Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

hiç uyumadım uyuyunca tembelleşiyorum iyice mayışıyorum bu yüzden oyalanıcak birşeyler bulmalı ve uyumamalıyım uyumayınca kendimi daha zinde ve kendine güvenli hissettiğimi farkettim.Aynı şey alkol alınca da oluyo.Hayat ne garip:blink:

Çok kötü haller bunlar.. Bebeğimi kaybettim, depresyonun dibine vurdum. O kadar umursamaz davranıyorum ki kendimi bile kandırıyorum. Birilerine itiraf etmem gerekliydi.. Çok üzgünüm.

Artık bunaldım anlaşılamamaktan. Farklı olmaktanda. Ha bir de iyi olmaktan...

Aynı gün içinde bile bir iki saat normale dönüp ardından yükselip öfke noktasından tekrar en dibe vurabiliyorum. Yoruldum, hem de çok yoruldum. Her yıl aynı dönemlerde olan bu döngüden de ve buna bir çare bulmaya çalışmayan doktorlara da lanet olsun. Belki bu mesleği bırakmanın da zamanı gelmiştir.

Herşey yolunda gitse bir şey yolunda gitmiyor,bir şey yolunda gitse hiçbir şey yolunda gitmiyor..

Forumdaki eski mesajlarımı okudum az önce. Ne kadar da değişmişim öyle; düşünce yapımla, biçimimle... Garip hissettim bir an için.

Allaha isyan etmek istemiyorum.Bazen farkında olmadan öyle davransam da istemiyorum ben artık hüzün değil huzur istiyorum çok mu şey istiyorum ya?Ne için yaşıyorum ben?artık onu sorgulamaya başladım bir o eksikti.

Pazartesiden beri ders notu çıkarıyorum artık yeter bana da acıyın az insaf yahu. Ve neden ağlayan surat ifadesi yok şu an ona ihtiyacım vardı.

Sizin hayatinizdan cikmis bir adamla savas veremezsiniz. Bunu yazdigimi bana ara sira hatirlatsin birisi. Telefona gidiyor elim yoksa.

Bak burada var, ben ekliyorum senin için. :cray:

Pazartesiden beri ders notu çıkarıyorum artık yeter bana da acıyın az insaf yahu. Ve neden ağlayan surat ifadesi yok şu an ona ihtiyacım vardı.

İstemiyorum onu mendili pembe onun:rofl:

Ulan bi kopenhagda pragda amsterdamda dünyaya gelseymişim bir melesin istanbulda ne işi var safkanım la ben buralar hep karma istanbul tarih boyu savaş ve gel göç meydanıydı ne olacak Hindistana benzedik giderek kapitalizm sebebi ile

İnsan zorlanıyor artık çoğu şeyde ve nefes alamaz hale geliyor... Bitiyor ve bıkıyor içinde her şey. Mantıklı düşünmek gerek ve kangren olmuş parmağı daha geç olmadan kesmek gerek sanırım...

Bana kim ilaçlarını bırak dedi ki sanki.

Can cekişiyorum.

Depresyon bit artık!

Değer verdim yeteri kadar artık herkes ederi kadar.

http://assets.hightimes.com/styles/large/s3/22_060412cancup.jpg?itok=ntpYDDkH

paff küff

ya ben şuan gerçekten şoktayım ya şoktayımmm!!!Ya sen nasıl bir insanmışsın yaaa yalan dolan bu ne yaaa!!Bunca zamandır dürüst olduğuna kendimi inandırmaya çalışıp aslında iç sesimin sana güvenmemesinin nedeni buymuş demek ki!yazık sana yazık!Dürüst olmak bir şeyleri konuşmak anlatmak paylaşmak söylemek her ne bksa çok mu zor!Ya zaten gözümden düşmüştün şuan yerin dibindesin benim için.Daha fazla cümle kurmama bile değmiyorsun.

Hiç bir erkek babamızın bize verdiği güveni bize veremez!En güvendiğin bile o güveni sana veremez çünkü yalan söylemek gibi bir alışkanlığı vardır yada kendisine saygısı yoktur ve kendi kendisini sevdiği kişinin karşısında rezil eder!Sana güvenmekle hata etmişim.

Mutsuzum.

...

Bir nefeste bir ömür... Hani böyle nefes alırken içine bütün umutlarını,hayallerini,anılarını çekersin ya... Geçmişini hatırlarsın.. Güzel günlerini.. Güzel insanları... Güzel birliktelikleri... Çevrende ki insanların mutluluğunu.. Çocukluğunun heyecanını... Sonra o nefesi verirken hepsinin bir bir yitirilişini izlersin.. O nefesle birlikte hepsi yavaş yavaş kaybolup gider.. Bu yüzden öyle bir an istersin ki.. O nefesi aldığın an dursun hayat... Dursun zaman.. Vermeyeyim tekrar dersin.. Sevginin kör olduğu,aşkın o muhteşem fedakarlığının silindiği şu dünyadan göçerken yaratandan tek bir dileğim var ki o nefesi aldığım an alsın canımı... Vermeyeyim tekrar.. O nefesle karışayım sonsuzluğa.. Belki o zaman cennete giderim..

Çok mutlu daha mutlu hep mutlu kutlu mutlu huhuu

vampir gibi hissediyorum

Bilge Rüya... Ne de güzel olurdu... Gözlerimin yorgunluğu uykusuz kalıp sürekli gördüğü için değil,göremediği için...

Eskiden, daha gençken ve her şey bu kadar ciddi değilken hayat ne kadar kolaydı... Ve çoğunlukla eğlenceliydi de...

Çok bunalmış,sıkılmış,yorulmuş..Benim biraz dinlenmeye ihtiyacım var bedenen değil ruhen.

biri yemek yapsa da yesek