Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Benden daha umutsuz olan 20 kişi sayarsam kendimi şanslı saycaktım 23 kişi saydım evli ve umutsuzluk batağında 23 kadın buna karşılık kendi olarak kalan bir kaç kişi vardı 23 kişinin arasında çocukları için kariyerini bırakanlar ve ya varlıklı olanlar ya da mücadele ednler var ama hiç biri eskisi gibi değil eski neşemiz nerde ya da en küçük şeylerden mutlu olabilmemiz altımıza lüks arabalar çekiyoruz ama yok yine yok nedir bu lanet...

Zaten mutlu olabilmek ve öyle kalabilmek içinde büyük zahmet çekiyoruz öyleki zor bu durumda sevinci yaşamak.

son pişmanlık fayda etmez git ona söyle....git ona git benden selam söyle....:cool:

Benden daha umutsuz olan 20 kişi sayarsam kendimi şanslı saycaktım 23 kişi saydım evli ve umutsuzluk batağında 23 kadın buna karşılık kendi olarak kalan bir kaç kişi vardı 23 kişinin arasında çocukları için kariyerini bırakanlar ve ya varlıklı olanlar ya da mücadele ednler var ama hiç biri eskisi gibi değil eski neşemiz nerde ya da en küçük şeylerden mutlu olabilmemiz altımıza lüks arabalar çekiyoruz ama yok yine yok nedir bu lanet...

 

Zaten mutlu olabilmek ve öyle kalabilmek içinde büyük zahmet çekiyoruz öyleki zor bu durumda sevinci yaşamak.

Evlilikten tırsar oldum ya şöyle habire mutlu olan kimse yok anca en az 10 yıl evli olanlarda mutluluk var gibi o da artık alışkanlıklardan olabilir hoş senelerce evli olup yine mutlu olmayanlar da var kafamda deli sorular

Evlilik korkulacak bir şey değil, iyidir aslında... Bence evli olup mutsuz olanlara bakmak bir de evli olmayıp mutsuz olanlara bakmak gerekir karşılaştırma yapmak için. Çünkü insan doğası gereği mutsuz olmaya meyillidir sürekli. Çünkü bitmez insanın arzuları. Bunun yanı sıra eskisi gibi kalabilmek zaten mümkün değil hiçbir zaman. Evlilikle bağlantılı da değil bu durum. Evlenmeden 10 yıl öncesi ile ondan 5 yıl öncesi aynı mıydı? Hayat sürekli sille tokat girişirken insana, eskisi gibi kalmak mümkün mü?

Önemli olan insanın kendi yolunda devam etmesi evli olsa bile. Yani, "seninle evlenmek için işi - okulu vs. bıraktım" ya da "parasız kaldım" ya da "özgürlüğüm gitti elimden" dememesi gerek insanın. Karşısındakini suçlamaya başladığında -ki bence bu çok bencilce- evlilik kurumu gerçekten ağır zarar görmeye başlar. 5 yıl aynı evi paylaştığım insanla 5 yılın sonunda evlendim ve 2 yıl da evli kaldım -ki hala evliyim- ve evliliğim konusunda iyi hissediyorum kendimi. Elbette kendimi törpülediğim şeyler var: örneğin gecenin körü tek başıma arkadaşlarla içmeye gitmiyorum 7 yıldır... Ya da çamaşır asmak - ütülemek işlerini ben yapıyorum ve zaman zaman ağır geldiği olurdu... Hatta şöyle diyeyim; evlenmeyi istemiyordum kadına yüklenen bu tür sorumluluklar yüzünden. Bunları sadece ben yapsam da, cam silmeye kadar her şeye yardım ediyor eşim. Yani diyeceğim şu ki; siz ömrünüzü beraber geçireceğiniz ve yanında kendiniz olabileceğiniz insanı bulduktan sonra gerisi kolay.

Mantıklı..seni değiştirmeye çalışmayacak,evliliğin yükünü o da üstlenecek zaten tek taraflı yürütmek mümkün değil,destek çıkacak,birbirinizin dilinden anlayacaksınız aynı yerden bakmayı da öğreneceksiniz..diğer türlü hep bir çatışma ortamı zaten çoğu sorunlar zıtlıklardan oluyor.birbiriniz için arada fedakarlıklar yapmayı da öğreneceksiniz ama kendiniz olmaktan vazgeçerseniz olmaz bu iş çünkü her hangi bir sorunda o kişi tekrar yapmasını istemeyecğiniz şeyi yapmaya yönelecektir.Valla zor iş ya..Seni tamamlayacak birisiyle evleneceksin işte o zaman her şey yolunda gider diye düşünüyorum

İnsanlar birbirine bakarak değişiyor. Evliliğin hatta herhangi bir ilişkinin başında karşındakine göre kendini törpülemek için uğraşmazsan, kendin gibi kaldığında seni olduğun gibi seven, senin de olduğu gibi sevebildiğin birini bulursan o zaman doğru gidiyor. Kimse fedakarlık yapmasın ama ortadaki işi paylaşsın gibi yani bir de kavga etmesi gereken yerde kavga ederek karşısındakine sınırlarını belli etmesi gerek insanın. yoksa yıllar sonra -kadınlarda 40tan sonra genelde- patlıyor, ki bu da geç oluyor.

