böcek kafalı iblislerin cehennem kazanında. şeytanların posesyonunda ve meleklerin soluk ezgilerinde.

Ölene kadar bekliyorum

Çok fazla hayal kuruyorum. Bulabildiğim her fırsatta battaniyeyi üzerime çekip altına saklanıyorum. Yirmidokuzu gömmek üzereyim. Dün bir arkadaşımla konuşurken; "Geçen gün düşündüm de sen bir yıldır bu haldesin bu çok uzun bir süre bir yıl daha bu halde olursan çok üzülürüm." dedi. Belki de yirmidokuz beni gömmüştür. Senin doğum günün benim seni sana bıraktığım gün. Hayal, hayal, hayal. Gerçekleşeceğini düşlediğim şeylerden bazılarını düşünmesi bile gülümsetiyor, korkunç mutlu oluyorum, herhangi bir insanın yaşarken asla mutlu olamayacağı kadar. Bazen ağladığımı farkediyorum, bazen hayal kurarken uyuyakalıyorum. Hiçbir şey kullanmiyorum artık çünkü hayal kurabilmek için bütün sistemi tıkır tıkır işleyen bir zihne ihtiyacım var. Zaten artık öyle bir hal aldı ki hiçbir şey uyuşturmuyor. İçtiğim su zehir, yemek yediğimde midem bulanıyor. Rüyamda da devam ediyorum hayal kurmaya' diyebilmeyi çok isterdim ama bilinçaltım, hayallerimi yere vurup elime veriyor, genelde ağlayarak uyanıyorum. Ben hep ağlayarak uyanıyorum. Rüyalarım, gerçekliğimin yansıması çünkü. Tesellisi ve telafisi olmayan acılar çekiyorum uykularımda. Kalkıp siyah perdeler sipariş vermem lazım dev Eylül indirimlerinden.  Güneş, gözlerimi kıpırdatmadan kapalı tutmama engel oluyor. Bu arada Kasım ayı gelecek diye ödüm kopuyor bu yıl. Cephanem yok, zırhım benden kaçıp canını zor kurtarmış. Anıl Emre Daldal'ın M. adlı şarkısının arka planında bageti davula değil de göğüs kafesimin üstüne üstüne öldürürcesine vuran trampetçiyi "öyle çalınmaz, sen davul çalmıyorsun hayatımdan çalıyorsun" diyip öldürmek istiyorum. 37.9 ° , Yaren benim için endişeleniyor. Şu ülkenin ekonomisini bi düzeltin artık kırk yaşına geldiğimde bu kadar güzel olmayacağim fazla vaktim yok diyorum içimden. Lana manyak gibi bağırıyor kafamın içinde "sometimes love is not enough" diye. Saman sarısı renginde gökyüzüne baktıkça kusmak istiyorum. Hadi hadi hadi, saçlarımla birlikte gökyüzünü de griye boyayabilseydim keşke. Sadece, "sakin, sabırlı ve dirayetli olmalıyım" çünkü bir gün gelecek, bir gün kalacak.  "Şimdi zamanı değil henüz gerekli şartlar olgunlaşmadı, bunun sonu felaket olur" diye teselli ediliyorum bir kuzgun tarafından. Maskeyi tak yine. Devam et. Devam devam devam.

Hiçbir şey yapmamak suçlu hissettiriyor, suçlu hissettikçe kaygılanıyorum. Başlangıçta hissedilen tek bir olumsuz duyguyla başlıyor ve kalanı birbirini tetikliyor. Bu kısır döngüden çıkmama çok az kaldığını düşünüyorum. Yine de ya kendimi kandırıyorsam diye endişeleniyorum. İyi miyim, kötü müyüm, iyilik ya da kötülük nedir ikilemleri baskınlaşıyor. Yaşadığımdan dahi şüphe ettiğim o soyut algı ve boşluk hissini yok etmek mümkün olsaydı keşke.

Bu kadar tatavaya gerek yok. Bir şeyler yapmak gerek sadece

Hayatımın prime dönemlerinden birindeyim. Bu kadar kısa sürede şansın yüzüme gülmesi iyi oldu. Eski işi bırakmamla yeni bir kişiliğe bürünmüşüm gibi hissediyorum. Artık koşma zamanı geldi , sürekli kısır döngülere takılıp kalmak iyi değil. 2 aylık bir deneme sürece her zamanki gibi... Bu süreci atlatırsam hem maddi hem manevi olarak Türkiyedeki çoğu kişinin ulaşamadığı şartlara ulaşmış olacağım. İngilizce eğitim veren bir yere gidip dilimi geliştirmem verdiğim en iyi kararlardan birisi oldu.

Resmen kandırılmış hissediyorum 😀 alırken, seçerken de ne şov yapmıştım ayıp yahu 

Eski dostlar özlendi. Bazıları bu platformdandı ama nasıl olduklarını soracak ulaşacak halim bile kalmadı. Android bir robot gibi yaşıyorum hayatı bu ara. Umarım biri beni hackler yakın zamanda. DDoS saldırısına bile okeyim.

2 hours ago, GLoom said:

Eski dostlar özlendi. Bazıları bu platformdandı ama nasıl olduklarını soracak ulaşacak halim bile kalmadı. Android bir robot gibi yaşıyorum hayatı bu ara. Umarım biri beni hackler yakın zamanda. DDoS saldırısına bile okeyim.

Meslek ne dostum ?