Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Alkolsüz geçen 10. gün. Her gün aklımda namussuz. Tekel bayilerinin önünden geçerken adeta eski sevgilinin yanından geçerken başını çeviren biri gibiyim En sinir bozucu olanı ise, içmediğim halde sürekli bitkin olmak ve baş ağrılarıyla uğraşmak.

Tütüne doyamıyorum yine.

B*k gibiyim.Berbat hissediyorum.İğrenç hissediyorum.yarın ne olacağını bilmeden yaşıyorum.başka bir şeyler için adım atmaya çalışıyorum ama destek görmüyorum.bir bayan olarak çok mu güçlü görünüyorum.herşeyi ben mi çekip çeviricem.kısacası sadece ben yapıyorum sadece ben.gittiği yere kadar...

Kadıköy kafası kocaman ?

Yahu bir tek ben mi etkileniyorum bu haberlerden? Herkes her şey normalmiş gibi devam ediyor. Daha geçen gün Hakkari'de sokak ortasında 3 asker vuruldu. Dün akşam Yüzüncü Yıl'dan iki kadın kaçırıldı. Yani ülke iç savaşa gidiyor, herkesin hayatı tehlikede, haberlerde olanlar sanki çok uzaktan gibi görünüyor ama ölüm herkesin kapısında, hatta daha da kötüsü bile olabilir. Bir tek ben mi bunları düşünüp karanlığa gömülüyorum. Ciddi anlamda bu ülkeden kaçmak için yurt dışı eğitim programlarına bakmaya başladım ilk defa. Yıllardır vatan millet sakarya dedim ama artık bitti. Cesur değilim, kahraman hiç değilim. Böyle bir ülkede insan evlenip çocuk yapabilir mi hiç? Sevdiklerin eve sağ salim dönecek mi diye düşünmekten insan kafayı sıyırır be. Bir de üstüne hiçbir şey yokmuş gibi sınavlara falan giriyoruz yani anlatamıyorum derdimi ama dışarıda kıyamet koparken millet günlük işlerini sürdürüyor. Çıldıracağım.

Zamanın sonsuzluğu içinde kaybolmuş gibiyim. Yarın yine doktor. Yine ilaç değişimi. Yine zor bir alışma süreci. Sigaram bitti. Hava soğuk değil dondurucu soğuk. Başım ağrıyor. Uyuyamıyorum çünkü ilacımı içmedim. Aynaya baktım bugün. Ben ne zaman bu hale geldim. Ne yaptım ben kendime ya da bana ne yaptılar. Deli gibi yaşamak isterken yaşayamıyorum. Ölemiyorum da ama. Ölsem ölürüm de fakirin ekmeği umut. Hayatım kısır döngüden ibaret olmuş benim haberim yokmuş lan yine mi uyuyodum. Hayır sabah kabus görürken ağlıyordum ve uyanık olan babam odama gelme zahmetinde bulunana kadar annem uykusundan fırlamış odama koşmuş ve bana geçti kızım diyordu. Ve benim annem yaşlanıyor oğlum. Her geçen gün biraz daha yaşlanıyor. Ne olur annem benden önce ölmesin...

Nişanı attım

hasret olmayınca değer anlaşılamaz ki...bu yüzden ara ara senden uzak kalıyorum gnoxis...ve her döndüğümde ne kadar özlemişim ya diyebileyim.

Hissetmiyorum.

Yolun sonu...

sen neymişsin be abi hıaa hıaa hıaaa

İyice large olduk artık. Arkadaşlar soruyor dün senin öğrencilere ne oldu diye.

Cevap: " He önemli bir şey değil ya 8 yaşındaki bir öğrencim 9 yaşında olanın götüne takmış bıçağı o kadar" . Artık ilkokul çocuğunu bile kızarken,döverken dikkat etmek gerek, saplarlar valla sonra

Huzurluyum bugün, sakin ve telaşsız. Baş ağrımın sebebi uykusuzluğum. İçime dönme kararı aldım, ruhuma yani. Dış dünyayla bağlantımı kestiğimde kendimi çok daha iyi hissediyorum. Üzerime pagan lullaby melodileri örtüp, derin uykularla arındırıyorum kendimi dış dünyanın üzerime bulaştırdığı pisliklerden Artık o eski güçsüz kadın değilim. Karanlık taraf güçlü olma zorunlululuğu getirir. Beni ancak ben mahvedebilirim !

Gördüğüm her insanın suratına tüküresim var.

bazen susmak en iyi cevaptır

Kimseye güvenmeyeceğim.

1 hafta ormanda kalacağım. Samhain'ini de ormanda geçireceğim. Dark beni bekliyor.

O boşluk dolmasa bile üzerinden geçilebilecek hale gelecek. Tüm hayallerimin gerçek olmasına sadece bir kaç adım kaldı. Bende hiç olmayan o sabır kavramına biraz daha katlanmak zorundayım, sadece biraz daha.

Yosun'un objektifinden Disney.

ne diyon la deyişik diyesim geliyor:blink:

gergin-belki de yorgun/kızgın; karışık-bilmiyorum;

ne düşünüyorum; bilmiyorum; kayıp gidiyor-akıp geçiyor; savruluyorum;

Bir zamanlar Küçük İskender mahlasıyla tanınan Derman İskender Över ile beraber iki kıtalık bir şiir yazmıştık. Bir cümle ben bir cümle o. Çünkü ben çok iyi yazarım ama konu şiirse beceremem. Bcecerilemeyecek hiçbir şey ya da hiç kimse olmadığını bana İskender'in bir şiir ile öğrettiği doğrudur. Beyoğlu'nda bir bodrum katında yaşıyordu o zaman. Evine giderdim. Evi hala orada mı bilmiyorum. Şimdi insanların raflarında kitaplarına rastlıyorum, ya da Facebook profilinde cümlelerine. Amerika'ya gittiğinden beri görüşemiyoruz ve bazen seni özlemiyor değilim İskender. O zaman bir sigara yakar gifini de paylaşırız.

http://i.hizliresim.com/8EvW5n.gif

1,5 gün tatil yaptım diye sevinirken 17 maddelik ağır bir sözleşmeyi bitirene kadar uyuyamayacağımı fark edip bozulmak 1,5 günün acısı bir gecede çıkacak gibi...

Her dark pagan'a hayatında en az bir kez olduğu gibi benim de Hecate olmayı istemek gibi ütopik hayallerim var. Ne var yani. Ne olmuş yani.

Ölü gibiyim... Ölmesine bile izin verilmemiş gibiyim hatta... Bu saate kadar iş ile uğraşıp durdum. Umarım yarın yoğun geçmez çünkü bünyem kaldıramayacak Haydi iyi geceler herkeslere..