Mantıklı..seni değiştirmeye çalışmayacak,evliliğin yükünü o da üstlenecek zaten tek taraflı yürütmek mümkün değil,destek çıkacak,birbirinizin dilinden anlayacaksınız aynı yerden bakmayı da öğreneceksiniz..diğer türlü hep bir çatışma ortamı zaten çoğu sorunlar zıtlıklardan oluyor.birbiriniz için arada fedakarlıklar yapmayı da öğreneceksiniz ama kendiniz olmaktan vazgeçerseniz olmaz bu iş çünkü her hangi bir sorunda o kişi tekrar yapmasını istemeyecğiniz şeyi yapmaya yönelecektir.Valla zor iş ya..Seni tamamlayacak birisiyle evleneceksin işte o zaman her şey yolunda gider diye düşünüyorum

Katılıyorum.

Ve sen kendini kitaplara verip derinlere yaptığın yolculukta insanlara ışık tutacaksın ama onların görmek istemeyen kör cahiller olduğunu görünce ne olacak bildiklerini kendine saklayamazsın da senin bilgilerine karşılık karşında taktikleri çıkarları hesapları görünce ne hissedeceksin zayıflık mı? O zaman boş ver bu yoldan vazgeç çünkü erdemli bilge bir insn olmak demek cahile kulak vermek demek değildir önce bunu öğren!

çikolata yiyim de iki mutluluk hormonum artsın:cool:

Acıktımmmmm..düşündüm de bana, hadi kalk yemek yemeye veya bisiyler yemeye gidiyoruz diyecek arkadaş lazım. ayy bu saatte hepsi yağ kilo olcak diyen değillll

Katil olmak icin guzel bigun

Koluna rte yazıp paylaşan insanlar face'imde daha ne olsun..

oyumuzu da verdik geldik bakalım kaç kedi trafolara girecek bu akşam

Ya bu bir uyanış, kurtuluşsa?

demli bir çay rüzgar da esiyor iyiyim iyi

Mutsuzluk... Kimi insanın ömrü boyunca kabullenemediği ama aslolan ruh hali. Bu insanlar mutlu olmak için önce ufak çılgınlıklar yaparlar ve bir süre sonra bunu kalıcı kılmak adına daha çok çamura batarlar. Sırtlarına yüklenen acıyı hissetmemek için her yeni insanla kaynaşmaya çalışır mı bir insan? Otur acını kabullen, mutsuz doğdun, mutsuz gebereceksin anla artık. Mutluluğu bağımlılık boyutuna taşımaya ne gerek var?

Bugün hayatım için en önemli ve en kritik günlerden biri belkide. Eğer hak ettiğimi alabilirsem, bu güç beni ateşleyecek.

özel olmak yada olabilmek mutlu olabilmek midir gerçekten?sevdiklerin yanında olmadıktan sonra tam bir hiç..

Hayatta erişilmiş her şey ölüme benzer .tamamlanmış hiçbirşey yaşayamaz .Tamlık için çabaladığımız kadarıyla tamamlanmış, ölmüş olana doğru çabalıyoruz....... Başkaları için bir sahne oyunu olarak bir hayat tamamlanmış olarak görülebilir .ama aslında bu karaktere sahip değildir. .Hayat gerilim ve gaye ,yetersizlik ve tamamlanmamışlıktır .

KARL JASPERS şu paragrafı düşünüyorum .

Yine her çözülemeyen sorunda olduğu gibi sorunu düşünmemek için kendimi nefes alamayacak kadar yoğun işlere sevk ediyorum... Tavsiye de ederim sorunlardan kaçmak için birebir...

herkese mutluluguma inandırmaya çalışıyorum ölmek üzereyken. htta yaşayan bi ölünün yorgunlugu var üzerimde onlar beni gördüklerine eminler bense öldügüme iştee böyle karmaşık böyle zor gülümseyin

Yine her çözülemeyen sorunda olduğu gibi sorunu düşünmemek için kendimi nefes alamayacak kadar yoğun işlere sevk ediyorum... Tavsiye de ederim sorunlardan kaçmak için birebir...

Bak birebirse denerim ama... Sana güveniyorum abla.

çok abartma ama bu güçlü bir insanın yapacağı bişey gibi gelmiyor anca kaç kaç yapacak birinin işi

kendisi dışında asla kimsenin hayatında 1.liği elde edeceğini düşünmeden ummadan yaşamalı hayatı bu arada. Bu da 2. tüyo... Yoksa hep çok acılı geçiyor ömür.

Hafta sonu gelse yazlığa gitsek hemen. İzmirde yaşamanın güzel yanları da yok değil hani Eşimin ailesi toparlanıp gelecek mangal yakılacak rakı açılacak. Umarım ben yıkamam bulaşıkları ))

şans meleğim nerelerdeydin tam zamanında geldin süper süper en güzel bölüm başlıyor yanıma uzan seyredelim süper süper :rofl: