Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Aynen öyle, burası İstanbul. Ben de tam tersi Anadolu illerine gidince şaşırmıştım. Sıra yok , hatta kurumlarda devlet kurumu havası da yok. Çok samimi, candan ortamlar... Trafik yok, sınav zamanları kalabalık yok. No stres.

Bu istanbulda herşey için sıraya giriliyormuş onu öğrendim. Nüfus müdürlüğünde bile sıra olur mu lan. Okuldan gel ondan sonra bi ton yürü su idaresine git abonelik için sıra bekle, sonra git nüfusa orda sıra bekle eve doğru yürü alışveriş yap derken saat 4 te tamamen tükendim. Şimdi birayla dirilmeye çalışıyorum

Live fast, die young bad girls do it well.

http://31.media.tumblr.com/tumblr_ly8budyNsY1qjvkgwo1_500.gif

I know i am crazy,

But I am Free !

Sözde bugün içmeyecektim ama yine içiyorum . Yarın içmeyeceğim umarım. Ayrıca şu öğretmenlik mis gibi yarım günlük iş diyenleri 6 ders boyunca 43 tane bebeyle baş başa bırakmak istiyorum. Bu kadar yorgun gelinir mi işten, sanırsın hamallık yapmışım.

Tanrıyı kıskanıyorum o kadar benzersiz ve soyluyu ki heralde .Bizim gibi başkalarına ihtiyaç duymuyor hoşlanıyorum hoşlanmıyorum nedir onun için . .Zor durumlarımda sadece ona sığındığım için teşekür ediyorum .

Saçma sapan hareket ediyorum.napiyorum ben ya? Yarım yamalak mutluluk bana yeter diyip durdum kendimi kandırmışım.icim acıyor resmen.icim acidikca kendimi duygularimi düşüncelerimi hatırlıyorum bu sefer kendi halime üzülüyorum.tek isteğim mutlu olmak.şefkate sevgiye ilgiye çok ihtiyacım var.ama susuyorum ama duruyorum ama bekliyorum..elimden hiç birsey gelmiyor.

bak mesela ben az önce ilaç aldım, 20 dakikaya uykuya dalacağım.

bu gece bu nefret beni devirir çünkü.

Uyku en güzeli bencede.

Evde sıkılıyom oğlum ben O.o ne diye döndüysem antalya ya neyse artık kurban vesile oldu

Yaklaşık 1 saattir uyumaya devam etmeye çalışıyorum. Erken yattım tamam ama uyanma saatinin de bir adabı olmalı insan 04.55te uyanır mı ya :/

Ben onu bunu bilmem. Hani sen gülünce içimde canlanan ilkbahar varya.. Ben bir onu bilirim bir de seni...

Başım, karnım ağrıyor. Mailimden resimlerin çıktısını alamadım bir türlü, savcılığa suç duyurusunda bulunacağım gerekli o resimler nasıl becereceğimi düşünüyorum. Yorgun ve açım aç.

mailde sağ tıklayıp "print" seçeneği çıkmıyorsa en son ihtimal sağ üstteki print screen tuşu ile kopyalayıp sonra paint açıp oraya ctrl+v ile yapıştırabilirsin..

ben yemek yiyorum. bir işim var sonra yapacağım, sonra gel keyfim gel

zerafetinden ötürü tüm çiçekler sana selam durur

Ölmek istiyorum.

Ölmek istiyorum.

Ölmek istiyorum.

Yaşamak istiyorum mutluluk güzellik hoşluk istiyorum

iyi değilim... önemli gördüğüm her şey bir bir yıkılıyor. ne kadar aptalmışım demekten öteye gidemiyorum.

Tanrılar kurban istiyor.

Hiç. Hiçbir beklentim olmadan oturuyorum bomboş yurtta. Sadece yemek yiyip boşaltım yapıyor ve hayatta kalmak dışında hiçbir şey yapmıyorum. Sanırım gerçek özgürlük bu olsa gerek.

Ne kadar tuhaf... Çocukken çok konuşmadığımız, pek iletişim kurmadığımız hatta çoğu zaman "peeh" dediğimiz insanlarla yıllar sonra karşılaştığımızda sırf çocukluğumuzdan bir anı olmaları ve o dönemlerde her ne kadar bizden farklı olsalar da aslında bugün anladığımız üzere bizim kültürümüzden olmaları nedeniyle insanlarla kenetlenivermek... Ve gözler. O çocuksu yüz hatları sertleşse de, kişi zayıflasa da şişmanlasa da, ne olursa olsun o gözler ele veriyor insanı... Nostalji yapıyorum. Ortaokul arkadaşlarıma kavuştum

http://25.media.tumblr.com/0b32694f6dcd24d556d9e52b3796541f/tumblr_mialg7wapu1qgxo7fo1_500.jpg

Kişinin özgürlüğünün önündeki engelin para olduğunu düşünmüyorum.

Kişinin özgürlüğünün önündeki engel korkularıdır çünkü.

Paranın sağlayacağı yaşam standartlarından uzak kalma korkusu.

Ev, araba, eğlence, pahalı aksesuarlar ya da konforlu bir bazada uyumak istemek.

Hepsinin canı cehenneme, ''Sahip olduklarınız bir süre sonra size sahip olmaya başlar'' çünkü.

Holdingi iflas eden T.A, kaldığı otelin 5. katından atlayarak intihar eder mesela, işsiz kalan bir adam ailesini kurşuna dizip sebebinin maddi zorluklar olduğunu söyler sanki başka bir çözüm yolu, çıkış yolu yokmuş gibi tek çare öldürmekmiş gibi. ya da bir adam terk eder bir kadını, sabaha karşı saat 2'de, soğuk esen fırtınayla başbaşa bırakır bir deniz kıyısında, kurdukları hayallerin orta yerinde, üzerine çöken imkansızlık adlı kara buluttan böyle sıyrılabileceğini düşünür. Çarenin yok etmek olduğuna, artık inanmamak hayal kurmamak olduğuna inanır. Sanki insan, onu yoran her şeyden yok ederek uzaklaşabilirmiş gibi.

Para bağımlılıktır.

Gerçek özgürlük, tüm bağımlılıklardan ve kaygılardan arınma biçimi olmalı.

Gerçekten özgürlüğü isteyen bir insan, sigaraya bağımlı olmaktan bile kaçar, bağımlılığı kabul edemez.

Bence gerçek özgürlük, ölümü göze alıp kabullenebildiği gün başlar bir insan için. Ölümün, yaşamın; değişmez ve kaçınılmaz gerçeği olduğunu kabullendiğiniz ve ondan korkmadığınız gün yaşamaya başlarsınız ancak. O zaman her şey göze alınabilir. O zaman mutlu olunabilir. O zaman insan günlerce aç kalıp, aynı kıyafeti yırtılana dek giyebilir ve kendisini hayatın karşısına çıkaracağı tesadüflerin akışına bırakabilir.

Anahtar kelimeler; cesaret, özgürlük, ve para ise eğer,

Ben tam bir Koç burcu insanıyım.

Çok param olsa, 100'lük banknotlara tütün koyar sigara sararım.

... ve ne yazık ki, ''özgürlüğe ulaşma yolu paradan geçen insanlara'' acıyorum.

Ben özgür olmak istiyorum diyip, parayı mazeret gösteren insanlara acıyorum.

''Ben özgürlüğe aşığım, başka bir sevgilim olamaz'' imajı çizen insanların, bavulunu toplayıp parası olmadığını hatırlayınca, odasına geri dönüp film izlemeye başlamasını anlamıyorum, anlamayacağım

Sizin özgürlük tanımınız benimkiyle hiç uyuşmuyor.

Para, sizin korkaklığınızın maskesi sadece.

Cesaretsizliğinizin vazgeçilmez mazereti !

İntihar etmemenin tek yolu, en azından ölümü uzaklaştırmanın ve ertelemenin tek yolu, özgürleşmek olsaydı, -ki benim için bu böyle, ben şu an bu yazıyı yazıyor olmazdım, muhtemelen hiç bilmediğim bir yerde yağmur yağsın ve sırılsıklam olayım artık diye düşünüp, yürüyor olurdum.

Neden mi hala buradayım?

Çünkü bel kemiğim kırıldı.

Daha iyi olmamın yolunun, bel kemiğim olmadan yaşamam olduğuna karar verildi, bu karar verilirken bana hiçbir şey sorulmadı.

Evet şimdi daha iyiyim (!), iyileşmemin tek yolu imkansızlaştırılarak Tanrı'nın en büyük lanetiyle kutsandım.

Beş dakika sonra ne yapacağımı dahi kestiremiyorum.

Ve uyandığım ilk sabah, Şeytan'a fısıldadım.

''Don't be sad little girl, Devil loves all of us.''

Elder Scrolls V Skyrim indirdim ama iyi mi ettim bilemedim. Ellerim bağlı atın arkasında benim gibi üç kişiyle öyle oturup birbirimize bakıyoruz ne yapıp kurtulacağım ki şu bağlardan?!? Alla alla...

Kızıma merhaba deyin

http://i.hizliresim.com/MlvOzQ.png